Lukas 18
1 Då sagde han deim ei likning um at dei stødt skulde beda og ikkje trøytna.
Adudagi Jisuna mahakki tung inbasing aduda, matam pumnamakta haijagadabani aduga keidounungda pukning hantharoidabani haiba tambinaba pandam ama hairak-i,
2 «I ein by, » sagde han, «var det ein gong ein domar, som ikkje ottast Gud og ikkje hadde age for noko menneskje.
“Karigumba Sahar amada Tengban Mapu kidaba migidamak karisu khandaba wayel mapu ama leirammi.
3 I same byen var det ei enkja; ho kom jamleg til domaren og sagde: «Hjelp meg, so eg fær rett på motparten min!»
Aduga sahar adumaktada lukhrabi amasu leirammi. Mahakna wayen mapu aduda tattana laktuna, ‘Eihakki yeknabagi mathakta achumba wayel toubiyu’ haina haijarammi.
4 Lenge vilde han ikkje, men då det leid på, sagde han med seg: «Endå eg ikkje ottast Gud og ikkje hev age for noko menneskje,
Matam kuina wayen mapu aduna yaramde adubu mameidadi mahak masa mathanta haijarammi, ‘Eina Tengban Mapubu kidrabasu aduga migidamak karisu khandrabasu,
5 so vil eg like vel hjelpa denne enkja til retten sin, av di ho plågar meg so; elles kjem ho vel til slutt og legg til meg midt i syni!»
lukhrabi asina eingonda awaba piduna leibagi maramna mahakkidamak ei achumba wayel tourage. Eina masi toudragadi mahakna asum laktuna eibu yetlaragani.’”
6 Høyr kva den urettferdige domaren segjer, » sagde Herren;
Adudagi Ibungona makha tana hairak-i, “Wayel chumdaba mapu aduna haiba adu tao.
7 «skulde so’kje Gud hjelpa sine utvalde til retten sin, dei som ropar til honom dag og natt, um han so drygjer det ut for deim?
Adunadi Tengban Mapuda ahing nungthil animakta mateng panbinaba haijariba Ibungo masamakki khandokkhraba mising adugidamak mahakna achumba wayel toubiroidra? Mahakna makhoibu mateng pangbada thinthaduna leigadra?
8 Eg segjer dykk: Han skal hjelpa deim til retten sin, og det fort. Men når Menneskjesonen kjem, skal han då finna trui på jordi?»
Eina nakhoida hairibasini, mahakna makhoigidmak achumba wayel thunamak toubigani. Adubu Migi Machanupa aduna lakpa matamda malem asida mangonda thajaba mi mahakna phanggadra?”
9 Til nokre som trudde um seg sjølve at dei var rettferdige, og som vanvyrde alle andre, sagde han denne likningi:
Adudagi Jisuna masa mathantabu achumba chatpani haina thajajaba aduga mi ateibuna hanthana khanba makhoising aduda pandam asimasu hairak-i,
10 «Det var ein gong tvo menner som gjekk upp i templet og vilde beda; den eine var ein farisæar, og den andre ein tollmann.
“Nupa anikhak Mapugi Sanglenda haijanabagidamak kakhatlammi. Nupa amana phariseeni aduga amna kanggat khombani.
11 Farisæaren stelte seg upp for seg sjølv og bad soleis: «Eg takkar deg, Gud, for di eg ikkje er som anna folk, ein røvar, svikar, horkar, eller og som den tollmannen der!
Adudagi pharisee aduna lepkhattuna masagi maramda asumna haijakhi, ‘Tengban Mapu, eina nangbu thagatchari, eidi atoppa misinggumna namja-namtheknaba, pukchel sengdaba, amasung nupi lannaba mi natte aduga mapham asida leiriba kanggat khomba mi asigumbasu natte.
12 Eg fastar tvo gonger i vika, og gjev tiend av alt eg tek inn.»
Eina chayol amada anirak chara helli aduga eigi leijaba pumnamakki saruk taragi ama nangonda pi.’
13 Tollmannen stod langt undan; han vilde ikkje ein gong lyfta augo mot himmelen, men slo seg for bringa og sagde: Å Gud, ver meg syndaren nådig!
Adubu kanggat khomba adunadi lapna leplaga mamai phaoba swargaromda yengkhatchaba ngamjadana leirammi aduga mahakna mathabak yeijaraduna hairak-i, ‘Tengban Mapu, papchenba eibu chanbiyu.’
