Jeremias 29

1 Og dette er ordi i det brevet som profeten Jeremia sende frå Jerusalem til deim som endå livde att av dei øvste millom dei burtførde, og til prestarne og profetarne og alt det folket som Nebukadnessar hadde ført burt frå Jerusalem til Babel,

Jeremiah themgao pan, Babylon gam’a Nebuchadnezzar lengpa khut noiya sohchang ho: Upa ho, Thempu ho, Themgao ho, chule mipite jouse kom’a, Jerusalem’a pat a, hiche hi athot ahi.

2 då kong Jekonja og kongsmori og hirdmennerne, dei høgste i Juda og Jerusalem og timbremennerne og smedarne var farne burt or Jerusalem.

Hiche athot nahi, Lengpa Jehoiachin, anu lengnu, Judah gamsung leh Jerusalem’a leng chapate, milen milal ho, chuleh khutthem natong ho abonchauva, soh’a akikaimang nung ahi.

3 Brevet sende han med El’asa Safansson og Gemarja Hilkiason, som Sidkia, Juda-kongen, sende til Nebukadnessar, Babel-kongen, til Babel; det lydde so:

Aman hiche lekha thot chu, Babylon lengpa Nebuchadnezzar henga, Zedekiah lengpan palaiya asolji Shaphan chapa Elasah leh Hilkiah chapa Gemariah khut’a anathot ahi. Aman lekhathot achun hitin aseije.

4 So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud, til alle dei burtførde som eg hev ført burt frå Jerusalem til Babel:

Hatchungnung Pakai Isreal Pathen in, Jerusalem’a kon’a Babylon gam’a sohchang’a ana tolmangsa ho henga hitin aseije.

5 Bygg hus og bu i deim, planta hagar og et frukti av deim!

In tampi kisah’un, kihol tah in cheng un. Honlei kibolun lang aga neuvin.

6 Tak dykk konor og avla søner og døtter, og tak konor åt sønerne dykkar, og gift burt døtterne dykkar, so dei kann få søner og døtter, so de kann fjølgast der og ikkje minka i tal!

Ji kipuiyun, cha tampi hing uvin, chule nachateu chu ji neisah uvin lang, tule cha tampi neiyu vin. Pung uvin lang kemsuh hih hel uvin.

7 Og stræva etter det, at det må ganga den byen vel som eg hev ført dykk burt til, og bed for honom til Herren! For når det gjeng honom vel, so gjeng det dykk vel.

Chule nasoh channau khopi’a din, chamna leh khantouna aumna ding in, na tong uvin lang hatah in pang uvin. Hiche khopi thalheng in taovun, chutileh amaho phattouna-a chu nanghon jong phatna nakimu diu ahi.

8 For so segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Lat dykk ikkje dåra av dei profetarne som er hjå dykk og av spåmennerne dykkar, og gjev ikkje gaum etter draumarne dykkar som de drøymer!

Hatchungnung Pakai, Isreal Pathen chun hitin aseije, Nangho lah’a cheng nathemgao houleh phunsan themho kilhep lhah sah hih un. Amahon mang aseiju jong ngaidauvin.

9 For lygn er det som dei spår åt dykk i mitt namn, og eg hev ikkje sendt deim, segjer Herren.

Ajeh chu amaho chu kasolpoi tin Pakaiyin aseije.

10 For so segjer Herren: Når sytti år er lidne for Babel, vil eg vitja dykk og gjera sannrøynt på dykk det gode ordet mitt um å lata dykk koma tilbake til denne staden.

Pakai yin hitin aseije, ‘Nangho kum sotpi Babylon gam’a nasohchan diu ahi. Amavang phat alhinteng, keiman nangho kahungvil uva chule nangho dia kakitepna chu kabulhit ding ahi. Chutengle, katepsa bang’a hiche mun’a hi kalepuilut kitding mahiuve.

11 For eg veit kva tankar eg hev med dykk, segjer Herren, tankar til fred og ikkje til tjon, å gjeva dykk framtid og von.

Ajeh chu nangho dinga kathilgon ho chu keiman kahenai, tin Pakaiyin aseiye. Hahsatna chulouva naphattouna dinguva kagon ahin, khonunga nakinep nau bulhit nading a kagon ahi.

