Jakobs 1
1 Jakob, Guds og Herren Jesu Kristi tenar, helsar dei tolv ætterne som er spreidde i framande land.
Tengban Mapu amasung Mapu Ibungo Jisu Christtagi minai ama oiriba Jacob eihakna, Taibangpan-gi mapham pumnamakta ichai chaina leiriba Tengban Mapugi mi pumnamakta khurumjari.
2 Haldt det for berre gleda, mine brør, når de kjem ut i ymse freistingar,
Eigi ichil inaosa, makhal makha kayagi changyengba nakhoida lakpa matamda nasamak laibak phabani haina singthanou
3 etter di de veit at prøvingi av dykkar tru verkar tolmod!
maramdi nakhoigi thajaba adu changyengba aduna khaangheiba thok-halli haiba nakhoina khang-i.
4 Men tolmodet må føra til fullkome verk, so de kann vera fullkomne og heile og ikkje vanta noko.
Nakhoida kari amata awatpa leitana, changkhonba amasung mapung phaba oinaba, khaangheiba adugi thabak mapung phahallu.
5 Men dersom nokon av dykk vantar visdom, so bede han Gud, han som gjev alle viljugt og utan vondord, og han skal få.
Adubu nakhoigi naraktagi kanagumbana lousing watlabadi, mi pumnamakta maral thibidana pinaheiba Tengban Mapugi maphamda mahakna haijasanu aduga madu mangonda pibigani.
6 Men han må beda med tru og ikkje tvilande; for den som tvilar, er liksom havbåra, som vert rørd og rugga av vinden.
Adubu mahakna haijaba matamda chingnaba leitana amadi thajana haijagadabani maramdi chingnaba mahak adudi nungsitna humdok humjin touduna puriba ipakki ithat-ipomgumbani.
7 For ikkje må det menneskjet tru at han skal få noko av Herren,
Adugumba mioi aduna Mapu Ibungogi maphamdagi karigumba ama phanggani haina khandasanu.
8 slik ein tvihuga mann, ustød på alle sine vegar.
Adugumba mioi adudi pukning ani longba amadi mahakna touba pumnamakta pukchel leptaba mini.
9 Men den låge broren rose seg av sin høgleik,
Lairaba thajabasing makhoibu Tengban Mapuna thanggatpiba matamda makhoina haraojasanu,
10 og den rike av sin lågleik; for han skal kverva burt som blomen på graset:
aduga inakkhunba makhoi adu Tengban Mapuna nemthahanba matamda makhoina haraojasanu. Maramdi inakkhunba makhoi adu lamlakki leirangumna mangkhigani.
11 Soli gjekk upp med sin hite og gjorde graset turt, og blomen på det fall av, og hans fagre åsyn vart øydelagd. Soleis skal og den rike visna på sine vegar.
Numitna akanba meisaga loinna thoklak-i amasung pambi adu kanghalli aduga mapan adu kelli amasung madugi phajaba saktam adu mangkhi. Matou adugumna inakkhunba makhoi adusu makhoigi lallon-itik touna touna adum mangkhigani.
12 Sæl den mannen som held ut i freisting! for når han er prøvd, skal han få livsens kruna, som Gud hev lova deim som elskar honom.
Changyengba khaangliba mahak adu yaiphabani maramdi changyengba aduda mai paklaba mahak aduna, Tengban Mapuna mahakpu nungsiba misingda pibigani wasakpiba hingbagi luhup adu mahakna phangjagani.
13 Ingen må segja når han vert freista: «Eg vert freista av Gud; » for Gud er ikkje freista av det vonde, og sjølv freistar han ingen.
Eikhoibu changyengbana themba matamda, “Athemba asi Tengban Mapudagi lakpani” haina eikhoina khak hairoidabani. Maramdi Tengban Mapubu phattabana themba ngamde, amasung Ibungo mahakna kana amatabu themba toude.
14 Men kvar ein vert freista når han vert dregen og lokka av si eigi lyst!
Adubu eikhoi isagi phattaba apambasingna eikhoibu chingthoktuna langda thuhallabada eikhoibu themmi.
