Jakobs 2
1 Mine brør! Lat ikkje dykkar tru på vår Herre Jesus Kristus, den herleggjorde, hava det med seg, at de gjer skil på folk!
ਹੇ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯੂਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਤੇਜਸ੍ਵਿਨਃ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਧਰ੍ੰਮੰ ਮੁਖਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਯਾ ਨ ਧਾਰਯਤ|
2 For um det kjem ein mann inn i dykkar samling med gullring på fingeren og i skinande klæde, men det og kjem ein fatigmann i skitne klæde,
ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਭਾਯਾਂ ਸ੍ਵਰ੍ਣਾਙ੍ਗੁਰੀਯਕਯੁਕ੍ਤੇ ਭ੍ਰਾਜਿਸ਼਼੍ਣੁਪਰਿੱਛਦੇ ਪੁਰੁਸ਼਼ੇ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਮਲਿਨਵਸ੍ਤ੍ਰੇ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਦਰਿਦ੍ਰੇ(ਅ)ਪਿ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ
3 og de ser på honom som hev den skinande klædnaden, og segjer til honom: «Set du deg her i god sess!» og de segjer til den fatige: «Statt du der, eller set deg nedfor fotskammelen min!» -
ਯੂਯੰ ਯਦਿ ਤੰ ਭ੍ਰਾਜਿਸ਼਼੍ਣੁਪਰਿੱਛਦਵਸਾਨੰ ਜਨੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਵਦੇਤ ਭਵਾਨ੍ ਅਤ੍ਰੋੱਤਮਸ੍ਥਾਨ ਉਪਵਿਸ਼ਤ੍ਵਿਤਿ ਕਿਞ੍ਚ ਤੰ ਦਰਿਦ੍ਰੰ ਯਦਿ ਵਦੇਤ ਤ੍ਵਮ੍ ਅਮੁਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠ ਯਦ੍ਵਾਤ੍ਰ ਮਮ ਪਾਦਪੀਠ ਉਪਵਿਸ਼ੇਤਿ,
4 gjer de ikkje då skilnad hjå dykk sjølve og dømer etter vonde tankar?
ਤਰ੍ਹਿ ਮਨਃਸੁ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼੍ਯ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਕੁਤਰ੍ਕੈਃ ਕੁਵਿਚਾਰਕਾ ਨ ਭਵਥ?
5 Høyr no, mine kjære brør! Hev ikkje Gud valt ut dei fatige i denne verdi til å vera rike i tru og ervingar til det riket han hev lova deim som honom elskar?
ਹੇ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਤ, ਸੰਸਾਰੇ ਯੇ ਦਰਿਦ੍ਰਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਧਨਿਨਃ ਸ੍ਵਪ੍ਰੇਮਕਾਰਿਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯਾਧਿਕਾਰਿਣਃ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਕਿੰ ਨ ਵਰੀਤਵਾਨ੍? ਕਿਨ੍ਤੁ ਦਰਿਦ੍ਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਵਜ੍ਞਾਯਤੇ|
6 Men de hev vanæra den fatige. Er det ikkje dei rike som trælkar dykk, og som dreg dykk fram for domstolarne?
ਧਨਵਨ੍ਤ ਏਵ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨੋਪਦ੍ਰਵਨ੍ਤਿ ਬਲਾੱਚ ਵਿਚਾਰਾਸਨਾਨਾਂ ਸਮੀਪੰ ਨ ਨਯਨ੍ਤਿ?
7 Spottar ikkje dei det gode namnet som de er kalla med?
ਯੁਸ਼਼੍ਮਦੁਪਰਿ ਪਰਿਕੀਰ੍ੱਤਿਤੰ ਪਰਮੰ ਨਾਮ ਕਿੰ ਤੈਰੇਵ ਨ ਨਿਨ੍ਦ੍ਯਤੇ?
8 I sanning, um de uppfyller den kongelege lov etter skrifti: «Du skal elska din næste som deg sjølv, » so gjer de vel;
ਕਿਞ੍ਚ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਸਮੀਪਵਾਸਿਨਿ ਸ੍ਵਾਤ੍ਮਵਤ੍ ਪ੍ਰੀਯਸ੍ਵ, ਏਤੱਛਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਵਚਨਾਨੁਸਾਰਤੋ ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਰਾਜਕੀਯਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਪਾਲਯਥ ਤਰ੍ਹਿ ਭਦ੍ਰੰ ਕੁਰੁਥ|
9 men gjer de skil på folk, so gjer de synd, og lovi refser dykk som lovbrjotarar.