12 Og de skal påkalla meg og ganga og beda til meg, og eg vil høyra på dykk.

Hiche nikho chule, nangho kaheng’a nahung tao uva, keiman nataonau kangaipeh ding nahiuve.

13 Og de skal søkja meg og finna meg, når de spør etter meg av alt dykkar hjarta.

Chutia chu, nanghon nalungthim pumpiuva neihol ule, keima neimutei diu ahi.

14 Eg vil då lata dykk finna meg, segjer Herren, og eg vil gjera ende på utlægdi dykkar og samla dykk frå alle dei folki og or alle dei staderne som eg hev drive dykk burt til, segjer Herren, og lata dykk venda tilbake til den staden som eg førde dykk burt ifrå.

Pakaiyin aseiye, nanghon keima neimudoh diu, chule keiman nangho sohchan na kasuhbeiding, nakithe chehnau gamho’a kon’a kahin chopkhom ding, hiche gamsung a hi kahin lepuilut kitding, nangho hamphatna ding kasemdoh ding ahi, ati.

15 For de segjer: «Herren hev reist upp profetar åt oss i Babel.»

Nanghon Babylon gamsung’a jong Pakaiyin themgao nakoipeh dan’in asei yuve.

16 For so segjer Herren um kongen som sit på Davids kongsstol og um alt folket som bur i denne byen, brørne dykkar som ikkje vart burtførde saman med dykk,

Amavang, David lengpa laltouna-a touva vaihompa thudol leh Babylon gam’a kaimang’a umlou, amoh ho, nasopiteu, chule Jerusalem a tuchan’a chengden ho chungchang thudol Pakaiyin hitin aseiye.

17 so segjer Herren, allhers drott: Sjå, eg sender imot deim sverd og svolt og sott og gjer med deim som ein gjer med dei utskjemde fikorne som er so låke at dei ikkje er etande.

Hatchungnung Pakaiyin hitin aseiye, ‘Keiman amaho chunga gal kalhun khumsah ding, amaho chu theichangga monlha banga kakoi ding ahi.

18 Og eg elter deim med sverd, med svolt og med sott, og eg vil gjera deim til ei skræma for alle riki på jord, til ei våbøn og ein støkk, og til ei spott og ei hæding millom alle dei folki som eg driv deim til,

Chule keiman amaho chu gal kadel jamsah ding, kel kalhah sah’a chule natna hise kalan khumsah ding, chule namtin vaipi laha kathethang ding ahiuve. Amaho chu, kadelmangna munjousea chu, miho dia tijat umle kidah umtah hidiu, miho houset leh daithanga umding ahiuve.

19 for di at dei lydde ikkje på mine ord, segjer Herren, då eg sende tenarane mine, profetarne, til deim, jamt og samt, men de høyrde ikkje, segjer Herren.

Ajeh chu, keiman kathemgao te mangcha-a aheng uva avel vel'a kaseiho, angaipouve. Chule nangho migam’a sohchang a um honjong kathusei nangaideh pouve, tin Pakaiyin aseiye, ati.

20 Men høyr no de Herrens ord, alle de burtførde som eg hev sendt frå Jerusalem til Babel!

Hijeh chun, Babylon gam’a sohchanga katolmang nangho chengsen, hiche kathusei hohi phaten ngai uvin.

21 So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud, um Ahab Kolajason og um Sidkia Ma’asejason som spår lygn åt dykk i mitt namn: Sjå, eg gjev deim i handi på Nebukadressar, Babel-kongen, og han skal drepa deim framfor dykkar augo.

Hatchungnung Pakai, Isreal Pathen chun, nathemgao hou, kamin’a jouva gaothu seiho: Kolaiah chapa Ahab chule Maaseiah chapa Zedekiah, chungchang thu hitin aseiye. Keiman amaho chu, Babylon lengpa Nebuchadnezzar khut’a kapeh doh’a aman nangho mitmu tah’a athagam diu ahi.

22 Og etter deim skal dei laga ei våbøn, alle dei burtførde or Juda som er i Babel, og segja: «Herren gjere med deg likeins som med Sidkia og Ahab, som Babel-kongen steikte i elden!»

Jerusalem’a pat Babylon gam’a sohchang’a umhon, mi koitobang khat chunga agaosap nom phat ule, ‘‘Babylon lengpan ahinglaiya meiya akangot Zedekiah leh Ahab bang in, Pakaiyin navol hen’’ atiuva, kigaosapna-a achinden dingu ahitai.

