Salomos Ordsprog 21

1 Konungs hjarta er i Herrens hand som bekkjer, han vender det kvar helst han vil.

[Sicut divisiones aquarum, ita cor regis in manu Domini: quocumque voluerit, inclinabit illud.

2 Kvar mann tykkjer at hans eigi ferd er rett, men det er Herren som prøver hjarto.

Omnis via viri recta sibi videtur: appendit autem corda Dominus.

3 At folk gjer rett og skil, er meir verdt for Herren enn offer.

Facere misericordiam et judicium magis placet Domino quam victimæ.

4 Ovmods augo og sjølvgodt hjarta - lampa åt gudlause folk er synd.

Exaltatio oculorum est dilatatio cordis; lucerna impiorum peccatum.

5 Umtanke hjå den annsame er berre til vinning, men hastverk berre til tap.

Cogitationes robusti semper in abundantia; omnis autem piger semper in egestate est.]

6 Skattevinning med ljugartunga er ein kvervande pust av deim som søkjer dauden.

[Qui congregat thesauros lingua mendacii vanus et excors est, et impingetur ad laqueos mortis.

7 Den vald dei gudlause gjer, skal riva deim sjølve burt, for det som er, vil dei ikkje gjera.

Rapinæ impiorum detrahent eos, quia noluerunt facere judicium.

8 Skuldig mann gjeng krokut veg, men den reine - han gjer si gjerning beint fram.

Perversa via viri aliena est; qui autem mundus est, rectum opus ejus.

9 Betre å bu i ei krå på taket enn å ha sams hus med trettekjær kvinna.

Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa, et in domo communi.

10 Ugudleg manns sjæl hev hug til det vonde, hans næste finn ikkje miskunn hjå honom.

Anima impii desiderat malum: non miserebitur proximo suo.

11 Refser du spottaren, vert uvitingen vis, og lærer du vismannen, tek han mot kunnskap.

Mulctato pestilente, sapientior erit parvulus, et si sectetur sapientem, sumet scientiam.

12 Ein rettferdig agtar på gudlause-hus, han støyter dei gudlause ned i ulukka.

Excogitat justus de domo impii, ut detrahat impios a malo.]

13 Dytter du øyra til for armings rop, skal sjølv du ropa og ikkje få svar.

[Qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis, et ipse clamabit, et non exaudietur.

14 Gåva i løyndom stiller vreide, og gjeving i barmen stiller største harmen.

Munus absconditum extinguit iras, et donum in sinu indignationem maximam.

15 Det er ei gleda for rettferdig mann å gjera rett, men ei rædsla for illgjerningsmenner.

Gaudium justo est facere judicium, et pavor operantibus iniquitatem.

16 Den som viller seg burt frå klokskaps veg, han skal hamna i skuggeheimen.

Vir qui erraverit a via doctrinæ in cœtu gigantum commorabitur.

17 Ein fatigmann vert den som elskar moro, ei vert han rik som elskar vin og olje.

Qui diligit epulas in egestate erit; qui amat vinum et pinguia non ditabitur.

18 Den gudlause vert løysepeng for den rettferdige, og utru kjem i staden for den ærlege.

Pro justo datur impius, et pro rectis iniquus.

19 Betre å bu i eit øydeland enn hjå arg og trættekjær kvinna.

Melius est habitare in terra deserta quam cum muliere rixosa et iracunda.

20 Vismann hev dyre skattar og olje i huset, men uvitingen øyder det upp.

Thesaurus desiderabilis, et oleum in habitaculo justi: et imprudens homo dissipabit illud.

21 Den som strævar etter rettferd og miskunn, han skal finna liv og rettferd og æra.

Qui sequitur justitiam et misericordiam inveniet vitam, justitiam, et gloriam.

22 Ein by med kjempor tek vismannen inn, og han bryt ned den borgi som byen lit på.

Civitatem fortium ascendit sapiens, et destruxit robur fiduciæ ejus.

23 Den som varar sin munn og si tunga, han varar si sjæl frå trengslor.

Qui custodit os suum et linguam suam custodit ab angustiis animam suam.

24 Ein ovmodig og ubljug kallar me spottar, ein som fer fram med ofselegt ovmod.

Superbus et arrogans vocatur indoctus, qui in ira operatur superbiam.

25 Lysti åt letingen drep honom sjølv, for henderne hans vil inkje gjera.

Desideria occidunt pigrum: noluerunt enim quidquam manus ejus operari.

26 Heile dagen snikjer den snikne, men ein rettferdig gjev og sparer inkje.

Tota die concupiscit et desiderat; qui autem justus est, tribuet, et non cessabit.

27 Offer frå gudlause er ei gruv, og endå meir når dei samstundes emnar på ilt.

Hostiæ impiorum abominabiles, quia offeruntur ex scelere.

28 Eit ljugar-vitne skal ganga til grunns, men ein mann som lyder etter, skal få tala alltid.

Testis mendax peribit; vir obediens loquetur victoriam.

29 Gudlaus mann ter seg skamlaus, men den ærlege gjeng sine vegar stødigt.

Vir impius procaciter obfirmat vultum suum; qui autem rectus est corrigit viam suam.

30 Det finst ingen visdom og inkje vit og ingi råd imot Herren.

Non est sapientia, non est prudentia, non est consilium contra Dominum.

31 Hesten vert budd til herferdsdagen, men sigeren kjem ifrå Herren.

Equus paratur ad diem belli; Dominus autem salutem tribuit.]