Hebreerne 12
1 So lat no og oss, då me hev so stor ei sky av vitne ikring oss, leggja av alt som tyngjer, og syndi som heng so fast ved oss, og med tolmod renna i den kappstrid som er oss fyresett,
Mbukuliboobo, mbulikuti yuzyungulukdwe joba paiti lyabakamboni, atubikke kumbali kulemenwa koonse antoomwe aibi zyoonse. Atube amoyo mulamfu mukuchijaana mujiizyanio ooyu wambikkwa kunembo lyesu.
2 med di me ser på upphavsmannen og fullendaren til trui, Jesus, han som for den gleda som var honom fyresett, bar krossen med tol, utan å vyrda skjemsla, og no sit på høgre sida åt Guds kongsstol.
Atuswiilile Jesu, we ngomutaliko amumaninizyi walusyomo. Nkaambo lukondo lwakabikkwa kunembo lyakwe, wakalipeda kuchiingan, nikuba chakalikupa mawuse, mpawo wakakukkala kululyo lwachuuno chabulemu cha Leza.
3 Ja, tenk på honom som tolde slik motsegn av syndarar imot seg, so de ikkje skal trøytna og verta modlause i hugen!
Aboobo amumuyeye, ooyo wakatola chiimo chili boobo kuli basizibi chiteendelani aguwe, kuchihtila kuti tamubi abutela mumyoyo yanu.
4 Endå hev de ikkje gjort motstand til blods i striden mot syndi,
Taakwe nimwalina lwana achibi kuyosika kubulowa.
5 og de hev gløymt den påminning som talar til dykk som born: «Min son, vanmæt ikkje Herrens tukt, og vanmodast ikkje når han refser deg!
Alimwi mwakaluba kusungwaazigwa kumwaambila kuti inywe mbuli bana balombe: “Mwanangu, utayeeyi kuti milawu ya Mwami myuuba, na kuba abutela awo nowambilwa atala akuchita chibi anguwe.
6 for den Herren elskar, den tuktar han, og han hudflengjer kvar son som han tek seg av.»
Nkaambo Mwami ulapa malayilile kuli woonse muntu ngwayanda alimwi ulasubula mwana woonse ngwatambula.
7 Det er for tukti skuld at de toler lidingar; Gud fer med dykk som med søner. For kven er den son som faren ikkje tuktar?
Sima mukuenzegwa akulayigwa. Leza ubeleka andinywe mbuli bana. Ulabanzi ooyo mwana uula wisi utamu layi?
8 Men er de utan tukt, som alle hev fenge sin lut i, då er de lausingar og ikkje søner.
Pesi kuti kotakwe buntu, obo bantu boonse mbubaabana, ulimwana uutatambuliki alimwi toyelede pe kuba mwana wakwe.
9 Dessutan: våre feder etter kjøtet hadde me til tuktarar og hadde age for deim; skal me då ikkje mykje meir vera faderen til ånderne undergjevne og få liva?
Kuyakukunembo, twakalijisi bama taata bamunyama mbuli basikiutulayilila, alimwi twakabalemeka. Tatweelede na aboobo kuti tulemeke Wisi wa myuuya kuti tupone?
10 For hine tukta oss nokre få dagar etter sitt tykkje, men han tuktar til vårt gagn, for at me skal verta luthavande i hans heilagskap.
Nkaambo kulilimwi bbazu, bama taata besu bakatulayilila kwamazuba mache mbuli mbubakalikubona kazyeelede kulimbabo. Pesi kulilimwi bbazu leza uchita oobo kuti zitubotele kuchitila kuti tukaabaane aawe mubusalali.
11 Men all tukt synest vel, medan ho stend på, ikkje å vera til gleda, men til sorg; men sidan gjev ho deim som derved er upptamde, ei fred-rik frukt som er rettferd.
Taakwe kulayililwa kuboneka kakubotela muntu muli eecho chiindi pesi kulachisa. Pesi muchiindi chiboola kuleta muchelo waluumuno mubululami kuli aabo bakalayililwa.
12 Difor, rett dei hangande hender og dei veike kne!
Aboobo simya maboko aako aayo asiminina aansi mazwi aako.
13 Og gjer rette farvegar for føterne dykkar, so det halte ikkje skal skeiva ut, men heller vert lækt!
Panga nzila ziluleme zyamawulu aako, kuchitila kuti eezyo zilemene tazikoyookachilwa pesi ziyoponesegwa.
14 Trå etter fred med alle og etter helging! for utan henne skal ingen sjå Herren.
Amuyanduule luumuno abamwi boonse, antoomwe abusalali nkaambo iuutakwe busalali taakwe nayoomubona Mwami.
