Lukas 17

1 Sidan sagde han til læresveinarne sine: «Det er uråd anna enn det lyt koma freistingar, men ve yver den som dei kjem ifrå!

Jesu chati kuva lutwana bakwe, “kwina kusakusimwa mukuve ni zintu zete ziwole ku tuletala ku tenda chivi, kono kwina vumai koozo muntu kwete ni zize!

2 Han var betre faren det låg ein kvernstein um halsen hans og han var kasta i havet, enn at han skulde freista ein av desse små.

Ni kuvavi ni vutuka kwali haiva ivwe ikando nili vikwa kuzimbuluka insingo yakwe mi na va sohelwa mwi wate, kuhita kuti a letele zumwi kwava va nini kuti sanzi a sihwa inkulo.

3 Tak dykk i vare! Syndar bror din, so tala til honom, og angrar han, so tilgjev honom!

Mulitokomele muvene. haiva mukwako va chita chivi, mu kalimere, mi cha linyansa, mu wondere.

4 Um han syndar mot deg sju gonger um dagen, og sju gonger kjem attende til deg og segjer: «Eg angrar!» so skal du tilgjeva honom.»

Hachita chivi kwako kusikahe yanza ni tovele mwizuva, ni yanza ni tovele na vola kwako, nati, 'na linyansa,' u swanela ku mu kumu wondera!”

5 Apostlarne sagde til Herren: «Gjev oss meir tru!»

Vaapositola va vati kwa Simwine, yekeze intumelo yetu.

6 «Hev de tru som eit senapskorn, » svara Herren, «so kunde de segja til dette morbærtreet: «Rykk deg upp og røt deg i havet!» og det skulde lyda dykk.

Simwine chati, kamba muvena intumelo uvu lutanga lwa masitete, ni mu vawambi izi kwi samu lye feiga, U nyukuke, mi ukavwalwe mwi wate,' mi nili vami kukuteki.

7 Um nokon av dykk hev ein dreng som pløgjer eller gjæter, segjer han då til honom når han kjem heim frå marki: «Kom straks og set deg til bords?»

Kono njeni kwenu, yo wina muhikana yolima kapa kilisa i mberere, yeta wambe kwali haka vola kuzwa kuluwa, 'wize kavu hweluhwelu mi zo wikale tulye'?

8 Segjer han’kje heller: «Stell til kveldsmaten åt meg, bind livgjordi um deg, og gakk meg til handa med eg et og drikk! Sidan kann du eta og drikka?»

Keta wambe kwali, ni vakanyeze zakulya, mi mu sumine mambanti mi munihe kutwala china mana kulya nikunwa. linu kuzwa aho njete mulye ni kunwa'?

9 Takkar han vel drengen for di han gjorde som han var fyresagd? Eg trur ikkje det.

Kalitumeli ku muhikana mukuti watenda ziva laitwe, utenda?

10 Soleis de og; når de hev gjort alt som var sagt dykk, so seg: «Me er uturvande tenarar! Me hev’kje gjort anna enn det som var skyldnaden vår.»»

Ni hakuva vulyo iwe, hete chiwa wamana zonse zova laitwe, mu wamba, tu vahikana va sena intuso. Twa tenda vulyo ze zi tu telwe kuti tu tende.

11 Med han var på vegen til Jerusalem og for midt imillom Samaria og Galilæa,

kuva kezi kuva kuti ha ya kwa Jerusalema, ava hiti vulyo mwi nyinza ya Somaria ni Galilea.

12 bar det so til at han gjekk inn i ein liten by, og der kom det imot han ti menner som hadde spillsykja; dei vart standande eit langt stykke undan,

Ha va ke njila mu kamwi kanzi, ava katanwa vakwe vena ikumi va lwala imbingwa, va va zimene vatavule naye

13 og ropa høgt: «Jesus, meister, gjer sælebot på oss!»

chi va katula manzwii avo, nibati, “Jesu, Nfumwetu, tufwile insoni.

14 Då Jesus vart var deim, sagde han til deim: «Gakk og te dykk fram for prestarne!» Og med dei var på vegen, hende det at dei vart reine.

Ha va vona, chati ku vali, “Mu kali vona haze ku Muprista.” kuvezi kuva kuti hava yenda, chi va jolozwa.

15 Ein av deim kom attende då han såg han var lækt; han lova Gud med høg røyst,

zumi kuvali havona kuti cha hozwa, cha vola li nzwi linyemukite na temba Ireeza.

16 og kasta seg å gruve framfor føterne hans og takka honom; det var ein samaritan.

Cha kuvama hamatende a Jesu, nali tumela kwali, avali Musamaria.

17 Då tok Jesus til ords og sagde: «Vart dei’kje reine alle ti? Kvar er då dei ni?

Mi che tava, Jesu chati, “Kana vena ikumi va va jolozwa? Vena Iyanza ni vone vena kuhi?

18 Var det ingen utan denne framande som kom attende og vilde gjeva Gud æra?»

Ka kwina vamwi va vola kwiza kutemba Ireeza. Kunde yo zu muzwakule?”

