Salmenes 129

1 Ein song til høgtidsferderne. Mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom - so segje Israel -

Yon chan pou monte vè tanp lan. “Anpil fwa, yo te pèsekite mwen soti nan jenès mwen. Kite Israël di koulye a:

2 mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom; men dei hev ikkje fenge bugt med meg.

“Anpil fwa, yo te pèsekite mwen soti nan jenès mwen, men yo pa janm reyisi kont mwen.

3 På min rygg hev pløgjarar pløgt, dei hev gjort sine forer lange.

Labourè yo te laboure chan yo sou do m. Yo fè tranch tè yo vin pi long.”

4 Herren er rettferdig, han hev hogge av reipi til dei ugudlege.

SENYÈ a dwat. Kòd a mechan yo, Li te koupe yo fè bout.

5 Dei skal skjemmast og vika attende alle som hatar Sion.

Ke tout (sila) ki rayi Sion yo vin wont! Ke yo retounen fè bak menm.

6 Dei skal verta som gras på taki, som visnar fyrr det fær veksa;

Kite yo vin tankou zèb sou kay la; zèb ki fennen avan li grandi,

7 slåttaren fær ikkje handi full, og bundelbindaren ikkje eit fang.

jis moun rekòlt la p ap kapab plen men l, oubyen (sila) ki mare pote pake a, pa p ka plen lestomak li.

8 Og dei som gjeng framum, segjer ikkje: «Herrens velsigning vere yver dykk, me velsignar dykk i Herrens namn!»

Ni (sila) ki pase yo, p ap di: “Ke benediksyon SENYÈ a rete avèk ou. Nou beni ou nan non SENYÈ a.”