Markus 14
1 No var det berre tvo dagar att til påske- og søtebrødhelgi. Og dei øvste prestarne og dei skriftlærde leita etter ei råd til å gripa Jesus med list og slå honom i hel.
ਤਦਾ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਕਿਣ੍ਵਹੀਨਪੂਪੋਤ੍ਸਵਯੋਰਾਰਮ੍ਭਸ੍ਯ ਦਿਨਦ੍ਵਯੇ (ਅ)ਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟੇ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਕੇਨਾਪਿ ਛਲੇਨ ਯੀਸ਼ੁੰ ਧਰ੍ੱਤਾਂ ਹਨ੍ਤੁਞ੍ਚ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ;
2 «For på høgtidi torer me ikkje gjera det, » sagde dei; «elles kunde det verta upplaup blant folket!»
ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕਲਹਭਯਾਦੂਚਿਰੇ, ਨਚੋਤ੍ਸਵਕਾਲ ਉਚਿਤਮੇਤਦਿਤਿ|
3 Med Jesus var i Betania, hjå Spilte-Simon, og sat til bords, kom det inn ei kvinna med ei alabaster-krukka full av egte, dyr nardesalve. Ho braut sund krukka og helte salven ut yver hovudet hans.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਬੈਥਨਿਯਾਪੁਰੇ ਸ਼ਿਮੋਨਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨੋ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਯੋਸ਼ੌ ਭੋਤ੍ਕੁਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਸਤਿ ਕਾਚਿਦ੍ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਪਾਣ੍ਡਰਪਾਸ਼਼ਾਣਸ੍ਯ ਸਮ੍ਪੁਟਕੇਨ ਮਹਾਰ੍ਘ੍ਯੋੱਤਮਤੈਲਮ੍ ਆਨੀਯ ਸਮ੍ਪੁਟਕੰ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯੋੱਤਮਾਙ੍ਗੇ ਤੈਲਧਾਰਾਂ ਪਾਤਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
4 Då var det nokre som vart harme og sagde seg imillom: «Kva skulde den salve-øydingi vera til?
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕੇਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤੇ ਕੁਪ੍ਯਨ੍ਤਃ ਕਥਿਤਵੰਨ੍ਤਃ ਕੁਤੋਯੰ ਤੈਲਾਪਵ੍ਯਯਃ?
5 Salven kunde vore seld for yver femti dalar og gjeven til dei fatige.» Og dei tala kvast til henne.
ਯਦ੍ਯੇਤਤ੍ ਤੈਲ ਵ੍ਯਕ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦਸ਼ਤਤ੍ਰਯਾਦਪ੍ਯਧਿਕੰ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਮੂਲ੍ਯੰ ਦਰਿਦ੍ਰਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਦਾਤੁਮਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤ, ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਾ ਸਾਕੰ ਵਾਚਾਯੁਹ੍ਯਨ੍|
6 Då sagde Jesus: «Lat henne vera i fred! Kvi er de so leide med henne? Det var vænt gjort det ho gjorde med meg.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਕੁਤ ਏਤਸ੍ਯੈ ਕ੍ਰੁʼੱਛ੍ਰੰ ਦਦਾਸਿ? ਮਹ੍ਯਮਿਯੰ ਕਰ੍ੰਮੋੱਤਮੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਤੀ|
7 Dei fatige hev de alltid hjå dykk, og når de vil, kann de gjera vel imot deim; men meg hev de ikkje alltid.
ਦਰਿਦ੍ਰਾਃ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਯਦੇੱਛਥ ਤਦੈਵ ਤਾਨੁਪਕਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯੁਭਾਭਿਃ ਸਹ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ|
8 Ho gjorde det ho kunde; med denne salven budde ho likamen min fyre jordferdi.
ਅਸ੍ਯਾ ਯਥਾਸਾਧ੍ਯੰ ਤਥੈਵਾਕਰੋਦਿਯੰ, ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਯਾਪਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸਮੇਤ੍ਯ ਮਦ੍ਵਪੁਸ਼਼ਿ ਤੈਲਮ੍ ਅਮਰ੍ੱਦਯਤ੍|
9 Og det segjer eg dykk for visst: Kvar i verdi evangeliet vert kunngjort, der skal dei og nemna det ho hev gjort, til minne um henne.»
