Lukas 16
1 Han sagde og til læresveinarne: «Det var ein gong ein rik mann som hadde ein hushaldar. Og folk kom til honom og klaga på hushaldaren, og sagde at han øydde burt midelen hans.
Jisuh ni a hnukkâbangnaw koe bout a dei pouh e teh, hnopai ka tawnta poung e bawi buet touh ao. Hote bawi ni hnopai ka kuem hane tami buet touh a tawn. Hote hnopai ka kuem e ni hnopai a kaseikasak telah bawi koe ka dei pouh e tami ao dawkvah,
2 Då kalla han hushaldaren fyre seg og sagde til honom: «Kva er det no eg høyrer um deg? Gjer rekneskap for styringi di, for du kann ikkje standa fyre huset mitt lenger!»
bawi ni ahni hah a kaw teh nange kong ka thai e heh bangtelah na maw. Ka hnopainaw na hno e cayin ka kuep lah na poe haw. Bangkongtetpawiteh ka hno ka khen e tami lah na awm thai hoeh toe telah atipouh.
3 Hushaldaren tenkte med seg: «Kva skal eg gjera, sidan herren min segjer meg ut or tenesta? Eg orkar ikkje å grava, eg skjemmest ved å tigga.
Hatnavah Bawipa ni kai teh thaw dawk hoi na tâco sak toe, bangmaw ka tawk han. Laikawk tawk hane hai ka tawk thai hoeh, ayâ koe kutdaw hane hai kayayeirai ati.
4 Jau, no veit eg kva eg vil gjera, so dei skal taka meg til seg når eg vert avsett!»
Atuvah bangmaw ka sak han tie ka panue toe, hottelah ka sak pawiteh ka thaw a baw torei im dawkvah o sak han ka ngai e tami ka hui ka tawn han telah a pouk.
5 So kalla han skuldmennerne åt herren sin til seg, ein for ein, og sagde til den fyrste: «Kor mykje er du skuldig husbonden min?»
Bawipa koe laiba ka tawn e taminaw pueng a kaw teh apasuek e tami koe ka Bawipa koe patho hane laiba na yit touh maw na ba titeh a pacei.
6 «Hundrad anker olje, » svara han. «Her hev du skuldbrevet ditt, » sagde hushaldaren; «set deg ned og skriv snøgt: femti!»
Hote tami ni satui nuenae 1,000 touh poe han ao telah a dei. Hnopai ka khen e tami ni vah hete na cayin lat nateh nuenae 500 touh thut telah atipouh.
7 So spurde han ein annan: «Enn du, kor mykje er du skuldig?» - «Hundrad tunnor kveite, » svara han. «Her hev du skuldbrevet ditt; skriv: åtteti!» sagde hushaldaren.
Hathnukkhu alouke tami a kaw teh nang te laiba na yit touh maw na ba telah a pacei. Catun phei 1,000 touh poe han ao telah ati. Cayin lat nateh phei 800 touh thut telah atipouh.
8 Og Herren rosa uærlege hushaldaren for di han hadde fare klokt åt. For denne verdsens born er klokare til å stella seg med sine jamlikar enn ljossens born er. (aiōn g165)
Hote hnopai ka khen ni teh tami ka dumyen e ni hot patetlah huenghai hoi hno a sak dawkvah a bawipa ni a oup. Bangkongtetpawiteh hete talaivan capanaw ni a thaw tawk e dawkvah angnae capanaw hlak vah a lunganghnawn telah ati. (aiōn g165)
9 Og eg segjer dykk: Vinn dykk vener med den urettferdige Mammon, so dei kann taka imot dykk i dei ævelege heimarne når han tryt! (aiōnios g166)
Bout ka dei e teh, na due torei a yungyoe kangning e lukkareiim dawk hui na tawn thai awh nahanelah, kangning hoeh e talai hno hno awh. (aiōnios g166)
10 Den som er tru i smått, er og tru i stort, og den som er uærleg i smått, er og uærleg i stort.
Hno kathoengca dawk yuemkamcu e tami teh hno kalen dawk hai yuemkamcu, hno kathoengca dawk yuemkamcuhoeh e tami teh hno kalen dawk hai yuemkamcuhoeh.
