Salmenes 106

1 Halleluja! Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!

Luzitisa Yave, luvutudila Yave matondo bila widi wumboti, luzolo luandi lunzingila mu zithangu zioso.

2 Kven kann fullt ut nemna Herrens velduge verk, forkynna all hans lov?

Nani wulenda yamikisa mavanga ma lulendo ma Yave? Voti samuna nzitusu andi woso e?

3 Sæle er dei som tek vare på det som rett er, den som gjer rettferd til kvar tid!

Lusakumunu kuidi bobo basimbididi busonga; bobo beti vanga mambu ma lulama mu zithangu zioso.

4 Herre, kom meg i hug med den godhug du hev for ditt folk, gjesta meg med di frelsa!

Wuthebukila moyo, a Yave, mu thangu wumvangila batu baku mamboti wiza wutsadisa mu thangu wela kubavukisa,

5 so eg kann skoda lukka åt dine utvalde, gleda meg med ditt folks gleda, rosa meg med din arv.

muingi ndibaka bu muena khini mu mamboti ma batu baku bobo wusobula; muingi ndibaka bukabudila khini ayi batu baku; ayi muingi ndifubakana va kimosi ayi kiuka kiaku mu kuvananga nzitusu.

6 Me hev synda med våre feder, me hev gjort ille, me hev vore ugudlege.

Tuvola masumu banga buvodila madise meto; beto tuvanga mambimbi ayi mavanga mambimbi.

7 Våre feder i Egyptarland agta ikkje på dine under, dei kom ikkje i hug dine mange nådegjerningar, men dei var tråssuge ved havet, ved Raudehavet.

Thangu madise meto baba ku Ezipite, basia ba ko kadi mayindu mu bikumu biaku; basia tebukila ko moyo woka ku mamboti maku vayi baba bankua matingu va ndambu mbu, va ndambu mbu wu mbuaki.

8 Men endå frelste han deim for sitt namn skuld, av di han vilde kunngjera si magt,

Vayi wuba vukisa mu diambu di nkembo wu dizina diandi mu monisa lulendo luandi.

9 og han truga Raudehavet so det vart turt, og han let deim ganga gjenom djupi som på slette marki,

Wutemina mbu wu mbuaki, buna wawu wuyuma; wuba diatisa mu dibulu dinneni banga mu dikanga.

10 og han frelste deim frå hans hand som hata deim, og løyste deim ut or fiendehand,

Wuba vukisa mu koko ku mutu wowo wu balenda; wuba kula mu koko ku bambeni.

11 og vatn gøymde deira motstandarar, ikkje ein vart att av deim.

Minlangu midiamisa bambeni ziawu; kadi wumosi kasia siala wumoyo ko.

12 Då trudde dei på ordi hans, då song dei hans lov.

Buna bawilukila zitsila ziandi ayi bayimbila minzitusu miandi.

13 Men snart gløymde dei hans gjerningar, dei bia ikkje på hans råd;

Vayi mu nsualu bavika zimbakana momo kavanga, ayi basia tadidila zindongi ziandi ko.

14 men dei fekk ein gir i seg i øydemarki, og dei freista Gud på den ubygde stad.

Mu dikanga, bakiyekula mu zinzinunu ziawu; va buangu kikambulu batu, batota Nzambi.

15 Då gav han deim det dei vilde hava, men sende tærande sjukdom yver deira liv.

Buna wuba vana biobi balomba; ayi wubafidisila ziphasi.

16 Og dei vart ovundsjuke på Moses i lægret, på Aron, Herrens heilage.

Bavangila Moyize kiphala ayi Aloni ku ka, mutu wowo Yave kabieka nlongo.

17 Då opna jordi seg og slukte Datan, og ho let seg att yver flokken åt Abiram,

Ntoto wuzibuka ayi wumina Datani; ayi wufuka dikabu di batu ba Abilami

18 og det kveiktest eld på flokken deira, ein loge brende upp dei ugudlege.

Mbazu yilema va khatitsika batu baba kubakuka, nlaki wu mbazu wuzinisa batu bambimbi.

19 Dei gjorde ein kalv ved Horeb og tilbad eit støypt bilæte,

Ku Holebi, bavanga muana ngombi; ayi babuongimina tumba kivangulu mu suitisa sengo.

20 og dei bytte burt si æra for bilætet av ein ukse som et gras.

Baviakisa nkembo awu mu mfikula yi ngombi yeti dia biti

21 Dei gløymde Gud, sin frelsar, som hadde gjort store ting i Egyptarland,

Bazimbakana Nzambi, mutu wubavukisa, mutu wuvanga mambu manneni mu Ezipite,

22 undergjerningar i Khams land, skræmelege ting ved Raudehavet.

bikumu mu tsi Hami ayi mambu ma tsisi va ndambu mbu wu mbuaki.

23 Og han tenktest til å tyna deim, dersom ikkje Moses, hans utvalde, hadde kasta seg imillom for hans åsyn til å avvenda hans vreide, at han ikkje skulde øydeleggja.

Buna wutuba ti wukana ku babunga; enati kambu Moyize, mutu andi wukasobula, wutelama mu diambu di kuba sambildila va ntualꞌandi mu diambu di kakidila miangu miandi mi ngolo muingi kabika ku babunga.

