Lukas 18
1 Då sagde han deim ei likning um at dei stødt skulde beda og ikkje trøytna.
Bhai a Yeshu gubhatagulile lutango lwa kuti, inaapinjikwa kwaajuga a Nnungu mobha gowe, gwangali kuwa ntima.
2 «I ein by, » sagde han, «var det ein gong ein domar, som ikkje ottast Gud og ikkje hadde age for noko menneskje.
Gubhashite, “Nshilambo shimo bhashinkupagwa bhaukumula bhamo bhakaajogopaga a Nnungu na wala kujali bhandu.
3 I same byen var det ei enkja; ho kom jamleg til domaren og sagde: «Hjelp meg, so eg fær rett på motparten min!»
Na nshilambo shosho, bhashinkupagwa bhakongwe bhamo bhashitenga bhatendaga kwaajendela bhene bhaukumula bhala bhalinkuti, ‘Nng'ukumule mbate aki jangu kuka mmagongo nnjangu.’
4 Lenge vilde han ikkje, men då det leid på, sagde han med seg: «Endå eg ikkje ottast Gud og ikkje hev age for noko menneskje,
Gakupitaga mobha gamagwinji bhaukumula bhala bhalikana, ikabheje, kungai gubhailugulile bhayene. ‘Nkali ngakwaajogopa a Nnungu na wala ngajali bhandu,
5 so vil eg like vel hjelpa denne enkja til retten sin, av di ho plågar meg so; elles kjem ho vel til slutt og legg til meg midt i syni!»
ikabheje pabha abha bhashitengabha bhanangoya ukomu, shinaukumulile bhapate aki jabho, bhanapunde kwiya ndotoya!’”
6 Høyr kva den urettferdige domaren segjer, » sagde Herren;
Bhai Bhakulungwa a Yeshu gubhashite, “Mpilikananje shibhashite bheleketa bhene bhaukumula bhangali bha mmbone bhala.
7 «skulde so’kje Gud hjelpa sine utvalde til retten sin, dei som ropar til honom dag og natt, um han so drygjer det ut for deim?
Bhuli, a Nnungu bhakaatendelanga aki bhaagulwenje na bhayene, bhakwaagutilanga shilo na mui? Bhuli shibhakabhe kwaajangutilanga?
8 Eg segjer dykk: Han skal hjelpa deim til retten sin, og det fort. Men når Menneskjesonen kjem, skal han då finna trui på jordi?»
Ngunakunnugulilanga shibhaajangutilanje shangupe. Ikabheje, bhuli pa shilambolyo shipabhe na ngulupai mobha gashaishe Mwana juka Mundu?”
9 Til nokre som trudde um seg sjølve at dei var rettferdige, og som vanvyrde alle andre, sagde han denne likningi:
A Yeshu gubhaatanjilenje aluno lutango luno, bhene bhaibhonangaga kuti bhakwetenje aki, nikwaanyegayanga bhananji bhowe.
10 «Det var ein gong tvo menner som gjekk upp i templet og vilde beda; den eine var ein farisæar, og den andre ein tollmann.
“Bhandunji bhabhili bhashinkujombokanga kwenda kwaajuga a Nnungu Kuliekalu, jumo paaliji Mpalishayo, na juna nkamula koli.”
11 Farisæaren stelte seg upp for seg sjølv og bad soleis: «Eg takkar deg, Gud, for di eg ikkje er som anna folk, ein røvar, svikar, horkar, eller og som den tollmannen der!
“Mpalishayo jula gwajimi, nikwaajuga a Nnungu shamuntima nnei, ‘Mmwe a Nnungu ngunakuntendela eja pabha nne nngabha malinga bhananji, bhadokanga na bhalambilanga eu bha labhalabha. Ngunakuntendela eja pabha nne nngabha malinga aju nkamula koliju.
12 Eg fastar tvo gonger i vika, og gjev tiend av alt eg tek inn.»
Ngunatabha pabhili kwa juma jimo, ngunashoya mbepei ya lipungu lya kumi lya indu yangu yowe ingupata.’”
13 Tollmannen stod langt undan; han vilde ikkje ein gong lyfta augo mot himmelen, men slo seg for bringa og sagde: Å Gud, ver meg syndaren nådig!
“Ikabheje nkamula koli jula, ali ajimi kwataliya alijogopa nkali kujinula meyo gakwe kunnungu, ikabhe alikwiikoma pantima kwa kwibhonela shiya, gwashite, ‘Mmwe a Nnungu mmonele shiya nne ngwete yambi.’
