4 Mosebok 9

1 Året etter dei hadde fare frå Egyptarlandet, i den fyrste månaden, tala Herren til Moses på Sinaiheidi, og sagde:

OLELO mai la o Iehova ia Mose ma ka waonahele o Sinai, i ka malama mua o ka lua o ka makahiki, mahope o ko lakou puka ana mailoko mai o ka aina o Aigupita, i mai la,

2 «Israels-folket skal halda påskehelg på den tid som er sett:

E malama na mamo a Iseraela i ka moliaola i kona manawa i kauohaia'i.

3 frå den fjortande dagen i denne månaden, solegladsbil, skal de høgtida påskehelgi si visse tid; alle dei lover og fyresegner som gjeld for påskehelgi, skal de fylgja.»

I ka la umikumamaha o keia malama, i ke ahiahi, e malama oukou ia i kona manawa i kauohaia'i: e like me na kanawai a pau nona, a e like hoi me na oihana a pau nana, ka oukou e malama ai ia.

4 Då tala Moses til Israels-sønerne, og sagde dei skulde høgtida påskehelgi,

Olelo aku la hoi o Mose i na mamo a Iseraela, e malama lakou i ka moliaola.

5 og so heldt dei påskehelg på Sinaiheidi den fjortande dagen i den fyrste månaden, solegladsbil; Israels-borni gjorde i alle måtar som Herren hadde sagt med Moses.

A malama no lakou i ka moliaola i ka la umikumamaha o ka malama mua, i ke ahiahi, ma ka waonahele o Sinai: e like me na mea a pau a Iehova i kauoha mai ai ia Mose, pela na mamo a Iseraela i hana'i.

6 Det var nokre menner som hadde vorte ureine av eit lik, og ikkje kunde halda høgtid den dagen; dei gjekk same dagen fram for Moses og Aron

A o kekahi mau kanaka, ua haumia lakou i ke kupapau o ke kanaka, a pono ole ia lakou ke malama i ka moliaola ia la: a hele mai lakou imua o Mose, a imua o Aarona ia la.

7 og sagde til honom: «Me hev vorte ureine av eit lik. Skal me for den skuld verta attsette, og ikkje få bera fram gåvorne våre for Herren i rett tid saman med hitt Israels-folket?»

I mai la ua mau kanaka la ia ia, Ua haumia makou i ke kupapau o ke kanaka: no ke aha la i keakeaia'i makou, i ole e kaumaha aku ai makou i mohai na Iehova i kona manawa i kauohaia'i me na mamo a Iseraela!

8 Då sagde Moses til deim: «Venta eit bil, so eg fer høyra kva Herren segjer um dette!»

I aku la o Mose ia lakou, E ku malie oukou, a lohe au i ka mea a Iehova e kauoha mai ai no oukou.

9 Og Herren tala til Moses, og sagde:

Olelo mai la o Iehova ia Mose, i mai la,

10 «Tala til Israels-sønerne, og seg: «Um nokon av dykk eller etterkomarane dykkar hev vorte ureine av lik, eller er på langferd, so skal dei like fullt halda påskehelg for Herren.

E olelo aku oe i na mamo a Iseraela, i ka i ana, Ina he haumia ko kekahi kanaka o oukou a o ka oukou poe mamo paha, i ke kupapau, a ua moamao aku paha ia i ka hele ana, e malama no hoi ia i ka moliaola no Iehova.

11 Den fjortande dagen i den andre månaden, solegladsbil, skal dei eta påskelambet; attåt søtt brød og bitre urter skal dei eta det.

I ka la umikumamaha, o ka lua o ka malama, i ke ahiahi, e malama lakou ia mea, e ai hoi lakou ia me ka berena hu ole, a me na lau mulea.

12 Dei må ikkje leiva noko av det til morgonen, og ikkje brjota noko bein i det. Alle dei fyresegnerne som gjeld for påskehelgi, skal dei fylgja.

Aole lakou e waiho i kanwahi o ia mea, a ao, aole hoi e uhai i kekahi iwi ona: ma na kanawai a pau no ka moliaola ka lakou e malama ai ia.

13 Men den som er rein, og ikkje er ute og ferdast, og som endå let vera å halda påskehelg, han skal rydjast ut or ætti si, for di han ikkje hev bore fram gåvorne til Herren i rette tid; den mannen skal lida for syndi si.

