Josvas 15

1 Juda-sønerne og ættgreinerne deira fekk sin lut burtimot Edomlandet, sudmed Sinheidi, lengst sud.

Wat door het lot aan de families van de stam der Judeërs werd toegewezen, strekte zich uit tot het gebied van Edom, van de woestijn Sin af tot Kadesj in het zuiden.

2 Landskilet deira gjekk på sudsida ut frå enden av Saltsjøen, frå den viki som sting lengst i sud,

Hun zuidelijke grens begon onderaan de Zoutzee, van de baai af, die zuidwaarts loopt;

3 tøygde seg sud um Skorpionskardet, og tok so yver til Sin og uppetter sunnanfor Kades-Barnea; so gjekk skiftelina yver til Hesron og upp til Addar; der svinga ho burt til Karka,

zij boog ten zuiden van het hoge Akrabbim af, liep dan over Sin, en steeg naar het zuiden van Kadesj-Barnéa; vervolgens liep ze over Chasar-Addar, en met een bocht naar Karka;

4 tok so burtetter til Asmon, kom fram ved Egyptarlands-bekken, og enda utmed havet. «Dette», sagde Herren, «skal vera landskilet dykkar i sud.»

verder ging ze naar Asmon, om uit te komen aan de beek van Egypte, zodat de grens uitliep op de zee. Dit was dus hun zuidelijke grens.

5 I aust fylgde landskilet Saltsjøstrandi, alt til Jordanosen. På nordsida gjekk fylkesdeilet frå vatsbotnen, frå Jordanosen,

De oostelijke grens was de Zoutzee tot aan de monding van de Jordaan. De noordelijke grens begon bij de baai aan de uitmonding van de Jordaan;

6 upp til Bet-Hogla og heldt so frametter nordanfor Bet-ha-Araba, upp til Bohan-Rubensson-steinen.

ze steeg naar Bet-Chogla, liep ten noorden van Bet-Haäraba, naar de steen van Bóhan, den zoon van Ruben,

7 So tok skiftelina frå Akordalen, til Debir; der svinga ho nordetter til den steinkrinsen, som ligg beint imot Adummimkleivi, sunnanfor dalen, og gjekk so yver til En-Semeskjelda og fram til En-Rogel.

en vervolgens naar Debir, op enige afstand van de vallei van Akor; daarna boog ze noordwaarts naar Gilgal af, tegenover de pas van Adoemmim ten zuiden van de beek, en verder naar de wateren van En-Sjémesj, tot ze uitkwam bij En-Rogel.

8 Sidan tok ho upp til Hinnomssonsdalen, til sudsida av Jebusitaråsen, der Jerusalem ligg, og steig upp til toppen av det fjellet som er beint i vest for Hinnomsdalen, ved nordenden av Kjempesletta.

Daarna steeg de grens door het Ben-Hinnomdal naar de zuidelijke bergrug der Jeboesieten, waar Jerusalem lag; verder steeg ze naar de top van de berg, die westelijk tegenover het Hinnomdal ligt, dat zich aan het noordelijk uiteinde van de vallei der Refaieten bevindt.

9 Frå den fjelltoppen stemnde skiftelina burtåt Me-Neftoahkjelda, heldt fram til byarne på Efronheidi, og tok so burtetter til Ba’ala, den byen som no heiter Kirjat-Jearim.

Van de top van de berg keerde de grens zich naar de bron van de wateren van Neftóach, kwam uit bij de steden van het Efrongebergte, en boog daarna om naar Baäla, ook Kirjat-Jearim geheten.

10 Frå Ba’ala svinga ho vestetter til Se’irfjellet, tok yver til nordhallet av Jearimfjellet, der Kesalon ligg, og gjekk so ned til Bet-Semes, og fram til Timna.

Vervolgens liep de grens van Baäla met een bocht westwaarts naar het Seïrgebergte, en verder over de bergrug van Jearim naar het noorden, waar Kesalon lag. Daarna daalde ze af naar Bet-Sjémesj en verder naar Timna,

11 Sidan heldt skiftelina nordetter til Ekronåsen; der svinga ho burt til Sikron, tok so yver til Ba’alafjellet, kom fram ved Jabne’el, og enda utmed havet.

tot het noorden van de bergrug van Ekron; dan boog ze naar Sjikkeron af, liep door over de berg Baäla, en kwam uit bij Jabneël, zodat de grens aan de zee eindigde.