ਯਦਿ ਚ ਮੁਖਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਕੁਰੁਥ ਤਰ੍ਹਿ ਪਾਪਮ੍ ਆਚਰਥ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਚਾਜ੍ਞਾਲਙ੍ਘਿਨ ਇਵ ਦੂਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ|
10 For den som held heile lovi, men snåvar i ein ting, han hev vorte saka i alt.
ਯਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਾਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਪਾਲਯਤਿ ਸ ਯਦ੍ਯੇਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਧੌ ਸ੍ਖਲਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਪਰਾਧੀ ਭਵਤਿ|
11 For han som sagde: «Du skal ikkje driva hor, » han sagde og: «Du skal ikkje slå i hel.» Um du då ikkje driv hor, men slær i hel, so hev du vorte ein lovbrjotar.
ਯਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤ੍ਵੰ ਪਰਦਾਰਾਨ੍ ਮਾ ਗੱਛੇਤਿ ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸ ਏਵ ਨਰਹਤ੍ਯਾਂ ਮਾ ਕੁਰ੍ੱਯਾ ਇਤ੍ਯਪਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਪਰਦਾਰਾਨ੍ ਨ ਗਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਨਰਹਤ੍ਯਾਂ ਕਰੋਸ਼਼ਿ ਤਰ੍ਹਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਲਙ੍ਘੀ ਭਵਸਿ|
12 Tala so og gjer so som dei som skal verta dømde etter fridoms lov!
ਮੁਕ੍ਤੇ ਰ੍ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਤੋ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਚਾਰੇਣ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਲੋਕਾ ਇਵ ਯੂਯੰ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰੁਤ ਚ|
13 For domen skal vera miskunnlaus yver den som ikkje hev gjort miskunn; men miskunn rosar seg mot domen.
ਯੋ ਦਯਾਂ ਨਾਚਰਤਿ ਤਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰੋ ਨਿਰ੍ੱਦਯੇਨ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਦਯਾ ਵਿਚਾਰਮ੍ ਅਭਿਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
14 Kva gagnar det, mine brør, um nokon segjer at han hev tru, når han ikkje hev gjerningar? Kann vel trui frelsa honom?
ਹੇ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਮਮ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੋ(ਅ)ਸ੍ਤੀਤਿ ਯਃ ਕਥਯਤਿ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਯਦਿ ਨ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਨ ਕਿੰ ਫਲੰ? ਤੇਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੇਨ ਕਿੰ ਤਸ੍ਯ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
15 Um ein bror eller ei syster er nakne og vantar føda for dagen,
ਕੇਸ਼਼ੁਚਿਦ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਭਗਿਨੀਸ਼਼ੁ ਵਾ ਵਸਨਹੀਨੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰਾਤ੍ਯਹਿਕਾਹਾਰਹੀਨੇਸ਼਼ੁ ਚ ਸਤ੍ਸੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸ਼ਰੀਰਾਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯਾਨਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਨ ਦਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਤਾਨ੍ ਵਦੇਤ੍,
16 og ein av dykk segjer til deim: «Gakk i fred, verm dykk og et dykk mette!» men de ikkje gjev deim det som likamen treng, kva gagnar so det?
ਯੂਯੰ ਸਕੁਸ਼ਲੰ ਗਤ੍ਵੋਸ਼਼੍ਣਗਾਤ੍ਰਾ ਭਵਤ ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਯਤ ਚੇਤਿ ਤਰ੍ਹ੍ਯੇਤੇਨ ਕਿੰ ਫਲੰ?
17 Soleis og med trui: hev ho ikkje gjerningar, so er ho daud i seg sjølv.
ਤਦ੍ਵਤ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੋ ਯਦਿ ਕਰ੍ੰਮਭਿ ਰ੍ਯੁਕ੍ਤੋ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹ੍ਯੇਕਾਕਿਤ੍ਵਾਤ੍ ਮ੍ਰੁʼਤ ਏਵਾਸ੍ਤੇ|
18 Men ein kann segja: «Du hev tru, og eg hev gjerningar. Syn meg di tru utan gjerningar, og eg skal syna deg mi tru av mine gjerningar!
