Jobs 17

1 Mi ånd er knekt, mitt liv er sløkt, no hev eg berre gravi att.

U A paupauaho au, ua hookiia kuu mau la, Ua makaukau na halelua no'u.

2 Eg hæding finn på kvar ein kant, ved deira tråss lyt auga dvelja.

Aole anei he poe olelo hoino me au? A ke kau nei kuu maka ma ko lakou hoonaukiuki ana?

3 Å, set eit pant for meg hjå deg! Kven elles skal meg handslag gjeva?

E waiho iho ano, e hana mai ia'u i malu me oe; Owai ka mea e pai i na lima me au.

4 Du stengde deira sjæl for skyn; difor vil du ikkje lyfta deim.

No ka mea, ua hoohuna oe i ka naauao mai ko lakou naau aku; Nolaila, aole oe e hookiekie ia lakou.

5 Den som gjev vener burt til plundring, hans søner sloknar augo på.

O ka mea e kumakaia i kona mau hoalauna no ka waiwai pio, E hoopauia na maka o kaua poe keiki.

6 Eg er for folk til ordtak sett, som ein dei sputtar beint i syni.

Ua hooku mai oia ia'u i mea e olelo nane ia e na kanaka; A ua lilo au i mea hoopailua imua o lakou.

7 Mitt auga sjukt av sorger er, og mine lemer er ein skugge.

Ua ponalonalo kuu maka no ka uwe ana, A o kuu helehelena a pau ua like ia me ke aka.

8 Dei rettvise støkk yver slikt, og skuldfri harmast på ugudleg.

E kahaha ka poe pono i keia, A e hooku e la mea hala ole i ka aia.

9 Men rettvis mann sin veg gjeng fram, og magti veks hjå reinhendt mann.

E hoomau no ka mea pono i kona aoao, A o ka mea lima maemae, e hoomahuahua aku ia i ka ikaika.

10 Men de - kom berre alle att! Eg ingen vismann finn hjå dykk.

Aka, o oukou a pau, e hoi mai no, No ka mea, aole e loaa ia'u iwaena o oukou ka mea naauao.

11 Og mine dagar dei kvarv burt; og mine planar slitna sund, dei som mitt hjarta emna på.

Ua hala kuu mau la, ua okiia'ku kuu mau noonoo, O na manaolana o kuu naau.

12 Men dei gjer natti um til dag, som ljos var næmare enn myrkrer.

Ua hoololi lakou i ka po i ao, O ka malamalama, ua pokole ia no ka pouli.

13 Eit hus i helheim er mi von, i myrkret reider eg mi seng. (Sheol h7585)

Ina e kakali aku au, O ka luakupapau ko'u hale: Ua hohola aku au i kuu wahi moe ma ka pouli. (Sheol h7585)

14 Til gravi ropar eg: «Min far!» til makken: «Mor mi! Syster mi!»

Ua kapa aku au i ka palaho, O oe ko'u makuakane, A i ka ilo, O oe ko'u makuwahine, a me ko'u kaikuwahine.

15 Kvar vert det då av voni mi? Mi von, kven augnar henne då?

Auhea hoi kuu manaolana? A o ko'u manaolana, owai la ka mea e ike aku ia?

16 Til helheims bommar fer ho ned, når eg til kvile gjeng i moldi.» (Sheol h7585)

E iho lakou i ua kaola o ka po, I ka wa e maha pu ana i ka lepo. (Sheol h7585)