12 I vest var det Storhavet som var grensa. Dette var landskili åt Juda-sønerne og ættgreinerne deira, på alle sidor.

De westelijke grens was de Grote Zee met haar kust. Dit zijn dan naar alle zijden de grenzen van de families der Judeërs.

13 Kaleb Jefunneson fekk sin lut millom Juda-sønerne, etter det som Herren hadde sagt med Josva. Det var den byen som heitte etter Arba, far åt Anak, og som me no kallar Hebron.

Volgens Jahweh’s opdracht gaf Josuë aan Kaleb, den zoon van Jefoenne, een aandeel midden onder de Judeërs, namelijk Kirjat-Arba of Hebron; deze Arba was de vader van Anak.

14 Kaleb dreiv ut dei tri anakitarne som budde der, Sesai og Ahiman og Talmai, borni åt Anak.

Daaruit verdreef Kaleb de drie Anaks-kinderen Sjesjai, Achiman en Talmai, de zonen van Anak.

15 Sidan for Kaleb mot Debir-buarne; Debir heitte fyrr Kirjat-Sefer.

Vandaar trok hij op tegen de bevolking van Debir; Debir werd vroeger Kirjat-Séfer genoemd.

16 Då lova han ut at den som kunde taka Kirjat-Sefer, skulde få Aksa, dotter hans.

Toen zei Kaleb: Wie Kirjat-Séfer aanvalt en inneemt, geef ik mijn dochter Aksa tot vrouw.

17 Otniel, son åt Kenaz, bror åt Kaleb, tok byen, og Kaleb gav honom Aksa.

Otniël, de zoon van Kenaz, de broer van Kaleb, nam het in; en deze gaf hem dus zijn dochter Aksa tot vrouw.

18 Då so ho skulde flytja heim til honom, eggja ho honom til å beda far hennar um ein jordveg, og sjølv hoppa ho ned av asnet. «Kva er det du vil?» spurde Kaleb.

Maar toen zij aankwam, spoorde hij haar aan, haar vader akkerland te vragen. Ze boog zich dus van den ezel neer, zodat Kaleb haar vroeg: Wat is er?

19 «Gjev med ei velfargåva!» svara ho. «Du hev gift meg burt til dette turre Sudlandet; gjev meg no vatskjeldor!» So gav han henne Øvregullot og Nedregullot.

Ze zeide: Schenk mij een gift; nu ge mij eenmaal voor de Négeb bestemd hebt, moet ge mij ook waterbronnen geven. En hij gaf haar bronnen in het hoogland en laagland.

20 No skal me nemna dei eigedomarne som Juda-ætti og greinerne hennar fekk:

Dit was het erfdeel der families van de stam der Judeërs.

21 Byarne i Sudlandet, ytst i Judafylket, burtimot Edomskiftet, det var Kabse’el og Eder og Jagur

De verst afgelegen steden van de stam der Judeërs in de Négeb, tegen het gebied van Edom aan, waren Kabseël, Eder, Jagoer,

22 og Kina og Dimona og Adada

Kina, Dimona, Adada,

23 og Kedes og Hasor og Jitnan,

Kédesj, Chasor, Jitnan,

24 Zif og Telem og Bealot

Zif, Télem, Bealot,

25 og Hasor-Hadatta og Kerijot-Hesron, som no heiter Hasor,

Chasor-Chadatta, Keri-jot-Chesron, dat is Chasor,

26 Amam og Sema og Molada

Amam, Sjema, Molada,

27 og Hasur-Gadda og Hesmon og Bet-Pelet

Chasar-Gadda, Chesjmon, Bet-Pélet,

28 og Hasar-Sual og Be’erseba og Bizjotja,

Chasar-Sjoeal, Beër-Sjéba en onderhorige plaatsen;

29 Ba’ala og Ijjim og Esem

Baäla, Ijjim, Esem,

30 og Eltolad og Kesil og Horma

Eltolad, Kesil, Chorma,

31 og Siklag og Madmanna og Sansanna

Sikelag, Madmanna, Sansanna,

32 og Lebaot og Silhim og Ajin og Rimmon, i alt ni og tjuge byar, med grenderne som låg ikring.

Lebaot, Sjilchim en En-Rimmon; in het geheel negen en twintig steden met haar dorpen.

33 I låglandet: Estaol og Sora og Asna

In de Sjefela: Esjtaol, Sora, Asjna,

34 og Zanoah og En-Gannim, Tappuah og Enam,

Zanóach, En-Gannim, Tappóeach, Enam,

35 Jarmut og Adullam, Soko og Azeka

Jarmoet, Adoellam, Soko, Azeka,

36 og Sa’arajim og Aditajim og Gedera med Gederotajim, fjortan byar, med grenderne ikring,

Sjaäráim, Aditáim, Gedera en Gederotáim; veertien steden met haar dorpen.

