Hebreerne 12
1 So lat no og oss, då me hev so stor ei sky av vitne ikring oss, leggja av alt som tyngjer, og syndi som heng so fast ved oss, og med tolmod renna i den kappstrid som er oss fyresett,
ⲁ̅ⲈⲐⲂⲈⲪⲀⲒ ⲄⲀⲢ ⲀⲚⲞⲚ ϨⲰⲚ ⲈⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨϬⲎⲠⲒ ⲚⲦⲀⲒⲘⲀⲒⲎ ⲬⲎ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲈϪⲰⲚ ⲚⲦⲈϨⲀⲚⲘⲀⲢⲦⲨⲢⲞⲤ ⲈⲀⲚⲬⲰ ⲚⲤⲰⲚ ⲘⲘⲈⲦϬⲀⲤⲒϨⲎⲦ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲚⲈⲘ ⲪⲚⲞⲂⲒ ⲈⲦⲞϨⲒ ⲈⲢⲀⲦϤ ⲈⲢⲞⲚ ⲈⲘⲀϢⲰ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲞⲨϨⲨⲠⲞⲘⲞⲚⲎ ⲘⲀⲢⲈⲚϬⲞϪⲒ ϦⲈⲚⲠⲒⲀⲄⲰⲚ ⲈⲦⲬⲎ ⲚⲀⲚ ⲈϦⲢⲎⲒ.
2 med di me ser på upphavsmannen og fullendaren til trui, Jesus, han som for den gleda som var honom fyresett, bar krossen med tol, utan å vyrda skjemsla, og no sit på høgre sida åt Guds kongsstol.
ⲃ̅ⲈⲚϪⲞⲨϢⲦ ⲈⲠⲀⲢⲬⲎⲄⲞⲤ ⲚⲦⲈⲪⲚⲀϨϮ ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲢⲈϤϪⲰⲔ ⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲪⲀⲒ ⲈⲦⲈ ⲚⲦϢⲈⲂⲒⲰ ⲘⲠⲒⲢⲀϢⲒ ⲈⲦⲬⲎ ϦⲀϪⲰϤ ⲀϤⲀⲘⲞⲚⲒ ⲚⲦⲞⲦϤ ⲈⲞⲨⲤⲦⲀⲨⲢⲞⲤ ⲀϤⲈⲢⲔⲀⲦⲀⲪⲢⲞⲚⲒⲚ ⲘⲠϢⲒⲠⲒ ⲀϤϨⲈⲘⲤⲒ ⲤⲀⲞⲨⲒⲚⲀⲘ ⲘⲠⲒⲐⲢⲞⲚⲞⲤ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ.
3 Ja, tenk på honom som tolde slik motsegn av syndarar imot seg, so de ikkje skal trøytna og verta modlause i hugen!
ⲅ̅ⲘⲈⲔⲘⲈⲔ ⲐⲎⲚⲞⲨ ⲄⲀⲢ ⲈⲦⲀⲒⲘⲈⲦⲢⲈϤⲀⲘⲞⲚⲒ ⲚⲦⲞⲦϤ ⲚⲦⲈⲪⲀⲒ ⲘⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲞⲦⲞⲨ ⲚⲚⲒⲢⲈϤⲈⲢⲚⲞⲂⲒ ⲈⲨⲀⲚⲦⲒⲖⲞⲄⲒⲀ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲘⲘⲒⲚ ⲘⲘⲰⲞⲨ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈⲦⲈⲚϢⲦⲈⲘϬⲒϦⲒⲤⲒ ⲈⲢⲈⲦⲈⲚⲂⲎⲖ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲈⲦⲈⲚⲮⲨⲬⲎ.
4 Endå hev de ikkje gjort motstand til blods i striden mot syndi,
ⲇ̅ⲘⲠⲀⲦⲈⲦⲈⲚⲞϨⲒ ⲈⲢⲀⲦⲈⲚ ⲐⲎⲚⲞⲨ ⲈⲢⲈⲦⲈⲚϮ ⲞⲨⲂⲈ ⲪⲚⲞⲂⲒ ϢⲀ ⲈϦⲢⲎⲒ ⲈⲠⲤⲚⲞϤ.
