Jobs 15
1 Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
テマン人エリパズ答へて曰く
2 «Kjem svar i vind og ver frå vismann? Fyller han barmen sin med storm?
智者あに虚しき智識をもて答へんや豈東風をその腹に充さんや
3 Vil han med ugangstale lasta? Med ord som nyttelause er?
あに裨なき談益なき詞をもて辨論はんや
4 Otten for Gud den bryt du ned og skjeplar andakt for Guds åsyn.
まことに汝は神を畏るる事を棄て その前に祷ることを止む
5 For syndi styrer munnen din; du talar som dei falske talar.
なんぢの罪なんぢの口を教ふ 汝はみづから擇びて狡猾人の舌を用ふ
6 Din munn deg dømer, ikkje eg; og dine lippor vitnar mot deg.
なんぢの口みづから汝の罪を定む 我には非ず汝の唇なんぢの惡きを證す
7 Vart fyrst av menneskje du fødd? Vert fyre haugarne du avla?
汝あに最初に世に生れたる人ならんや 山よりも前に出來しならんや
8 Var du i Guds rådleggjing med? Og fekk du visdom til deg rana?
神の御謀議を聞しならんや 智慧を獨にて藏めをらんや
9 Kva veit du som me ikkje veit? Kva skynar du som me ei kjenner?
なんぢが知る所は我らも知ざらんや 汝が曉るところは我らの心にも在ざらんや
10 Gråhærd og gamling er hjå oss; han eldre er enn jamvel far din.
我らの中には白髮の人および老たる人ありて汝の父よりも年高し
11 Er trøyst frå Gud det altfor ring? Vanvyrder du eit rolegt ord?
神の慰藉および夫の柔かき言詞を汝小しとするや
12 Kvi let du hugen eggja deg? Kvi let du auga rulla vilt?
なんぢ何ぞかく心狂ふや 何ぞかく目をしばたたくや
13 For imot Gud din harm du snur og let or munnen ordi strøyma.
なんぢ是のごとく神に對ひて氣をいらだて 斯る言詞をなんぢの口よりいだすは如何ぞや
14 Kor kann vel mannen vera rein? Og kvinnefødde hava rett?
人は如何なる者ぞ 如何してか潔からん 婦の産し者は如何なる者ぞ 如何してか義からん
15 På sine heilage han lit ei; for honom er’kje himmeln rein,
それ神はその聖者にすら信を置たまはず 諸の天もその目の前には潔からざるなり
16 langt mindre då ein styggeting, ein mann som urett drikk som med vatn.
況んや罪を取ること水を飮が如くする憎むべき穢れたる人をや
17 Eg vil deg læra; høyr på meg! Det som eg såg, vil eg deg melda,
我なんぢに語る所あらん 聽よ我見たる所を述ん
18 det som vismenner segja kann, og ei hev dult frå sine feder,
是すなはち智者等が父祖より受て隱すところなく傳へ來し者なり
19 dei som åleine landet åtte, og ingen framand kom bland deim.
彼らに而已この地は授けられて外國人は彼等の中に往來せしこと無りき
20 Den vonde stødt i uro liver, for valdsmann gøymt er fåe år.
惡き人はその生る日の間つねに悶へ苦しむ 強暴人の年は數へて定めおかる
21 I øyro rædsletonar ljomar; fyrr han veit av, kjem tynaren.
その耳には常に懼怖しき音きこえ平安の時にも滅ぼす者これに臨む
22 Han trur’kje han kann fly frå myrkret; han venta lyt det kvasse sverd.
彼は幽暗を出得るとは信ぜず 目ざされて劒に付さる
23 Han leitar etter brød: Kvar er det? Han veit, ein myrk dag er for hand.
彼食物は何處にありやと言つつ尋ねありき 黒暗日の備へられて己の側にあるを知る
24 Naud, trengsla skræmer, tyngjer honom, liksom ein konge budd til strid.
患難と苦痛とはかれを懼れしめ 戰鬪の準備をなせる王のごとくして彼に打勝ん
25 For imot Gud han lyfte handi og våga tråssa Allvalds-Gud,
彼は手を伸て神に敵し 傲りて全能者に悖り
26 han storma fram med nakken lyft, med vern utav skjold-ryggjer sterke;
頸を強くし 厚き楯の面を向て之に馳かかり
27 han dekte andlitet med feitt og gjorde sine lender feite.
面に肉を滿せ 腰に脂を凝し
28 Han budde i bannstøytte byar, i hus som ingen burde bu i, men til grushaugar etla var.
荒されたる邑々に住居を設けて人の住べからざる家 石堆となるべき所に居る
29 Han vart’kje rik, hans gods kverv burt, hans grøda luter ei mot jordi.
是故に彼は富ず その貨物は永く保たず その所有物は地に蔓延ず
30 Han kann’kje koma undan myrkret. Hans greiner turkast burt i hiten, og han kjem burt ved hans munns ande.
また自己は黒暗を出づるに至らず 火燄その枝葉を枯さん 而してその身は神の口の氣吹によりて亡ゆかん
31 Trur han på fåfengd, vert han narra, og berre fåfengd haustar han.
彼は虚妄を恃みて自ら欺くべからず 其報は虚妄なるべければなり
32 Fyrr dagen kjem, då vert det uppfyllt, hans palmegreiner grønkar ikkje.
彼の日の來らざる先に其事成べし 彼の枝は緑ならじ
33 Lik vinstokk misser han si druva, spiller sin blom som oljetreet.
彼は葡萄の樹のその熟せざる果を振落すがごとく 橄欖の樹のその花を落すがごとくなるべし
34 Ein syndarflokk set ingi frukt, og elden øyder mute- tjeldi.
邪曲なる者の宗族は零落れ 賄賂の家は火に焚ん
35 Dei avlar møda, føder tjon, og svik i fanget sitt dei nører.»
彼等は惡念を孕み 虚妄を生み その胎にて詭計を調ふ