37 Senan og Hadasa og Migdal-Gad

Senan, Chadasja, Migdal-Gad,

38 og Dilan og Mispe og Jokte’el,

Dilan, Mispe, Jokteël,

39 Lakis og Boskat og Eglon

Lakisj, Boskat, Eglon,

40 og Kabbon og Lahmas og Kitlis

Kabbon, Lachmas, Kitlisj,

41 og Gederot, Bet-Dagon og Na’ama og Makkeda, sekstan byar med grenderne ikring,

Gederot, Bet-Dagon, Naäma en Makkeda; zestien steden met haar dorpen.

42 Libna og Eter og Asan

Libna, Éter, Asjan,

43 og Jiftah og Asna og Nesib

Jiftach, Asjna, Nesib,

44 og Ke’ila og Aksib og Maresa, ni byar med grenderne ikring,

Keïla, Akzib en Maresja; negen steden met haar dorpen.

45 Ekron med bygder og grender,

Ekron met onderhorige plaatsen en dorpen.

46 og alt som låg millom Ekron og havet på Asdodsida, med grenderne som høyrde til,

Van Ekron af naar de zee alle plaatsen met haar dorpen, terzijde van Asjdod;

47 Asdod med bygder og grender, Gaza med bygder og grender, radt burt til Egyptarlands-bekken og ut til Storhavet; det var grensa der.

Asjdod en Gaza met beider onderhorige plaatsen en dorpen, tot aan de beek van Egypte; de Grote Zee en de kuststreek waren hier de grens.

48 I fjellbygderne: Samir og Jattir og Soko

In het bergland: Sjamir, Jattir, Soko,

49 og Danna og Kirjat-Sanna, som no heiter Debir,

Danna, Kirjat-Sanna, ook Debir geheten;

50 og Anab og Estemo og Anim

Anab, Esjtemo, Anim,

51 og Gosen og Holon og Gilo, elleve byar, med grenderne ikring,

Gósjen, Cholon en Gilo; elf steden met haar dorpen.

52 Arab og Duma og Esan

Arab, Doema, Esjan,

53 og Janim og Bet-Tappuah og Afeka

Janim, Bet-Tappóeach, Afeka,

54 og Humta og Kirjat-Arba, som no heiter Hebron, og Sior, ni byar med grenderne ikring,

Choemta, Kirjat-Arba, ook Hebron geheten, en Sior; negen steden met haar dorpen.

55 Maon, Karmel og Zif og Juta

Maon, Karmel, Zif, Joetta,

56 og Jizre’el og Jokdeam og Zanoah,

Jizreël, Jokdeam, Zanóeach,

57 Kajin, Gibea og Timna, ti byar med grenderne ikring,

Hakkájin, Giba en Timna; tien steden met haar dorpen.

58 Halhul, Bet-Sur og Gedor

Chalchoel, Bet-Soer, Gedor.

59 og Ma’arat og Bet-Anot og Eltekon, seks byar med grenderne ikring,

Maärat, Bet-Anot, Eltekon; zes steden met haar dorpen. Tekóa, Efráta of Betlehem, Peor, Etam, Kolan, Tetam, Sores, Kérem, Gallim, Béter en Menocho; elf steden met haar dorpen.

60 Kirjat-Ba’al, som sidan vart kalla Kirjat-Jearim, og Rabba, tvo byar med grenderne ikring.

Kirjat-Báal, ook Kirjat-Jearim geheten, en Harabba; twee steden met haar dorpen.

61 I øydemarki: Bet-ha-Araba, Middin og Sekaka

In de woestijn: Bet-Haäraba, Middin, Sekaka,

62 og Nibsan og Ir-Hammelah og En-Gedi, seks byar med grenderne ikring.

Nibsjan, Ir-Hammélach en En-Gédi; zes steden met haar dorpen.

63 Men Juda-sønerne vann ikkje driva ut jebusitarne, som budde i Jerusalem; dei hev vorte buande i hop med Juda-sønerne i Jerusalem alt til denne dag.

Wat de Jeboesieten betreft, die in Jerusalem woonden, hen konden de Judeërs niet uitdrijven, zodat de Jeboesieten tezamen met de Judeërs in Jerusalem wonen tot op de huidige dag.