5 og de hev gløymt den påminning som talar til dykk som born: «Min son, vanmæt ikkje Herrens tukt, og vanmodast ikkje når han refser deg!
ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲢⲈⲦⲈⲚⲈⲢⲠⲰⲂϢ ⲘⲠⲒⲐⲰⲦ ⲚϨⲎⲦ ⲪⲀⲒ ⲈⲦⲀϤⲤⲀϪⲒ ⲚⲈⲘⲰⲦⲈⲚ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲚϨⲀⲚϢⲎⲢⲒ ⲠⲀϢⲎⲢⲒ ⲘⲠⲈⲢⲈⲢⲔⲞⲨϪⲒ ⲚϨⲎⲦ ϦⲈⲚϮⲤⲂⲰ ⲚⲦⲈⲠϬⲞⲒⲤ ⲞⲨⲆⲈ ⲘⲠⲈⲢⲂⲰⲖ ⲈⲂⲞⲖ ⲈϤⲤⲞϨⲒ ⲘⲘⲞⲔ.
6 for den Herren elskar, den tuktar han, og han hudflengjer kvar son som han tek seg av.»
ⲋ̅ⲪⲎ ⲄⲀⲢ ⲈⲦⲈ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲘⲈⲒ ⲘⲘⲞϤ ϢⲀϤϮⲤⲂⲰ ⲚⲀϤ ϢⲀϤⲈⲢⲘⲀⲤⲦⲒⲄⲄⲞⲒⲚ ⲆⲈ ⲚϢⲎⲢⲒ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲦⲈϤⲚⲀϢⲞⲠⲞⲨ ⲈⲢⲞϤ.
7 Det er for tukti skuld at de toler lidingar; Gud fer med dykk som med søner. For kven er den son som faren ikkje tuktar?
ⲍ̅ⲀⲢⲒϨⲨⲠⲞⲘⲈⲚⲒⲚ ⲚⲤⲂⲰ ⲀϤⲤⲀϪⲒ ⲚⲈⲘⲰⲦⲈⲚ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲚϨⲀⲚϢⲎⲢⲒ ⲚϪⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲒⲘ ⲄⲀⲢ ⲚϢⲎⲢⲒ ⲈⲦⲈ ⲘⲠⲀⲢⲈ ⲠⲈϤⲒⲰⲦ ϮⲤⲂⲰ ⲚⲀϤ.
8 Men er de utan tukt, som alle hev fenge sin lut i, då er de lausingar og ikkje søner.
ⲏ̅ⲒⲤϪⲈ ⲦⲈⲦⲈⲚⲬⲎ ⲤⲀⲂⲞⲖ ⲚϮⲤⲂⲰ ⲐⲎ ⲈⲦⲀⲨⲈⲢϢⲪⲎⲢ ⲈⲢⲞⲤ ⲦⲎⲢⲞⲨ ϨⲀⲢⲀ ⲚⲐⲰⲦⲈⲚ ϨⲀⲚϢⲎⲢⲒ ⲚⲚⲞⲨϪ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲐⲰⲦⲈⲚ ϨⲀⲚϢⲎⲢⲒ ⲀⲚ.
9 Dessutan: våre feder etter kjøtet hadde me til tuktarar og hadde age for deim; skal me då ikkje mykje meir vera faderen til ånderne undergjevne og få liva?
ⲑ̅ⲒⲤϪⲈ ⲚⲈⲚⲒⲞϮ ⲘⲈⲚ ⲚⲦⲈⲦⲤⲀⲢⲜ ⲚⲀⲨⲚⲦⲀⲚ ⲘⲘⲀⲨ ⲚⲢⲈϤϮⲤⲂⲰ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲚϢⲪⲒⲦ ϦⲀⲦⲞⲨϨⲎ ⲒⲈ ⲚϨⲞⲨⲞ ⲀⲚ ϪⲈ ⲚⲦⲈⲚϬⲚⲈϪⲰⲚ ⲘⲪⲒⲰⲦ ⲚⲦⲈⲚⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈⲚⲰⲚϦ.
