Lukas 1
1 Det er alt mange som hev teke seg til å setja upp ei fråsegn um dei hendingarne som hev gjenge fyre seg hjå oss,
我等の中に成立ちし事の談を、初より親しく目撃して教の役者たりし人々の
2 so som dei hev bore det fram dei som frå fyrsten var augvitne og ærendsveinar åt ordet.
我等に言傳へし如く書列ねんとて、多くの人既に着手せるが故に、
3 Difor hev eg og sett meg fyre at eg vilde granska alt vel frå grunnen og so skriva det upp åt deg, gjævaste Teofilus - stykke for stykke, soleis som det heng saman,
貴きテオフィロよ、我も凡ての事を最初より詳しく取調べて、順序よく汝に書贈るを善と思へり。
4 so du kann sjå kor truverdig ho er den soga som du hev høyrt.
是汝をして教へられし教の確實なるを暁らしめん為なり。
5 I den tidi då Herodes var konge i Jødeland, var det ein prest som heitte Zakarja; han høyrde til det prestelaget som hev namn etter Abia. Kona hans var ætta frå Aron, og heitte Elisabet.
第一款 洗者ヨハネ誕生の次第 第一篇 キリスト御幼年及私生活 第一項 キリスト降誕の豫備 抑ユデアの王ヘロデの時、アビアの班にザカリアと云へる司祭あり。其妻はアアロンの裔なる女にて、名をエリザベトと云へり。
6 Båe var dei rettferdige for Gud; dei fylgde alle Herrens bod og fyresegner, og ingen kunde finna noko å lasta deim for.
二人ながら神の御前に義しき人にして、主の凡ての禁令と規律とを過なく履行ひ居たりしが、
7 Men dei hadde ikkje born; for Elisabet var’kje barnkjømd, og dei var båe fram i åri.
エリザベトは石女なれば、彼等に子なくして、二人とも年老いたりき。
8 So var det ein dag Zakarja gjorde prestetenesta for Gud; for turen var komen til hans lag,
然るにザカリア其班の順によりて、神の御前に司祭の務を行ひけるに、
9 og då dei drog strå, som visi er millom prestarne, fall det på honom å ganga inn i Herrens tempel og bera fram røykofferet,
司祭職の慣例に從ひ、籤を抽きて、主の殿に入り、香を焼く事を得たり。
10 med heile folkemengdi stod utanfor og bad i røykoffertimen.
香を焼く時に當り、人民群集して、皆外にて祈り居けるに、
11 Då fekk han med ein gong sjå ein Herrens engel, som stod på høgre sida åt røykofferaltaret.
主の使、香台の右に立ちてザカリアに現れしかば、
12 Då Zakarja såg engelen, stokk han, og det kom ein otte yver honom.
ザカリア之を見て心騒ぎ、且恐ろしさに撲たれたり。
13 Men engelen sagde til honom: «Ver ikkje rædd, Zakarja! Gud hev høyrt bøni di; du og Elisabet, kona di, skal få ein son, og du skal kalla honom Johannes.
天使之に云ひけるは、懼るる事勿れザカリア、蓋汝の祈聴容れられたり。妻エリザベト汝に一子を生まん、汝其名をヨハネと名くべし。
14 Då vert du både glad og fegen, og mange skal gleda seg av di han er fødd.
而して汝には喜に堪へざる事となり、多くの人も亦其誕生に由りて喜ばん。
15 For han skal vera stor i Herrens augo; han skal ikkje drikka vin eller sterke drykkjer, og alt ifrå morsliv skal han fyllast av den Heilage Ande.
即ち彼は主の御前に偉大にして、葡萄酒と酔ふ物とを飲まず、母の胎内より既に聖霊に満たされん。
16 Mange av Israels-sønerne skal han venda um til Herren, deira Gud,
又イスラエルの多くの子を、主たる其神に歸らしめ、
17 og sjølv skal han ganga fyre honom i Elias ånd og kraft, og venda hjarto åt federne um til borni, og dei ulyduge til den hug som bur i rettferdige menner, so han kann vinna Herren eit vel fyrebutt folk.»
エリアの精神と能力とを以て主の先に往かん、是主の為に完全なる人民を備へんとて、先祖の心を子孫に立歸らせ、不信者を義人の知識に立歸らせん為なり、と。
18 «Korleis kann eg vita um dette er sant?» sagde Zakarja til engelen; «eg er då ein gamall mann, og kona mi er og fram i åri.»
