Lukas 16
1 Han sagde og til læresveinarne: «Det var ein gong ein rik mann som hadde ein hushaldar. Og folk kom til honom og klaga på hushaldaren, og sagde at han øydde burt midelen hans.
ⲁ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲛⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲣⲣⲙⲙⲁⲟ ⲉⲩⲛⲧⲁϥ ⲙⲙⲁⲩ ⲛⲟⲩⲟⲓⲕⲟⲛⲟⲙⲟⲥ ⲁⲩⲧⲁⲁϥ ⲇⲉ ⲛϣⲧⲟⲩⲏⲧ ϫⲉ ϥϫⲱⲱⲣⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉϥϩⲩⲡⲁⲣⲭⲟⲛⲧⲁ
2 Då kalla han hushaldaren fyre seg og sagde til honom: «Kva er det no eg høyrer um deg? Gjer rekneskap for styringi di, for du kann ikkje standa fyre huset mitt lenger!»
ⲃ̅ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉ ⲡⲁⲓ ⲉϯⲥⲱⲧⲙ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲧⲃⲏⲧⲕ ⲁⲩⲡⲱⲡ ⲛⲁⲓ ⲛⲧⲉⲕⲟⲓⲕⲟⲛⲟⲙⲓⲁ ⲙⲙⲛϣϭⲟⲙ ⲅⲁⲣ ϫⲓⲛ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲉⲧⲣⲉⲕⲟⲓⲕⲟⲛⲟⲙⲓ
3 Hushaldaren tenkte med seg: «Kva skal eg gjera, sidan herren min segjer meg ut or tenesta? Eg orkar ikkje å grava, eg skjemmest ved å tigga.
ⲅ̅ⲡⲉϫⲉⲡⲟⲓⲕⲟⲛⲟⲙⲟⲥ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲉϥϩⲏⲧ ϫⲉ ⲉⲓⲛⲁⲣⲟⲩ ϫⲉ ⲡⲁϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲁϥⲓ ⲛⲧⲟⲓⲕⲟⲛⲟⲙⲓⲁ ⲛⲧⲟⲟⲧ ⲙⲙⲛϣϭⲟⲙ ⲙⲙⲟⲓ ⲉϭⲣⲏ ⲁⲩⲱ ϯϣⲓⲡⲉ ⲉⲧⲱⲃⲁϩ
4 Jau, no veit eg kva eg vil gjera, so dei skal taka meg til seg når eg vert avsett!»
ⲇ̅ⲁⲓⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲉⲓⲛⲁⲣⲟⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩϣⲁⲛϥⲓⲧ ϩⲛ ⲧⲟⲓⲕⲟⲛⲟⲙⲓⲁ ⲉⲩⲉϫⲓⲧ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲉⲩⲏⲓ
5 So kalla han skuldmennerne åt herren sin til seg, ein for ein, og sagde til den fyrste: «Kor mykje er du skuldig husbonden min?»
ⲉ̅ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲇⲉ ⲉⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲛⲛⲉⲧⲉⲟⲩⲛⲧⲉ ⲡⲉϥϫⲟⲉⲓⲥ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲙⲡϣⲟⲣⲡ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲧⲉ ⲡⲁϫⲟⲉⲓⲥ ⲟⲩⲏⲣ ⲉⲣⲟⲕ
6 «Hundrad anker olje, » svara han. «Her hev du skuldbrevet ditt, » sagde hushaldaren; «set deg ned og skriv snøgt: femti!»
ⲋ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ϣⲉ ⲃⲃⲁⲧⲟⲥ ⲛⲛⲉϩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ϫⲓⲡⲉⲕⲥϩⲁⲓ ⲛⲅϩⲙⲟⲟⲥ ϭⲉⲡⲏ ⲛⲅⲥϩⲁⲓ ⲉⲧⲁⲓⲟⲩ
7 So spurde han ein annan: «Enn du, kor mykje er du skuldig?» - «Hundrad tunnor kveite, » svara han. «Her hev du skuldbrevet ditt; skriv: åtteti!» sagde hushaldaren.
