Markus 13
1 Då han gjekk ut or templet, sagde ein av læresveinarne til honom: «Meister, sjå for steinar og for bygningar!»
U Yesu pajendaga afume hushi bhaza, umo kati yabho asunda bhakwe ahabhuza, “Mwalimo, enya amawe gahunswisywa na mayumba!”
2 «Ja, ser du desse store bygningarne!» svara Jesus. «Her ligg ikkje stein på stein som ikkje skal rivast laus.»
Abhula, Mugalola ayumba amagosi? Nalimo ilyalya isangala hatalimo pamwanya yilyenje ilyasa lya igwisiwa paka pansi”.
3 Sidan, då han sat på Oljeberget midt imot templet, og det ikkje var nokon innmed, kom Peter og Jakob og Johannes og Andreas og spurde honom:
Nawope pali akhele pamwanya yi Gamba ilyi Mizaituni khosi ishibhanzu, Petulo, na Yakobo, Yohana nu Andeleya bhabhuzya husili,
4 «Seg oss: Når skal dette henda, og kva er teiknet me fær når alt dette er åt og skal koma?»
“Tubhule, amambo igagaibhali? Na henu atenyeje amambo paga ifumila?”
5 Då tok Jesus soleis til ords: «Sjå dykk fyre, so ingen forvillar dykk!
U Yesu anda abhabhule, “Mubhanje maso umuntu yayundti asabhatezye.
6 Mange skal taka mitt namn og segja: «Det er eg!» og føra mange på avveg.
Bhinji bhainza witawalwa ni bhaiyanga, 'Ane nene', na bhai bhatezya abhinji.
7 Men når de høyrer um ufred og tidend um ufred, so vert ikkje rædde! Dette lyt henda; men enden kjem ikkje endå.
Pamwayuvha ivita na itetesi ili vita, mundawogope; amambo igalazima afumile, lelo umwisho gusili.
8 Folk skal reisa seg imot folk, og rike mot rike; det skal vera jordskjelv kring i landi, det skal vera uår og upprør. Det er det fyrste av føderiderne.
Insi iyifuma alye ninsi iyinje, utawala akhomane nutawala uwinji. Wayibha antezywa mwunti mwunti munsi, waibha ni zala. Uwo mwanzo wichungu.
9 Men sjå dykk fyre! Dei kjem til å draga dykk for domstolarne og piska dykk i synagogorne, og for landshovdingar og kongar skal de førast fram for mi skuld, so de kann vitna for deim.
Namwi munje maso. Munafisi nzyinyu maana bhai bhatwala amwe humabalaza nahusinagosi. Mwaikhomwa namwimwayegwa witanzi wa maliwali na watawala kwa ajili yalini, abheshuhuda wa bhene.
10 Og fyrst lyt evangeliet berast ut til alle folkeslag.
Lelo izyo lazima alumbililye wa pansi bhunti.
11 Men når dei fører dykk burt og gjev dykk yver til retten, so syt ikkje for kva de skal tala! Det som vert gjeve dykk i same stundi, det skal de tala; for det er ikkje de som talar, men den Heilage Ande.
Paibhakata nabha vitwililye, munganje awogope huje munzayanje ayenu. Uwakati uwo, mungandasibhe izya munzayanje uwakati uwo pabhuzya saga mwimwe umzayanje ilyanza bhapele uwakati bhula; liyangaji maana sa mweme mwamuyanga yu Roho Uzelu.
12 Bror skal senda bror i dauden, og faren barnet sitt, og born skal standa fram mot foreldri sine, og valda at dei lyt døy.
Uholo aitaka uhola wakwe huje bhagoje nubaba nu mwana. Umwana ayepaasu ayise bhabho nabhagoje.
13 Og alle skal hata dykk for mitt namn skuld; men den som held ut til endes, han skal verta frelst.
Mwayegwa nashila muntu hasababu iyitawa lyani. Lelo uwaijimba paka pamalishilo, umuntu uyo aipona.
14 Men når de ser at den øydande styggedomen stend der han ikkje skulde» - agte vel på dette, du som les! - «då lyt dei som er i Judaland røma til fjells;
Pailola ilyavitililye lyiwima pasaliwaziwa awime (imanyila amanyaje), epo abhali muhati iya Yuda bhanyilaje humagamba,
15 den som er uppå taket, må ikkje stiga ned, og ikkje ganga inn og henta noko i huset sitt,
wope uyali wigulu anganda wishe aweje ivhapansi nyumba au aweje hahunti hali hunzi,
16 og den som er utpå marki, må ikkje ganga heim etter kjolen sin!
naulihugunda angandaa bhuye aweje umwenda gwakwe.
17 Stakkars deim som gjeng med barn eller gjev brjost i dei dagarne!
Lelo ole wabho abhashi abhikhanda nabhabha wonzya kati yisiku inzyo!