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਜਗਤਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਤ੍ਰ ਯਤ੍ਰ ਸੁਸੰਵਾਦੋਯੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਯੋਸ਼਼ਿਤ ਏਤਸ੍ਯਾਃ ਸ੍ਮਰਣਾਰ੍ਥੰ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤਕਰ੍ੰਮੈਤਤ੍ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
10 Judas Iskariot, den eine av dei tolv, gjekk til dei øvste prestarne og baud seg til å gjeva Jesus i henderne deira.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਯਿਹੂਦਾਖ੍ਯੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪਮਿਯਾਯ|
11 Då dei høyrde det, vart dei glade, og lova dei skulde gjeva honom pengar, og sidan lurde han korleis han med tid og høve skulde få gjeve Jesus yver til deim.
ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸਮਾਕਰ੍ਣ੍ਯ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਾਃ ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਮੈ ਮੁਦ੍ਰਾ ਦਾਤੁੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਜਾਨਤ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਤੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਣਾਯੋਪਾਯੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਮਾਸ|
12 Den fyrste dagen i søtebrødhelgi - då påskelambet vart slagta - sagde læresveinarne med Jesus: «Kvar vil du me skal ganga av og laga til påskemålet for deg?»
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਕਿਣ੍ਵਸ਼ੂਨ੍ਯਪੂਪੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਪ੍ਰਥਮੇ(ਅ)ਹਨਿ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਮਵਾਰ੍ਥੰ ਮੇਸ਼਼ਮਾਰਣਾਸਮਯੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛਃ ਕੁਤ੍ਰ ਗਤ੍ਵਾ ਵਯੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਭੋਜ੍ਯਮਾਸਾਦਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਕਿਮਿੱਛਤਿ ਭਵਾਨ੍?
13 Då sende han tvo av læresveinarne i veg, og sagde til deim: «Gakk inn i byen! Der møter de ein mann som ber ei krukka med vatn; honom skal de fylgja,
ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰੇਰਯਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਯੁਵਯੋਃ ਪੁਰਮਧ੍ਯੰ ਗਤਯੋਃ ਸਤੋ ਰ੍ਯੋ ਜਨਃ ਸਜਲਕੁਮ੍ਭੰ ਵਹਨ੍ ਯੁਵਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਯੈਵ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਾਤੰ;
14 og der han gjeng inn, skal de segja med husbonden: «Meisteren helsar: Kvar er romet mitt, der eg kann eta påskemålet med læresveinarne mine?»
ਸ ਯਤ੍ ਸਦਨੰ ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦ੍ਭਵਨਪਤਿੰ ਵਦਤੰ, ਗੁਰੁਰਾਹ ਯਤ੍ਰ ਸਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋਹੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵੀਯੰ ਭੋਜਨੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਸਾ ਭੋਜਨਸ਼ਾਲਾ ਕੁਤ੍ਰਾਸ੍ਤਿ?
15 Då syner han dykk ein stor sal, som stend ferdig med duka bord; der skal de stella til måltidi for oss.»
ਤਤਃ ਸ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾਂ ਸੁਸੱਜਿਤਾਂ ਬ੍ਰੁʼਹਤੀਚਞ੍ਚ ਯਾਂ ਸ਼ਾਲਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਯਾਮਸ੍ਮਦਰ੍ਥੰ ਭੋਜ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣ੍ਯਾਸਾਦਯਤੰ|
16 So gjekk læresveinarne av stad, og då dei kom inn i byen, fann dei det so som han hadde sagt, og dei laga til påskelambet.
ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੌ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਪੁਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਸ ਯਥੋਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਥੈਵ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਭੋਜ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਸਮਾਸਾਦਯੇਤਾਮ੍|
17 Då det leid mot kvelden, kom Jesus med dei tolv,
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸਾਯੰਕਾਲੇ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਭਿਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜਗਾਮ;
18 og då dei hadde sett seg til bords, sagde han: «Det segjer eg dykk for sant: Ein av dykk kjem til å svika meg, ein som et i lag med meg.»
ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਭੋਜਨਾਯ ਪ੍ਰੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟੇਸ਼਼ੁ ਸ ਤਾਨੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵ੍ਯਾਹਰਾਮਿ, ਅਤ੍ਰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਕੋ ਜਨੋ ਯੋ ਮਯਾ ਸਹ ਭੁੰਕ੍ਤੇ ਮਾਂ ਪਰਕੇਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
19 Då tok dei til å stura, og spurde honom, ein for ein: «Det er vel’kje eg?»
ਤਦਾਨੀਂ ਤੇ ਦੁਃਖਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤ ਏਕੈਕਸ਼ਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮਾਰਬ੍ਧਵਨ੍ਤਃ ਸ ਕਿਮਹੰ? ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਨ੍ਯ ਏਕੋਭਿਦਧੇ ਸ ਕਿਮਹੰ?
20 «Det er ein av dykk tolv, svara han, «den som duppar med meg i fatet.
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਾ ਸਮੰ ਭੋਜਨਾਪਾਤ੍ਰੇ ਪਾਣਿੰ ਮੱਜਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਏਵ|
21 Menneskjesonen gjeng fulla burt, soleis som det er skrive um honom, men ve yver den mannen som veld at Menneskjesonen vert gjeven i fiendehand! Best for den mannen um han aldri var fødd!»
ਮਨੁਜਤਨਯਮਧਿ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਦਨੁਰੂਪਾ ਗਤਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਨਵਸੁਤੰ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਹਨ੍ਤ ਤਸ੍ਯ ਜਨ੍ਮਾਭਾਵੇ ਸਤਿ ਭਦ੍ਰਮਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍|
22 Med dei sat til bords, tok han brødet, signa det og braut det, og gav deim og sagde: «Tak det! Dette er likamen min.»
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭੋਜਨਸਮਯੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੂਪੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਗੁਣਾਨ੍ ਅਨੁਕੀਰ੍ਤ੍ਯ ਭਙ੍ਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦੱਤ੍ਵਾ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਏਤਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਭੁਞ੍ਜੀਧ੍ਵਮ੍ ਏਤਨ੍ਮਮ ਵਿਗ੍ਰਹਰੂਪੰ|
23 So tok han ein kalk, takka og gav deim, og dei drakk alle av kalken.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਕੰਸੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਕੀਰ੍ੱਤਯਿਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਦੌ, ਤਤਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਪੁਃ|
24 Og han sagde med deim: Dette er blodet mitt, paktblodet, som renn for mange.
ਅਪਰੰ ਸ ਤਾਨਵਾਦੀਦ੍ ਬਹੂਨਾਂ ਨਿਮਿੱਤੰ ਪਾਤਿਤੰ ਮਮ ਨਵੀਨਨਿਯਮਰੂਪੰ ਸ਼ੋਣਿਤਮੇਤਤ੍|
25 Det segjer eg dykk for sant: Eg skal ikkje oftare drikka av druvesafti, fyrr den dagen kjem då eg drikk henne ny i Guds rike.»
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ ਯਾਵਤ੍ ਸਦ੍ਯੋਜਾਤੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਤਾਵਦਹੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਫਲਰਸੰ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ|
26 Då dei hadde sunge lovsongen, gjekk dei ut til Oljeberget.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਗੀਤਮੇਕੰ ਸੰਗੀਯ ਬਹਿ ਰ੍ਜੈਤੁਨੰ ਸ਼ਿਖਰਿਣੰ ਯਯੁਃ
27 Og Jesus sagde: «De kjem alle til å styggjast ved meg. For det stend skrive: «Hyrdingen slær eg i hel, og sauern’ skal spreidast ikring.»