14 Eg segjer dykk: Han var rettferdiggjord då han gjekk heim til sitt hus, men hin ikkje; for kvar den som set seg sjølv høgt, skal gjerast låg, men den som set seg sjølv lågt, skal gjerast høg.»
Eina nakhoida hairibasini, madudi pharisee adu nattaduna kanggat khomba adubu Tengban Mapuna achumba chatpa oina singthanabiduna mayumda hankhirammi. Maramdi masa mathantabu chaohanjaba mi adubu nollukhangani aduga masa mathanta nollukchaba mi adubu chaohanbigani.”
15 Dei bar og småborni sine til honom, so han skulde røra ved deim. Då læresveinarne såg det, truga dei deim;
Nongma mioi kharana makhoigi apikpa angangsingbu Jisuna khut thambiduna yaipha-thoujal pihannabagidamak Jisugi nakta puraklammi. Ibungogi tung-inbasing aduna madu ubada makhoida cheirammi.
16 men Jesus kalla deim til seg og sagde: «Lat småborni koma til meg, og hindra deim ikkje! For Guds rike høyrer slike til.
Adubu Jisuna makhoibu kousinduna hairak-i, “Apikpa angangsingna eigi inakna lakchasanu, makhoibu khamganu, maramdi Tengban Mapugi leibak adu makhoi asigumbasinggini.
17 Det segjer eg dykk for sant: Den som ikkje tek imot Guds rike som eit lite barn, skal på ingen måte koma inn i det.»
Eina nakhoida tasengnamak hairibasini, apikpa angang amagumna Tengban Mapugi leibak adubu lousindaba kanagumba amatana Tengban Mapugi leibakta khak changloi.”
18 Ein synagoge-forstandar spurde honom: «Gode meister, kva skal eg gjera so eg kann vinna eit ævelegt liv?» (aiōnios g166)
Nongma Jihudigi luchingba amana Jisuda asumna hanglammi, “Aphaba Oja Ibungo, lomba naidaba punsi phangjanaba eina kari toujagadage?” (aiōnios g166)
19 «Kvi kallar du meg god?» sagde Jesus. «Ingen er god utan ein - Gud!
Maduda Jisuna mangonda hairak-i, “Karigi nangna eingonda aphaba haina kouribano? Tengban Mapu nattana aphaba kana amata leite.
20 Du kjenner bodi: «Du skal ikkje gjera hor! Du skal ikkje drepa! Du skal ikkje stela! Du skal ikkje vitna rangt! Du skal æra far din og mor di!»»
Nahakna Tengban Mapugi wayel yathangsing asi khang-i: ‘Mitu-miwa lannaganu, mi hatkanu, huran-ganu, aranba sakhi piganu, amasung nama napabu ikai khumnou.’”
21 «Alt det hev eg halde frå eg var ung, » svara han.
Nupa aduna khumlak-i, “Eina angang oiringeidagi houna hairiba wayel yathang pumnamaksing asi ngakcharak-i.”
22 Då Jesus høyrde det sagde han: «Eitt vantar deg endå: sel alt det du hev, og byt det ut åt dei fatige, so fær du ein skatt i himmelen! Og kom so og fylg meg!»
Jisuna mahakki paokhum adu tarabada nupa aduda hairak-i, “Houjik nahakna tougadaba ama watli. Nahakki leijaba pumba yonthoklaga sel adu lairabasingda pithok-u, adu oirabadi swargada nahakki lan leigani; aduga lak-u, eigi itung illu.”
23 Mannen vart sturen då han høyrde dei ordi; for han var svært rik.
Adubu nupa aduna madu tabada pukning yamna warammi, maramdi mahak inak yamna khunlammi.
24 Jesus såg det på honom og sagde: «Kor vandt det er for dei som hev gods og gull å koma inn i Guds rike!
Maduda nupa aduna pukning yamna waba adu Jisuna uraduna hairakki, “Inakkhunba misingna Tengban Mapugi leibakta changba kayada lukhrabano!
25 Ja, ein kamel kjem lettare gjenom eit nålauga enn ein rik kjem inn i Guds rike.»
Inakkhunba mi amana Tengban Mapugi leibakta changbabudi ut amana yetum manada litpana henna lai.”
26 «Kven kann då verta frelst?» sagde dei som høyrde på det.
Maduda wa adu taba mising aduna hairak-i, “Adu oirabadi kanana kanbiba phangba ngamgadage?”
27 Han svara: «Det som er umogelegt for menneskje, er mogelegt for Gud.»
Jisuna khumlak-i, “Mioibagi maphamda oithoktaba adu Tengban Mapugi maphamdadi oithokpa ngaktani.”