ザカリア、天使に云ひけるは、我何に據りてか此事あるを知るべき。蓋我は老人にして、妻も亦年老いたればなり。
19 Då svara engelen: «Eg er Gabriel, som stend for Guds åsyn. Eg er send hit og skal tala med deg og bera dette gledebodet til deg.
天使答へて云ひけるは、我は神の御前に立つガブリエルにして、我が遣はされたるは、汝に語りて是等の福音を告げん為なり。
20 Og no skal du ljota tegja, og ikkje kunna tala, alt til den dagen dette hender, for di du ikkje trudde meg; men det eg hev sagt, skal sannast når tidi er komi.»
看よ、時期至りて成就すべき我言を信ぜざりしにより、汝は唖となりて、此事の成る日まで言ふこと能はじ、と。
21 Medan stod folket og venta på Zakarja, og undra seg yver at han drygde so lenge i templet.
人民はザカリアを待ちつつ、其殿内に滞るを怪しみたりしが、
22 Men då han kom ut, og ikkje kunde tala med deim, skyna dei at han hadde set ei syn i templet; sjølv nikka han og gjorde teikn til deim, men var og vart mållaus,
出づるに及びて言ふ能はざれば、人々彼が殿内にて幻影を見し事を暁れり。彼は手眞似するのみにて、唖は其儘なりしが、
23 og då tidi for tempeltenesta hans var ute, for han heim att.
遂に其務の日數満ちて己が家に歸りしに、
24 Eit bil etter hende det at Elisabet, kona hans, vart med barn. Då heldt ho seg heime i fem månader, og sagde:
日ならずして妻エリザベト懐胎せしかば、隠るる事五箇月にして、
25 «Soleis hev Herren laga det for meg då tidi var komi at han i nåde vilde taka burt skammi mi millom folk.»
云へらく、主は人々の間に我が恥を雪がしめんとて、我を顧み給ひたる日に斯も我に為し給ひしなり、と。
26 Då det leid på sette månaden, vart engelen Gabriel send frå Gud til ein by i Galilæa som dei kallar Nasaret,
第二款 マリア天使の告を蒙る 然て六月目に當り、天使ガブリエルガリレアのナザレトと云へる町に、
27 åt ei møy som var trulova med ein mann som heitte Josef, av Davids-ætti, og møyi heitte Maria.
ダヴィド家のヨゼフと名る人の聘定せし童貞女に神より遣されしが、其童貞女名をマリアと云へり。
28 Då engelen kom inn til henne, sagde han: «Guds fred, du som hev fenge slik nåde! Herren er med deg! Velsigna er du millom kvinnor!»
天使彼の許に入來りて云ひけるは、慶たし、恩寵に満てる者よ、主汝と共に在す。汝は女の中にて祝せられたる者なり、と。
29 Ved desse ordi stokk ho, og tenkte med seg: «Kva er dette for ei helsing?»
マリア之を見て其言に由りて大いに心騒ぎ此祝詞は如何なるものぞ、と案じ居るを、
30 Men engelen sagde til henne: «Ver ikkje rædd, Maria! Du hev funne nåde hjå Gud!
天使云ひけるは、懼るる事勿れマリア、汝神の御前に恩寵を得たればなり、
31 Du skal verta med barn og få ein son, og kalla honom Jesus.
然て汝懐胎して一子を生まん、其名をイエズスと名くべし。
32 Han skal vera stor og kallast son åt den Høgste, og Herren Gud skal gjeva honom kongsstolen åt David, ættfaren hans;
彼は偉大にして、最高き者の子と稱へられん。又主なる神之に其父ダヴィドの玉座を賜ひて、
33 han skal vera konge yver Jakobs-ætti i all æva, og det skal ikkje vera ende på kongedømet hans.» (aiōn g165)
ヤコブの家を限なく治め、其治世は終なかるべし、と。 (aiōn g165)
34 «Korleis skal det ganga til, når eg ikkje hev mann?» sagde Maria.
マリア天使に云ひけるは、我夫を知らざるに、如何にしてか此事あるべき。
35 «Den Heilage Ande skal koma yver deg, og krafti åt Den Høgste skal skyggja yver deg, » svara engelen; «difor skal og det heilage som vert født, kallast Guds Son.