ⲍ̅ⲙⲙⲛⲛⲥⲱⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲕⲉⲟⲩⲁ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲟⲩⲛⲟⲩⲏⲣ ⲉⲣⲟⲕ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ϣⲉ ⲛⲕⲟⲣⲟⲥ ⲛⲥⲟⲩⲟ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ϫⲓⲡⲉⲕⲥϩⲁⲓ ⲛⲅⲥϩⲁⲓ ⲉϩⲙⲉⲛⲉ
8 Og Herren rosa uærlege hushaldaren for di han hadde fare klokt åt. For denne verdsens born er klokare til å stella seg med sine jamlikar enn ljossens born er. (aiōn g165)
ⲏ̅ⲁⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲇⲉ ⲉⲡⲁⲓⲛⲟⲩ ⲙⲡⲟⲓⲕⲟⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲡϫⲓⲛϭⲟⲛⲥ ϫⲉ ⲁϥⲉⲓⲣⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲛⲧⲣⲙ ⲛϩⲏⲧ ϫⲉ ϩⲉⲛⲥⲁⲃⲉ ⲛⲉ ⲛϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲉⲓⲁⲓⲱⲛ ⲉϩⲟⲩⲉⲛϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲟⲩⲟⲓⲛ ⲉⲧⲉⲩⲅⲉⲛⲉⲁ (aiōn g165)
9 Og eg segjer dykk: Vinn dykk vener med den urettferdige Mammon, so dei kann taka imot dykk i dei ævelege heimarne når han tryt! (aiōnios g166)
ⲑ̅ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ϯϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ⲕⲁϩⲉⲛϣⲃⲏⲣ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲁⲙⲙⲱⲛⲁⲥ ⲛⲧⲁⲇⲓⲕⲓⲁ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥϣⲁⲛⲱϫⲛ ⲉⲩⲉϫⲓⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲉⲥⲕⲏⲛⲏ ⲛϣⲁ ⲉⲛⲉϩ (aiōnios g166)
10 Den som er tru i smått, er og tru i stort, og den som er uærleg i smått, er og uærleg i stort.
ⲓ̅ⲡⲡⲓⲥⲧⲟⲥ ϩⲛ ⲟⲩⲕⲟⲩⲓ ⲟⲩⲡⲓⲥⲧⲟⲥ ⲟⲛ ⲡⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲁⲩⲱ ⲡⲁⲇⲓⲕⲟⲥ ϩⲛ ⲟⲩⲕⲟⲩⲓ ⲟⲩⲁⲇⲓⲕⲟⲥ ⲟⲛ ⲡⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ
11 Hev de no ikkje vore true med den urettferdige Mammon, kven vil då tru den rette rikdomen åt dykk?
ⲓ̅ⲁ̅ⲉϣϫⲉ ⲙⲡⲉⲧⲛϣⲱⲡⲉ ϭⲉ ⲙⲡⲓⲥⲧⲟⲥ ϩⲙ ⲡⲁⲙⲙⲱⲛⲁⲥ ⲛⲁⲇⲓⲕⲟⲥ ⲛⲓⲙ ⲡⲉⲧⲛⲁⲧⲁⲛϩⲉⲧ ⲧⲏⲟⲩⲧⲛ ⲉⲡⲉⲧⲉϩⲱⲱϥ ⲡⲉ
12 Og hev de ikkje vore true med det som høyrer andre til, kven vil då gjeva dykk noko de sjølve kann eiga?
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲉϣϫⲉ ⲙⲡⲉⲧⲛⲣⲡⲓⲥⲧⲟⲥ ϩⲙ ⲡⲉⲧⲉⲙⲡⲱⲧⲛ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉⲧⲛⲁϯ ⲛⲏⲧⲛ ⲙⲡⲉⲧⲉⲡⲱⲧⲛ ⲡⲉ
13 Ingen tenar kann tena tvo herrar; for anten vil han hata den eine og elska den andre, eller halda seg til den eine og vanvyrda hin. De kann ikkje tena både Gud og Mammon.»
