Amos 3

1 Høyre dette ordet som Herren hev tala imot dykk, de Israels søner, mot heile den ætti som eg hev ført upp frå Egyptarland:

E HOOLOHE i keia olelo a Iehova i olelo mai ai no oukou, e na mamo a Iseraela, No ka ohana a pau, a'u i lawe mai ai mai ka aina o Aigupita mai, i mai la,

2 Dykk einast kannast ved av alle ætter på jordi. Difor eg heimsøkjer dykk for alt det vonde de hev gjort.

O oukou wale no ka'u i ike ai, mamua o na ohana a pau o ka honua: No ia mea, e hoopai aku ai au ia oukou no ko oukou hewa a pau.

3 Gjeng tvo-eine saman tru, utan dei samstelte vart?

E hiki anei i na mea elua ke hele pu, ke kuikahi pu ole laua?

4 Tru løva burar i skogen utan eit rov det gjeld? Let ungløva høyra sitt mål, når i hola ho ligg, utan ho fengdi fekk?

E uwo anei ka liona ma ka ululaau ke loaa ole ia ia ke pio? E hoopuka anei ka liona opio i kona leo mai kona lua aku, ke loaa ole ia ia kekahi mea?

5 Tru fuglen i snara på jordi fell, utan at snara er uppsett? Tru vel at glefsa sprett att, utan at noko sit fast?

E haule anei ka manu iloko o ka pahele ma ka honua ke ole ka pahele nona? E lawe anei kekahi i ka pahele mai ka honua ae ke loaa ole ia ia kekahi mea iki?

6 Eller ljomar luren i by, utan at folket fær støkk? Eller hender ulukka i by, utan at Herren hev gjort det?

E puhiia anei ka pu ma ke kulanakauhale, a pihoihoi ole na kanaka? He ino anei maloko o ke kulanakauhale, aole na Iehova ia i hana?

7 For ikkje gjer Herren, Herren nokon ting, utan han tenarom sine, profetom, forkynner si løynråd.

No ka mea, aole e hana mai o Iehova ka Haku i kekahi mea, Ke hoike ole mai ia i kona mea huna i kana mau kauwa, i na kaula.

8 Når løva mun bura, kven må ikkje ræddast? Når han talar Herren, Herren, kven vert ikkje då profet?

Ua uwo mai ka liona, owai la ka mea makau ole? Ua olelo mai o Iehova ka Haku, owai la ka mea wanana ole?

9 Rope ut yver Asdod borger og yver borger i Egyptarland: «Dykk samle på Samariafjelli og sjå kor fælt eit ståk der er, og valdsverk som der råder!»

E hai aku ma na halealii i Asedoda, A ma na halealii i ka aina o Aigupita, a e i aku, E hoakoakoaia oukou maluna o na mauna o Samaria, A e nana i ka haunaele nui iwaenakonu ona, A i na hookaumaha ana iloko ona.

10 Dei hev ikkje vit på framferd rett, segjer Herren, dei som haugar valdsverk og tjon i borgerne sine i hop.

Aole lakou e ike e hana i ka pono, wahi a Iehova, Hoiliili lakou i ka waiwai alunu, A i ka mea kaili wale, iloko o ko lakou mau halealii.

11 Difor, so segjer Herren, Herren: Fiendar herset ditt land. Di magt skal støytast i knas, dine borger plundrast.

No ia mea, ke olelo mai nei o Iehova ka Haku, peneia; E hele mai auanei ka enemi, a puni ka aina; A e lawe aku ia i kou ikaika mai ou aku la, A e haoia kou mau halealii.

12 So segjer Herren: Som hyrdingen friar frå løvegap eit par bein ell’ ein øyrelapp, so bergast dei skal, dei Israels-søner, som i Samaria sit i sofa-krå, på putebenk.

Ke olelo mai nei o Iehova, peneia; E like me ke kahuhipa i hoopakele mailoko mai o ka waha o ka liona, i na wawae elua a me kekahi apana o ka pepeiao; Pela e hoopakeleia na mamo a Iseraela, ka poe e noho ana ma Samaria ma ke kihi o kahi moe, a ma Damaseko ma kahi hikiee.

13 Høyr og vitna mot Jakobs hus! segjer Herren, Herren, allhers Gud:

E hoolohe oukou, a e hoike aku i ko ka hale o Iakoba, wahi a Iehova ka Haku, ke Akua o na kaua;

14 Den dagen eg straffar Israel brot, då straffar eg Betels altar, og altarhorni vert hogne, og dei skal falla til jordi.

A i ka la a'u e hoopai aku ai i ka hewa o ka Iseraela iluna ona, A e hoopai hoi au i na kuahu o Betela: A e okiia na pepeiaohao o ke kuahu, a haule iho la ia ilalo i ka honua.

15 Eg vinterstova hogg ned, sumarstova med. Filsbeinssalar skal falla, og mange hus skal verta øydde, segjer Herren.

A e wahi aku au i ka hale hooilo me ka hale kau. A e wawahiia na hale niho elepani, A hoopauia hoi na hale nui, wahi a Iehova.