< Salmenes 107 >

1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
O bay remèsiman a Bondye, paske Li Bon, paske lanmou dous Li dire jis pou tout tan.
2 So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
Kite rachte a SENYÈ yo pale: “Se sa!” (Sila) ke Li fin rachte soti nan men advèsè a,
3 som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
e te ranmase soti nan peyi yo, soti nan lès e soti nan lwès, soti nan nò e soti nan sid.
4 Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
Yo te mache egare nan dezè yo. Yo pa t jwenn yon vil pou yo ta rete.
5 Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
Yo te grangou ak swaf. Nanm yo te fennen anndan yo.
6 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
Yo te kriye fò a SENYÈ a nan gran twoub yo, Konsa, Li te delivre yo sòti nan twoub yo.
7 og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
Anplis, Li te mennen yo pa yon chemen dwat, pou rive nan yon vil ki deja etabli ak moun ladann.
8 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
Kite yo bay remèsiman a SENYÈ a pou lanmou dous Li a, pou mèvèy Li yo anvè fis a lòm yo!
9 for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
Paske Li te satisfè nanm swaf la, e nanm grangou a, Li te ranpli li ak sa ki bon.
10 Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
Te gen (sila) ki te viv nan tenèb yo ak nan lonbraj lanmò yo, Prizonye yo nan mizè ak chenn yo,
11 av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
akoz yo te fè rebèl kont pawòl Bondye a, e te meprize konsèy a Pi Wo a.
12 Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
Akoz sa, Li te imilye kè yo ak travay fòse. Yo te chape tonbe e pa t gen moun ki pou bay yo sekou.
13 Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
Epi nan gwo pwoblèm yo, yo te rele fò a SENYÈ a. Li te delivre yo sòti nan gwo twoub yo.
14 Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
Li te mennen yo sòti nan tenèb la, nan lonbraj lanmò a, e te kase chire kòd li yo.
15 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
Kite yo bay remèsiman a SENYÈ a pou Lanmou dous Li a ak pou mèvèy Li yo anvè fis a lòm yo!
16 for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
Paske Li te kraze pòtay an bwonz yo, e te koupe ba fè yo.
17 Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
Yo te vin fou nèt nan rebelyon yo e akoz inikite yo, yo te aflije.
18 Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
Nanm yo te rayi tout kalite manje e yo te rive toupre pòtay lanmò yo.
19 Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
Konsa yo te kriye fò a SENYÈ a nan gran mizè yo, e Li te sove yo sòti nan gwo pwoblèm yo.
20 Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
Li te voye pawòl Li pou te geri yo, pou te delivre yo sòti nan destriksyon yo.
21 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Kite yo bay remèsiman pou Lanmou dous Li a, ak mèvèy Li yo anvè fis a lòm yo!
22 og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
Anplis, kite yo ofri sakrifis a remèsiman yo e pale sou afè zèv Li yo ak chan lajwa.
23 Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
(Sila) ki desann bò kote lanmè nan bato yo, ki fè komès sou gwo dlo yo,
24 dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
yo te konn wè zèv SENYÈ yo, avèk mèvèy Li yo nan gran fon an.
25 Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
Paske Li te pale e fè leve yon gwo van tanpèt, ki te fè leve gwo vag lanmè yo.
26 Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
Yo te leve jis rive nan syèl yo e te desann jis rive nan fon yo. Nanm yo te fann avèk mizè.
27 Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
Yo te gaye, bite tankou moun sou. Yo te fin about nèt.
28 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
Yo te kriye a Bondye nan mizè yo, e Li te mennen yo sòti nan twoub yo.
29 Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
Li te fè tanpèt la vin kalm, jiskaske vag lanmè yo te vin kalm.
30 Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
Konsa, yo te kontan akoz yo te kalme, e Li te gide yo pou rive nan pò ke yo te pito a.
31 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Kite yo bay remèsiman a SENYÈ a pou lanmou dous Li a, pou mèvèy Li yo anvè fis a lòm yo!
32 og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
Kite yo leve L wo, anplis, nan asanble a pèp la, e beni Li nan asanble ansyen yo.
33 Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
Li chanje rivyè yo vin tounen dezè, e sous dlo yo an tè deseche.
34 fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
Yon tè fètil vin tounen savann tè sale, akoz mechanste a (sila) ki rete ladann yo.
35 Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
Li chanje dezè a vin tounen gwo sous dlo, e tè deseche a an sous k ap koule.
36 Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
Epi la, li fè moun grangou yo vin rete, pou yo vin etabli yon vil ki plen moun,
37 Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
pou yo ka plante chan yo, plante chan rezen yo, e ranmase yon gwo rekòlt.
38 Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
Anplis, Li beni yo! Yo miltipliye anpil, e li pa kite bèt chan pa yo bese.
39 So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
Lè yo vin febli, koube nèt, akoz opresyon avèk mizè ak tristès,
40 Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
Li vide wont sou prens yo e fè yo vin mache egare nan yon savann ki san chemen.
41 han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
Men Li fè malere a chita wo ansekirite, byen lwen tout afliksyon, e fè fanmi li yo byen pwoteje kon yon twoupo.
42 Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
Moun dwat yo wè l e yo kontan. Men tout mechan yo fèmen bouch yo.
43 Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
Se kilès ki saj? Kite li bay atansyon a bagay sa yo e konsidere lanmou dous SENYÈ a.

< Salmenes 107 >