Aka, o ke kanaka haumia ole, aole hoi i hala i ka hele ana, a ua malama ole i ka moliaola, e hookiia'ku oia mai kona poe kanaka aku; no ka mea, aole ia i lawe mai i ka mohai na Iehova i kona manawa i kauohaia'i; e lawe ia kanaka i kona hewa iho.

14 Og når ein framand som held til hjå dykk, vil halda påskehelg for Herren, so skal han og fylgja dei fyresegnerne og loverne som gjeld for påskehelgi. Det skal gjelda ei lov for dykk alle, for den framande so vel som den som den som er fødd og alen i landet.»»

Ina hoi e noho ana kekahi malihini me oukou, a ua makemake ia e malama i ka moliaola no Iehova; e like me ke kanawai no ka moliaola, a e like hoi me kona oihana, pela no ia e hana'i: i hookahi no kanawai ia oukou no ka malihini, a no ka mea i hanau ma ka aina.

15 Den dagen gudshuset vart reist, sveipte skyi seg kringum huset, um tjeldet som gøymde Guds lov; men um kvelden var det som ein eld å sjå yver huset, og den heldt seg der alt til morgonen.

I ka la i kukuluia'i, ka halelewa, uhi iho la ke ao maluna o ka halelewa, ma ke keena o ke kanawai; a ahiahi, ua ikea ka mea me he ahi la maluna o ka halelewa a hiki i kakahiaka.

16 Og soleis var det stødt: um dagen låg det ei sky yver gudshuset, og um natti ein eldsljoske.

A pela mau no: uhi mai la keao ia in, a i ka po ua ikea ka mea me he ahi la.

17 Og kvar gong skyi letta seg upp ifrå tjeldet, tok Israels-sønerne ut, og der som skyi let seg ned, der lægra dei seg;

A i ka manawa i pii ai ke ao mailuna ae o ka halelewa, ma ia hope iho, haele aku la na mamo a Iseraela: a ma kahi i ku malie ai ke ao, malaila na mamo a Iseraela i hoomoana ai.

18 etter Herrens ord tok dei ut, og etter Herrens ord slo dei læger; men so lenge skyi låg yver gudshuset, heldt dei seg i lægret.

Ma ke kauoha a Iehova i hele ai na mamo a Iseraela, a ma ke kauoha a Iehova i hoomoaua ai lakou: i na la a pau i ku malie ai ke ao maluna o ka halelewa, noho iho la lakou ma na halelole o lakou.

19 Låg skyi lenge yver gudshuset, so retta Israels-borni seg etter det som Herren hadde sagt, og tok ikkje ut.

Aia ku liuliu iho la ke ao maluna o ka halelewa a nui na la, alaila malama na mamo a Iseraela i ka oihana a Iehova, aole no i hele aku.

20 Stundom låg skyi berre nokre få dagar yver gudshuset; då heldt dei seg i ro so lenge Herren vilde, og tok ut når han vilde.

A i ka wa i ku malie ai ke ao maluna o ka halelewa a uuku na la; e like me ke kauoha ana a Iehova i noho ai lakou ma ko lakou mau halelole, a e like me ke kauoha ana mai a Iehova i haele ai lakou.

21 Stundom låg skyi der berre frå kveld til morgon; då tok dei ut um morgonen, med same skyi lyfte seg. Eller ho låg der ein dag og ei natt; når ho då hov seg upp, tok dei ut.

A i ka wa i noho ai ke ao mai ke ahiahi a hiki i kakahiaka, a pii ae la ke ao i kakahiaka, alaila, haele lakou: ina ma ke ao paha, ma ka po paha i pii ae ke ao, haele no lakou.

22 Eller ho låg der eit par dagar, eller ein månad, eller endå lenger. Når skyi drygde so lenge, og vart liggjande yver gudshuset, heldt Israels-folket seg i lægret og tok ikkje ut; men so snart ho steig til vers, tok dei ut.

Ina hoi i noho ke ao maluna o ka halelewa i na la elua, i ka malama paha, a i ka makahiki paha, e kau ana malaila, noho iho la na mamo a Iseraela iloko o ko lakou mau halelole, aole lakou i hele: aia i ka wa i pii ae ia, hele lakou.

23 Etter Herrens ord lægra dei seg, og etter Herrens ord tok dei ut. Dei retta seg etter Herrens vilje, soleis som Moses hadde sagt deim frå Herren.

Ma ke kauoha a Iehova i noho ai lakou, iloko o ko lakou mau halelole, a ma ke kauoha ana a Iehova i haele ai lakou: malama no lakou i ka oihana a Iehova ma ke kauoha a Iehova, i ka lima o Mose.