Matteus 15
1 So kom det nokre farisæarar og skriftlærde til Jesus frå Jerusalem og sagde:
ここにパリサイ人・學者ら、エルサレムより來りてイエスに言ふ、
2 «Kvi bryt læresveinarne dine dei skikkarne me hev etter dei gamle? dei tvær ikkje henderne fyrr dei gjeng til bords!»
『なにゆゑ汝の弟子は、古への人の言傳を犯すか、食事のときに手を洗はぬなり』
3 «Og de, » svara han, «kvi bryt de Guds bod for skikkarne dykkar skuld?
答へて言ひ給ふ『なにゆゑ汝らは、また汝らの言傳によりて神の誡命を犯すか。
4 Gud hev sagt: «Du skal æra far din og mor di!» og: «Den som bannar far sin eller mor si, skal døy!»
即ち神は「父 母を敬へ」と言ひ「父または母を罵る者は必ず殺さるべし」と言ひたまへり。
5 Men de segjer: «Når ein talar so til far sin eller mor si: «Det som eg kunde ha hjelpt deg med, lyt eg gjeva til templet, » so tarv han ikkje æra foreldri sine.»
然るに汝らは「誰にても父または母に對ひて、我が負ふ所のものは供物となりたりと言はば、
6 Soleis hev de gjort Guds bod um inkje for dykkar eigi læra skuld.
父または母を敬ふに及ばず」と言ふ。斯くその言傳によりて神の言を空しうす。
7 De hyklarar! Jesaja spådde sant um dykk då han sagde:
僞善者よ、宜なる哉、イザヤは汝らに就きて能く預言せり。曰く、
8 «Med lipporn’ lovar dei meg, denne lyden, men hugen deira er langt ifrå meg.
「この民は口唇にて我を敬ふ、されど其の心は我に遠ざかる。
9 D’er liten mun i at dei meg vil æra, når dei lærer folk det som er mannebod.»»
ただ徒らに我を拜む。人の訓誡を教とし教へて」』
10 So kalla han folket hitåt seg og sagde til deim: «Høyr etter, og tenk på det eg segjer!»
かくて群衆を呼び寄せて言ひたまふ『聽きて悟れ。
11 Det er’kje det som kjem inn i munnen som gjer menneskja urein, men det som gjeng ut or munnen, det er det som gjer menneskja urein!
口に入るものは人を汚さず、されど口より出づるものは、これ人を汚すなり』
12 Då gjekk læresveinarne fram og sagde til honom: «Veit du at farisæarane vart arge då dei høyrde det du sagde?»
ここに弟子たち御許に來りていふ『御言をききてパリサイ人の躓きたるを知り給ふか』
13 Han svara: «Kvar plante som ikkje far min i himmelen hev sett, skal rivast upp med rot.
答へて言ひ給ふ『わが天の父の植ゑ給はぬものは、みな拔かれん。
14 Bry dykk ikkje um deim! Dei er blinde vegleidarar for blinde; og når ein blind leider ein blind, so dett dei båe i grefti.»
彼らを捨ておけ、盲人を手引する盲人なり、盲人もし盲人を手引せば、二人とも穴に落ちん』
15 Då tok Peter til ords og sagde til honom: «Tyd oss den likningi di!»
ペテロ答へて言ふ『その譬を我らに解き給へ』
16 «Hev de endå ikkje betre vit, de heller?» svara han.
イエス言ひ給ふ『なんぢらも今なほ悟りなきか。
17 «Skynar de ikkje at alt det som kjem inn i munnen, gjeng ned i magen, og fer ut der det skal?
凡て口に入るものは腹にゆき、遂に厠に棄てらるる事を悟らぬか。
18 Men det som gjeng ut or munnen, kjem frå hjarta, og det gjer menneskja urein;
されど口より出づるものは心より出づ、これ人を汚すものなり。
19 for frå hjarta kjem vonde tankar: manndråp, egteskapsbrot, lauslivnad, tjuvskap, range vitnemål, gudsspotting.
それ心より惡しき念いづ、すなはち殺人・姦淫・淫行・竊盜・僞證・誹謗、
20 Det er det som gjer menneskja urein; men å eta med utvegne hender gjer ikkje menneskja urein.
これらは人を汚すものなり、されど洗はぬ手にて食する事は人を汚さず』
21 So for Jesus derifrå, og tok vegen burt til bygderne kring Tyrus og Sidon.
イエスここを去りてツロとシドンとの地方に往き給ふ。
22 Då kom det ei kananæisk kona ut frå dei grenderne og ropa: «Herre, Davids son, gjer sælebot på meg! Dotter mi er so ille plåga av ei vond ånd.»
