Salomos Ordsprog 1
1 Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
Hiche hi Israel leng David chapa Solomon thuchih ho ahi.
2 Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
Hiche hi mihemten chihna le kigah chahna, thuchih kiseiho hi ipi kiseina ham, ti ahetdoh theina diu ahi.
3 Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
Chule ahoi-apha adihlam’a kihilna kisan them’a adih le thudih agom’a kisanlut ding,
4 Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
Chuteng milham ho dinga lunglim-geh’a hinna, chule khangdong hon hetna le thil detkhen themna anei diu ahi.
5 so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
Miching jeng jong khodah’a thepna alambe ding, hetkhenna nei mihem in jong kihilchahna alambe ding ahi.
6 Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
Hiche thuchih kiseiho le thil umdan hetthemna anei ding, miching hon thu asei teng, thulem aseidoh jouseu hettheina tha anei ding ahi.
7 Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
Pakai ginna hi hetna dinga abulpi ahin, mingol hon vang chihna le hilchah nan asang thei poi.
8 Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
Kachapa, napan nahilna ngaijin lang, nanun nahilna jong sang teijin,
9 For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
Ijeh inem itileh, amanin nahilna jouse khotona lallukhuh’a nakikhuh ding, chule jana na ngong changa khivui oa naki’o ding ahi.
10 Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
Kachapa michonseten jol lhah ding nago jong leu, athu’u nangai lou hel ding ahi.
11 Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
Amahon na henga ahin seidiu, “Hung’in cheu hitin mihem thadin ngah-ute; suhkhel neilou ho jong chu inop chabep uva ibol diuvin nga lhih tauhite.
Ahing changa lhankhuh in aval lhum’a abah gam bang in, eihon jong ahing in bahgam-u hitin, thina kokhuh’a lhalutsa bang in, apum chang in val lhum gam tauhite. (Sheol h7585)
13 Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
Chuteng thil thupi tahtah imu diu, mi thil lelo ichomdoh hou chu in dimset’a isit diu ahi.
14 du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
Keiho kom’a chan hung neijin lang, sumdip kikhong in sum khol khom u-hite, tia ahinsei diu ahi.”
15 Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
Hinlah kachapa, amaho toh kilhon khom hih hel’in, amaho lam lhahna akon chun kidalse jon,
16 For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
Ajeh chu amaho thilpha lou bolnan akeng-u ajangkhai in, gangtah in thisan aso jiuve.
17 Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
Hijeh chun vachan ao nading thang kikam amu teng, pannabei asoh jitai.
18 Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
Hitobang miho hin ama hole amaho thisan sodohna dinga midang achan lhih jiu ahin, amaho thina ding jenga bou mi achan jiu ahi.
19 So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
Koi hileh hitobang pumtho changa ama phatchomna ding ngaito bang bep ahiuvin, thil lelo neipa ahivang in thina atoh jitan ahi.
20 Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
Chihna hin lamlen lah’a kho asamjin, japi lah jenga jong ogin kithong tah’in apeng jin ahi.
21 På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
Chihna hi lamlen dunga jong apeng jah jeng in, khopi kelkot mai’a jong thu aphong doh jin ahi.
22 «Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
“Vo mihemte, itih chanpi mihem mei meiya hin ding nagot u-ham, anop nop’a paohon itih chanpi michunga nanop pao diu ham? Angol hon itih chanpi hetna nathet diu hitam?
23 Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
Kathumop nahi ngai phau vin, ajeh chu keiman nangho dinga kalunggel ngaito kasei ding, chuteng kathuseija kon chihna nalam doh diu ahi.
24 Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
Ijeh inem itileh keiman nang ho kakou un, nang hon nei donbut deh pouve. Kakhut ban in kahin sang uvin, iman jong nagel deh pouvin ahi.
25 De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
Kahilna abonchan nadonse pouvin, kagihsal na jouse jong khatcha nadonse pouvin ahi.
26 So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
Hijeh chun hahsatna dinmun nalhun teng uleh kanuisat diu, manthah nan nalhun den tengu jong leh kanuisat ding nahiuve.
27 når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
Huipi hattah banga manthahnan nahin lhun khum diu, chimpei banga hahsatna nahin todiu, chule gim le hesoh hoise tah in nalhun dendiu hijongleh ka khohsah louhel ding nahi tauve.
28 Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
Hinlah amahon panpi ngaija eihin kou-diu, keiman kadonbut dehlou diu, gil tah’a eihol jing diu, ahin eihol doh jou deh lou diu ahi.
29 Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
Ajeh chu amahon hetna athet uvin, Pakai gin ding jong alheng deh pouvin ahi.
30 ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
Amahon kahilna asang pouvin, kagih salna jouse jong pannabei aso tauvin ahi.
31 skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
Chule amahon anop chabep uva atoh-gau aneh diu, thilpha lou angaito jouseu thao twi banga jol lha diu ahi.
32 For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
Ajeh chu amahon lamdih jot louvin, milham ho chunga thina alhung lo jitan, lungthim beiho kiletsahna chu amaho manthahna asoh jin ahi.
33 Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»
Koi hileh kasei phatah’a ngaija chun lungmonna anei ding, gin ding neiloua lungmong sel’a cheng jing ding ahi.”