天使答へて曰く、聖霊汝に臨み給ひ、最高き者の能力の蔭汝を覆はん、故に汝より生るべき聖なるものは神の子と稱へらるべし。
36 Og høyr: Elisabet, som er skyld deg, skal og hava ein son på sine gamle dagar; dei sagde ho var ikkje barnkjømd, men no er ho alt i sette månaden;
夫汝の親族エリザベトすら、老年ながら一子を懐胎せり、斯て石女と呼ばれたる者今既に六月目なり。
37 for ingen ting er umogeleg for Gud.»
蓋何事も神には能はざる所あらじ、と。
38 Då sagde Maria: «Her stend eg - eg er Herrens tenestkvinna! Lat det ganga meg som du hev sagt!» So for engelen burt att.
マリア云ひけるは、我は主の御召使なり、汝の言の如く我に成れかし、と。是に於て天使彼を去れり。
39 Straks etter tok Maria av stad, og for so fort ho kunde upp i fjellbygderne, til ein by i Judaland;
第三款 マリア エリザベトを訪問す。 日ならずして、マリア立ちて山地なるユダの町に急行きしが、
40 der gjekk ho inn i huset åt Zakarja og helsa på Elisabet.
ザカリアの家に入りて、エリザベトに挨拶せしに、
41 Då hende det at med same Elisabet høyrde helsingi hennar Maria, hoppa fostret i livet hennar; og ho vart fyllt av den Heilage Ande,
エリザベト、マリアの挨拶を聞くや、其子は胎内にて躍り、エリザベトは聖霊に満たされ、
42 og kvad med høg røyst: «Velsigna vere du i kvendeflokk, velsigna det du under beltet ber!
聲高く呼はりて云ひけるは、汝は女の中にて祝せられたり、御胎内の御子も祝せられ給ふ。
43 Kvi skal det timast meg so store ting at mor åt Herren min kjem hit til meg?
我何によりて我主の母の來臨を辱うしたるぞ。
44 For då di helsing nådde øyra mitt, då hoppa fostret i mitt liv av frygd.
抑汝が挨拶の聲我耳に響くや、子喜びて我胎内に躍れり。
45 Ja, sæl er ho som leit på Herrens ord, at det han hadde lova, laut gå fram!»
福なる哉信ぜし者。是主より云はれし事必ず成就すべければなり、と。
46 Og Maria svara: «Mi sjæl høglovar Herren,
マリア云ひけるは、我魂主を崇奉り、
47 mitt hjarta gleder seg i Gud, min frelsar!
我精神我救主にて在す神に由て喜びに堪へず、
48 Han tenkte på si ringe tenestkvinna! For ifrå denne stund skal alle ætter kalla meg for sæl.
其は其御召使の賤しきを顧み給ひたればなり。蓋看よ今より萬代迄も、人我を福なる者と稱へん、
49 Stort er det han for meg hev gjort den Megtige, og heilagt er hans namn;
全能にて在す者、我に大事を為し給ひたればなり。聖なる哉其御名。
50 frå ætt til ætt hans miskunn når mot deim som ottast honom.
其矜恤は代々之を畏るる人々の上に在り。
51 Velduge verk so gjer hans sterke arm; storlåtne spreider han for ver og vind med deira høgferds-hug;
自ら御腕の権能を現し、己が心の念に驕れる人々を打散らし、
52 han støyter hovdingar frå høgsæte og lyfter låge upp;
権力ある者を其座より下し、賎しき者をば高め、
53 Hungrige mettar han med gode gåvor, og rikingar rek han tomhendte burt.
飢ゑたる者を佳物に飽かせ、富める者をば手を空しうして去らしめ給へり。
54 Han sytte vel for Israel, sin svein; til evig tid han minnast vil -
御矜恤を忘れず、其僕イスラエルを引受け給ひ、
我等の先祖に曰ひし如く、アブラハムにも其子孫にも、世々に限なく及ぼし給はん、と。 (aiōn g165)
56 Maria vart verande hjå henne um lag tri månader; sidan for ho heim att.
斯てマリア、エリザベトと共に留る事凡三月にして、己が家に歸れり。
57 So kom tidi at Elisabet skulde eiga barn, og ho åtte ein son.
然てエリザベト、産期満ちて男子を生みしが、
58 Og då grannarne og skyldfolket høyrde kor stor ein nåde Herren hadde vist henne, vart dei glade og ynskte henne til lukka.