15 sidan, når lysti vert med barn, ber ho synd; men når syndi er fullmogna, føder ho daude.
Adudagi eikhoigi phattaba apambasing aduna mirollabada pap pok-i, aduga pap aduna mapung pharabada siba pok-i.
16 Far ikkje vilt, mine kjære brør!
Eigi nungsiraba ichil-inaosa, nakhoibu minamhan-ganu.
17 All god gåva og all fullkomi gåva kjem ovantil frå faderen til ljosi, han som det ikkje er umbrøyte ved eller skiftande skugge.
Aphaba amadi mapungphaba khudon khudingmak swardagini, swargagi mangalsingbu sembiba Tengban Mapudagi lakpani, mahakti mamigumna hongba amadi leithokpa leite.
18 Etter sin vilje hev han født oss ved sannings ord, so me skulde vera ei fyrstegrøde av hans skapningar.
Ibungo mahak masamakki ningbagi matung inna achumba wahei adugi mapanna mahakna eikhoibu pokpire, madu mahakki khutsem pumnamakki marakta eikhoina ahanba mapham phangnabani.
19 Det veit de, kjære brør! Men kvart menneskje vere snar til å høyra, sein til å tala, sein til vreide,
Eigi nungsiraba ichil inaosa, masi ningsingbiyu! Mi khudingna tabada thuba, aduga ngangbada tappa amasung saobada tappa oigadabani.
20 for ein manns vreide verkar ikkje det som er rett for Gud.
Mioibagi asaobana Tengban Mapuna oihanningba aphabasingsing adu purakte.
21 Legg difor av all ureinskap og alt som er att av vondskap, og tak med spaklynde imot ordet som er innplanta i dykk, og som er megtigt til å frelsa sjælerne dykkar!
Maram aduna amotpa amasung phattaba lamchat pumnamak thadok-u. Nakhoibu kanbiba ngamba, nakhoigi thamoinungda thakhraba wa adu nolukna lousillu.
22 Men vert slike som gjer etter ordet og ikkje berre høyrer det og dermed dårar dykk sjølve!
Wahei adu icham-chamna tabata oiduna nasabu minamjahan-ganu, madugi mahutta hairiba adu thabak oina pangthok-u.
23 For dersom nokon høyrer ordet og ikkje gjer etter det, då er han lik ein mann som skodar sitt naturlege andlit i ein spegel;
Nahakna wa adu taraga thabak oina pangthoktrabadi, nahakti mingselda mahakmakki maithong yengba mi amagumbani
24 han skoda seg sjølv og gjekk burt og gløymde straks korleis han såg ut.
aduga mahak masabu yenglaga, chatkhraga mahak yengbada kari malli haibadu khudakta kaothok-i.
25 Men den som ser inn i fridomens fullkomne lov og held ved med det, so han ikkje vert ein gløymsam tilhøyrar, men ein som gjer gjerningi, han skal vera sæl i si gjerning.
Ningtamba piba mapung phaba wayel yathang aduda pukning changna tattana yengba kanagumba mi haibadi makhoina taraba adu kaodaduna thabak oina pangthokpasingda Tengban Mapuna makhoina toujaba khudingmakta yaiphabata oihanbigani.
26 Dersom nokon meiner at han er ein gudsdyrkar, og ikkje tøymer tunga si, men dårar sitt eige hjarta, hans gudsdyrking er fåfengd.
Nakhoigi narakta kanagumba amana masa mathantabu laining chetpani haina singthanajabra? Karigumba nahakki narei adu nahakna khudum chandrabadi nahakki laining adu arembani aduga nasa nathantabu minamjabani.
27 Ei rein og lytelaus gudsdyrking for Gud og Faderen er dette: å sjå til faderlause og enkjor i deira trengsla, å halda seg sjølv uflekka av verdi.
Ipa Ibungo Tengban Mapuna singthanaba asengba amadi achumba laining adudi: mama mapa leijadrab angangsing amadi lukhrabisingbu awa anada yengsinbiba amadi taibangpan asina mot-han-gadaba adudagi tonganna leiba adubuni.