ਅਥ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨੁਵਾਚ ਨਿਸ਼ਾਯਾਮਸ੍ਯਾਂ ਮਯਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਹੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਤੋ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਯਥਾ, ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਞ੍ਚਾਹੰ ਪ੍ਰਹਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਵੈ ਤਤਃ| ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਨਿਵਹੋ ਨੂਨੰ ਪ੍ਰਵਿਕੀਰ੍ਣੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
28 Men når eg hev stade upp att, skal eg ganga fyre dykk til Galilæa.»
ਕਨ੍ਤੁ ਮਦੁੱਥਾਨੇ ਜਾਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਗ੍ਰੇ(ਅ)ਹੰ ਗਾਲੀਲੰ ਵ੍ਰਜਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
29 Då sagde Peter: «Um so alle styggjest, so skal ikkje eg.»
ਤਦਾ ਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰਤਿਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਯਦ੍ਯਪਿ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਹੋ ਭਵਤਿ ਤਥਾਪਿ ਮਮ ਨੈਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
30 «Det segjer eg deg for sant, » svara Jesus: «No i denne natt, fyrr hanen hev gale tvo gonger, skal du avneitta meg tri gonger.»
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰੁਕ੍ਤਾਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਤਥ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦਾਯਾਮਦ੍ਯ ਕੁੱਕੁਟਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰਰਵਣਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਵਾਰਤ੍ਰਯੰ ਮਾਮਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸੇ|
31 Men han tok endå sterkare i og sagde: «Um eg so lyt døy med deg, skal eg ikkje avneitta deg!» Det same sagde dei alle.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਗਾਢੰ ਵ੍ਯਾਹਰਦ੍ ਯਦ੍ਯਪਿ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਮ ਪ੍ਰਾਣੋ ਯਾਤਿ ਤਥਾਪਿ ਕਥਮਪਿ ਤ੍ਵਾਂ ਨਾਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯੇ; ਸਰ੍ੱਵੇ(ਅ)ਪੀਤਰੇ ਤਥੈਵ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ|
32 So kom dei til ein stad som heiter Getsemane. Då segjer han til læresveinarne sine: «Sit her med eg bed!»
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ੁ ਗੇਤ੍ਸ਼ਿਮਾਨੀਨਾਮਕੰ ਸ੍ਥਾਨ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਜਗਾਦ, ਯਾਵਦਹੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ ਤਾਵਦਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਯੂਯੰ ਸਮੁਪਵਿਸ਼ਤ|
33 Og han tok med seg Peter og Jakob og Johannes, og tok til å ottast og kvida seg.
ਅਥ ਸ ਪਿਤਰੰ ਯਾਕੂਬੰ ਯੋਹਨਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਵਵ੍ਰਾਜ; ਅਤ੍ਯਨ੍ਤੰ ਤ੍ਰਾਸਿਤੋ ਵ੍ਯਾਕੁਲਿਤਸ਼੍ਚ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਯਾਮਾਸ,
34 Og han sagde til deim: «Hjarta mitt er so fullt av sorg - det er som det vilde bresta. Ver her og vak!»
ਨਿਧਨਕਾਲਵਤ੍ ਪ੍ਰਾਣੋ ਮੇ(ਅ)ਤੀਵ ਦਃਖਮੇਤਿ, ਯੂਯੰ ਜਾਗ੍ਰਤੋਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
35 So gjekk han eit lite stykke fram og kasta seg ned på jordi, og bad at denne stundi måtte skrida framum honom, um det var råd.
ਤਤਃ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿੱਦੂਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਭੂਮਾਵਧੋਮੁਖਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਾਨੇਤਤ੍, ਯਦਿ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਦੁਃਖਸਮਯੋਯੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੀਭਵਤੁ|
36 «Abba» - Fader - sagde han, «alt er mogelegt for deg; tak denne skåli frå meg! Men ikkje som eg vil, berre som du vil!»
ਅਪਰਮੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪਿਤ ਰ੍ਹੇ ਪਿਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇਂ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਧ੍ਯੰ, ਤਤੋ ਹੇਤੋਰਿਮੰ ਕੰਸੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੀਕੁਰੁ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਨ੍ ਮਮੇੱਛਾਤੋ ਨ ਤਵੇੱਛਾਤੋ ਭਵਤੁ|
37 Då han kom attende, såg han at dei hadde sovna. Då sagde han til Peter: «Simon, søv du? Var du’kje god til å vaka ein time?
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਏਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤਾਨ੍ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਨਿਦ੍ਰਾਸਿ? ਘਟਿਕਾਮੇਕਾਮ੍ ਅਪਿ ਜਾਗਰਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ?
38 Vak og bed, so de ikkje skal koma i freisting! Åndi er viljug, men kjøtet er veikt.»
ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਯਥਾ ਨ ਪਤਥ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸਚੇਤਨਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ; ਮਨ ਉਦ੍ਯੁਕ੍ਤਮਿਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਪੁਰਸ਼ਕ੍ਤਿਕੰ|
39 So gjekk han burt att og bad den same bøni.
ਅਥ ਸ ਪੁਨਰ੍ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਪੂਰ੍ੱਵਵਤ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
40 Då han kom attende, såg han at dei hadde sovna til att, for augo deira var tunge av svevn. Og dei visste ikkje kva dei skulde svara honom.
ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਪੁਨਰਪਿ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤਾਨ੍ ਦਦਰ੍ਸ਼ ਤਦਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਚਨਾਨਿ ਨਿਦ੍ਰਯਾ ਪੂਰ੍ਣਾਨਿ, ਤਸ੍ਮਾੱਤਸ੍ਮੈ ਕਾ ਕਥਾ ਕਥਯਿਤਵ੍ਯਾ ਤ ਏਤਦ੍ ਬੋੱਧੁੰ ਨ ਸ਼ੇਕੁਃ|
41 So kom han tridje gongen, og sagde til deim: «De søv og kviler, de! Det er nok! Timen er komen. No skal Menneskjesonen gjevast i henderne på syndarar.
ਤਤਃਪਰੰ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਆਗਤ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯੋ (ਅ)ਕਥਯਦ੍ ਇਦਾਨੀਮਪਿ ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਥ? ਯਥੇਸ਼਼੍ਟੰ ਜਾਤੰ, ਸਮਯਸ਼੍ਚੋਪਸ੍ਥਿਤਃ ਪਸ਼੍ਯਤ ਮਾਨਵਤਨਯਃ ਪਾਪਿਲੋਕਾਨਾਂ ਪਾਣਿਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯਤੇ|
42 Statt upp og lat oss ganga! Svikaren er’kje langt undan!»
ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਵਯੰ ਵ੍ਰਜਾਮੋ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪਰਪਾਣਿਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਪਸ਼੍ਯਤ ਸ ਸਮੀਪਮਾਯਾਤਃ|
43 Og straks - fyrr han hadde tala ut, kjem Judas, ein av dei tolv, og med honom ein flokk med sverd og stavar; dei kom frå dei øvste prestarne og dei skriftlærde og styresmennerne.
ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ ਸ, ਏਤਰ੍ਹਿਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਮੇਕੋ ਯਿਹੂਦਾ ਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਮ੍ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਸੰਨਿਧੇਃ ਖਙ੍ਗਲਗੁਡਧਾਰਿਣੋ ਬਹੁਲੋਕਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪ ਉਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
44 Svikaren hadde avtala eit teikn med deim og sagt: «Den som eg kysser, han er det: tak honom, og før honom trygt burt!»