15 Og sjå til at ingen dreg seg undan frå Guds nåde, at ingi beisk rot skal renna upp og gjera mein, og mange verta smitta ved henne:
Amuchenjele kuti kuti takubi ubula luzyalo lwa Leza, alimwi takubi nuuba muyanda wakunyema uunga ulayeta kutamvwanana, kuchitila kuti biingi tababi kababisigwa ankuko.
16 at ingen må vera ein horkar eller ein vanheilag liksom Esau, som for ein einaste rett mat selde odelsretten sin.
Amuchenjele kuti takubi zyakunjila munobo zitaluleme na kuba muntu utaluleme mbuli Isawu, ooyo wakawuzya bupati bwakwe nkaambo kakulya.
17 For de veit, at han og sidan, då han vilde erva velsigningi, vart burtvist - for han fann ikkje rom for bot - endå han søkte henne med tåror.
Nkaambo mulizi kuti musule lyazezyo, naakazoyanda kutola chilongezyo, taakatambulika pe, nkaambo wakabula mweenya wakusanduka, nikunba kuti waka chiyanduula amisozi.
18 For de er ikkje komne til eit fjell som ein kann taka på, og til brennande eld og til skydimma og myrker og uver
Nkaambo teensi mwaza kuchilundu chikonzeka kugumwa, chilundu chaulilo uuyaka, mudima, kutaboneka a guwo pati.
19 og til ljom av lur og til ljod av ord, som dei høyrande bad seg undan, at det ikkje måtte verta tala meir til deim;
Teensi mwaza kuzolizya nyeele, na kujwi lyaambula majwi basikumvwa kabatamwi niliba limbi jwi lyaambuulwa kulimbabo.
20 for dei kunde ikkje bera det ordet som baud: «Um det so berre er eit dyr som kjem innåt fjellet, skal det steinast.»
Nkaambo tabakonzyi kuzikalilila eezyo nzibalayililwa: “Namnsya nuuba munyama waguma chilundu welede kutululwa mabwe.”
21 Og so gruveleg var syni, at Moses sagde: «Eg er forfærd og skjelvande rædd.»
Chakalikuyoosya loko echi chakabonwa a Mozesi awo naakati, “Ndilikuyoowa alimwi ndilikukankama.”
22 Men de er komne til Sions fjell og den livande Guds by, til det himmelske Jerusalem og til dei mange tusund englar,
Pesi mwasika kuchilundu cha Zayoni akudolopo lya Leza upona, Jelusalemu lyakujulu, akumakumi azyuulu zyabangelo zili kupobola.
23 til høgtidstemna og lyden av dei fyrstefødde, som er uppskrivne i himmelen, og til domaren som er Gud for alle, og til ånderne av dei fullenda rettferdige,
Mwasika kumbungano yamwana wabubele, ooyo wakalembwa kujulu. Mwasika kuli Leza, Mubetesi waboomnse, akumyuuya yabaluleme bakalulamikwa.
24 og til millommannen for ei ny pakt, Jesus, og til skvettings-blodet, som talar betre enn Abels blod.
Alimwi mwasika kuli Jesu, simwiima aakati wachizuminano chipya, akubulowa bwakasamnsiilwa bwaambula zilimbubo kwiinda bulowa bwa Abela.
25 Sjå til at de ikkje viser ifrå dykk honom som talar! For når hine ikkje slapp undan, som viste ifrå seg honom som tala på jordi, kor mykje mindre skal me då sleppa undan, um me vender oss ifrå honom som talar frå himmelen!
Amubone kuti tamumukasyi ooyo uulikwaambula. Nkaambo kaansinga tebakafutuka nibakachija ooyo wakabalayilila aanyika, nkuche kuti tufuke na twachija ooyo ulikutulayilila kuzwa kujulu.
26 Hans røyst riste den gong jordi; men no hev han lova og sagt: «Endå ein gong rister eg ikkje berre jordi, men himmelen med.»
Mulichimwi chiindi, jwi lyakwe lyakateketesya nyika. Pesi lino wasyomezya wati, “Ilubo, nsikozoteketya nyika ayilike pe, pesi amajulu woonse.”
27 Men dette: «Endå ein gong» syner, at dei ting som vert riste, skal umskiftast, då det er skapte ting, so dei som ikkje vert riste, skal vara ved.
Aya majwi, “Chimbi lubo chiindi,” kwaamba kugwisya eezyo zintu zikonzya kuteketesegwa, kwaamba kuti, zintu zyakalengwa, kuchitila kuti zintu zitakonzeki kuteketesegwa zichaale.
28 Lat difor oss som fær eit uruggelegt rike, vera takksame og dermed tena Gud til hans hugnad med blygd og otte!
Aboobo, kutambula bwami butakonzyi kuteketesegwa, atulumbe, amuleyi nzila tumukombe Leza mubulemu bupati akuyoowa.
29 For vår Gud er ein øydande eld.
Nkaambo Leza wesu mulilo uyaka akutenta.