10 For hine tukta oss nokre få dagar etter sitt tykkje, men han tuktar til vårt gagn, for at me skal verta luthavande i hans heilagskap.
ⲓ̅ⲚⲎ ⲘⲈⲚ ⲄⲀⲢ ⲠⲢⲞⲤ ⲞⲨⲔⲞⲨϪⲒ ⲚⲈϨⲞⲞⲨ ⲚⲀⲨϮⲤⲂⲰ ⲚⲀⲚ ⲔⲀⲦⲀ ⲠⲈⲦⲈϨⲚⲰⲞⲨ ⲪⲀⲒ ⲆⲈ ⲚⲐⲞϤ ⲠⲈⲦⲈⲢⲚⲞϤⲢⲒ ⲚⲀⲚ ⲚϨⲞⲨⲞ ϪⲈ ⲚⲦⲈⲚϬⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲦⲈϤⲘⲈⲦⲦⲞⲨⲂⲞ.
11 Men all tukt synest vel, medan ho stend på, ikkje å vera til gleda, men til sorg; men sidan gjev ho deim som derved er upptamde, ei fred-rik frukt som er rettferd.
ⲓ̅ⲁ̅ⲤⲂⲰ ⲆⲈ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲠⲢⲞⲤ ϮⲞⲨⲚⲞⲨ ⲘⲈⲚ ⲘⲠⲀⲔϪⲈⲘⲞⲨ ⲈⲚⲀⲞⲨⲢⲀϢⲒ ⲚⲈⲀⲖⲖⲀ ⲚⲦⲈⲞⲨⲘⲔⲀϨ ⲚϨⲎⲦ ⲈⲠϦⲀⲈ ⲆⲈ ⲞⲨⲞⲨⲦⲀϨ ⲚϨⲒⲢⲎⲚⲒⲔⲞⲚ ⲚⲦⲈϮⲘⲈⲐⲘⲎⲒ ϢⲀⲤⲦⲎⲒϤ ⲚⲚⲎ ⲈⲦⲀⲨⲈⲢⲄⲨⲘⲚⲀⲌⲒⲚ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲞⲦⲤ.
12 Difor, rett dei hangande hender og dei veike kne!
ⲓ̅ⲃ̅ⲈⲐⲂⲈⲪⲀⲒ ⲚⲒϪⲒϪ ⲈⲦⲬⲎ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲪⲀⲦ ⲈⲦⲂⲎⲖ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲀⲦⲀϨⲰⲞⲨ ⲈⲢⲀⲦⲞⲨ
13 Og gjer rette farvegar for føterne dykkar, so det halte ikkje skal skeiva ut, men heller vert lækt!
ⲓ̅ⲅ̅ⲀⲢⲒⲞⲨⲒ ⲚϨⲀⲚϪⲒⲚϬⲞϪⲒ ⲈⲨⲤⲞⲨⲦⲰⲚ ⲚⲚⲈⲦⲈⲚϬ ⲀⲖⲀⲨϪ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈϢⲦⲈⲘ ϮⲘⲈⲦϬⲀⲖⲈ ⲢⲒⲔⲒ ⲘⲀⲖⲖⲞⲚ ⲆⲈ ⲚⲦⲈⲤⲖⲞϪⲤ.
14 Trå etter fred med alle og etter helging! for utan henne skal ingen sjå Herren.
ⲓ̅ⲇ̅ϬⲞϪⲒ ⲚⲤⲀϮϨⲒⲢⲎⲚⲎ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲦⲞⲨⲂⲞ ⲪⲎ ⲈⲦⲈ ⲀⲦϬⲚⲞⲨϤ ⲘⲘⲞⲚ ϨⲖⲒ ⲚⲀⲚⲀⲨ ⲘⲠϬⲞⲒⲤ.