28 «Enn me som hev skilt oss med alt som var vårt og fylgt deg!» sagde Peter.
Maduda Peter-na hairak-i, “Yengbiyu, eikhoina eikhoigi leijaba pumnamak thadoktuna Ibungogi tung injari.”
29 Då sagde han til deim: «Det segjer eg dykk for sant: Det er ingen som hev skilt seg med hus eller kona eller brør eller foreldre eller born for Gudsriket skuld,
Jisuna makhoida hairak-i, “Eina nakhoida tasengnamak hairibasini, Tengban Mapu leibakkidamak mayum-makei, nattraga mama-mapa, nattraga machin-manao, nattraga nupi- angang thadoklaga
31 So kalla han dei tolv innåt seg og sagde til deim: «No fer me upp til Jerusalem, og alt det som profetarne hev skrive um Menneskjesonen, skal ganga fram:
Adudagi Jisuna tung-inba taranithoi adubu tonganna puthokladuna makhoida hairak-i, “Yengu, eikhoina Jerusalem-da chatli, aduga Migi Machanupa adugi maramda Tengban Mapugi wa phongdokpiba maichousingna irambasing adu thunglagani.
32 Han gjevast yver til heidningarne og spottast, og farast ille med og sputtast på,
Mahakpu Jihudi nattaba phurupsinggi makhutta pithokkani. Makhoina mahakpu noknagani, ikaiba pigani amasung tin sitchingani.
33 og dei skal hudfletta honom og slå honom i hel, og tridje dagen skal han standa upp att.»
Makhoina mahakpu phugani amasung mahakpu hatkani, aduga humnisuba numitta mahakna amuk hinggatkani.”
34 Men dei forstod ikkje noko av dette; det var dult for deim kva som låg i det ordet, og dei skyna ikkje det han sagde.
Adubu tung-inbasing aduna hairibasing adu amata khangba ngamlamde. Waheising adugi nunggi oiba wahandok adu makhoida lotlammi amasung Ibungona hairiba adugi maramda makhoina khangba ngamkhide.
35 Då han no kom burtimot Jeriko, sat ein blind mann attmed vegen og bad seg.
Aduga Jisuna Jericho naksillaklabada mimit tangba nupa ama chakniduna lambi mapanda phamduna leirammi.
36 Då han høyrde det for so mykje folk fram igjenom, spurde han kva var tids.
Mahakna miyam amana lambi aduda chatpagi khonjel adu tabada, mahakna kari thoklabage haiduna hanglammi.
37 Dei fortalde honom at Jesus frå Nasaret for framum.
Maduda makhoina mangonda hairak-i, “Nazareth-ki Jisu chatli.”
38 Då ropa han: «Jesus, Davids son, gjer sælebot på meg!»
Maduda mahakna laoraduna hairak-i, “David-ki Machanupa, Jisu! Eibu chanbiyu!”
39 Dei som gjekk fyre, skjente på honom og sagde han skulde tegja; men han ropa berre endå meir: «Davids son, gjer sælebot på meg!»
Maduda mang thaduna chatlibasing aduna cheiraduna mahakpu tumin leinanaba hairammi. Adubu mahakna hennadum houna laorak-i, “David-ki Machanupa! Eibu chanbiyu!”
40 Då stana Jesus og sagde at dei skulde leida den blinde hit til honom, og då han kom innåt, spurde han:
Maduda Jisuna chatlambadagi lepladuna mahakpu puraknaba yathang pirammi. Aduga mahakna manakta laklabada, Jisuna mangonda hanglak-i,
41 «Kva vil du eg skal gjera for deg?» - «Herre, lat meg få att syni mi!» svara han.
“Eina nanggidamak kari toubiba nahakna pambage?” Mahakna khumlak-i, “Oja Ibungo, eihakna mit ujaba pamjei.”
42 «No fær du att syni! Trui di hev hjelpt deg, » sagde Jesus.
Maduda Jisuna mangonda hairak-i, “Nahak uba phangjaro, nahakki thajabana nahakpu phahanbire.”
43 Og straks fekk han att syni si og fylgde honom alt med han lova Gud; og alt folket som såg det, gav Gud æra og pris.
Khudak adumaktada nuba adu uba phangjare, aduga Tengban Mapubu thagatchaduna Jisugi tung injare. Aduga madu ubada miyam adunasu Tengban Mapubu thagatcharammi.