ⲓ̅ⲅ̅ⲙⲙⲛϣϭⲟⲙ ⲗⲗⲁⲁⲩ ⲉⲣϩⲙϩⲁⲗ ⲛϫⲟⲉⲓⲥ ⲥⲛⲁⲩ ⲏ ⲅⲁⲣ ϥⲛⲁⲙⲉⲥⲧⲉⲟⲩⲁ ⲛϥⲙⲉⲣⲉⲟⲩⲁ ⲏ ⲛϥⲁⲛⲉⲭⲉⲟⲩⲁ ⲛϥⲕⲁⲧⲁⲫⲣⲟⲛⲓⲟⲩⲁ ⲙⲙⲛϣϭⲟⲙ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲉⲧⲣⲉⲧⲛⲣ ϩⲙϩⲁⲗ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲙⲡⲁⲙⲙⲱⲛⲁⲥ
14 Alt dette høyrde farisæarane på, og pengekjære som dei var, frynte dei åt honom.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲇⲉ ⲥⲱⲧⲙ ⲉⲛⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉϩⲉⲛⲙⲁⲓϩⲟⲙⲛⲧ ⲛⲉ ⲁⲩⲕⲱⲙϣ ⲛⲥⲱϥ
15 Då sagde han til deim: «De er dei som fær folk til å tru at de er rettferdige; men Gud kjenner hjarta dykkar; for det som er høgt i folkeaugo, er ein styggedom for Gud.
ⲓ̅ⲉ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲛⲉⲧⲧⲙⲁⲓⲟ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲣⲣⲱⲙⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲇⲉ ⲥⲟⲟⲩⲛ ⲛⲛⲉⲧⲛϩⲏⲧ ϫⲉ ⲧⲙⲛⲧϫⲁⲥⲓϩⲏⲧ ⲉⲧϩⲛⲣⲣⲱⲙⲉ ⲟⲩⲃⲟⲧⲉ ⲧⲉ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
16 Lovi og profetarne rådde alt til Johannes kom; frå den tid hev fagnadbodet um Guds rike vore kunngjort, og kvar og ein bryt seg inn i det med magt.
ⲓ̅ⲋ̅ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲛⲧⲁⲩⲡⲱϩ ϣⲁⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ϫⲓⲛ ⲡⲉⲩⲟⲉⲓϣ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲥⲉⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ϫⲓ ⲙⲙⲟϥ ⲛϭⲟⲛⲥ ⲉⲣⲟⲥ
17 Men det vil lettare henda at himmelen og jordi forgjengst enn at ein einaste prikk i lovi fell burt.
ⲓ̅ⲍ̅ⲥⲙⲟⲧⲛ ⲇⲉ ⲉⲧⲣⲉⲧⲡⲉ ⲛⲙⲡⲕⲁϩ ⲡⲁⲣⲁⲅⲉ ⲏ ⲉⲧⲣⲉⲟⲩϣⲱⲗϩ ⲛⲟⲩⲱⲧ ϩⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ
18 Kvar den som skil seg frå kona si og giftar seg med ei onnor, gjer hor, og den som gifter seg med ei fråskild, gjer hor.