18 Men bed at dette ikkje må henda um vinteren!
Mulabhaje huje ingandafumile uwakati uwisasa.
19 For den tidi skal vera so hard at det aldri hev vore so hard ei tid frå upphavet åt skaparverket som Gud hev gjort, og til no, og vert ikkje sidan heller.
Maana waibha na malabha amagosi gala gasa gawahile afumile awande Ungulubhi paumbaga insi, pakaishi, na hamo wala haifumila andtele.
20 Og gjorde’kje Herren den tidi stutt, so vart’kje eit liv berga; men for deira skuld som han valde seg ut, hev han gjort den tidi stutt.
Bwana ugabhe haga azipunguzwaga insiku nanumo uwaponaga, lelo kwa ajili yate uliwa, azifupizye insiku izyo.
21 Um nokon då segjer med dykk: «Sjå her er Messias - Sjå der!» so må de ikkje tru det!
Umuda ugwo umuntu yayunti uwayibhabhula, Enyi, uKilisti ali ipa!' au 'Enyi, pala!' mungandawamini.
22 For falske Messias’ar skal standa fram, og falske profetar, og gjera teikn og under for å forvilla dei utvalde, um det er råd.
Maana Akilisti abhilenga nakuwa abhilenga bhaifumila nabhaifumila ivhawenye na hajabu, ili amwe bhabhakhopele, yamukini nateuliwa.
23 So sjå dykk fyre! Eg hev sagt dykk alt fyreåt.
Mubhanje maso! Imalishe imba bhulile igagundti kabula yu wakati.
24 Men i dei dagarne, etter denne harde tidi, skal soli myrkjast, og månen missa sitt ljos;
Lelo bada yimaimba iginsiku izyo, isanya lwaibhewa ikhisi, umwezi hagwaifumia umwanga gwakwe,
25 stjernorne skal falla ned frå himmelen, og himmelkrafterne skakast.
intontwe zyaigwa afume humwanya, nikhone izywazi lihumwanya zyaiyinga.
26 Då skal dei sjå Menneskjesonen koma i skyi med stort velde og herlegdom,
Pailola Umwana Adamu pawinza mabhingo nikhone igosi nusisya.
27 og då skal han senda ut englarne, og samla dei utvalde frå heimsens fire hyrno, frå ytste enden av jordi til ytste enden av himmelen.
Ipo paituma awandumi bhakwe aibhabhunganya pandimo nateliwa bhakwe ipande zyunti ingosi nzene izinsi, afume humwisho uwidunia upaka umwisho uwimwanya.
28 Lær ei likning av fiketreet: Når sevja hev kome i greinerne, og lauvet sprett, då veit de at sumaren er nær.
Munyilaje wipishi ulusamba lubhi ha amatundu gakwe, pamwanya huje ulusanya lulipiphi.
29 Like eins når de ser dette hender, då veit de at han er utfor døri.
Isho shashili, pailola amambo igapagafumila, mumanye ahuje alipipe, mundwango.
30 Det segjer eg dykk for visst: Denne ætti skal ikkje forgangast fyrr alt dette hev hendt.
Lyoli, imbaula, ishizazi sashisizanya hutali kabula ya mambo hagafumile.
31 Himmel og jord skal forgangast; men mine ord skal ikkje forgangast.
Imwanya ninsi zyainsinzanya, lelo amazyo gani haga insizanya na mwaha.
32 Men den dagen og timen veit ingen, ikkje englarne i himmelen, og ikkje Sonen - ingen utan Faderen.
Lelo ahusu isiku au isaa, numo uwaminye, hata awandumi ahumwanya, hata Umwana, ila Uyise.
33 Sjå dykk fyre, og vak! For de veit ikkje når tidi kjem.
Munje maso, Pipo sagamumuminye mudashi gaifumila.
34 Det er liksom med ein mann som drog utanlands. Då han for heimantil, sette han sveinarne sine til å styra for seg. Kvar fekk sitt å gjera, og til portnaren sagde han at han laut vaka.
Ishifwani shakwe shili nishi umuntu uwanza asafili: aileshile inyumba yakwe, apela atumwa bhakwe iamuli, nashila muntu imbombo ayakwe. Amula andalyango bhagonaje maso.
35 So vak då! For de veit’kje når husbonden kjem - um kvelden, eller midnattsbil, eller i otta, eller i dagrenningi.
Bhanji masolelo! Piposaminye painza ubwana uwinyumba huje ulwebhela au usiku umanane, au pazikuga ihanda au ushaphii.
36 Lat honom ikkje finna dykk sovande, um han skulde koma uventande på dykk!
Asahinze mundunyu abhaje shamugonile.
37 Men det eg segjer dykk, det segjer eg alle: Ver vakne!»
Ili ilimbabula amwe imbabhula mwindti: Bhajimaso”!