ਕਿਞ੍ਚ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਇਦੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਵ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੋ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਮਮ ਚ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ, ਤ੍ਵੰ ਕਰ੍ੰਮਹੀਨੰ ਸ੍ਵਪ੍ਰਤ੍ਯਯੰ ਮਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯ ਤਰ੍ਹ੍ਯਹਮਪਿ ਮਤ੍ਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵਪ੍ਰਤ੍ਯਯੰ ਤ੍ਵਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
19 Du trur at Gud er ein; du gjer rett. Djevlarne trur og det og skjelv.»
ਏਕ ਈਸ਼੍ਵਰੋ (ਅ)ਸ੍ਤੀਤਿ ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਸ਼਼ਿ| ਭਦ੍ਰੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ| ਭੂਤਾ ਅਪਿ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਯਨ੍ਤਿ ਕਮ੍ਪਨ੍ਤੇ ਚ|
20 Og vil du vita det, du dårlege menneskje, at trui er nyttelaus utan gjerningar?
ਕਿਨ੍ਤੁ ਹੇ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧਮਾਨਵ, ਕਰ੍ੰਮਹੀਨਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੋ ਮ੍ਰੁʼਤ ਏਵਾਸ੍ਤ੍ਯੇਤਦ੍ ਅਵਗਨ੍ਤੁੰ ਕਿਮ੍ ਇੱਛਸਿ?
21 Abraham, vår far, vart ikkje han rettferdiggjord ved gjerningar, då han ofra Isak, son sin, på altaret?
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ੋ ਯ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰਮ੍ ਇਸ੍ਹਾਕੰ ਯਜ੍ਞਵੇਦ੍ਯਾਮ੍ ਉਤ੍ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਸ ਕਿੰ ਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯੋ ਨ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕ੍ਰੁʼਤਃ?
22 Du ser at trui verka saman med hans gjerningar, og at trui vart fullkomi ved gjerningarne,
ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੇ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਸਹਕਾਰਿਣਿ ਜਾਤੇ ਕਰ੍ੰਮਭਿਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਃ ਸਿੱਧੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ ਤਤ੍ ਕਿੰ ਪਸ਼੍ਯਸਿ?
23 og skrifti vart uppfyllt, som segjer: «Men Abraham trudde Gud, og det vart rekna honom til rettferd, » og han vart kalla Guds ven.
ਇੱਥਞ੍ਚੇਦੰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਵਚਨੰ ਸਫਲਮ੍ ਅਭਵਤ੍, ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਵਾਨ੍ ਤੱਚ ਤਸ੍ਯ ਪੁਣ੍ਯਾਯਾਗਣ੍ਯਤ ਸ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਿਤ੍ਰ ਇਤਿ ਨਾਮ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍|
24 De ser då, at eit menneskje vert rettferdiggjort ved gjerningar og ikkje berre ved tru.
ਪਸ਼੍ਯਤ ਮਾਨਵਃ ਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯਃ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕ੍ਰਿਯਤੇ ਨ ਚੈਕਾਕਿਨਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੇਨ|
25 Like eins og med skjøkja Rahab: vart ho ikkje rettferdiggjord ved gjerningar, då ho tok imot sendemennerne og slepte deim ut ein annan veg?
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯਾ ਰਾਹਬ੍ਨਾਮਿਕਾ ਵਾਰਾਙ੍ਗਨਾ ਚਾਰਾਨ੍ ਅਨੁਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਾਪਰੇਣ ਮਾਰ੍ਗੇਣ ਵਿਸਸਰ੍ਜ ਸਾਪਿ ਕਿੰ ਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯੋ ਨ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕ੍ਰੁʼਤਾ?
26 For liksom likamen er daud utan ånd, so er og trui daud utan gjerningar.
ਅਤਏਵਾਤ੍ਮਹੀਨੋ ਦੇਹੋ ਯਥਾ ਮ੍ਰੁʼਤੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਤਥੈਵ ਕਰ੍ੰਮਹੀਨਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੋ(ਅ)ਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ|