ⲓ̅ⲏ̅ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲛⲁⲛⲉϫ ⲧⲉϥⲥϩⲓⲙⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϥϩⲙⲟⲟⲥ ⲛⲙⲕⲉⲩⲉⲓ ϥⲟ ⲛⲛⲟⲉⲓⲕ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲛⲁϩⲙⲟⲟⲥ ⲛⲙⲕⲉⲩⲉⲓ ⲉⲁⲡⲉⲥϩⲁⲓ ⲛⲟϫⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϥⲟ ⲛⲛⲟⲉⲓⲕ
19 Det var ein gong ein rik mann; han klædde seg i purpur og fint lin, og heldt gaman og fest dag etter dag.
ⲓ̅ⲑ̅ⲛⲉⲩⲛⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲇⲉ ⲣⲣⲙⲙⲁⲟ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲛⲓⲛⲉⲩⲏ ⲉϣⲁϥϯ ϩⲓⲱⲱϥ ⲛⲟⲩϫⲏϭⲉ ⲛⲙⲟⲩϣⲛⲥ ⲉϥⲉⲩⲫⲣⲁⲛⲉ ⲙⲙⲏⲛⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ
20 Og ein fatig mann som heitte Lasarus, låg utmed porten hans, full av verkjesår,
ⲕ̅ⲛⲉⲩⲛⲟⲩϩⲏⲕⲉ ⲇⲉ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲗⲁⲍⲁⲣⲟⲥ ⲉϥⲛⲏϫ ϩⲛ ⲧⲉϥϩⲁⲓⲧ ⲉϥⲟ ⲛⲥⲁϣ
21 og stunda etter å få metta seg med det som fall frå bordet åt rikingen; men jamvel hundarne kom og sleikte såri hans.
ⲕ̅ⲁ̅ⲉϥⲉⲡⲓⲑⲩⲙⲓ ⲉⲥⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉϣⲁⲩϩⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲧⲣⲁⲡⲉⲍⲁ ⲙⲡⲣⲙⲙⲁⲟ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲕⲉⲟⲩϩⲟⲟⲣ ϣⲁⲩⲉⲓ ⲛⲥⲉⲗⲱϫϩ ⲛⲛⲉϥⲥⲁϣ
22 So hende det at den fatige døydde, og englarne bar honom av stad og lagde honom ved Abrahams barm. Den rike døydde og, og vart gravlagd.
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉⲡϩⲏⲕⲉ ⲙⲟⲩ ⲛⲥⲉϫⲓⲧϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲛⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲕⲟⲩⲛϥ ⲛⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲁⲡⲕⲉⲣⲙⲙⲁⲟ ⲇⲉ ⲙⲟⲩ ⲁⲩⲧⲟⲙⲥϥ
23 Som han no slo upp augo sine i helheimen, der han låg og pintest, ser han Abraham langt burte, og Lasarus innmed barmen hans. (Hadēs g86)
ⲕ̅ⲅ̅ⲁϥϥⲓⲁⲧϥ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲁⲙⲛⲧⲉ ⲉϥϣⲟⲟⲡ ϩⲛ ϩⲉⲛⲃⲁⲥⲁⲛⲟⲥ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲙⲡⲟⲩⲉ ⲁⲩⲱ ⲗⲁⲍⲁⲣⲟⲥ ϩⲛ ⲕⲟⲩⲛϥ (Hadēs g86)
24 Då ropa han: «Fader Abraham, gjer sælebot på meg! Send Lasarus so han kann duppa fingertuppen sin i vatn og svala tunga mi! For eg lid fælt i den logen.»
ⲕ̅ⲇ̅ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲡⲓⲱⲧ ⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲛⲁ ⲛⲁⲓ ⲙⲁⲧⲛⲛⲉⲩ ⲗⲁⲍⲁⲣⲟⲥ ⲛϥⲥⲉⲡϩⲧⲏϥ ⲙⲡⲉϥⲧⲏⲏⲃⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲛϥⲕⲃⲉⲡⲁⲗⲁⲥ ϫⲉ ϯⲙⲟⲕϩ ⲁⲛⲟⲕ ϩⲙ ⲡⲉⲓⲕⲱϩⲧ
25 «Kom i hug, min son, » svara Abraham, «at du fekk det gode du ynskte deg i di livetid, og Lasarus like eins det som vondt var. Men no vert han trøysta her, og du lid vondt.