11 Hev de no ikkje vore true med den urettferdige Mammon, kven vil då tru den rette rikdomen åt dykk?
Hottelah ao dawkvah ka kangning hoeh e talai hno hno navah, yuemkamcu lah na awm hoehpawiteh bangtelamaw bawitangrengnae katang poe lah ao han vaw.
12 Og hev de ikkje vore true med det som høyrer andre til, kven vil då gjeva dykk noko de sjølve kann eiga?
Hatdawkvah tami alouke hno dawkvah yuemkamcu hoeh lah na awm pawiteh apinimaw namamouh han lah hno na poe han maw.
13 Ingen tenar kann tena tvo herrar; for anten vil han hata den eine og elska den andre, eller halda seg til den eine og vanvyrda hin. De kann ikkje tena både Gud og Mammon.»
San buet touh ni vah bawi kahni touh e san lah awm thai hoeh, buet touh pahnawt vaiteh buet touh a lungpataw han. Buet touh koe yuemkamcu lah ao vaiteh buet touh e teh banglahai noutna mahoeh. Cathut hoi tangka e thaw mekkem thai mahoeh telah atipouh.
14 Alt dette høyrde farisæarane på, og pengekjære som dei var, frynte dei åt honom.
Farasinaw ni a dei e naw pueng a thai navah, ahnimouh teh tangka ka ngai e tami lah ao dawkvah Bawipa a panuikhai awh.
15 Då sagde han til deim: «De er dei som fær folk til å tru at de er rettferdige; men Gud kjenner hjarta dykkar; for det som er høgt i folkeaugo, er ein styggedom for Gud.
Jisuh ni hai Farasinaw, nangmouh teh tami hmalah tamikalan lah na kâsak awh. Hatei Cathut ni nangmae lungthin a panue. Bangkongtetpawiteh, tami ni aphu kaawm poung lah a pouk eiteh Cathut hmalah panuetthopounge doeh.
16 Lovi og profetarne rådde alt til Johannes kom; frå den tid hev fagnadbodet um Guds rike vore kunngjort, og kvar og ein bryt seg inn i det med magt.
Mosi e kâlawk hoi profetnaw ni a thut e naw teh Baptisma ka poe e Jawhan e atueng totouh hane doeh. Hathnukkhu Cathut uknaeram kamthang teh taminaw pueng koe dei lah ao vaiteh taminaw ni ram dawk a kâen awh han.
17 Men det vil lettare henda at himmelen og jordi forgjengst enn at ein einaste prikk i lovi fell burt.
Hatei kâlawk dawk e lawklung kathoengpounge buet touh a rawk hlak vah kalvan hoi talai a rawk e a yawi hnawn.
18 Kvar den som skil seg frå kona si og giftar seg med ei onnor, gjer hor, og den som gifter seg med ei fråskild, gjer hor.
Nang ni na yu hoi na kampek teh alouke napui hoi na o, hote tami teh a uicuk toe. Hahoi a vâ ka mat e napui hoi kaawm e tami hai a uicuk van telah atipouh.
19 Det var ein gong ein rik mann; han klædde seg i purpur og fint lin, og heldt gaman og fest dag etter dag.
Vai touh teh ka tangreng poung e tami buet touh ao teh khohna phu kaawm poung hoi a kamthoup teh hnintangkuem kanawm poung lah kho a sak.
20 Og ein fatig mann som heitte Lasarus, låg utmed porten hans, full av verkjesår,
Ka roedeng buet touh, âhlut hoi kakawi e, a min Lazarus tie teh, buramei ca hane pouknae lungthin hoi,
21 og stunda etter å få metta seg med det som fall frå bordet åt rikingen; men jamvel hundarne kom og sleikte såri hans.
tangreng bawi im longkha teng sut a tahung. Uinaw ni a tho teh a hmânaw a palem pouh.