19 So sagde han til mannen: «Statt upp og gakk heim att! Trui di hev hjelpt deg.»

Cha wamba kwali, zime, mi uyende. Intumelo yako ya kuhoza.

20 Farisæarane spurde honom ein gong når Guds rike skulde koma. Då svara han deim so: «Guds rike kjem ikkje so at ein kann sjå det for augo.

Cha vuzwa Vafalisi muvuso wa Ireeza ukeza lili, Jesu cha veta mi chati, “Muvuso wa Ireeza kaukezi ni mu uli tekele.

21 Ein kann ikkje heller segja: «Sjå her er det!» eller: «Der er det!» For Guds rike, det er inni dykk.»

Kau woli kuwambiwa kuti, 'Lole kunu!' kapa, 'Lole kuna!', Muvone, Muvuso wa Ireeza wina mwenu.”

22 Sidan sagde han til læresveinarne: «Det kjem ei tid då de skal stunda etter å sjå ein av dei dagarne då Menneskjesonen råder, men de skal ikkje få sjå det.

Cha wamba ku valutwana, Mazuva a keza heti ni mutavele kuvona izuva lyonke ku mazuva a Mwana mutu, kono kete mu avone.

23 Dei kjem til å segja til dykk: «Sjå der er han! Sjå her!» Gakk ikkje der burt, og fylg ikkje etter deim!

Linu kava wambe kwenu, 'Muvone, kuna! Muvone, kunu!' Kono sanzi muyi hanze kapa kuve chilila,

24 For liksom ljonet, når det kjem, skin frå himmelbrun til himmelbrun, soleis skal det vera med Menneskjesonen den dagen han kjem.

imi mumuni kauvenya kwimwi imbali ye wulu ku twala ku yimwi imbali ye wulu, mukuve bulyo ni ku Mwana Muntu mwi zuva lyakwe.

25 Men fyrst lyt han lida mykje, og denne ætti skal skjota honom ifrå seg.

Kono che ntazi uswanela ku sukuluka mu zintu zingi ni ku kanwa kolu lusika.

26 Og som det var i Noahs dagar, so skal det og vera den tidi då Menneskjesonen kjem:

Sina mu ku vatenda halili ku ma zuva a Nuwe, mwete ni ku tendahalele mu mazuva a Mwana muntu.

27 dei åt, dei drakk, dei gifte seg, dei vart burtgifte, alt til den dagen då Noah gjekk inn i arki; då kom storflodi og tynte alle i hop.

Va valyi, va vanwi, va vasesi, ni kusesisa, kutwala Nuwe he njila mwa Areka - mi chikweza munda mukando ni kwiza kuveha vonse.

28 Eller som det var i Lots dagar: dei åt, dei drakk, dei kjøpte, dei selde, dei planta, dei bygde;

Sina vulyo mukuvapanga halili ku mazuva a lota, va valyi, kunwa, ku ula, ku wuza, ku vwala, ni ku zaka.

29 men den dagen då Lot tok ut frå Sodoma, regnde det eld og svåvel frå himmelen og tynte deim alle.

Kono izuva lya zwa lota mwa Sodoma, mulilo uva soki ni silufula kwi wulu mi va ve haiwa vonse.

30 På same vis skal det vera den dagen Menneskjesonen syner seg.

kuzwa ku mukwa uswana kuve vulyo ni mwi zuva lyete a voneke Mwana muntu.

31 Er nokon den dagen uppå taket og hev sine ting nedi huset, so må han ikkje ganga ned og henta deim; og er nokon utpå marki, so må han ikkje venda um.

Mwe lyo izuva, wina he wulu lye nzovo sanzi ashetumukeli mwate ku kahinda chifumu chakwe. Mi yo wina muluwa sanzi avoli.

32 Kom i hug kona hans Lot!

Muhupule mwihavwe wa lota.

33 Den som freister å berga livet sitt, skal missa det, og den som misser det, skal vinna det att.

Yense yo saka kuwana buhalo vwakwe mwa vu sinyehelwe. Kono yonse yo sinyehelwa vuhalo vwakwe ka vu vusilele.

34 Eg segjer dykk: Den natti skal det liggja tvo i ei seng; den eine skal hentast, og hin setjast att.

Nimi wambila, mwawo masiku, mukuve ni bantu vovele hamumbeta wu mwina. Umwina ka hindwe, mi umwina ka shale.

35 Tvo kvinnor skal mala på same kverni; den eine skal hentast, og hi setjast att.

Ka kuve ni vakulwakazi vo vele vete va kutwa hamwina. Umwina mwa hindwe, mi umwina mwa shale.”

36 Tvo skal vera utpå marki; den eine skal hentast, og hin setjast att.»

Vo vele muluwa, umwina mwa hindwe, mi umwina mwa shale.

37 Då tok læresveinarne til ords og sagde: «Kvar, Herre?» Han svara: «Der liket er, der vil ørnane sankast innåt.»

Chiva muvuza, “Kuhi, Simwine? Mi chati kuvali, “Kwina muvili, njoko makuvi nao kwete aka kunganele.