Jobs 39
1 Steingeiti, veit du når ho kidar? Vaktar du riderne åt hindi?
E mohiotia ana ranei e koe te wa e whanau ai nga koati mohoao o te kamaka? E kitea putia ana ranei e koe te wa e whakamamae ai nga hata?
2 Tel måna’rne dei gjeng med unge, og kjenner du deira fødetid?
E taua ano ranei e koe nga marama e rite ana i a ratou? E mohio ana ranei koe ki te wa e whanau ai ratou?
3 Dei bøygjer seg, fø’r sine ungar, so er det slutt med deira rider.
Tuohu ana ratou, kua puta mai a ratou kuao, akiritia mai ana e ratou o ratou mea whakapouri.
4 På marki kidi veks seg store, spring burt og kjem’kje att til deim.
E pai ana te ahua o a ratou kuao, e tupu ana i te parae; ka haere atu ratou, a kahore e hoki mai ano.
5 Kven let villasnet renna fritt, tok bandet av det skjerre dyr,
Na wai i tuku te kaihe mohoao kia haere noa atu; nga here o te kaihe mohoao, na wai i wewete?
6 som eg gav øydemark til heim, den salte steppa til ein bustad?
Ko te whare i whakaritea nei e ahau mona, ko te koraha: ko ona nohoanga ko te wahi titiohea.
7 Det lær åt byen med sitt ståk, slepp høyra skjenn frå drivaren.
Whakahaweatia iho e ia te ngangau o te pa; e kore ia e rongo ki te reo o te kaiakiaki.
8 Det finn seg beite millom fjell, og leitar upp kvart grøne strå.
Ko tona wahi kai kei te tuahiwi o nga maunga, e rapua ana e ia nga mea matomato katoa.
9 Skal tru villuksen vil deg tena, og natta yver ved di krubba?
E pai ranei te unikanga kia mahi ki a koe? Kei tau takotoranga kai ranei he moenga mona?
10 Kann du til fori honom tøyma, horvar han dalar etter deg?
E herea ranei e koe te unikanga ki tona taura i te awa parautanga? E rakarakatia ranei e ia nga raorao me tana whai ano i a koe?
11 Lit du på honom for hans styrke? Og yverlet du han ditt arbeid?
E whakawhirinaki atu ranei koe ki a ia, no te mea e nui ana tona kaha? E whakarerea atu ranei e koe tau mahi mana?
12 Trur du han til å føra grøda heim og draga henne inn i løda?
E whakapono atu ranei koe mana au hua e whakahoki mai; mana e kohikohi mai ki tau patunga witi?
13 Struss-hoa flaksar kåt med vengen, men viser fjør og veng morskjærleik?
E whakamanamana ana te parirau o te otereti; otira he atawhai ano ranei ta ona hou, ta ona raukura?
14 Nei, ho legg sine egg på jordi, og let so sanden verma deim;
E whakarerea ana e ia ona hua ki te whenua, whakamahanatia iho e ia ki te puehu,
15 ho gløymer at ein fot kann treda og villdyr trakka deim i kras.
Wareware ake ia tera pea e pepe i te waewae, e takahia ranei e te kirehe o te parae.
16 Hardt fer ho åt med sine ungar, som var dei ikkje hennar eigne; for fåfengt stræv ho ikkje ræddast.
He mea pakeke ia ki ana pi me te mea ehara i a ia: ahakoa ka maumauria tana mahi, kahore ona manawapa;
17 For Gud let henne gløyma visdom, han ei tiletla henne vit.
No te mea i whakakahoretia e te Atua he ngakau mahara mona, kihai hoki i homai he whakaaro ki a ia.
18 Men når ho baskar seg i veg, ho lær åt både hest og mann.
I te wa e maranga ai ia ki runga, whakahaweatia iho e ia te hoiho raua ko tona kaieke.
19 Skal tru um du gjev hesten kraft og klæder halsen hans med mån?
Nau ranei i hoatu tona kaha ki tae hoiho? Nau ranei tona kaki i whakakakahu ki te huruhuru?
20 Let du han som grashoppen springa alt med han frøser skræmeleg.
Nau ranei ia i mea kia pekepeke, kia pera me te mawhitiwhiti? He hanga whakawehi te kororia o tona whewhengu.
21 Glad i si kraft han marki skrapar og fer so fram mot væpna flokk.
E hukari ana ia ia te raorao, me te koa ano ki tona kaha: tika tonu ia ki te hunga mau patu.
22 Han urædd er og lær åt rædsla, for sverdet ei han vender um,
Whakahawea ana ia ki te wehi, kahore ona mataku; e kore ano ia e nunumi mai i te hoari.
23 det skranglar pilhus yver honom, det blenkjer spjot til styng og skot.
Papa ana te papa pere ki tona taha, te tao e rarapa ana, me te timata.
24 Med ståk og bråk han slukar jordi, ustyrleg når stridsluren gjeng.
E horomia ana e ia te whenua, me te ngangau me te riri; kahore ia i te whakapono ko te reo tera o te tetere.
25 Han kneggjar: «Hui!» når luren læt, han verar striden langan leid, med skrik frå hovdingar og herrop!
Ka tangi ana te tetere ka mea ia, Ha, ha! I tawhiti ano ka hongia e ia te pakanga, te whatitiri o nga rangatira, me te hamama.
26 Flyg hauken upp ved ditt forstand og spilar vengjerne mot sud?
He mohio nou i rere ai te kahu, i roha ai i ona parirau, i anga ai whaka te tonga?
27 Stig ørnen høgt av di du byd, og byggjer reiret sitt i høgdi?
Nau te kupu i kake ai te ekara? i hanga ai e ia tana ohanga ki te wahi tiketike?
28 Han bur på berg og held seg der, på kvasse tind og høge nut.
Noho ana ia i runga i te kamaka, kei reira tona kainga, kei te kamaka keokeo, kei te pa kaha.
29 Derfrå han spæjar etter mat, hans augo yver viddi skodar.
A rapua ana e ia he kai i reira; e kite atu ana ona kanohi i tawhiti.
30 Hans ungar gløypar i seg blod; der det finst lik, der er han og.»
Horomititia ake ana hoki nga toto e ana pi; a ko te wahi i nga tupapaku, kei reira ano ia.
