Jobs 36
1 Og Elihu heldt fram og sagde:
エリフまた言詞を繼て曰く
2 «Vent litt og lat meg tala til deg! For endå hev eg ord for Gud;
暫らく我に容せ我なんぢに示すこと有ん 尚神のために言ふべき事あればなり
3 eg hentar kunnskap langan leid, skal hjelpa skaparen til rett.
われ廣くわが知識を取り我の造化主に正義を歸せんとす
4 For visst, mitt ord skal ikkje ljuga; framfor deg stend ein full-lærd mann.
わが言語は眞實に虚僞ならず 知識の完全き者なんぢの前にあり
5 Sjå, Gud er sterk, men vander ingen, han som er veldug i forstandskraft.
視よ神は權能ある者にましませども何をも藐視めたまはず その了知の能力は大なり
6 Han let’kje gudlaus mann få liva; men armingarne gjev han rett.
惡しき者を生し存ず 艱難者のために審判を行ひたまふ
7 Han snur’kje augo frå rettvise; hjå kongar på sin konungsstol han let deim ævleg sitja høgt.
義しき者に目を離さず 位にある王等とともに永遠に坐せしめて之を貴くしたまふ
8 Um dei i lekkjor bundne vart og i ulukkesnaror fanga,
もし彼ら鏈索に繋がれ 艱難の繩にかかる時は
9 so synar han deim deira ferd og brot - at dei ovmoda seg -
彼らの所行と愆尤とを示してその驕れるを知せ
10 til refsing opnar øyro deira og byd deim venda um frå syndi.
彼らの耳を開きて教を容れしめ かつ惡を離れて歸れよと彼らに命じたまふ
11 Um dei då høyrer vil og lyda, so liver dei sitt liv i lukka og sine år i herlegdom;
もし彼ら聽したがひて之に事へなば繁昌てその日を送り 樂しくその年を渉らん
12 um ikkje, fær dei styng av spjotet, og i sin dårskap andast dei.
若かれら聽したがはずば刀劍にて亡び 知識を得ずして死なん
13 Men vreiden trivst i vonde hjarto; dei bed’kje, um dei bundne vert;
しかれども心の邪曲なる者等は忿怒を蓄はへ 神に縛しめらるるとも祈ることを爲ず
14 i ungdomstidi skal dei døy, forgangast som utukt-sveinar.
かれらは年わかくして死亡せ 男娼とその生命をひとしうせん
15 Han frelser arming ved hans naud, opnar hans øyro gjenom trengsla.
神は艱難者を艱難によりて救ひ 之が耳を虐遇によりて開きたまふ
16 Deg og han lokkar ut or trengsla, fritt fær du det og ikkje trongt, ditt bord er fullt av feite retter.
然ば神また汝を狹きところより出して狹からぬ廣き所に移したまふあらん 而して汝の席に陳ぬる物は凡て肥たる物ならん
17 Men fær du straff som syndug mann, i fall hans domsord held deg fast.
今は惡人の鞫罰なんぢの身に充り 審判と公義となんぢを執ふ
18 Lat ikkje tukti avla vreide, den tunge bot deg leida vilt!
なんぢ忿怒に誘はれて嘲笑に陷いらざるやう愼しめよ 收贖の大なるが爲に自ら誤るなかれ
19 Kann klaga hjelpa deg or naud, kor mykje enn du stræva vil?
なんぢの號叫なんぢを艱難の中より出さんや 如何に力を盡すとも所益あらじ
20 Du må’kje lengta etter natti då folk vert rykte frå sin stad!
世の人のその處より絶る其夜を慕ふなかれ
21 Gjev agt, so ei til synd du vender, for det du heller vil enn lida.
愼しみて惡に傾くなかれ 汝は艱難よりも寧ろ之を取んとせり
22 Sjå, Gud er upphøgd i sitt velde; kven er ein lærar slik som han?
それ神はその權能をもて大いなる事を爲したまふ 誰か能く彼のごとくに教晦を埀んや
23 Kven hev vel vegen lagt for honom? Kven sagde vel: «Du hev urett gjort?»
たれか彼のためにその道を定めし者あらんや 誰かなんぢは惡き事をなせりと言ふことを得ん
24 Hugs på å prisa høgt hans verk, som menneski hev sunge um!
なんぢ神の御所爲を讚歎ふることを忘れざれ これ世の人の歌ひ崇むる所なり
25 Kvart menneskje med lyst det ser, mann-ætti ser det langan leid.
人みな之を仰ぎ觀る 遠き方より人これを視たてまつるなり
26 Upphøgd, uskynande er Gud, hans liveår kann ingen telja,
神は大なる者にいまして我儕かれを知たてまつらず その御年の數は計り知るべからず
27 for han dreg vatsdroparne, so det vert regn av skodde-eim.
かれ水を細にして引あげたまへば霧の中に滴り出て雨となるに
28 Og ifrå skyerne det fløymer og dryp ned yver mange folk.
雲これを降せて人々の上に沛然に灌ぐなり
29 Kven skynar vel skyhoparne og torebraket frå hans hytta?
たれか能く雲の舒展る所以またその幕屋の響く所以を了知んや
30 Han breider ljoset sitt ikring seg og let det hylja havsens røter.
視よ彼その光明を自己の周圍に繞らし また海の底をも蔽ひたまひ
31 Soleis han dømer folkeslag og skiftar brød i ovmengd ut.
これらをもて民を鞫きまた是等をもて食物を豐饒に賜ひ
32 Han sveiper henderne i ljos og sender det mot fienden.
電光をもてその兩手を包みその電光に命じて敵を撃しめたまふ
33 Hans tora meldar um hans koma, ja, feet varslar når han kjem.
その鳴聲かれを顯はし 家畜すらも彼の來ますを知らすなり
