Salomos Ordsprog 19

1 Betre er ein fatigmann som ferdast lytelaust enn ein mann med range lippor som attpå er ein dåre.

ただしく歩むまづしき者は くちびるの悖れる愚なる者に愈る

2 Den som er tankelaus i hugen, gjeng det gale, og den som stig for fort med føterne, han stig i miss.

心に思慮なければ善らず 足にて急ぐものは道にまよふ

3 Mannsens eigi vitløysa fører til fall, men han harmast i sitt hjarta på Herren.

人はおのれの痴によりて道につまづき 反て心にヱホバを怨む

4 Velstand samla mange vener, men fatigmann vert skild frå venen sin.

資財はおほくの友をあつむ されど貧者はその友に疎まる

5 Det falske vitnet skal’kje verta urefst, og den som andar lygn, skal ikkje sleppa undan.

虚偽の證人は罰をまぬかれず 謊言をはくものは避るることをえず

6 Mange smeikjer den gjæve, og kvar mann er ven med den rauste.

君に媚る者はおほし 凡そ人は贈物を與ふる者の友となるなり

7 Fatigmanns brør hatar honom alle, enn meir dreg hans vener seg burt frå honom. Han fer etter ord som er inkjevetta.

貧者はその兄弟すらも皆これをにくむ 況てその友これに遠ざからざらんや 言をはなちてこれを呼とも去てかへらざるなり

8 Den som elskar si sjæl, han vinn seg vit, den som vaktar sitt skyn, skal finna lukka.

智慧を得る者はおのれの霊魂を愛す 聡明をたもつ者は善福を得ん

9 Det falske vitnet skal’kje verta urefst, og den som andar lygn, skal tynast.

虚偽の證人は罰をまぬかれず 謊言をはく者はほろぶべし

10 Det høver ei for dåren å hava gode dagar, enn mindre for ein træl å råda yver hovdingar.

愚なる者の驕奢に居るは適当からず 況て僕にして上に在る者を治むることをや

11 Mannsens klokskap gjev honom tol, og det er hans æra å tilgjeva brot.

聡明は人に怒をしのばしむ 過失を宥すは人の榮誉なり

12 Konungs harm er som når løva burar, men godhugen hans er som dogg i graset.

王の怒は獅の吼るが如く その恩典は草の上におく露のごとし

13 Ein dårleg son er reint ei ulukka for far sin, og kjerringtrætta er som si-drop frå taket.

愚なる子はその父の災禍なり 妻の相争そふは雨漏のたえぬにひとし

14 Hus og gods er fedre-arv, men frå Herren kjem ei vitug kona.

家と資財とは先組より承嗣ぐもの 賢き妻はヱホバより賜ふものなり

15 Leta svæver tungt i svevn, og letingen skal svelta.

懶惰は人を酣寐せしむ 懈怠人は飢べし

16 Den som tek vare på bodet, tek vare på sitt liv, den som ei ansar si åtferd, skal missa livet.

誠命を守るものは自己の霊魂を守るなり その道をかろむるものは死ぬべし

17 Den som gjer miskunn mot armingen, låner til Herren, og av honom fær han vederlag for si velgjerning.

貧者をあはれむ者はヱホバに貸すなり その施濟はヱホバ償ひたまはん

18 Aga son din, for endå er det von, men lat deg ikkje driva til å drepa honom.

望ある間に汝の子を打て これを殺すこころを起すなかれ

19 Den som er svært sinna, lyt bøta for det, for um du hjelper han, du gjer vondt verre.

然ることの烈しき者は罰をうく 汝もしこれを救ふともしばしば然せざるを得じ

20 Høyr på råd og lat deg aga, so du til slutt kann verta vis.

なんぢ勧をきき訓をうけよ 然ばなんぢの終に智慧あらん

21 Mange tankar er i mannsens hjarta, men Herrens råd fær framgang.

人の心には多くの計畫あり されど惟ヱホバの旨のみ立べし

22 Mannsens miskunn er hans gode vilje, og fatig man er betre enn ein som lyg.

人のよろこびは施濟をするにあり 貧者は謊人に愈る

23 Otte for Herren fører til liv, mett fær ein kvila og vert ikkje heimsøkt med vondt.

ヱホバを畏るることは人をして生命にいたらしめ かつ恒に飽足りて災禍に遇ざらしむ

24 Stikk den late si hand i fatet, so idest han ei ta ho upp att til munnen.

惰者はその手を盤にいるるも之をその口に挙ることをだにせず

25 Slær du spottaren, so vert uvitingen klok, og agar du den vituge, so fær han vit på kunnskap.

嘲笑者を打て さらば拙者も愼まん 哲者を譴めよ さらばかれ知識を得ん

26 Den som er vond med far sin og jagar mor si burt, han er ein son til skam og skjemd.

父を煩はし母を逐ふは羞赧をきたらし凌辱をまねく子なり

27 Høyr ikkje soleis på refsing, son min, at du villar deg burt frå kunnskaps ord!

わが子よ哲者を離れしむる教を聴くことを息めよ

28 Eit nidings-vitne spottar det som rett er, og munnen på gudlause gløyper urett.

惡き證人は審判を嘲り 惡者の口は惡を呑む

29 Refsingsdomar er ferdige for spottaren og slag for ryggen på dårar.

審判は嘲笑者のために備へられ 鞭は愚なる者の背のために備へらる