Jobs 34

1 Og Elihu tok til ords og sagde:

Alò, Élihu te kontinye. Li te di:

2 «Vismenner, høyr på ordi mine! Kunnige folk, lyd no på meg!

“Koute pawòl mwen yo, sila ki saj pami nou. Koute mwen, nou menm ki gen konesans.

3 For ordi prøver ein med øyro, som ein med gomen maten smakar.

Paske zòrèy la fè prèv pawòl yo, jan bouch la goute manje a.

4 So lat oss no det rette velja og saman finna ut det gode!

Kite nou chwazi pou nou menm sa ki dwat; kite nou konnen pami nou menm sa ki bon.

5 For Job hev sagt: «Eg skuldfri er; min rett hev Gud ifrå meg teke;

Paske Job te di: ‘Mwen dwat, men Bondye te rache dwa mwen an;

6 tråss i min rett, stend eg som ljugar, uskuldig fekk eg ulivssår.»

èske mwen ta dwe manti selon dwa m? Blese m se san gerizon, san ke m pa fè transgresyon.’

7 Finst det vel nokon mann som Job? som gløyper hædings ord som vatn,

Se kilès ki tankou Job, k ap bwè giyonnen moun tankou se dlo,

8 som held med illgjerdsmenner lag, hev umgang med gudlause folk?

ki ale kenbe konpanyen ak sila ki fè inikite yo, e mache avèk moun malveyan yo?

9 For han hev sagt: «Kva gagnar det ein mann å vera ven med Gud?»

Paske li te di: ‘Sa pa fè okenn avantaj pou moun lè l pran plezi li nan Bondye.’

10 Difor, de menn med vit, høyr meg! D’er langt frå Gud å vera gudlaus, frå Allvalds-Gud å gjera urett.

“Pou sa, koute mwen, nou menm ki gen bon konprann. Fòk se lwen pou Bondye ta fè mechanste, e pou Toupwisan an fè mal.

11 Han løner mannen for hans gjerd, fer med han etter all hans ferd.

Paske Li rekonpanse lòm selon zèv li yo, e fè li jwenn selon chemen li.

12 Nei, urettferdig er’kje Gud, og Allvald krenkjer ikkje retten.

Anverite, Bondye p ap aji avèk mechanste, ni Toupwisan an p ap fè jistis vin konwonpi.

13 Kven let vel honom styra jordi? Og kven hev grunna jordheims-kringen?

Se kilès ki te bay Li otorite sou latè? Epi se kilès ki te poze responsabilite tout mond lan sou Li?

14 Um han på seg åleine tenkte og drog sin ande til seg att,

Si Li ta pran desizyon pou Li fè; si Li ta ranmase tout a Li menm pwòp lespri Li a, menm ak souf Li a,

15 då gjekk alt livande til grunns, og menneskja vart atter mold.

Tout chè ta peri ansanm, e lòm ta retounen nan pousyè.

16 Um du er klok, so høyr på dette, og lyd på ljoden av mitt ord!

“Men si gen moun bon konprann, koute sa a; koute vwa pawòl mwen yo.

17 Kann ein som hatar retten, styra? Fordømer du den allrettvise?

Èske menm yon moun ki rayi jistis ta dwe renye? Èske ou va kondane Sila ki dwat e pwisan an,

18 Kann ein til kongen segja: «Niding!» Og til dei megtige: «Du brotsmann?»

ka p di a yon wa: ‘Sanzave’, a prens yo: ‘Nou mechan’;

19 Til han som ei gjer skil på fyrstar, og ikkje vyrder rik mot fatig. Av di hans hand hev skapt deim alle?

Ki p ap montre patipri a prens yo, ni rich yo kon pi enpòtan ke pòv, paske tout moun se zèv a men Li ke yo ye.

20 Dei andast brått og midt um natti, eit folk avjagast og kverv burt, stormenn forgjengst i hjelpeløysa.

Nan yon moman, yo mouri; epi nan mitan lannwit, yon pèp vin etone. Pwisan yo disparèt. Yo retire san yon men leve.

21 Hans augo ser til mannsens ferd, han skodar kvart eit stig han tek;

“Paske zye Li sou chemen a yon nonm. Li wè tout pa li fè.

22 det finst’kje skugge eller myrker der illgjerdsmenn kann løyna seg.

Nanpwen fènwa, ni lonbraj fonse kote malfektè inikite yo kab kache kò yo.

23 Han tarv’kje lenge sjå på mannen fyrr han lyt møta Gud til doms.

Paske Li pa bezwen obsève yon nonm anpil pou li ta dwe pase an jijman devan Bondye.

24 Han utan forhøyr storfolk krasar og andre set i deira stad.

Li kraze moun pwisan an an mòso, jan nou pa menm konprann, e mete lòt moun nan plas yo.

25 Han kjennar heile deira verk og gjev um natti deim til tyning.

Se konsa, Li konnen zèv yo. Li boulvèse yo nan lannwit, e yo kraze nèt.

26 Han tuktar deim som illgjerdsmenner, ein stad der alle kann det sjå,

Li frape yo tankou mechan nan yon kote pou tout moun wè,

27 dei som hev vike burt frå han og ikkje hev hans vegar fylgt -

Akoz yo vire akote nan swiv Li, e pat okipe chemen Li yo;

28 so han kann høyra armods klaga og jammerskrik frå undertrykte.

akoz yo te fè kri a malere a rive kote Li. Li te tande kri a aflije yo.

29 Fær han det stilt, kven vil fordøma? Løyner han seg - kven kann då sjå han? - for folkemugen og for mannen,

Lè L rete an silans, se kilès ki kab kondane L? Epi lè L kache figi Li, alò, se kilès ki kab wè L? Li pli wo ke nasyon, ni lòm,

30 so ikkje gudlaus mann skal råda og vera snaror yver folket.

pou anpeche moun ki san Bondye yo vin reye, ke pa vin gen yon pèlen pou pèp yo.

31 For segjer ein vel so til Gud: «Ovmodigt hev eg bore meg; eg vil ikkje lenger vera vond.

“Paske èske nenpòt kon di Bondye, ‘Mwen koupab, mwen p ap fè ofans ankò;

32 Vis du meg det eg ikkje ser! hev eg gjort synd, vil eg snu um?»

enstwi mwen sa ke m pa wè. Si mwen te fè inikite, mwen p ap fè l ankò’?

33 Skal han då straffa som du tykkjer? D’er du som er den misnøgde; so lyt du velja, ikkje eg; og du fær segja det du veit.

Èske Li va rekonpanse ak plan pa ou a, pou ou ka refize li? Paske se ou menm ki oblije chwazi; se pa mwen. Pou sa a, deklare sa ke ou konnen.

34 Dei kloke folk vil segja til meg, og kvar ein vismann som meg høyrer:

Moun ak bon konprann va di mwen, oswa yon nonm saj ki tande m va di:

35 «Job talar ikkje med forstand hans ord er utan ettertanke.»

‘Job pale san konesans; pawòl li yo san sajès.

36 Gjev Job må allstødt verta prøvd for sine svar på nidings vis!

Mwen ta pito yo fè pwosè kont Job, jis rive nan tout limit li, akoz li reponn tankou moun mechan yo.

37 For han legg brotsverk til si synd og ber seg vyrdlaust millom oss, og talar mange ord mot Gud.»

Paske li ogmante rebelyon sou tout lòt peche l yo. Li bat men li pami nou, e ogmante pawòl li yo kont Bondye.’”