ⲕ̅ⲉ̅ⲡⲉϫⲉⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲇⲉ ϫⲉ ⲡⲁϣⲏⲣⲉ ⲁⲣⲓⲡⲙⲉⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲁⲕϫⲓ ⲛⲛⲉⲕⲁⲅⲁⲑⲟⲛ ϩⲙ ⲡⲉⲕⲱⲛⲁϩ ⲁⲩⲱ ⲗⲁⲍⲁⲣⲟⲥ ϩⲱⲱϥ ϩⲛ ϩⲉⲛⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲥⲉⲥⲟⲗⲥⲗ ⲙⲙⲟϥ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲛⲧⲟⲕ ⲇⲉ ⲥⲉⲙⲟⲩⲕϩ ⲙⲙⲟⲕ
26 Og attåt alt det er det lagt ein stor avgrunn millom oss og dykk, so dei som vil fara herifrå yver til dykk, dei kann ikkje; ikkje heller kann nokon koma derifrå yver til oss.»
ⲕ̅ⲋ̅ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲛⲁⲓ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲟⲩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲭⲁⲥⲙⲁ ⲧⲁϫⲣⲏⲟⲩ ϩⲛ ⲧⲉⲛⲙⲏⲧⲉ ϩⲓⲟⲩⲥⲟⲡ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲛⲉⲧⲟⲩⲱϣ ⲉϫⲓⲟⲟⲣ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ϣⲁⲣⲱⲧⲛ ⲛⲛⲉⲩⲉϣϭⲙϭⲟⲙ ⲟⲩⲇⲉ ⲛⲛⲉⲩⲉϣϫⲓⲟⲟⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲉ ⲧⲏⲟⲩⲧⲛ ⲛⲁⲛ
27 «So bed eg deg, fader, » sagde den rike, «at du vil senda han til farshuset mitt!
ⲕ̅ⲍ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ϫⲉ ϯⲥⲟⲡⲥ ⲛⲧⲟⲟⲩⲛ ⲙⲙⲟⲕ ⲡⲁⲓⲱⲧ ϫⲉ ⲉⲕⲉϫⲟⲟⲩϥ ⲉⲡⲏⲓ ⲙⲡⲁⲓⲱⲧ
28 Eg hev fem brør, lat honom vitna for deim, so ikkje dei og skal koma til denne pinslestaden!»
ⲕ̅ⲏ̅ⲟⲩⲛϯϯⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲛⲥⲟⲛ ϫⲉ ⲉϥⲉⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲛⲉⲩⲉⲓ ϩⲱⲟⲩ ⲉⲡⲉⲓⲙⲁ ⲃⲃⲁⲥⲁⲛⲟⲥ
29 «Dei hev Moses og profetarne, » svara Abraham; «dei kann høyra på deim.»
ⲕ̅ⲑ̅ⲡⲉϫⲉⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲧⲟⲩⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲙⲙⲁⲩ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲙⲁⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲛⲥⲱⲟⲩ
30 «Å nei, fader Abraham!» sagde han; «men kjem nokon til deim frå dei daude, so gjer dei bot.»
ⲗ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲙⲙⲟⲛ ⲡⲓⲱⲧ ⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲣϣⲁⲛⲟⲩⲁ ⲃⲱⲕ ϣⲁⲣⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲥⲉⲛⲁⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓ
31 Då sagde Abraham: «Høyrer dei ikkje på Moses og profetarne, so trur dei ikkje heller um nokon stend upp frå dei daude.»»
ⲗ̅ⲁ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉϣϫⲉ ⲛⲥⲉⲛⲁⲥⲱⲧⲙ ⲁⲛ ⲛⲥⲁ ⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲉⲓⲉ ⲉⲣϣⲁⲛⲟⲩⲁ ⲟⲛ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲛⲥⲉⲛⲁⲥⲱⲧⲙ ⲛⲥⲱϥ ⲁⲛ