14 Eg segjer dykk: Han var rettferdiggjord då han gjekk heim til sitt hus, men hin ikkje; for kvar den som set seg sjølv høgt, skal gjerast låg, men den som set seg sjølv lågt, skal gjerast høg.»
Ngunakummalanjilanga, Nkamula koli jula pabhujile kunngwakwe ali abhalanganishiywe aki na a Nnungu kupunda Palishayo jula. Pabha jojowe akwiikweya shaatuluywe, na jojowe akwiituluya shaakweywe.”
15 Dei bar og småborni sine til honom, so han skulde røra ved deim. Då læresveinarne såg det, truga dei deim;
Bhandunji gubhaapeleshelenje a Yeshu bhana bhashoko nkupinga bhaabhishilanje makono na bhaajujilanje mboka. Bhaajiganywa bhabho bhakaabhonanjeje, gubhaakalipilenje.
16 men Jesus kalla deim til seg og sagde: «Lat småborni koma til meg, og hindra deim ikkje! For Guds rike høyrer slike til.
Ikabheje a Yeshu gubhaashemilenje bhalinkuti, “Mwaalekanje bhana bhashoko bhanyiilanje, wala nnaaibhililanje, pabha Upalume gwa a Nnungu ni gwa bhandunji malinga bhanganyabha.
17 Det segjer eg dykk for sant: Den som ikkje tek imot Guds rike som eit lite barn, skal på ingen måte koma inn i det.»
Kweli ngunakummalanjilanga, mundu jojowe akauposhele Upalume gwa a Nnungu malinga mwana jwanshoko, akajinjila Muupalumemo.”
18 Ein synagoge-forstandar spurde honom: «Gode meister, kva skal eg gjera so eg kann vinna eit ævelegt liv?» (aiōnios g166)
Akalongolele bhamo bha Shiyaudi bhashinkwabhuya a Yeshu, “Mmajiganya mmambone, ndende bhuli mbate gumi gwa pitipiti?” (aiōnios g166)
19 «Kvi kallar du meg god?» sagde Jesus. «Ingen er god utan ein - Gud!
A Yeshu gubhaajangwile, “Pakuti nnaanjema najwa mmbone? Jwakwa ali jwa mmbone ikabhe a Nnungu jikape.
20 Du kjenner bodi: «Du skal ikkje gjera hor! Du skal ikkje drepa! Du skal ikkje stela! Du skal ikkje vitna rangt! Du skal æra far din og mor di!»»
Gwimanyi shalia. ‘Unalabhelabhe, unabhulaje, unajibhe, unakong'ondele ya unami na gwaaishimie ainago na akwenu.’”
21 «Alt det hev eg halde frå eg var ung, » svara han.
Nshanda jula gwabhalugulile, “Gene gowego nigakamwile tandubhila kuuungwendo gwangu.”
22 Då Jesus høyrde det sagde han: «Eitt vantar deg endå: sel alt det du hev, og byt det ut åt dei fatige, so fær du ein skatt i himmelen! Og kom so og fylg meg!»
A Yeshu bhakapilikaneje genego, gubhammalanjile, “Ushitubhilwa shindu shimo, ukaushe indu yako yowe yuukwete, na mmbiyayo gwaagabhilanje bhalaga, na ugwe shiukole shibhiko shako kunnungu, kungai ujie kuungagule.”
23 Mannen vart sturen då han høyrde dei ordi; for han var svært rik.
Ikabheje mundu jula akapilikaneje genego, gwainginishe kwa kaje, pabha ashinkukola mali gamagwinji.
24 Jesus såg det på honom og sagde: «Kor vandt det er for dei som hev gods og gull å koma inn i Guds rike!
A Yeshu gubhannolile gubhashite, “Shiibhe ukomu kuka tajili kujinjila Muupalume gwa a Nnungu!
25 Ja, ein kamel kjem lettare gjenom eit nålauga enn ein rik kjem inn i Guds rike.»
Kweli, shiikomboleshe ngamia kupeleta palilanga lya ingano, kupunda tajili kujinjila Muupalume gwa a Nnungu.”
26 «Kven kann då verta frelst?» sagde dei som høyrde på det.
Bhandunji bhala bhakapilikananjeje genego, gubhaabhushiyenje, “Bhai igala gani shakombole tapulwa?”