15 Og sjå til at ingen dreg seg undan frå Guds nåde, at ingi beisk rot skal renna upp og gjera mein, og mange verta smitta ved henne:
ⲓ̅ⲉ̅ⲈⲢⲈⲦⲈⲚⲤⲞⲘⲤ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲎⲠⲰⲤ ⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲀⲒ ⲈϤϢⲀⲦ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲒϨⲘⲞⲦ ⲘⲎⲠⲰⲤ ⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲚⲞⲨⲚⲒ ⲚϢⲀϢⲒ ⲈⲤⲢⲎⲦ ⲈⲠϢⲰⲒ ⲈⲤϮⲘⲔⲀϨ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲞⲦⲤ ⲚⲦⲈⲞⲨⲘⲎϢ ϬⲰϦⲈⲘ.
16 at ingen må vera ein horkar eller ein vanheilag liksom Esau, som for ein einaste rett mat selde odelsretten sin.
ⲓ̅ⲋ̅ⲘⲎⲠⲰⲤ ⲀⲚ ⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲠⲞⲢⲚⲞⲤ ⲒⲈ ⲞⲨⲤⲀϤϨⲎⲦ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲚⲎⲤⲀⲨ ⲪⲎ ⲈⲦⲀϤϮ ⲚⲦⲈϤⲘⲈⲦϢⲀⲘⲒⲤⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲞⲨϦⲢⲈ ⲚⲞⲨⲰⲦ.
17 For de veit, at han og sidan, då han vilde erva velsigningi, vart burtvist - for han fann ikkje rom for bot - endå han søkte henne med tåror.
ⲓ̅ⲍ̅ⲦⲈⲦⲈⲚⲤⲰⲞⲨⲚ ϪⲈ ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲰⲤ ⲈϤⲞⲨⲰϢ ⲈⲈⲢⲔⲖⲎⲢⲞⲚⲞⲘⲒⲚ ⲘⲠⲒⲤⲘⲞⲨ ⲀⲨϨⲒⲦϤ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲠⲈϤϪⲈⲘ ⲘⲀ ⲄⲀⲢ ⲚⲈⲢⲘⲈⲦⲀⲚⲞⲒⲚ ⲔⲈⲦⲞⲒ ⲚⲈⲀϤⲔⲰϮ ⲚⲤⲰⲤ ϦⲈⲚϨⲀⲚⲈⲢⲘⲰⲞⲨⲒ.
18 For de er ikkje komne til eit fjell som ein kann taka på, og til brennande eld og til skydimma og myrker og uver
ⲓ̅ⲏ̅ⲘⲠⲈⲦⲈⲚⲒ ⲄⲀⲢ ϨⲀ ⲞⲨⲬⲢⲰⲘ ⲚϪⲞⲘϪⲈⲘ ⲞⲨⲞϨ ⲈϤⲘⲞϨ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲄⲚⲞⲪⲞⲤ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲬⲀⲔⲒ ⲈϤⲪⲞⲚϨ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲤⲀⲢⲀⲐⲎⲞⲨ.
19 og til ljom av lur og til ljod av ord, som dei høyrande bad seg undan, at det ikkje måtte verta tala meir til deim;
ⲓ̅ⲑ̅ⲚⲈⲘ ⲠⲤⲈⲚⲤⲈⲚ ⲚⲦⲈⲞⲨⲤⲀⲖⲠⲒⲄⲄⲞⲤ ⲚⲈⲘ ⲦⲤⲘⲎ ⲚⲦⲈϨⲀⲚⲤⲀϪⲒ ⲐⲎ ⲈⲦⲀ ⲚⲎ ⲈⲦⲤⲰⲦⲈⲘ ⲈⲢⲞⲤ ⲈⲢⲠⲀⲢⲀⲦⲒⲤⲐⲈ ⲈϢⲦⲈⲘⲞⲨⲀϨⲈⲘ ⲤⲀϪⲒ ⲚⲈⲘⲰⲞⲨ.