ਅਪਰਞ੍ਚਾਸੌ ਪਰਪਾਣਿਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤਾ ਪੂਰ੍ੱਵਮਿਤਿ ਸਙ੍ਕੇਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਯਮਹੰ ਚੁਮ੍ਬਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸ ਏਵਾਸੌ ਤਮੇਵ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਾਵਧਾਨੰ ਨਯਤ|
45 Og med det same han kom, gjekk han fram til honom og sagde: «Rabbi!» og kysste honom.
ਅਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸ ਆਗਤ੍ਯੈਵ ਯੋਸ਼ੋਃ ਸਵਿਧੰ ਗਤ੍ਵਾ ਹੇ ਗੁਰੋ ਹੇ ਗੁਰੋ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਚੁਚੁਮ੍ਬ|
46 Då lagde dei hand på honom og tok honom.
ਤਦਾ ਤੇ ਤਦੁਪਰਿ ਪਾਣੀਨਰ੍ਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਦਧ੍ਨੁਃ|
47 Men ein av deim som stod innmed, drog sverdet sitt og hogg øyra av tenaren åt øvstepresten.
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵਸ੍ਥਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਮੇਕਃ ਖਙ੍ਗੰ ਨਿਸ਼਼੍ਕੋਸ਼਼ਯਨ੍ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਦਾਸਮੇਕੰ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣੰ ਚਿੱਛੇਦ|
48 Og Jesus tok til ords og sagde: «De kjem med sverd og stavar og tek meg, som eg skulde vera ein røvar.
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ ਖਙ੍ਗਾਨ੍ ਲਗੁਡਾਂਸ਼੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਮਾਂ ਕਿੰ ਚੌਰੰ ਧਰ੍ੱਤਾਂ ਸਮਾਯਾਤਾਃ?
49 Dag etter dag var eg hjå dykk i templet og lærde folket; då tok de meg ikkje. Men soleis laut skrifterne sannast.»
ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਸਮੁਪਦਿਸ਼ਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨਤਹੰ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਨਾਦੀਧਰਤ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨੇਨ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯੰ ਵਚਨੰ ਸੇਧਨੀਯੰ|
50 Då tok dei alle ut ifrå honom og rømde.
ਤਦਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਪਲਾਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
51 Ein ung mann fylgde etter honom, og hadde sveipt eit linklæde kring berre kroppen; dei vilde taka honom,
ਅਥੈਕੋ ਯੁਵਾ ਮਾਨਵੋ ਨਗ੍ਨਕਾਯੇ ਵਸ੍ਤ੍ਰਮੇਕੰ ਨਿਧਾਯ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵ੍ਰਜਨ੍ ਯੁਵਲੋਕੈ ਰ੍ਧ੍ਰੁʼਤੋ
52 men han slepte linklædet og rømde naken.
ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਵਿਹਾਯ ਨਗ੍ਨਃ ਪਲਾਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
53 Dei førde Jesus til øvstepresten, og der samla dei seg alle dei øvste prestarne og styresmennerne og dei skriftlærde.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਮਹਾਯਾਜਕੇਨ ਸਹ ਸਦਸਿ ਸ੍ਥਿਤਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਨਿਨ੍ਯੁਃ|
54 Peter fylgde eit langt stykke etter, til han kom inn i garden åt øvstepresten; der vart han sitjande hjå tenarane og vermde seg ved elden.
ਪਿਤਰੋ ਦੂਰੇ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਇਤ੍ਵਾ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਂ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਕਿਙ੍ਕਰੈਃ ਸਹੋਪਵਿਸ਼੍ਯ ਵਹ੍ਨਿਤਾਪੰ ਜਗ੍ਰਾਹ|
55 Dei øvste prestarne og heile det Høge Rådet leita etter vitnemål mot Jesus, so dei kunde få dømt honom frå livet; men dei fekk’kje noko på honom.
ਤਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਮਨ੍ਤ੍ਰਿਣਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੁੰ ਘਾਤਯਿਤੁੰ ਤਤ੍ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
56 Det var mange som vitna rangt imot honom, men vitnemåli høvde ikkje i hop.
ਅਨੇਕੈਸ੍ਤਦ੍ਵਿਰੁੱਧੰ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇ ਦੱਤੇਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਨ ਸਮਗੱਛਨ੍ਤ|
57 Då stod det fram nokre som og vitna rangt imot honom og sagde:
ਸਰ੍ੱਵਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਕਿਯਨ੍ਤ ਉੱਥਾਯ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ,
58 «Me høyrde honom segja: «Eg skal riva ned dette templet som er gjort med hender, og på tri dagar skal eg byggja eit anna som ikkje er gjort med hender.»»
ਇਦੰ ਕਰਕ੍ਰੁʼਤਮਨ੍ਦਿਰੰ ਵਿਨਾਸ਼੍ਯ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ ਪੁਨਰਪਰਮ੍ ਅਕਰਕ੍ਰੁʼਤੰ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਨਿਰ੍ੰਮਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਯ ਮੁਖਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤਮਸ੍ਮਾਭਿਰਿਤਿ|
59 Men endå høvde’kje vitnemåli deira i hop.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਰਾਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਕਥਾ ਨ ਸਙ੍ਗਾਤਾਃ|
60 Og øvstepresten reiste seg og steig fram ibland deim og sagde til Jesus: «Svarar du inkje på det som desse vitnar imot deg?»
ਅਥ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਮਧ੍ਯੇਸਭਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ, ਏਤੇ ਜਨਾਸ੍ਤ੍ਵਯਿ ਯਤ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਦੁਃ ਤ੍ਵਮੇਤਸ੍ਯ ਕਿਮਪ੍ਯੁੱਤਰੰ ਕਿੰ ਨ ਦਾਸ੍ਯਸਿ?
61 Men Jesus tagde og svara ikkje eit ord. Då tok øvstepresten til ords att og spurde honom: «Er du Messias, son åt den Høglova?»
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਕਿਮਪ੍ਯੁੱਤਰੰ ਨ ਦਤ੍ਵਾ ਮੌਨੀਭੂਯ ਤਸ੍ਯੌ; ਤਤੋ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਪੁਨਰਪਿ ਤੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਸੱਚਿਦਾਨਨ੍ਦਸ੍ਯ ਤਨਯੋ (ਅ)ਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਸ੍ਤ੍ਰਤਾ?
62 «Ja, det er eg, » svara Jesus, «og de skal sjå Menneskjesonen sitja ved høgre handi åt Allmagti og koma med himmelskyerne.»
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ ਭਵਾਮ੍ਯਹਮ੍ ਯੂਯਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਤੋ ਦਕ੍ਸ਼਼ੀਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼ਨ੍ਤੰ ਮੇਘ ਮਾਰੁਹ੍ਯ ਸਮਾਯਾਨ੍ਤਞ੍ਚ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੰ ਸਨ੍ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
63 Då reiv øvstepresten sund klædi sine og sagde: «Kva skal me med fleire vitne?
ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਸ੍ਵੰ ਵਮਨੰ ਛਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਵਹਰਤ੍
64 No høyrde de gudsspottingi! Kva tykkjer de?» Dei dømde alle at han var skuldig til å døy.
ਕਿਮਸ੍ਮਾਕੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਭਿਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮ੍? ਈਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਸ਼੍ਰਾਵਿ ਕਿੰ ਵਿਚਾਰਯਥ? ਤਦਾਨੀਂ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜਗਦੁਰਯੰ ਨਿਧਨਦਣ੍ਡਮਰ੍ਹਤਿ|
65 Og sume tok til å sputta på honom, og lagde eit plagg yver andlitet hans og slo honom med nevarne og sagde: «Seg kven det var!» Og tenarane tok imot honom med hogg.
ਤਤਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਦ੍ਵਪੁਸ਼਼ਿ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਨਿਚਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪ ਤਥਾ ਤਨ੍ਮੁਖਮਾੱਛਾਦ੍ਯ ਚਪੇਟੇਨ ਹਤ੍ਵਾ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਗਣਯਿਤ੍ਵਾ ਵਦ, ਅਨੁਚਰਾਸ਼੍ਚ ਚਪੇਟੈਸ੍ਤਮਾਜਘ੍ਨੁਃ
66 Med Peter var nedi gardsromet, kjem ei av tenestgjentorne hjå øvstepresten,
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪਿਤਰੇ(ਅ)ੱਟਾਲਿਕਾਧਃਕੋਸ਼਼੍ਠੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯੈਕਾ ਦਾਸੀ ਸਮੇਤ੍ਯ
67 og då ho såg Peter, som sat og vermde seg, stirde ho på honom og sagde: «Du var og med denne nasaræaren, Jesus!»
ਤੰ ਵਿਹ੍ਨਿਤਾਪੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤੰ ਸੁਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਤ੍ਵਮਪਿ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੋਃ ਸਙ੍ਗਿਨਾਮ੍ ਏਕੋ ਜਨ ਆਸੀਃ|
68 Men han neitta og sagde: «Eg veit ikkje og skynar ikkje kva du talar um.» So gjekk han ut i fyregarden. Då gol hanen.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋਪਹ੍ਨੁਤ੍ਯ ਜਗਾਦ ਤਮਹੰ ਨ ਵਦ੍ਮਿ ਤ੍ਵੰ ਯਤ੍ ਕਥਯਮਿ ਤਦਪ੍ਯਹੰ ਨ ਬੁੱਧ੍ਯੇ| ਤਦਾਨੀਂ ਪਿਤਰੇ ਚਤ੍ਵਰੰ ਗਤਵਤਿ ਕੁੱਕੁਟੋ ਰੁਰਾਵ|
69 Sidan fekk gjenta sjå honom att, og tok til å segja med deim som stod innmed: «Han der er ein av deim!»
ਅਥਾਨ੍ਯਾ ਦਾਸੀ ਪਿਤਰੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਮੀਪਸ੍ਥਾਨ੍ ਜਨਾਨ੍ ਜਗਾਦ ਅਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਜਨਃ|
70 Men han neitta på nytt lag. Eit lite bel etter sagde dei som stod der på nytt til Peter: «Ja menn er du ein av deim! Du er då ein galilæar!»
ਤਤਃ ਸ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰਮ੍ ਅਪਹ੍ਨੁਤਵਾਨ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤਤ੍ਰਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਃ ਪਿਤਰੰ ਪ੍ਰੋਚੁਸ੍ਤ੍ਵਮਵਸ਼੍ਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਜਨਃ ਯਤਸ੍ਤ੍ਵੰ ਗਾਲੀਲੀਯੋ ਨਰ ਇਤਿ ਤਵੋੱਚਾਰਣੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਤਿ|
71 Då tok han til å banna og sverja: «Eg kjenner ikkje den mannen de talar um.»
ਤਦਾ ਸ ਸ਼ਪਥਾਭਿਸ਼ਾਪੌ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋਵਾਚ ਯੂਯੰ ਕਥਾਂ ਕਥਯਥ ਤੰ ਨਰੰ ਨ ਜਾਨੇ(ਅ)ਹੰ|
72 Og i det same gol hanen andre gongen. Då kom Peter i hug det ordet som Jesus hadde sagt til honom: Fyrr hanen hev gale tvo gonger, skal du avneitta meg tri gonger. Og han tok det til hjarta og gret.
ਤਦਾਨੀਂ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰੰ ਕੁੱਕੁਟੋ (ਅ)ਰਾਵੀਤ੍| ਕੁੱਕੁਟਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਤੀਯਰਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਵਾਰਤ੍ਰਯਮ੍ ਅਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸਿ, ਇਤਿ ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਮੁਦਿਤੰ ਤਤ੍ ਤਦਾ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਿਤਰੋ ਰੋਦਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
