Jeremias 35

1 Det ordet som kom til Jeremia frå Herren i Jojakim Josiasons, Juda-kongens, dagar; han sagde:

KA olelo i hiki mai io Ieremia la, mai o Iehova mai i na la o Iehoiakima ke keiki a Iosia, ke alii o ka Iuda, i mai la,

2 Gakk til Rekabs-ætti og tala til deim og kom med deim til Herrens hus, inn i ein av kovarne, og gjev deim vin å drikka!

O hele oe i ka hale o ka Rekaba, a e olelo aku ia lakou, a e lawe mai ia lakou i ka hale o Iehova, a iloko o kekahi keena, a e hoohainu ia lakou i ka waina.

3 Då tok eg Ja’azanja, son åt Jeremia Habassinjason, og brørne hans og alle sønerne hans og all Rekabs-ætti

Alaila, kii aku la au ia Iaazania i ke keiki a Ieremia, ke keiki a Habazinia, a me kona poe hoahanau, a me kana mau keikikane a pau, a me ko ka hale a pau o ka Rekaba;

4 og hadde deim med til Herrens hus, inn i koven åt sønerne til gudsmannen Hanan Jigdaljason, den som låg jamsides med hovdingkoven, uppe yver koven åt dørstokkvaktaren Ma’aseja Sallumsson.

A lawe ae la au ia lakou iloko o ka hale o Iehova, a iloko o ke keena o na keiki a Hanana, ke keiki a Igedalia, he kanaka no ke Akua, aia kokoke i ke keena o na'lii, maluna hoi o ke keena o Maaseia ke keiki a Saluma, ke kiaipuka.

5 Og eg sette fram for sønerne til Rekabs-ætti skåler, fulle av vin, og staup. So sagde eg med deim: «Drikk vin!»

A imua o na kanaka o ka hale o ka Rekaba, kau aku la au i mau ipu i piha i ka waina, a me na kiaha, a i aku la au, E inu oukou i ka waina.

6 Men dei sagde: «Me drikk ikkje vin, for Jonadab Rekabsson, ættfaren vår, hev bode oss og sagt: «De skal ikkje i all æva drikka vin, korkje de eller borni dykkar.

Alaila, olelo mai la lakou, Aole makou e inu i ka waina; no ka mea, kauoha mai la o Ionadaba ke keiki a Rekaba ko makou kupuna ia makou, i mai la, Mai inu oukou i ka waina, o oukou, a me ka oukou poe keiki, a i ka manawa pau ole.

7 De skal ikkje heller byggja hus og ikkje så sæde og ikkje planta vinhage eller eiga noko slikt, men i tjeldbuder skal de bu alle dykkar dagar, so de må liva lenge i det landet der de bur som utlendingar.»

Mai kukulu hale hoi oukou, mai lulu hua, mai kanu pawaina, aole na oukou ia; aka, i ko oukou mau la a pau, e noho oukou ma na halelewa, i nui na la o ko oukou ola ana ma ka aina a oukou i noho malihini ai.

8 Og me lydde påbodet frå vår ættfar, Jonadab Rekabsson, i alt det han bad oss um, so me aldri drikk vin, korkje me sjølve, konorne våre, sønerne våre eller døtterne våre,

Pela makou i hoolohe ai i ka leo o Ionadaba, ke keiki a Rekaba, ko makou kupunakane, ma na mea a pau ana i kauoha mai ai ia makou, e inu ole i ka waina i ko makou mau la a pau, o makou a me ka makou poe wahine, a me ka makou poe keikikane a me ka makou poe kaikamahine.

9 og byggjer oss ikkje hus til å bu i og hev oss ikkje vinhagar eller åkrar eller utsæde,

Aole hoi e kukulu hale no makou e noho ai iloko; aole hoi o makou pawaiua, aole mahinaai, aole hua.

10 men me hev butt i tjeldbuder, so me hev lydt og gjort alt det som vår ættfar, Jonadab, baud oss um.

Aka, ua noho makou ma na halelewa, a ua hoolohe, a ua hana e like me na mea a pau a Ionadaba, ko makou kupuna i Kauoha mai ai ia makou.

11 Men då Nebukadressar, Babel-kongen, kom farande upp i landet, då sagde me: «Kom, lat oss fara til Jerusalem undan kaldæarheren og undan syrarheren!» So sette me då bu i Jerusalem.»