視よ、カナンの女その邊より出できたり、叫びて『主よ、ダビデの子よ、我を憫み給へ、わが娘、惡鬼につかれて甚く苦しむ』と言ふ。
23 Men han svara henne ikkje eit ord. Då gjekk læresveinarne fram og bad honom: «Kjære, få henne frå deg! Ho ropar so etter oss.»
されどイエス一言も答へ給はず。弟子たち來り請ひて言ふ『女を歸したまへ、我らの後より叫ぶなり』
24 «Det er berre dei forkomne sauerne av Israelshuset eg er send til, » svara han.
答へて言ひたまふ『我はイスラエルの家の失せたる羊のほかに遣されず』
25 So kom ho og fall på kne for honom og sagde: «Herre, hjelp meg!»
女きたり拜して言ふ『主よ、我を助けたまへ』
26 Men han svara: «Det er’kje vænt å taka brødet frå borni og kasta det for hund-ungarne.»
答へて言ひたまふ『子供のパンをとりて小狗に投げ與ふるは善からず』
27 «Det er sant, Herre, » sagde ho, «men hund-ungarne et då av dei molarne som fell frå bordet åt herrarne deira.»
女いふ『然り、主よ、小狗も主人の食卓よりおつる食屑を食ふなり』
28 Då svara Jesus: «Stor er trui di, kona! Du skal få det som du vil.» Og dotter hennar vart god att i same stundi.
ここにイエス答へて言ひたまふ『をんなよ、汝の信仰は大なるかな、願のごとく汝になれ』娘この時より癒えたり。
29 So for Jesus burt derifrå og kom til Galilæasjøen, og han gjekk upp i fjellet og sette seg der.
イエス此處を去り、ガリラヤの海邊にいたり、而して山に登り、そこに坐し給ふ。
30 Då kom dei til honom i store flokkar, og hadde med seg halte og blinde og mållause og kryplingar og mange andre, og lagde deim ned for føterne hans, og han gjorde dei gode att,
大なる群衆、跛者・不具・盲人・唖者および他の多くの者を連れ來りて、イエスの足下に置きたれば、醫し給へり。
31 so folket undra seg då dei såg at mållause tala, og kryplingar vart friske og føre, og halte gjekk ikring, og blinde såg; og dei lova Israels Gud.
群衆は、唖者の物いひ、不具の癒え、跛者の歩み、盲人の見えたるを見て之を怪しみ、イスラエルの神を崇めたり。
32 Då kalla Jesus læresveinarne til seg og sagde: Eg tykkjer hjarteleg synd i folket; for no hev dei alt vore hjå meg i tri dagar, og dei hev’kje noko å eta; og ikkje vil eg senda deim fastande frå meg; for då kunde dei ormegtast på vegen.»
イエス弟子たちを召して言ひ給ふ『われ此の群衆をあはれむ、既に三日われと偕にをりて食ふべき物なし。飢ゑたるままにて歸らしむるを好まず、恐らくは途にて疲れ果てん』
33 Læresveinarne svara: «Kor skal me her i øydemarki få brød nok til å metta so stor ein hop?»
弟子たち言ふ『この寂しき地にて、斯く大なる群衆を飽かしむべき多くのパンを、何處より得べき』
34 «Kor mykje brød hev de?» spurde Jesus. «Sju leivar, » sagde dei, «og nokre få småfiskar.»
イエス言ひ給ふ『パン幾つあるか』彼らいふ『七つ、また小き魚すこしあり』
35 Då let han folket setja seg ned på marki,
イエス群衆に命じて地に坐せしめ、
36 og han tok dei sju leivarne og fiskarne, og takka, og bytte deim sund og gav det til læresveinarne, og læresveinarne gav det til folket.
七つのパンと魚とを取り、謝して之をさき弟子たちに與へ給へば、弟子たちこれを群衆に與ふ。
37 Då alle hadde ete og var mette, samla dei upp dei stykki som att var; det var sju fulle korger.
凡ての人くらひて飽き、裂きたる餘を拾ひしに、七つの籃に滿ちたり。
38 Og det var fire tusund mann som hadde ete, umfram kvinnor og born.
食ひし者は、女と子供とを除きて四千 人なりき。
39 Sidan bad Jesus farvel med folket, og steig ut i båten og for til Magadanbygdi.
イエス群衆をかへし、舟に乘りてマガダンの地方に往き給へり。