20 for dei kunde ikkje bera det ordet som baud: «Um det so berre er eit dyr som kjem innåt fjellet, skal det steinast.»
ⲕ̅ⲚⲀⲨϢϤⲀⲒ ⲄⲀⲢ ⲀⲚ ⲠⲈ ϦⲀ ⲠⲈⲦⲈⲚⲀⲨϪⲰ ⲘⲘⲞϤ ⲔⲀⲚ ⲞⲨⲐⲎⲢⲒⲞⲚ ⲀϤϢⲀⲚϬⲒ ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲦⲰⲞⲨ ⲈⲨⲈϨⲒⲰⲚⲒ ⲈϪⲰϤ
21 Og so gruveleg var syni, at Moses sagde: «Eg er forfærd og skjelvande rædd.»
ⲕ̅ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲚⲀϤⲞⲒ ⲚϨⲞϮ ⲚϪⲈⲠⲈⲐⲞⲨⲞⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲰⲨⲤⲎⲤ ⲄⲀⲢ ⲀϤϪⲞⲤ ϪⲈ ϮⲞⲒ ⲚϨⲞϮ ⲞⲨⲞϨ ϮⲤⲐⲈⲢⲈⲦⲈⲢ.
22 Men de er komne til Sions fjell og den livande Guds by, til det himmelske Jerusalem og til dei mange tusund englar,
ⲕ̅ⲃ̅ⲀⲖⲖⲀ ⲀⲢⲈⲦⲈⲚⲒ ϨⲀ ⲠⲒⲦⲰⲞⲨ ⲚⲦⲈⲤⲒⲰⲚ ⲚⲈⲘ ϮⲂⲀⲔⲒ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲈⲦⲞⲚϦ ⲒⲈⲢⲞⲤⲀⲖⲎⲘ ⲚⲦⲈⲦⲪⲈ ⲚⲈⲘ ϨⲀⲚⲐⲂⲀ ⲚⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ⲈⲨⲈⲢϢⲀⲒ.
23 til høgtidstemna og lyden av dei fyrstefødde, som er uppskrivne i himmelen, og til domaren som er Gud for alle, og til ånderne av dei fullenda rettferdige,
ⲕ̅ⲅ̅ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲈⲔⲔⲖⲎⲤⲒⲀ ⲚⲦⲈϨⲀⲚϢⲀⲘⲒⲤⲒ ⲈⲤⲤϦⲎⲞⲨⲦ ϦⲈⲚⲚⲒⲪⲎⲞⲨⲒ ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲢⲈϤϮϨⲀⲠ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲦⲈⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲚⲦⲈⲚⲒⲐⲘⲎⲒ ⲈⲦϪⲎⲔ ⲈⲂⲞⲖ.
24 og til millommannen for ei ny pakt, Jesus, og til skvettings-blodet, som talar betre enn Abels blod.
ⲕ̅ⲇ̅ⲚⲈⲘ ⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲠⲒⲘⲈⲤⲒⲦⲎⲤ ⲚⲦⲈϮⲆⲒⲀⲐⲎⲔⲎ ⲘⲂⲈⲢⲒ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲤⲚⲞϤ ⲚⲦⲈⲞⲨⲚⲞⲨϪϦ ⲈϤⲤⲀϪⲒ ⲈϨⲞⲦⲈ ⲪⲀ ⲀⲂⲈⲖ.
25 Sjå til at de ikkje viser ifrå dykk honom som talar! For når hine ikkje slapp undan, som viste ifrå seg honom som tala på jordi, kor mykje mindre skal me då sleppa undan, um me vender oss ifrå honom som talar frå himmelen!
