Jobs 37

1 For dette bivrar hjarta mitt og lyfter seg frå staden sin.

Hicheng hohi kagel ji teng ka lungchang aphudot dot jeng jin, kasung a hin akithing thing jin ahi.

2 Å, høyr på harmen i hans røyst, den dun som dundrar or hans munn!

Pathen kamsung'a konna hung doh a ogin thong khu phaten ngai uvin.

3 Det fer burt under himmelkvelv, men elden skin til heimsens endar.

Van dung lhungin agin akitol in chuleh kolphe vah'in ningtin asalvah phan ahi.

4 So burar røysti etterpå, han torar med sitt stolte mod, og ljoni held han ikkje att når røysti si han ljoma let.

Chuti chun huipi gopi kitum gin in alal loupina ogin nasatah in ahung in thu asei teng jongle akituh tang deh poi.

5 Gud torar underfullt med røysti, gjer storverk som me ei kann skyna.

Pathen Ogin chu van gin in aloupisah in athahat aloupina chu eigel phah hoi ahipoi.

6 Han snøen byd: «Fall ned til jord!» Til regnet og, sitt sterke silregn.

Aman buhbang leisetna longlha din thu apejin, go jong leiset chunga longlha din thu apeji e.

7 Han stengjer av for mannehand, so all hans skapning læra må.

Chuteng leh mijousen anatoh u angan hiti chun athaneina chu ave jiuve.

8 Villdyri gjeng til sine hi og kvilar på sin legestad.

Gam'a gamsa ho akikhu khum un chuleh akosung uvah aum den ji tauve.

9 Or inste kammer kjem det storm, og kulde ut av vindarne.

A indan sunga kon in huipi gopi ahungin chuleh hiche a kon chun huidap ahung nunge.

10 Utav Guds ande gustar frost, dei vide vatni kjem i tvang.

Pathen hu haikhum chun buhbang lhang asosah in chuin twi chu atebep bep chun akan den sah jin ahi.

11 Han lastar skyi og med væta og breider sine elding-skyer,

Meiho chu twi akhumdim jin chule kolphen avahsah ji'e.

12 og hit og dit dei hastar fram, og skifter leid som han det vil og set i verk det som han byd, utyver vide jordheims-kringen;

Ama thusah a meilhang hohi kitol leleuva, leiset chunga hi aman thu apeh jouse aboljiu ahi.

13 anten til ris, når jordi treng det, ell’ og med nåde lyt dei råka.

Hicheng ho jouse hi mihem engbolna ham ahiloule tang theilou ngailutna vetsahna a abolji ahi.

14 Job, lyd på dette, statt no still, gjev gaum på undri Gud hev gjort!

Job hiche hi phaten ngaijin, Pathen natoh thilbol kidang tah tah ho ngaito din khongaijin.

15 Veit du når Gud deim segjer fyre, og let sitt ljos or skyi skina?

Itobang tah a Pathen in huipi gopi athua anunsah a chule meilah a konna kolphe ahung vahdoh sah ji hi nahet em?

16 Veit du vel korleis skyi sviv, um underi åt den Allvise?

Akhut themna leh akidanna chamkim keija meilhang ho atolle le ji hi iti dan ham ti nahet doh jou ding ham?

17 Du som i heite klæde styn, når jordi brenn i sunnanvind?

Nangin na-ul naponna nakitheh tengle lhanglam hui hung nung intin chule thil ijakai thipchet in aum jitai.

18 Gjer du med honom himmelkvelven, som er so fast som støypte spegel?

Sum-eng phatvet bangin van thamjolla konin asa chu akikhodoh sah jin ahi, hichu nangin nabol the idem?

19 Lær oss, kva me skal segja honom! Me tegja lyt for berre myrker.

Hijeh chun Pathen komma ipi kasei diu ham? Keihon imacha hetna kanei pouve.

20 Skal han få melding at eg talar? Vil nokon ynskja seg å tynast?

Pathen in akomma thu kasei nom hi eihet peh dem? Mihem te jengin jong thil ahetkhen theilou teng ule thu akisei thei diu ham?

21 No kann ein ikkje ljoset sjå, um enn det klårt på himmeln skin, men vinden sopar skyi burt.

Huijin meibolho amut theng soh tengleh vantham jol'a nisa khu avah behseh jeh in eihon ive thei ji pouve.

22 Langt nordanfrå kjem gullet hit, ein fælsleg glans ligg yver Gud.

Pathen hi molsang a konna sana lal loupina a kijemma hung'ah ahin ama chu alal loupina leh ahoina jousea kijemma ahi.

23 Til Allvald kann me ikkje nå, til han som er so stor i magt; men rett og rettferd ei han krenkjer.

Hatchungnungpa thahat naho chu ei ngaito phah hoi hilou ahi. Ahijeng vang'in athudih in chuleh achonpha jinge. Aman eiho eisumang pouve.

24 Difor ber folket age for han, han ansar ingen sjølvklok mann.»

Datmo umtah in muntinna mihem ten ama aging uvin, miching ho jouse ajanau avetsah uve.