Johannes 17
1 Soleis tala Jesus; so lyfte han augo mot himmelen og sagde: «Fader, timen er komen! Herleggjer son din, so son din kann herleggjera deg!
O Yesu ayanjile amambo ega; nantele abhozya amaso gakwe ahwenyelezye amwanya na yanje, “Daada, esala efishile; mwamishe omwana waho ili omwana wope nkamwamishe awe -
2 etter di du gav honom magt yver alt kjøt, so han kann lata alle deim du hev gjeve honom få ævelegt liv, (aiōnios g166)
nashi shila shopiye enguvu huu vyonti vyavili nobele aje abhapele owomi wewilawila bhonti wopiye. (aiōnios g166)
3 og det er det ævelege livet at dei kjenner deg, den einaste sanne Gud, og den du sende, Jesus Kristus. (aiōnios g166)
Ou wowomi wewilawila: aje bhamanye awe, Ongolobhe we lyoli na woli humwene, nolo wotumile, oYesu Kilisti. (aiōnios g166)
4 Eg hev herleggjort deg på jordi, og fullført det verket du gav meg å gjera;
Namwamishe epa pansi, naimalezye embombo yohampiye aje enjibhombe.
5 herleggjer no du meg, Fader, hjå deg med den herlegdomen eg hadde hjå deg fyrr verdi var til!
Esalaezi, Daada, omwamishe ane pamoja nawe wewe huumihwe uula wendi nowo pandwemo nawe sheti seele abhombwe ensi.
6 Eg hev openberra ditt namn for dei menneski du gav meg av verdi. Dei var dine, og du gav meg deim, og dei hev halde seg etter ordet ditt.
Nalikwinkuye itawa lyaho hwa bhantu bhompiye epa pansi. Bhali bhantu bhaho; ila wampiye ane. na bhope bhalikhete izu lyaho.
7 No veit dei at alt det du hev gjeve meg, er frå deg!
Esalezi ohwelewa aje shila hantu hompiye ane hafumile huliwe,
8 for dei ordi du gav meg, hev eg gjeve deim, og dei hev teke imot deim og sanna fullt ut at eg er komen frå deg, og dei trur at du hev sendt meg.
hu mazu gala gompiye ane— Embapelile abhahale amazu ego. Wagejeleye nantele na wamanya aje ane enfumile huliwe, na bheteshela aje awe wontumile.
9 Eg bed for deim; eg bed ikkje for verdi, men for deim som du hev gjeve meg; for dei er dine,
Embaputila abhahale. Senjiputila ensi ila bhala bhompiye afuatanaje abhahale wahuliwe.
10 og alt som mitt er, er ditt, og det som ditt er, er mitt, og eg er herleggjord i deim.
Evintu vyonti evyahuline vyahuliwe na vila vyolinavyo vyahuline nane emwamihwa hwevyo.
11 Og eg er ikkje lenger i verdi, men dei er i verdi, og eg kjem til deg. Heilage Fader, haldt deim fast i ditt namn, som du hev gjeve meg, so dei kann vera eitt liksom me!
Ane sehwendi nantele munsi, ila bhahale bhahweli munsi, nane esalezi ehwenza huliwe. Daada Wozelu, omwoyo obhasonje hwi tawa lyaho lila bhabhe nolwonvano nanshi shila ane nawe shatili no lwonvwano.
12 Då eg var hjå deim, heldt eg deim fast i ditt namn, som du hev gjeve meg, og vara deim, og ingen av deim gjekk til grunns so nær som den eine som laut ganga til grunns, so skrifti skulde sannast.
Nanali nabho, nabhasonjele hwitawa lyompiye; Nawasonjele, na nomo mhati yabho watejile ila omwana otezu, amazu nkagatimile.
13 Men no kjem eg til deg, og dette talar eg med eg er i verdi, so dei skal hava mi gleda i seg i fullt mål.
Esalezi ehwenza huliwe; ila eyanga ega munsi aje olusongwo lwane lugoloshe muhati yabho bhebho.
14 Eg hev gjeve deim ditt ord, og verdi hev lagt deim for hat, for di dei ikkje er av verdi, som eg ikkje er av verdi.
Embapiye izu lyaho; embavitilwe aje abhene sebha munsi, nanshishi ane shasendi wa munsi.
15 Eg bed ikkje at du skal taka deim burt or verdi, men at du skal vara deim for det vonde.
Sembaputila aje obhefwe munsi ila obhasonje nola obhibhi.
16 Av verdi er dei ikkje, som eg ikkje er av verdi.
Abhene sebhamunsi nanshi shila ane shasenali wa munsi.
17 Helga dei i sanningi! Ditt ord er sanning.
Ubhabheshe bhagolosu huliwe wewe mu lyoli; izu lyahaho ye lyoli.
18 Som du hev sendt meg til verdi, so hev eg og sendt deim til verdi;
Wantunile munsi, naane embafumile munsi.
19 og eg helgar meg for deim, so dei og skal vera helga i sanning.
Alengane nabhene ane neene ehwifumya huliwe aje wope nkabhahwifumyaje huliwe hwela elyoli.
20 Og eg bed ikkje einast for desse men og for deim som kjem til å tru på meg for deira ord skuld,
Sio aje ebha bhene bhembaputila na bhala bhabha yeteshela ishilile izu lyaho
21 at dei alle må vera eitt, som du, Fader, er i meg, og eg er i deg - at dei og må vera i oss - so verdi kann tru at du hev sendt meg.
aje bhope ebho bhabhe no lwonvwano nanshi shila awe Daada, sholi muhati yane nane muhati yaho. Embaputila aje abhene bhawezye abhe muhati yetu ili ensi nkeyeteshele aje awe wontumile.
22 Eg hev gjeve deim den herlegdomen som du hev gjeve meg, so dei skal vera eitt, liksom me er eitt,
Omwamihwe ula wompiye ane - nane embapiye abhehali, aje bhawezye abhe no lwonvwano nanshile ate shatili no lwonvwano -
23 eg i deim og du i meg, so dei skal vera fullkomeleg eitt - so verdi kann skyna at du hev sendt meg og elska deim som du hev elska meg.
Ane muhati yabho wope muhati yane, aje nkabhawezye akamilisiwe huu, aje ensi nkemanye aje yooli awe wontumile, na abhagane, nanshi shila awe shongene, ane.
24 Fader, eg vil at dei du hev gjeve meg, dei skal og vera der eg er, vera hjå meg, so dei fær skoda min herlegdom, som du hev gjeve meg av di du hev elska meg fyrr verdi vart grunnlagd.
Daada hala hompiye ane - Eziliha aje abhene wope bhawezye abhe pandwemo nane apantu pehwendi wawezye alole oummwamihwe wane, ula wompiye: afuatanaje awe ohangane ane shagelisele misingi gensi.
25 Rettferdige Fader, verdi kjenner deg ikkje, men eg kjenner deg, og desse hev kanna at du hev sendt meg;
Daada welyoli, ensi seyamenye awe, ila ane namenye awe; na bhamenye aje ohantumile.
26 eg hev gjort namnet ditt kunnigt for deim og skal gjera det kunnigt, so den kjærleiken du hev havt til meg, kann vera i deim, og eg sjølv kann vera i deim.»
Nabhashele aje itawa lyaho limanyishe hwa bhene, embalibheshe limanyishe aje olwonvwano olwo lwo hangene ane luwezye abhe muhati yabho, nane embezye abhe muhati yabho.”
