Johannes 16

1 «Dette hev eg tala til dykk, av di eg vil at de ikkje skal koma til å styggjast.

Ovo vam kazah da se ne sablaznite.

2 Dei kjem til å støyta dykk ut or synagogorne; ja, det kjem ei tid då kvar den som drep dykk, trur at han tener Gud med det,

Izgoniæe vas iz zbornica; a doæi æe vrijeme kad æe svaki koji vas ubije misliti da Bogu službu èini.

3 og det gjer dei av di dei ikkje kjenner Faderen og ikkje meg heller.

I ovo æe èiniti, jer ne poznaše oca ni mene.

4 Men dette hev eg tala til dykk, so de, når den tidi kjem, skal koma i hug eg hev sagt dykk det; eg sagde det ikkje med dykk frå det fyrste, av di eg var hjå dykk.

Nego vam ovo kazah kad doðe vrijeme da se opomenete ovoga da vam ja kazah; a isprva ne kazah vam ovo, jer bijah s vama.

5 Men no gjeng eg til den som hev sendt meg, og ingen av dykk spør meg: «Kvar gjeng du av?»

A sad idem k onome koji me posla, i niko me od vas ne pita: kuda ideš?

6 men for di eg hev tala dette til dykk, er hjarta dykkar fullt av sorg.

Nego što vam ovo kazah žalosti napuni se srce vaše.

7 Men eg segjer dykk som sant er: Det er til bate for dykk at eg gjeng burt. For gjeng eg ikkje burt, kjem målsmannen ikkje til dykk; men gjeng eg burt, so skal eg senda honom til dykk.

Nego vam ja istinu govorim: bolje je za vas da ja idem: jer ako ja ne idem, utješitelj neæe doæi k vama; ako li idem, poslaæu ga k vama.

8 Og når han kjem, skal han yvertyda verdi um synd og um rettferd og um dom.

I kad on doðe pokaraæe svijet za grijeh, i za pravdu, i za sud:

9 Um synd av di dei ikkje trur på meg;

Za grijeh dakle što ne vjeruju mene;

10 um rettferd av di eg gjeng til Faderen, og de ikkje ser meg meir;

A za pravdu što idem k ocu svojemu; i više me neæete vidjeti;

11 um dom av di hovdingen yver denne verdi er dømd.

A za sud što je knez ovoga svijeta osuðen.

12 Endå hev eg mykje å segja dykk, men de kann ikkje bera det no.

Još vam mnogo imam kazati; ali sad ne možete nositi.

13 Men når han kjem, Sannings-Anden, skal han leida dykk fram til heile sanningi; for han skal ikkje tala av seg sjølv, men alt det han høyrer, skal han tala, og det som skal koma, skal han gjera kunnigt for dykk.

A kad doðe on, Duh istine, uputiæe vas na svaku istinu; jer neæe od sebe govoriti, nego æe govoriti što èuje, i javiæe vam što æe biti unapredak.

14 Han skal herleggjera meg; for det er av mitt han tek og lærer dykk.

On æe me proslaviti, jer æe od mojega uzeti, i javiæe vam:

15 Alt det Faderen hev, er mitt; difor sagde eg, at han tek av mitt og lærer dykk.

Sve što ima otac moje je: zato rekoh da æe od mojega uzeti, i javiti vam.

16 Um ei lita stund ser de meg ikkje, og um ei liti stund att skal de få sjå meg.»

Još malo, i neæete me vidjeti, i opet malo, pa æete me vidjeti: jer idem k ocu.

17 Då sagde nokre av læresveinarne seg imillom: «Kva meiner han med dette som han segjer til oss: «Um ei liti stund ser de meg ikkje, og um ei liti stund att skal de få sjå meg, » og: «Eg gjeng til Faderen?»

A neki od uèenika njegovijeh rekoše meðu sobom: šta je to što nam kaže: još malo, i neæete me vidjeti; i opet malo pa æete me vidjeti; i: ja idem k ocu?

18 Kva meiner han med det: ei liti stund, » sagde dei; «me veit ikkje kva han talar um.»

Govorahu dakle: šta je to što govori: malo? ne znamo šta govori.

