< Matteus 9 >

1 So gjekk han ut i båten og for yver og kom til sin eigen by.
Jesu ing lawng ak khuina a lut coengawh, tui ce kat nawh amah a khaw nace cet hy.
2 Då kom dei til honom med ein lam mann, som låg i ei seng. Då Jesus såg trui deira, sagde han til den lame: «Ver hugheil, son! Syndene dine er tilgjevne.»
Cawh ak khawn thlak tlo pynoet hiphaih awh kawt law uhy. Jesu ing a mingmih ak cangnaak ce a huh awh, ak khawn thlang a venawh, “Ka capa, nang ngaih qep sak, na thawlhnaakkhqi boeih ak khan awh qeenkhaw ngai na awm hawh hy, “tina hy.
3 Då var det nokre av dei skriftlærde som tenkte med seg: «Denne spottar Gud!»
Cawh anaa awi ak qeekung thlang vang ing amik kawk khuiawh, “Ve ak thlang ing Khawsa thekha na hy ve!” ti uhy.
4 Men Jesus såg tankarne deira og sagde: «Kvi hyser de so vonde tankar i hjarta?
Cekkhqi ak kawpoek ce Jesu ing sim nawh, “kawtih namik kawlung khuiawh kawpoek amak leek namik poek?
5 Kva er lettast å segja: «Synderne dine er tilgjevne, » eller: «Statt upp og gakk?»
Hannu ak zoe bet: 'na thawlhnaakkhqi boeih ak khanawh qeenkhaw ngai na awm hawh hy ti,' tive nu?
6 Men so de skal vita at Menneskjesonen hev magt til å tilgjeva synder på jordi» - so segjer han til den lame: «Statt upp, tak sengi og gakk heim att!»
Cehlai thlanghqing capa ing thawlhnaakkhqi ak khan awh qeenkhaw ngainaak tahy tice nami sim thainaak aham, tina hy.
7 Då stod han upp og gjekk heim til seg.
Cawh anih ce tho nawh a im na cet hy.
8 Og då folket såg det, vart dei ottefulle, og lova Gud som hadde gjeve menneskje slik magt.
Thlang kqeng ing cawhkaw ik-oeih ce ami huh awh amik kawpoek kyi nawh; thlanghqing a venawh vemyihna saithainaak ak pekung Khawsa ce kyihcah uhy.
9 Då Jesus gjekk lenger fram, fekk han sjå ein mann som sat på tollbudi - Mattæus heitte han - og sagde til honom: «Fylg meg!» Og han stod upp og fylgde Jesus.
Ce a hyn awhkawng Jesu taw cet phaat nawh, mangmu cawinaak hyn awh ak ngawi, Mathai ak mingnaak thlang pynoet ce hu hy. A venawh, “Ka hu awh bat law,” tina hy. Anih ce tho nawh ahu awh bat pahoei hy.
10 Då han so heldt måltid heime i huset sitt, kom mange tollmenner og syndarar og sette seg til bords med Jesus og læresveinarne hans.
Mathai a im awh Jesu ing buh a ai awh, mangmu ak cawi thlangkhqi ingkaw thlak thawlhkhqi khawzah ce law unawh a venawh a hubatkhqi mi kutoet na buh veel haih uhy.
11 Farisæarane såg det og sagde til læresveinarne: «Kvifor et meisteren dykkar i lag med tollmenner og syndarar?»
Farasikhqi ing ami huh awh, a hubatkhqi venawh, “Kawtih nangmih a cawngpyikung ing mangmu ak cawikhqi, thlak thawlhkhqi mi buh kutoet na ami ai?” tina uhy.
12 Då Jesus høyrde det, sagde han: «Det er ikkje dei friske som treng lækjar, men dei som hev vondt.
Ce ak awi ce Jesu ing ang zaak awh, “Sakdip ing Siboei am ngoe nawh, thlak tlo ing ni siboei a ngoe hy.
13 Gakk burt og lær kva som ligg i det ordet: «D’er miskunn, ikkje offer, eg hev hugnad i.» For eg er ikkje komen for å kalla rettferdige, men syndarar.»
Cehlai cet unawh, bulnaak kaana qeennaak ni ka ngaih, ti awi ve cawng law lah uh. Kawtih thlak dyng khy aham am law nyng, thlak thawlh khy aham nani ka law” tina hy.
