Jobs 39

1 Steingeiti, veit du når ho kidar? Vaktar du riderne åt hindi?

Alam mo ba kung anong panahon ipinapanganak ng ligaw na kambing sa mga bato ang kaniyang anak? Kaya mo bang pagmasdan ang mga usa habang ipinapanganak nila ang mga batang usa?

2 Tel måna’rne dei gjeng med unge, og kjenner du deira fødetid?

Kaya mo bang bilangin ang mga buwan na sila ay nagbubuntis? Alam mo ba ang panahon na kanilang dinadala ang kanilang mga anak?

3 Dei bøygjer seg, fø’r sine ungar, so er det slutt med deira rider.

Yumuyukod sila at pinapanganak ang kanilang anak, at pagkatapos winawakasan nila ang kanilang mga sakit sa panganganak.

4 På marki kidi veks seg store, spring burt og kjem’kje att til deim.

Ang kanilang mga anak ay lumalakas at lumalaki sa mga damuhan; lumalabas sila at hindi na bumabalik muli.

5 Kven let villasnet renna fritt, tok bandet av det skjerre dyr,

Sino ang nagpalaya sa ligaw na asno? Sino ang nagkalag sa mga gapos ng mabilis na asno,

6 som eg gav øydemark til heim, den salte steppa til ein bustad?

na ang tahanan ay ginawa ko sa Araba, ang kaniyang bahay sa asin na lupain?

7 Det lær åt byen med sitt ståk, slepp høyra skjenn frå drivaren.

Tumatawa siya nang may panghahamak sa mga ingay sa lungsod; hindi niya naririnig ang mga sigaw ng kutsero.

8 Det finn seg beite millom fjell, og leitar upp kvart grøne strå.

Gumagala siya sa mga bundok bilang kaniyang pastulan; doon siya humahanap ng mga luntiang halaman para kainin.

9 Skal tru villuksen vil deg tena, og natta yver ved di krubba?

Masaya bang maglilingkod sa iyo ang mabangis na toro? Pahihintulutan niya bang manatili sa iyong sabsaban?

10 Kann du til fori honom tøyma, horvar han dalar etter deg?

Gamit ang lubid, kaya mo bang pasunurin ang mabangis na toro para mag-araro ng mga tudling? Susuyurin niya ba ang mga lambak para sa iyo?

11 Lit du på honom for hans styrke? Og yverlet du han ditt arbeid?

Magtitiwala ka ba sa kaniya dahil kahanga-hanga ang kaniyang lakas? Iiwan mo ba sa kaniya para gawin ang iyong tungkulin?

12 Trur du han til å føra grøda heim og draga henne inn i løda?

Aasahan mo ba siyang dadalhin sa bahay ang iyong butil na titipunin para sa iyong giikan?

13 Struss-hoa flaksar kåt med vengen, men viser fjør og veng morskjærleik?

Ang mga pakpak ng ostrich ay nagmamalaking pumapagaspas, pero sila ba ang mga pakpak at balahibo ng pag-ibig?

14 Nei, ho legg sine egg på jordi, og let so sanden verma deim;

Dahil iniiwan niya ang kaniyang mga itlog sa lupa, at hinahayaan niyang malimliman sila sa alikabok;

15 ho gløymer at ein fot kann treda og villdyr trakka deim i kras.

nalilimutan niyang maaari silang madurog ng paa o maapakan ng isang mabangis na hayop.

16 Hardt fer ho åt med sine ungar, som var dei ikkje hennar eigne; for fåfengt stræv ho ikkje ræddast.

Magaspang ang kaniyang pakikitungo sa kanila na parang sila ay hindi kaniya; hindi siya natatakot na ang kaniyang hirap ay mawalan ng kabuluhan,

17 For Gud let henne gløyma visdom, han ei tiletla henne vit.

dahil pinagkaitan siya ng Diyos ng karunungan at hindi siya binigyan ng anumang pang-unawa.

18 Men når ho baskar seg i veg, ho lær åt både hest og mann.

Kapag mabilis siyang tumatakbo, tumatawa siya sa panlilibak sa kabayo at sa sakay nito.

19 Skal tru um du gjev hesten kraft og klæder halsen hans med mån?

Binigyan mo ba ng lakas ang kabayo? Dinamitan mo ba ang leeg niya ng kaniyang malambot na buhok?

20 Let du han som grashoppen springa alt med han frøser skræmeleg.

Napatalon mo na ba siya na parang balang? Ang katanyagan ng kaniyang pagsinghal ay nakakatakot.

21 Glad i si kraft han marki skrapar og fer so fram mot væpna flokk.

Yumayabag siya sa kapangyarihan at nagagalak sa kaniyang kalakasan; tumatakbo siya nang mabilis para salubungin ang mga sandata.

22 Han urædd er og lær åt rædsla, for sverdet ei han vender um,

Kinukutya niya ang takot at hindi nasisiraan ng loob; hindi siya umaatras sa espada.

23 det skranglar pilhus yver honom, det blenkjer spjot til styng og skot.

Ang suksukan ng mga palaso ay kumakalampag sa kaniyang tagiliran, kasama ang kumikintab na sibat at dyabelin.

24 Med ståk og bråk han slukar jordi, ustyrleg når stridsluren gjeng.

Nilulunok niya ang lupa nang may bagsik at matinding galit; sa tunog ng trumpeta, hindi siya makatayo sa isang lugar.

25 Han kneggjar: «Hui!» når luren læt, han verar striden langan leid, med skrik frå hovdingar og herrop!

Tuwing tutunog ang trumpeta, sinasabi niyang, 'Aha!' Naaamoy niya ang labanan sa malayo— ang dumadagundong na mga sigaw ng mga kumander at mga hiyawan.

26 Flyg hauken upp ved ditt forstand og spilar vengjerne mot sud?

Sa pamamagitan ba ng karunungan mo nakakalipad ang lawin, na inuunat niya ang kaniyang mga pakpak papuntang timog?

27 Stig ørnen høgt av di du byd, og byggjer reiret sitt i høgdi?

Sa mga utos mo ba umaakyat ang agila at gumagawa ng kaniyang pugad sa matataas na lugar?

28 Han bur på berg og held seg der, på kvasse tind og høge nut.

Naninirahan siya sa mga bangin at ginagawa ang kaniyang tahanan sa mga tuktok ng mga bangin, isang matibay na tanggulan.

29 Derfrå han spæjar etter mat, hans augo yver viddi skodar.

Mula roon naghahanap siya ng mga biktima; nakikita sila ng kaniyang mga mata mula sa malayo.

30 Hans ungar gløypar i seg blod; der det finst lik, der er han og.»

Ang kaniyang anak ay umiinom din ng dugo; kung nasaan ang mga taong pinatay, naroon siya.”