24 Og dei vanvyrde det herlege landet, dei trudde ikkje ordet hans,

Buna balenza tsi yi makhini, basia wilukila ko tsilꞌandi.

25 og dei knurra i sine tjeld, høyrde ikkje på Herrens røyst.

Baniunguta mu zinzo ziawu zi ngoto; ayi basia tumukina ko Yave.

26 Då lyfte han si hand imot deim til å slå deim ned i øydemarki,

Buna wuvumuna koko kuandi mu leva ndefi mu diambu diawu ti wela kuba buisa mu dikanga;

27 og slå deira etterkomarar ned millom heidningarne og spreida deim kring i landi.

ti wela buisa nkunꞌawu va khatitsika makanda; ayi wela kuba sasikisa mu yenda ntoto.

28 Og dei batt seg saman med Ba’al-Peor, og dei åt av offer til dei daude,

Bakiyekula bawu veka kuidi Bali-Pewoli ayi badia makaba matambuku kuidi zinzambi zikambulu moyo.

29 og dei vekte harm ved si åtferd, og ei plåga braut ut millom deim.

Basoka Yave muingi kafuema mu diambu di mavanga mawu mambimbi, ayi nsongo wutotuka va khatitsikꞌawu.

30 Då stod Pinehas fram og heldt dom, og plåga stilltest;

Buna Pineyasi wutelama ayi wuvuata nsamu; buna nsongo wutumbu manisa.

31 og det vart rekna honom til rettferd frå ætt til ætt æveleg.

Buna bantangila diawu banga busonga mu zitsungi zinkuiza zikambulu tsukulu.

32 Og dei vekte vreide ved Meribavatnet, og det gjekk Moses ille for deira skuld;

Ku minlangu mi Meliba, bafuemisa Yave; buna ziphasi zibuila Moyize mu diambu diawu.

33 for dei var tråssuge mot hans ande, og han tala tankelaust med sine lippor.

Bila batinguna Pheve yi Nzambi ayi mambu makambulu fuana matotukila mu bididi bi Moyize.

34 Dei øydelagde ikkje dei folki som Herren hadde tala med deim um,

Basi bunga ko batu boso bubela lutumunu lu Yave.

35 men dei blanda seg med heidningarne og lærde deira gjerningar,

Vayi bafubakana ayi makanda mankaka ayi balonguka kikhulu ki makanda beni.

36 og dei tente deira avgudar, og desse vart deim til ei snara,

Babuongimina bitumba biawu, biawu bikituka ntambu kuidi bawu.

37 og dei ofra sine søner og døtter til magterne,

Batambika bana bawu bababakala ayi babaketo kuidi ziphevi zimbimbi.

38 og dei rende ut skuldlaust blod, blod av sine søner og døtter som dei ofra til Kana’ans avgudar, og landet vart vanhelga med blodskuld.

Batengula menga ma batu bakambulu zaba diambu; menga ma bana bawu bababakala ayi babaketo mawu batambika kuidi bitumba bi Kana. Buna ntoto wusumuka mu diambu di menga mawu.

39 Og dei vart ureine ved sine gjerningar og dreiv hor ved si åtferd.

Bakisumuna bawu veka mu momo bavanga, mu mavanga mawu, ba ta kitsuza bawu veka.

40 Då loga Herrens vreide upp imot hans folk, og han stygdest ved sin arv.

Muaki Yave wufuemina batu bandi ayi wukakumukina kiuka kiandi.

41 Og han gav deim i handi på heidningar, og dei som hata deim, vart herrar yver deim,

Wuba yekula kuidi makanda ayi bobo baba lenda babayadila.

42 og deira fiendar trengde deim, og dei laut bøygja seg under deira hand.

Bambeni bawu ziba yamisa ayi batulu ku tsi lulendo luawu.

43 Mange gonger fria han deim ut, men dei var tråssuge og sjølvrådige, og dei kom reint i vesaldom for si misgjerning.

Zikhumbu ziwombo kaba kudila vayi baba kaka bankua matingu ayi bakibivisa mu masumu mawu.

44 Men han såg til deim då dei var i naud, med di han høyrde deira klagerop.

Vayi wubela ziphasi ziawu mayindu thangu kawa yamikina kuawu.

45 Og han kom i hug si pakt for deim, og han ynkast etter si store miskunn.

Mu bila kiawu, wutebukila nguizani andi moyo; ayi mu luzolo luandi lunneni wubalula lukanu.

46 Og han let deim finna miskunn hjå alle som hadde fanga deim.

Niandi wuvanga ti bamueno kiadi kuidi bobo baba nata mu kivika.

47 Frels oss, Herre vår Gud, og samla oss frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!

Wutuvukisa, a Yave, Nzambi eto; ayi wutukutikisa tona ku makanda muingi tubaka buvutudila dizina diaku dinlongo matondo ayi nkembo mu nzitusu aku.

48 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Og alt folket segje: Amen. Halleluja!

Yave kazitusu, Nzambi yi Iseli! Mu zithangu zioso ayi mu mvu ka mvu. Bika batu boso batuba: “Amen.” Luzitisa Yave.