Salmenes 110

1 Av David, ein salme. Herren sagde til min herre: «Set deg ved mi høgre hand, til dess eg legg dine fiendar til skammel for dine føter!»

Reèe Gospod Gospodu mojemu: sjedi meni s desne strane, dok položim neprijatelje tvoje za podnožje nogama tvojima.

2 Ditt veldes kongsstav skal Herren retta ut frå Sion; ver herre midt imillom dine fiendar!

Skiptar sile daje ti Gospod sa Siona: vladaj sred neprijatelja svojih.

3 Ditt folk møter viljugt fram på ditt veldes dag; i heilagt skrud kjem din ungdom til deg som dogg or fanget på morgonroden.

U dan rata tvojega narod je tvoj gotov u svetoj krasoti. Kao rosa zori iz utrobe, taka je u tebe mladost tvoja.

4 Herren hev svore, og han skal ikkje angra det: «Du er prest til æveleg tid etter Melkisedeks vis.»

Gospod se zakleo, i neæe se pokajati: ti si sveštenik dovijeka po redu Melhisedekovu.

5 Herren ved di høgre hand knasar kongar den dag han vreidest.

Gospod je tebi s desne strane. Pobiæe u dan gnjeva svojega careve;

6 Han dømer millom heidningarne, fyller upp med lik, han knasar hovud utyver den vide jord.

Sudiæe narodima, napuniæe zemlju trupova; satræe glavu na zemlji širokoj.

7 Or bekken drikk han på vegen, difor lyfter han hovudet høgt.

Iz potoka æe na putu piti, i zato æe podignuti glavu.