27 Han svara: «Det som er umogelegt for menneskje, er mogelegt for Gud.»
A Yeshu gubhajangwile, “Gakaakomboleka na bhandunji, kwa a Nnungu ganakomboleka.”
28 «Enn me som hev skilt oss med alt som var vårt og fylgt deg!» sagde Peter.
A Petili gubhashite “Nnole uwe tushileka indu yetu yowe itukwete nikunkagula!”
29 Då sagde han til deim: «Det segjer eg dykk for sant: Det er ingen som hev skilt seg med hus eller kona eller brør eller foreldre eller born for Gudsriket skuld,
A Yeshu gubhaalugulilenje, “Kweli ngunakummalanjilanga, mundu jojowe aleshile nyumba eu akagwe eu akulugwe eu bhankwetenje eu bhana kwa ligongo lya Upalume gwa a Nnungu,
31 So kalla han dei tolv innåt seg og sagde til deim: «No fer me upp til Jerusalem, og alt det som profetarne hev skrive um Menneskjesonen, skal ganga fram:
A Yeshu gubhaatolilenje likumi limo na bhabhili bhala kunyenje, nigubhaabhalanjilenje, “Mpilikananje! Tunajomboka kuloya ku Yelushalemu, kweneko gowe gajandikwe na ashinkulondola gaka Mwana juka Mundu shigatimilile.
32 Han gjevast yver til heidningarne og spottast, og farast ille med og sputtast på,
Pabha shakamuywe kubhandu bha ilambo ina, na bhene bhanganyabho shibhampetekuyanje, shibhantukananje na kunng'unila mata.
33 og dei skal hudfletta honom og slå honom i hel, og tridje dagen skal han standa upp att.»
Shibhankomanje na mishapilo nikummulaga, ikabheje lyubha lya tatu shayushe.”
34 Men dei forstod ikkje noko av dette; det var dult for deim kva som låg i det ordet, og dei skyna ikkje det han sagde.
Ikabheje bhaajiganywa bhabho bhangagamanyanga gene malobhego, pabha bhashinkuiywanga malombolelo gakwe, kwa nneyo bhangagamanyanga gubhabheleketaga.
35 Då han no kom burtimot Jeriko, sat ein blind mann attmed vegen og bad seg.
A Yeshu bhakabhandishileje ku Yeliko, mundu jumo nangalole nkujuga ashinkupagwa nnyenje mpanda alijuga.
36 Då han høyrde det for so mykje folk fram igjenom, spurde han kva var tids.
Akapilikaneje lugwinjili lwa bhandu lulipita gwabhushiye, “Shipali nndi?”
37 Dei fortalde honom at Jesus frå Nasaret for framum.
Gubhammalanjilenje, “A Yeshu Bhanashaleti bhanapita.”
38 Då ropa han: «Jesus, Davids son, gjer sælebot på meg!»
Jwalakwe gwakweshiye lilobhe alinkuti, “A Yeshu, bhanabhabho a Daudi, mmonele shiya!”
39 Dei som gjekk fyre, skjente på honom og sagde han skulde tegja; men han ropa berre endå meir: «Davids son, gjer sælebot på meg!»
Bhandunji bhalongolelenje bhala gubhankalipilenje nkupinga apumule, ikabheje jwalakwe gwapundile kweya lilobhe, “A Yeshu bhanabhabho a Daudi mmonele shiya!”
40 Då stana Jesus og sagde at dei skulde leida den blinde hit til honom, og då han kom innåt, spurde han:
A Yeshu gubhajimi, gubhatumile bhannjiyenabhonji pubhaliji pala. Nangalole jula akabhandishileje, a Yeshu gubhammushiye,
41 «Kva vil du eg skal gjera for deg?» - «Herre, lat meg få att syni mi!» svara han.
“Upinga nikutendele nndi?” Gwashite, “Mmakulungwa, ngunapinga nole.”
42 «No fær du att syni! Trui di hev hjelpt deg, » sagde Jesus.
A Yeshu gubhannugulile, “Bhai lola! Ngulupai jako jikulamiye.”
43 Og straks fekk han att syni si og fylgde honom alt med han lova Gud; og alt folket som såg det, gav Gud æra og pris.
Na shangupe nangalole jula gwakombwele kulola, gwabhakagwile a Yeshu alipita kwaakuya a Nnungu. Bhandunji bhowe bhakagabhonanjeje genego gubhainiyenje a Nnungu.