19 Jesus skyna at dei vilde spyrja honom, og han sagde til deim: «Er det det de dryfter med kvarandre, at eg sagde: «Um ei liti stund ser de meg ikkje, og um ei liti stund att skal de få sjå meg?»

A Isus razumje da šæadijahu da ga zapitaju, pa im reèe: zato li se zapitujete meðu sobom što rekoh: još malo i neæete me vidjeti, i opet malo pa æete me vidjeti?

20 Det segjer eg dykk for visst og sant: De skal gråta og øya, men verdi skal gleda seg. De skal syrgja, men sorgi dykkar skal vendast til gleda.

Zaista, zaista vam kažem da æete vi zaplakati i zaridati, a svijet æe se radovati; i vi æete žalosni biti, ali æe se vaša žalost okrenuti na radost.

21 Når ei kona skal eiga barn, er ho sutfull av di timen hennar er komen; men når ho hev fenge barnet, kjem ho ikkje lenger i hug kor vondt ho hev lide, so glad er ho for di eit menneskje er født til verdi.

Žena kad raða trpi muku; jer doðe èas njezin: ali kad rodi dijete, više se ne opominje žalosti od radosti, jer se rodi èovjek na svijet.

22 Soleis er de og sutfulle no; men eg skal sjå dykk att; då vert de hjarteglade, og ingen tek gleda dykkar frå dykk.

Tako i vi dakle imate sad žalost; ali æu vas opet vidjeti, i radovaæe se srce vaše, i vaše radosti niko neæe uzeti od vas;

23 Den dagen skal de ikkje spyrja meg um noko. Det segjer eg dykk for visst og sant: Bed de Faderen um noko, so skal han gjeva dykk det i mitt namn.

I u onaj dan neæete me pitati ni za što. Zaista, zaista vam kažem da što god uzištete u oca u ime moje, daæe vam.

24 Til dessa hev de ikkje bede um noko i mitt namn - bed, so skal de få, so gleda dykkar kann vera fullkomi!

Doslije ne iskaste ništa u ime moje; ištite i primiæete, da radost vaša bude ispunjena.

25 Dette hev eg tala til dykk i likningar. Det kjem ei tid då eg ikkje skal tala til dykk i likningar lenger, men fortelja dykk ope og endefram um Faderen.

Ovo vam govorih u prièama; ali æe doæi vrijeme kad vam više neæu govoriti u prièama, nego æu vam upravo javiti za oca.

26 Den dagen skal de beda i mitt namn, og eg segjer dykk ikkje at eg vil beda Faderen for dykk;

U onaj æete dan u ime moje zaiskati, i ne velim vam da æu ja umoliti oca za vas;

27 for Faderen sjølv elskar dykk for di de hev elska meg og trutt at eg hev gjenge ut frå Gud.

Jer sam otac ima ljubav k vama kao što vi imaste ljubav k meni, i vjerovaste da ja od Boga iziðoh.

28 Eg hev gjenge ut frå Faderen og er komen hit til verdi; no fer eg burt frå verdi att og gjeng til Faderen.»

Iziðoh od oca, i doðoh na svijet; i opet ostavljam svijet, i idem k ocu.

29 Segjer so læresveinarne: «Sjå, no talar du endefram, og segjer ingi likning.

Rekoše mu uèenici njegovi: eto sad upravo govoriš, a prièe nikakve ne govoriš.

30 No veit me at du veit alt, og ikkje treng at nokon skal spyrja deg; difor trur me at du er komen frå Gud.»

Sad znamo da sve znaš, i ne treba ti da te ko pita. Po tome vjerujemo da si od Boga izišao.

31 «No trur de!» svara Jesus;

Isus im odgovori: zar sad vjerujete?

32 «sjå, det kjem ei stund - ja, ho er alt komi - då de skal spreidast, kvar til sin heim, og lata meg vera att åleine. Men eg er ikkje åleine; far min er med meg.

Evo ide èas, i veæ je nastao, da se razbjegnete svaki na svoju stranu i mene sama ostavite; ali nijesam sam, jer je otac sa mnom.

33 Dette hev eg tala til dykk, so de skal hava fred i meg. I verdi hev de trengsel; men ver hugheile! eg hev vunne yver verdi.»

Ovo vam kazah, da u meni mir imate. U svijetu æete imati nevolju; ali ne bojte se, jer ja nadvladah svijet.