14 Då kom læresveinarne åt Johannes til honom og sagde: «Korleis hev det seg at me og farisæarane fastar so mykje, men dine læresveinar fastar ikkje?»
Cawh Johan a hubatkhqi ce a venawh law unawh, “Kawmyihna kaimih ingkaw Farasikhqi ingtaw buh zeih u nyngsaw, nang a hubatkhqi ingtaw buh a mami zeih?”
15 Jesus svara: «Kann bryllaupsfolket syrgja medan dei hev brudgomen hjå seg? Men det kjem ei tid då brudgomen vert teken ifrå deim; då skal dei fasta.
Jesu ing a mingmih a venawh, “Zuk lokung a awm khui awhtaw, zulawh ak ym pyikungkhqi ce amik kaw ak se hly nu? Cehlai cekkhqi ven awhkawng zuk lokung ak chang na ceh pyinaak khawnghyp ce pha law kaw, cawh ce zeih dam bit kawm uk ti.
16 Ingen set ein lapp av ustampa ty på eit gamalt klædeplagg; for boti riv med seg noko av sjølve plagget, og rifti vert større.
U ingawm angki khqym ce ak thai ing am bu khawi hy, ak bunaak mai mantaw hi ak thai ing ak khqym ce dawk kawmsaw sek khqoet kaw.
17 Og ikkje hev dei ny vin i gamle lerflaskor; for då rivnar flaskorne, so vinen renn ned, og flaskorne forferst; ny vin hev dei i nye lerflaskor; då held dei seg båe.»
Cemyih lawtna, u ingawm misur tui ak thai ce cikthlyng khqym awh am thun khawi hy. A thun mai mantaw, cikthlyng ce paawk kawmsaw misur tui ce zuut kaw, cikthlyng awm see pahoei kaw. Cedawngawh misur tui ak thai taw cikthlyng thai awh thun uhy, cawhtaw pakkhih bawk na ciimcaih hy,” tinak khqi hy.
18 Med han tala soleis til deim, kom ein synagoge-forstandar og fall på kne for honom og sagde: «Rett no hev dotter mi slokna; men kom og legg handi di på henne, so livnar ho att!»
Ve myihna awi ak kqawn huiawh, ukkung thlang pynoet ce a venna law nawh a haiawh khuk sym doena, “Ka canu tuhca phoeih awh thi hy. Cehlai law nawhtaw ak khan awh na kut tloeng pe cang lah, cawhtaw hqing tlaih kaw,” tina hy.
19 Jesus gjorde seg reidug og gjekk med honom, og læresveinarne og.
Jesu ing tho nawh anih a hu awh cet pahoei hy, a hubatkhqi awm bat lawt uhy.
20 Då kom det ei kvinna, som hadde havt blodflod i tolv år; ho gjekk innåt honom attantil og tok i ein av duskarne på kjolen hans,
Cawh ce kum hqa hlai hih a thi ak tla nu pynoet ce a hu awh law nawh Jesu a hihawi ce bi pe hy.
21 for ho tenkte med seg: «Kann eg berre få taka i kjolen hans, so er eg berga.»
“A hi mah ka bi mantaw qoei ngai voei nyng,” tinawh poek hy.
22 I det same snudde han seg og såg henne. Då sagde han: «Ver hugheil, dotter! Trui di hev hjelpt deg.» Og kvinna vart god att i same stundi.
Jesu ing hawi ket nawh nu ce toek hy. “Ka canu, nang ngaih qep sak hlah, nak cangnaak ing ni qoei sak hawh hy,” tina hy. Cawh nu ce qoei pahoei hy.
23 Då Jesus kom heim til synagoge-forstandaren og såg fløytelåtarane og hopen som ståka og våla, sagde han til deim:
Ukkung a ipkhui na Jesu ing a lut awh khqung ak tumkhqi ingkaw halum habee na ak awm thlang kqeng ce hu hy.
24 «Gakk burt! Gjenta er ikkje slokna; ho søv.» Men dei berre log åt honom.
A mingmih a venawh, “Thoeih lah uh. Nuca ve am thi hy, ak ip ni,” tina hy. Cehlai cekkhqi ing qaih na uhy.
