Jobs 35

1 Og Elihu tok til ords og sagde:

Elihoe vervolgde, en sprak:

2 «Seg, trur du vel at slikt er rett, so du meir rettvis er enn Gud,

Houdt ge dit voor behoorlijk, Noemt ge dit "mijn rechtvaardiging voor God",

3 når djervt du spør: «Kva gagn hev eg, kva løn um eg frå syndi flyr?»

Als ge vraagt: Wat baat het mij, Wat voordeel heb ik, als ik niet zondig?

4 På dette vil eg svara deg og likeins venerne med deg.

Ik zal u antwoord geven op uw vraag, En aan uw vrienden met u.

5 Ditt auga du mot himmelen snu, og sjå på skyerne der uppe!

Blik naar de hemel op, en zie, Aanschouw de wolken, hoog boven u uit!

6 Di synd, kann ho vel skade honom? Lid han, um dine brot er mange?

Wanneer ge zondigt, wat deert het Hem; Zijn uw misdrijven talrijk, wat doet het Hem;

7 Er du rettvis, kva gjev du honom? Kva fær han då utav di hand?

Zijt ge rechtschapen, wat schenkt ge Hem, Of wat ontvangt Hij van u?

8 Di synd vedkjem ein mann som deg, di rettferd gjeld eit menneskje.

Uw boosheid raakt enkel den mens, als gij, Uw gerechtigheid het mensenkind!

9 Dei klagar yver urett stor og skrik um hjelp mot valdsmenns arm;

Men klaagt wel over allerhande verdrukking En jammert onder de macht der tyrannen,

10 men spør’kje: «Kvar er Gud, min skapar, som let ved natt lovsongar tona,

Maar men zegt niet: Waar is God, die ons schiep, Die ons visioenen geeft in de nacht,

11 gjev oss meir vit enn dyr på mark og meir forstand enn fugl i luft?»

Die ons onderricht door de dieren der aarde Door de vogels in de lucht ons wijsheid leert.

12 Der ropar dei - han svarar ikkje - um hjelp mot ovmod hjå dei vonde.

Zo roept men wel, maar Hij antwoordt niet, Om de hoogmoed der bozen.

13 Gud høyrer ei på tome ord, slikt agtar Allvald ikkje på.

Maar als God niet luistert naar ijdel geroep, De Almachtige er geen aandacht aan schenkt,

14 Um enn du segjer du ei ser han, han ser han nok saki, bi på honom!

Hoeveel te minder, als ge beweert, dat ge Hem niet bespeurt, Dat ge een proces met Hem aangaat, en gij op Hem wacht;

15 Og no, når vreiden hans ei refser, tru han ei kjenner dårskapen?

Of zelfs, dat zijn gramschap niet straft, En dat Hij niet eens de misdaad kent!

16 Men Job let upp sin munn til fåfengd, uvitugt talar han so mykje.»

Job opent zijn mond tot ijdel gezwets, Spreekt grote woorden in onverstand.