ⲕ̅ⲉ̅ⲀⲚⲀⲨ ⲘⲠⲈⲢⲈⲢⲠⲀⲢⲀⲦⲒⲤⲐⲈ ⲘⲠⲈⲦⲤⲀϪⲒ ⲒⲤϪⲈ ⲄⲀⲢ ⲚⲎ ⲘⲠⲞⲨϢⲪⲰⲦ ϨⲒϪⲈⲚ ⲠⲒⲔⲀϨⲒ ⲈⲦⲀⲨⲈⲢⲠⲀⲢⲀⲦⲒⲤⲐⲈ ⲘⲠⲈⲦⲤⲀϪⲒ ⲚϨⲞⲨⲞ ⲘⲀⲖⲖⲞⲚ ⲀⲚⲞⲚ ϦⲀ ⲚⲎ ⲈⲐⲚⲀⲔⲈⲦ ϨⲢⲀⲨ ⲤⲀⲂⲞⲖ ⲘⲪⲎ ⲈⲦⲀϤⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲒⲪⲎⲞⲨⲒ.
26 Hans røyst riste den gong jordi; men no hev han lova og sagt: «Endå ein gong rister eg ikkje berre jordi, men himmelen med.»
ⲕ̅ⲋ̅ⲪⲎ ⲈⲦⲀ ⲦⲈϤⲤⲘⲎ ⲔⲒⲘ ⲘⲠⲒⲔⲀϨⲒ ⲘⲠⲒⲤⲎ ⲞⲨ ϮⲚⲞⲨ ⲆⲈ ⲀϤⲰϢ ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲈⲦⲒ ⲔⲈⲤⲞⲠ ⲀⲚⲞⲔ ϮⲚⲀⲘⲞⲚⲘⲈⲚ ⲞⲨ ⲘⲞⲚⲞⲚ ⲈⲠⲔⲀϨⲒ ⲀⲖⲖⲀ ⲚⲈⲘ ϮⲔⲈⲪⲈ
27 Men dette: «Endå ein gong» syner, at dei ting som vert riste, skal umskiftast, då det er skapte ting, so dei som ikkje vert riste, skal vara ved.
ⲕ̅ⲍ̅ⲠⲒⲈⲦⲒ ⲆⲈ ⲚⲔⲈⲤⲞⲠ ⲈϤⲦⲀⲘⲞ ⲘⲘⲞⲚ ⲈⲨⲞⲨⲰⲦⲈⲂ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲦⲈⲚⲎ ⲈⲦⲞⲨⲔⲒⲘ ⲈⲢⲰⲞⲨ ϨⲰⲤ ⲈⲨⲐⲘⲀⲒⲎⲞⲨⲦ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲞⲨϢⲰⲠⲒ ⲈⲨⲤⲘⲞⲚⲦ ⲚϪⲈⲚⲎ ⲈⲦⲈⲚⲤⲈⲔⲒⲘ ⲀⲚ.
28 Lat difor oss som fær eit uruggelegt rike, vera takksame og dermed tena Gud til hans hugnad med blygd og otte!
ⲕ̅ⲏ̅ⲈⲐⲂⲈⲪⲀⲒ ⲈⲚⲚⲀϬⲒ ⲚⲞⲨⲘⲈⲦⲞⲨⲢⲞ ⲚⲀⲦⲔⲒⲘ ⲘⲀⲢⲈⲚϢⲰⲠⲒ ⲈⲞⲨⲞⲚ ϨⲘⲞⲦ ⲚⲦⲞⲦⲈⲚ ⲪⲀⲒ ⲈⲦⲈⲚⲚⲀϢⲈⲘϢⲒ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲞⲦϤ ⲈⲚⲢⲀⲚⲀϤ ϦⲈⲚⲞⲨϨⲞϮ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲤⲐⲈⲢⲦⲈⲢ.
29 For vår Gud er ein øydande eld.
ⲕ̅ⲑ̅ⲔⲈ ⲄⲀⲢ ⲠⲈⲚⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲬⲢⲰⲘ ⲈϤⲞⲨⲰⲘ ⲠⲈ.