23 For dei for med skjemdarverk i Israel og dreiv hor med grannekonorne sine og for med lygne-rødor i mitt namn, slikt som eg ikkje hadde sett deim til; eg veit det då og kann vitna um det, segjer Herren.

Ajeh chu amahon chonset melsetah aboldoh tauve. Amahon aheng akomteu jinu ho chu jonthanghoi abolpiuvin, Chule kamin in jouthu jeng aseiyun, keiman kaseilou ho ngen aseitauve. Hiche ho jouse melchih a sakhi a keima pang kahi, tin Pakaiyin aseiye, ati.

24 Og dette skal du segja med Semaja, nehelamiten:

Chuujouvin, Pakaiyin Nehelam mi Shemaiah jah’a chun hitin aseiye.

25 So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Du hev sendt brev i ditt namn til alt folket i Jerusalem og til presten Sefanja Ma’asejason og til alle prestarne, og sagt:

Hatchungnung Pakai, Isreal Pathen in hitin aseiye, ‘Nangman nangma thutah'in, Maaseiah chapa Zephaniah thempu chu, lekha nathot in chule Jerusalem a chengho leh thempu ho jong hiche lekhathot chu nathot in, Nangman Zephaniah jah’a,

26 «Herren hev sett deg til prest i staden for presten Jojada, so det skal vera tilsynsmenner i Herrens hus yver alle som er frå vitet gjengne og driv på og spår, so du kann setja deim i stokk og halsjarn.

Pakaiyin, Jehoiada thempu khel’a nangma napansah ahitan, Pakai Houin sunga thuneiya napan ding ahitai. Tua chu, nalah uva mingol ho themgaova kilep’a thuseiho jouse chu, thihkol opeh’a thihkhaova hendinga, napansah ahi.

27 Kvi hev du då ikkje refst Jeremia frå Anatot som driv og spår åt dykk?

Chuti ahileh, ibol’a Anathoth khomi Jeremiah chu, napho’a nasuh tanglou ham?

28 For på denne måten hev han kunna gjera ordsending til oss i Babel og sagt: «Dette vert ei lang-æva; bygg hus og bu i deim, planta hagar og et frukti or deim!»»

Ajeh chu Jeremiah chun, hilanga Babylon gam’a sohchangho heng’a lekha ahinthot in, ‘‘Nangho nasohchannau hi phat sottah hiding ahi. Hijeh chun in kisah unlang cheng uvin, chule Honlei kibol uvin lang hon-ga jong neuvin,” tin ahinseiye, ati.

29 Og presten Sefanja hadde lese dette brevet upp for profeten Jeremia.

Hichun Zephaniah thempupan hiche lekhathot chu Jeremiah themgao kom’a achoiyin, ajah a asimpeh tai.

30 Då kom Herrens ord til Jeremia; han sagde:

Chuin Pakaiyin Jeremiah henga hitin aseiye.

31 Gjer ordsending til alle dei burtførde og seg: So segjer Herren um Semaja, nehelamiten: Sidan Semaja hev spått åt dykk, endå eg ikkje hev sendt honom, og fenge dykk til å lita på lygn,

Babylon a sohchang ho jouse ding in lekha thot inlang, hitin seipeh in: Pakaiyin Shemaiah leh achilhahte chung chang thu, hitin aseiye. Kei Pakaiyin Shemaiah leh achilhahte chu talen kamatsah teiding ahi. Ijeh inem itileh, keiman kasollou pa, ama themgaova kiseiya, jouthua nangho nalhep uva natahsan sah u ahi.

32 difor, so segjer Herren: Sjå, eg heimsøkjer Semaja, nehelamiten, og avkjømet hans; ingen av deim skal få bu millom dette folket, og han skal ikkje få sjå det gode som eg gjer med folket mitt, segjer Herren, for han hev preika fråfall frå Herren.

Hijeh a chu, keiman ama leh achilhahte talen kamatsah ding ahiuve. Hiche mite hin, kamite dinga katep thilpha kabol dingho amulou dingu ahi. Ajeh chu, aman keiman doumah aboltai.” Tin Pakaiyin aseiye, ati.