25 Då hopen var driven ut, gjekk han inn, og tok henne i handi, og gjenta stod upp.
Thlang kqeng ce a leng na a ceh sak coengawh, ak khuina lut nawh nuca ce a kut awh tu hy, cawh nu ca ce tho hy.
26 Og gjetordet um dette kom ut yver alle bygderne der ikring.
Cawhkaw awithang ce rampum awh thang khawnghak hy.
27 Då Jesus gjekk burt att, fylgde tvo blinde etter honom og ropa: «Gjer sælebot på oss, du Davids son!»
Ce a hyn awhkawng Jesu ce ak chang na a ceh awh, mikhyp thlang pakkhih ing, “David capa, kainih ve nim qeen lah,” tinawh khy doena a hu awh hquut hy nih.
28 Og då han var komen heim, gjekk dei etter han inn. Jesus sagde til deim: «Trur de at eg kann gjera det?» «Ja, herre, » svara dei.
Ipkhui na a lut awh, mikhyp qawi ce a venawh law nih nawh, Jesu ing cekqawi a venawh, “Kai ing ve ve sai thai kawng, tinawh nanik cangnaak aw?” tina hy. Cekkqawi ing, “Oeih, Bawipa,” tina hy nih.
29 Då tok han burtpå augo deira og sagde: «Det skal verta som de trur.»
Cawh cekqawi a mik ce bi penawh, “Na nik cangnaak a myihna na nik khan awh awm seh nyng,” tina hy.
30 Og med ein gong kunde dei sjå. Jesus tala strengt til deim og sagde: «Sjå til at ingen fær vita det!»
Cawh a ni mik ce dang pe qawi pahoei hy. Jesu ing, “U a venawh awm koeh kqawn qoe qoe nih moe,” tinawh yn qawi hy.
31 Men dei var’kje fyrr komne ut, fyrr dei bar gjetordet hans ut yver alle bygder.
Cehlai cekqawi ing cet nih nawh anih akawng qam pum awh kqawn khawnghak hy nih.
32 Med same dei gjekk ut, kom det nokre folk til honom med ein mållaus mann som hadde ei vond ånd i seg.
A khoeh a va ceh awh, ak kawk khuiawh qaai be nawh awi amak pau thai thlang pynoet ce Jesu a venna law pyi uhy.
33 Då so den vonde åndi var drivi ut, tala den mållause. Og folk undra seg og sagde: «Aldri hev slikt vore set fyrr i Israel!»
Ak kawk khui awhkaw qaai ce Jesu ing a hqek peek coeng awhtaw, ce ak thlang ce awi pau thai tlaih hy. Cawhkaw ak awm thlang kqeng ce amik kawpoek kyi nawh, “Israel ram khuiawh ve mih ve am awm man hy,” ti uhy.
34 Men farisæarane sagde: «Det er djevlehovdingen sjølv som hjelper honom til å driva djevlarne ut.»
Cehlai Farasikhqi ing, “Qaaikhqi boei ak caming ni qaaikhqi a hqek hy,” tina uhy.
35 Sidan gjekk Jesus kring i alle byar og bygder og lærde folket i synagogorne deira, og lyste ut evangeliet um Gudsriket, og lækte all sjukdom og vanhelsa.
Khawk bau ingkaw vangcakhqi awh Jesu ing cet nawh Sinakawk awh thlangkhqi ce cawngpyi hy, ram awithang leek ce ak kqawn coengawh, tlawhnaak soepkep ingkaw sa amak dip thlangkhqi ce qoei sak hy.
36 Og då han såg folkehopen, tykte han hjarteleg synd um deim; for dei var ille medfarne og nedforkomne, som ein saueflokk utan hyrding.
Thlang kqeng ce a huh awh, khoemkung amak awm, amah a ngaih ngaih na ak plam, tha amak awm tuukhqi myihna a mi awm a dawngawh qeen khqi hy.
37 Då sagde han til læresveinarne sine: «Grøda er stor, men onnefolki er få.
Cawh ve ak awi ve a hubatkhqi venawh, “Cang ah aham khawzah awm hlai hy, bibikung zawi ca hy.
38 Bed då honom som eig grøda at han vil senda arbeidsfolk til å hausta inn grøda si!»
Cedawngawh lo ak takung ing cang ak aat aham bibikung khawzah a lo khuiawh a tyihnaak aham thoeh lah uh,” tinak khqi hy.

< Matteus 9 >