22 So hende det at den fatige døydde, og englarne bar honom av stad og lagde honom ved Abrahams barm. Den rike døydde og, og vart gravlagd.
Hnin touh hnin vah ka roedeng e tami a due teh kalvantaminaw ni kalvan Abraham e a lungtabue dawkvah a thak awh. Tangreng bawi hai a due teh a pakawp awh.
23 Som han no slo upp augo sine i helheimen, der han låg og pintest, ser han Abraham langt burte, og Lasarus innmed barmen hans. (Hadēs g86)
Tangreng bawi teh hell dawk a bo teh puenghoi ka patawpoung lah khang laihoi ao. A moung teh a khet navah, Abraham hoi a lungtabue dawk kaawm e Lazarus hah ahlanae koehoi a hmu. (Hadēs g86)
24 Då ropa han: «Fader Abraham, gjer sælebot på meg! Send Lasarus so han kann duppa fingertuppen sin i vatn og svala tunga mi! For eg lid fælt i den logen.»
Hattoteh, apa Abraham, na pahren haw. Kai teh hete hmaipalai dawk patawnae puenghoi ka khang dawkvah, Lazarus hah a kutdawn tui dawk ranup sak nateh ka lai pâding sak hanlah patoun haw telah hramki laihoi a dei.
25 «Kom i hug, min son, » svara Abraham, «at du fekk det gode du ynskte deg i di livetid, og Lasarus like eins det som vondt var. Men no vert han trøysta her, og du lid vondt.
Hatei Abraham ni, ka capa, na hring na thungvah hnopai phunkuep poe lah na o. Lazarus teh roedeng lah ao e hah pahnim hanh. Hatei atuvah ahni teh kanawm poung lah ao, nang teh rei thai hoi na o.
26 Og attåt alt det er det lagt ein stor avgrunn millom oss og dykk, so dei som vil fara herifrå yver til dykk, dei kann ikkje; ikkje heller kann nokon koma derifrå yver til oss.»
Hothloilah maimouh rahak vah kadung poung e ravo pui ni na rakhan. Hatdawkvah hi lahoi nangmouh koe lah raka han ka ngai e tami ni raka thai hoeh. Hot patetlah nangmouh koe lahoi kaimouh koe lah raka han ka ngai e ni raka thai hoeh telah atipouh.
27 «So bed eg deg, fader, » sagde den rike, «at du vil senda han til farshuset mitt!
Tangreng bawi ni pawiteh, Oe! apa, Lazarus hah kai na pa im vah na patoun pouh haw
28 Eg hev fem brør, lat honom vitna for deim, so ikkje dei og skal koma til denne pinslestaden!»
Hawvah ka hmaunawngha panga touh ao rah. Ahnimouh ni hete puenghoi patawnae hmuen koe a pha awh hoeh nahanelah lawkpanuesaknae poe sak hanelah ka ngai telah atipouh.
29 «Dei hev Moses og profetarne, » svara Abraham; «dei kann høyra på deim.»
Abraham ni, na hmaunawnghanaw ni Mosi hoi profetnaw ni dei e hah tarawi awh naseh, telah atipouh.
30 «Å nei, fader Abraham!» sagde han; «men kjem nokon til deim frå dei daude, so gjer dei bot.»
Tangreng bawi ni, a pa, Abraham, hottelah nahoeh, duenae koehoi buetbuet touh ni, ahnimanaw koe cet pawiteh a hringnae pan a kângai han doeh telah ati.
31 Då sagde Abraham: «Høyrer dei ikkje på Moses og profetarne, so trur dei ikkje heller um nokon stend upp frå dei daude.»»
Hatei Abraham ni, ahnimanaw ni Mosi hoi profetnaw e lawk ngâi awh hoehpawiteh, tami buetbuet touh ni duenae koehoi ka thaw nakunghai yuem mahoeh, telah atipouh.