隣人親戚等、主の之に大いなる恵を賜ひし事を聞きて、祝賀し居たり。
59 Åtte dagar etter kom dei og skulde umskjera guten; men då dei vilde kalla honom Zakarja etter faren,
八日目に至り、人々其子に割禮を施さんとて來り、父の名によりてザカリアと名けんとせしに、
60 tok mor hans til ords og sagde: «Nei, han skal heita Johannes!»
母答へて、然るべからず、ヨハネと名くべし、と云ひしかば、
61 «Det er ingen i ætti som heiter so, » svara dei,
人々、汝の親戚の中に、此名を付けられたる者なしとて、
62 og dei gjorde teikn til faren, kva han vilde guten skulde kallast.
父に手眞似して、何と名づけんと欲するぞ、と問ひけるに、
63 Då bad han um ei tavla og skreiv: «Johannes er namnet hans!» Alle undra seg;
ザカリア書板を求めて、其名はヨハネなりと記したれば、皆感嘆したりしが、
64 men i det same fekk han att mål og mæle, og han tala og prisa Gud.
軈てザカリアの口開け、舌解け、言ひて神を祝し奉れり。
65 Då kom der ein otte på alle dei som budde der ikring; i heile Judaheidi vart alt dette mykje umtala,
斯て隣人皆懼を懐き、此凡ての事ユデアの山里に徧く言弘められしかば、
66 og kvar den som høyrde det, tok det til minnes og sagde: «Kva tru den guten er etla til?» For Herren heldt si hand yver honom.
聞く人皆之を記憶に止めて、此子は如何なる者に成らんと思ふか、と言合へり、蓋主の御手彼と共に在りき。
67 Men Zakarja, far hans, vart fyllt av den Heilage Ande, og han tala profetord og kvad:
斯て其父ザカリア聖霊に満たされ、預言して云ひけるは、
68 «Velsigna vere Herren, Israels eigen Gud! Til lyden sin han lydde, og løyste deim or band;
祝すべき哉、イスラエルの神在す主。其は親ら臨て其民の贖を為し、
69 ei frelsarmagt vekt’ han oss upp, ei veldug, uti Davids ætt, som var hans trugne svein -
其僕ダヴィドの家に於て、救の角を我等の為に與し給ひたればなり。
是古より聖なる預言者等の口に籍りて語り給ひし如く、 (aiōn g165)
71 Frå fiendarne frelsa, frå kvar ei hatarhand!
我等の敵より、又総ての我等を憎む者の手より我等を救ひ給ひ、
72 Han vil federn’ våre vel, og kom i hug den heilage og støde pakti si,
我等の先祖に矜恤を垂れて、其聖約を記憶し給はん為なり。
73 den eid han hadde svore vår ættfar, Abraham.
而して是我等に賜はんと、我父アブラハムに誓ひ給ひし誓なり。
74 Han vilde ut oss fria or fiendsmagt og fiendsvald, so me han utan rædsl’ og rygd,
然れば我等の敵の手より救はれて、怖なく主に事へ奉り、
75 i rettferd og med heilag hug kann tena all vår tid.
聖と義とに於て生涯主の御前に侍らん。
76 Du og, min son, skal kallast Allhøge Guds profet, skal fyre Herren fara, og rydja vel hans veg,
孩兒よ、汝は最高き者の預言者と稱へられん。其は主の面前に先ちて其道を備へ、
77 og læra lyden hans å sjå frelsa, dei finna skal når han all deira synd forlet.
其民に罪を赦さるべき救霊の知識を與ふべければなり。是我神の慈悲の腸に由れり。
78 For miskunnsam av hjarta er han, vår gode Gud, ei stjerna let han skina for oss frå himmelhøgd,
是が為に旭日は上より我等に臨み給ひて、
79 Lysa for deim som sit i myrkr og daudsens skodd, og styra inn på velferds-veg vår fot.»
暗黒及死の蔭に坐せる人々を照らし、我等の足を平安の道に導かんとし給ふ、と。
80 Og guten voks og vart sterk i åndi; han heldt seg i øydemarkerne til tidi kom då han skulde førast fram for Israel.
斯て孩兒成長し、精神愈強健にして、イスラエルに顕るる日まで荒野に居れり。
