Salmenes 116

1 Eg elskar Herren, for han høyrer mi røyst, mine bøner.

Jeg elsker Herren, for han hører min røst, mine inderlige bønner.

2 For han hev bøygt sitt øyra til meg, og alle mine dagar vil eg kalla på honom.

For han har bøiet sitt øre til mig, og alle mine dager vil jeg påkalle ham.

3 Daude-band hadde spent seg um meg, helheims trengsla hadde funne meg; naud og sorg fann eg. (Sheol h7585)

Dødens rep hadde omspent mig, og dødsrikets angster hadde funnet mig; nød og sorg fant jeg. (Sheol h7585)

4 Men eg kalla på Herrens namn: «Å Herre, berga mi sjæl!»

Men jeg påkalte Herrens navn: Akk Herre, frels min sjel!

5 Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er miskunnsam.

Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er barmhjertig.

6 Herren varar dei einfalde, eg var ein arming, og han frelste meg.

Herren verner de enfoldige; jeg var elendig, og han frelste mig.

7 Kom attende, mi sjæl, til di ro! for Herren hev gjort vel imot deg.

Kom igjen, min sjel, til din ro! For Herren har gjort vel imot dig.

8 Ja, du fria mi sjæl frå dauden, mitt auga frå tåror, min fot frå fall.

For du fridde min sjel fra døden, mitt øie fra gråt, min fot fra fall.

9 Eg skal vandra for Herrens åsyn i landi åt dei livande.

Jeg skal vandre for Herrens åsyn i de levendes land.

10 Eg trudde, for eg tala; eg var i stor plåga.

Jeg trodde, for jeg talte; jeg var såre plaget.

11 Eg sagde i min ræddhug: «Kvar mann er ein ljugar!»

Jeg sa i min angst: Hvert menneske er en løgner.

12 Kva skal eg gjeva Herren att for alle hans velgjerningar imot meg?

Hvormed skal jeg gjengjelde Herren alle hans velgjerninger imot mig?

13 Eg vil lyfta frelse-staupet, og Herrens namn vil eg påkalla.

Jeg vil løfte frelsens beger og påkalle Herrens navn.

14 Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk.

Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine.

15 Dyr er i Herrens augo dauden åt hans heilage.

Kostelig i Herrens øine er hans frommes død.

16 Å Herre, eg er din tenar, veit du, eg er din tenar, son åt di tenestkvinna; du hev løyst mine band.

Akk Herre! Jeg er jo din tjener, jeg er din tjener, din tjenerinnes sønn; du har løst mine bånd.

17 Til deg vil eg ofra takkoffer, og Herrens namn vil eg påkalla.

Dig vil jeg ofre takkoffer, og Herrens navn vil jeg påkalle.

18 Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk,

Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine,

19 i fyregardarne til Herrens hus, midt i deg, Jerusalem. Halleluja!

i forgårdene til Herrens hus, midt i dig, Jerusalem. Halleluja!