A i ka manawa i pii mai ai i kela aina o Nebukaneza ke alii o Babulona, alaila, i iho la makou, Ea, o haele kakou i Ierusalema no ka makau i ka poe kaua o ko Kaledea, a no ka makau i ka poe kaua o ko Suria; nolaila makou e noho nei i Ierusalema.

12 Då kom Herrens ord til Jeremia; han sagde:

Alaila, hiki mai la ka olelo a Iehova ia Ieremia, i mai la,

13 So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Gakk og seg til Juda-mennerne og Jerusalems-buarne: Vil de ikkje taka age so de lyder mine ord? segjer Herren.

Ke olelo mai nei o Iehova o na kaua, ke Akua o ka Iseraela penei; O hele e hai aku i na kanaka, i ka Iuda, a me ka poe noho ma Ierusalema, Aole anei oukou e ae i ke ao ana, aole anei oukou e hoolohe i ka'u mau olelo? wahi a Iehova.

14 Ordi hans Jonadab Rekabsson er haldne, han baud sønerne sine at dei ikkje skulde drikka vin, og dei hev ikkje drukke vin alt til denne dag, men lydt påbodet frå ættfar sin. Og eg hev tala til dykk jamt og samt, men de hev ikkje lydt meg.

O na olelo a Ionadaba, ke keiki a Rekaba ana i kauoha iho ai i kana poe keiki, aole e inu i ka waina, ua malamaia. No ka mea, a hiki mai i keia la, ua inu ole lakou, a ua malama hoi i ke kauoha a ka makua. Aka, ua olelo aku no wau ia oukou, e ala ana i ka wanaao e olelo, aole nae oukou i hoolohe mai ia'u.

15 Og jamt og samt hev eg sendt til dykk alle mine tenarar, profetarne, og sagt: «Vend um, kvar frå sin vonde veg, og lat verki dykkar betrast, og ferdast ikkje etter andre gudar til å tena deim! då skal de få bu i dette landet som eg hev gjeve dykk og federne dykkar.» Men de lagde ikkje øyra til og lydde ikkje på meg.

Ua hoouna aku no hoi au io oukou la, i ka'u poe kauwa a pau, i na kaula, e ala ana i ka wanaao e hoouna, me ka olelo aku, E hoi mai kela mea keia mea o oukou, mai kona aoao hewa mai, a e hooponopono i ka oukou hana ana; a mai hele mahope o na akua e, e malama ia lakou, a e noho no oukou ma ka aina a'u i haawi aku ai ia oukou, a i ko oukou poe makua; aole nae oukou i haliu mai i ko oukou pepeiao, aole i hoolohe mai ia'u.

16 Ja, Jonadab Rekabssons born hev halde det bodet som ættfaren deira gav deim, men dette folket hev ikkje lydt meg.

No ka mea, ua malama na keiki a Ionadaba, ke keiki a Rekaba i ke kauoha o ko lakou makua, ana i kauoha ai ia lakou; a ua hoolohe ole keia poe kanaka ia'u:

17 Difor, so segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Sjå, eg let koma yver Juda og yver alle som bur i Jerusalem, all den ulukka som eg hev truga dei med, av di at dei ikkje høyrde når eg tala til deim, og ikkje svara når eg kalla på deim.

Nolaila, ke olelo mai nei o Iehova, ke Akua o na kaua, ke Akua o ka Iseraela; Aia hoi, E lawe mai no wau maluna o ka Iuda, a maluna o ka poe a pau e noho la ma Ierusalema i ka hewa a pau a'u i olelo ai ia lakou: no ka mea, ua olelo no wau ia lakou, aole lakou i lohe mai; ua hea aku au ia lakou, aole lakou i o mai.

18 Men til Rekabs-ætti sagde Jeremia: So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Av di at de hev lydt påbodet frå Jonadab, ættfaren dykkar, og halde alle bodi hans og gjort stødt som han baud dykk,

Olelo ae la o Ieremia i ko ka hale o ka Rekaba, Ke olelo mai nei o Iehova o na kaua, ke Akua o ka Iseraela, penei; No ka mea, ua hoolohe oukou i ke kauoha a Ionadaba, ko oukou kupunakane, a malama hoi i kona mau kanawai, a ua hana e like me ua mea a pau aua i kauoha mai ai ia oukou;

19 difor, so segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Jonadab Rekabssons skal aldri vanta ein mann som kann standa framfor mi åsyn.

Nolaila, ke olelo mai nei o Iehova o na kaua, ke Akua o ka Iseraela, Aole e nele o Ionadaba, ke keiki a Rekaba, i ke kanaka e ku imua o'u, a hiki i ka manawa pau ole.