Apostlenes-gjerninge 28

1 Då me no var berga, fekk me vita at øyi heitte Malta.

Eikhoina tekta kaidana kangphalda thunglabada, ithat adu Malta kou-i haiba eikhoina khangle.

2 Dei innfødde synte oss uvanleg mannemilda; dei kveikte ein eld og tok seg av oss alle saman, då det tok til å regna og var kaldt.

Lamdam adugi mising aduna eikhoida yamna nungsi heirammi. Nong churakpa amadi ingbagi maramna makhoina mei hougatpiduna eikhoi pumnamakpu taramna oklammi.

3 Men då Paulus tok saman ein haug med turrkvist og lagde på elden, kom det for varmen skuld ein orm ut og beit seg fast i handi hans.

Paul-na sing mapun ama komjillaga meinungda thadabada meisa adugi maramna lil ama thoraktuna mahakki khutta yetlammi.

4 Då dei innfødde såg dyret hanga ved handi hans, sagde dei til kvarandre: «Dette menneskjet er i all vissa ein mordar, som den hemnande rettferd ikkje gjev lov til å liva, endå han er berga frå havet.»

Paul-gi khutta yalliba lil adu ubada lamdam adugi misingna makhoi masel hainarak-i, “Nupa asi soidana mihatpa oigani maramdi mahak ipak asidagi nanthoraklabasu achumba wayelna mahak hinghanbidre.”

5 Han riste dyret av seg inn i elden og hadde ikkje noko mein av det.

Adubu mangonda asok apan amata yaodana Paul-na lil adu meinungda kantharammi.

6 Men dei venta at han skulde trutna upp eller brått siga daud ned. Men då dei hadde venta ei lang stund og såg at det ikkje hende honom noko ilt, slo dei um og sagde at han var ein gud.

Paul-bu pomkhatlakpa nattraga khanghoudana siduna tugani haina makhoina khallammi adubu makhoina kuina ngairabada mangonda karisu asoi angam thokpa udrabada makhoigi wakhal hongduna hairak-i, “Mahak laini.”

7 Men ikkje langt frå den staden hadde den fyrste mannen på øyi ein gard; mannen heitte Publius, og han tok imot oss og synte oss venleg gjestmildskap i tri dagar.

Ithat adugi phamnaiba makok Publius kouba nupa adugi lam khara manak nakpa aduda leirammi. Mahakna eikhoibu taramna okpiduna numit humni eikhoibu mahakkida leihanbirammi.

8 Og det råka so til, at far åt Publius låg hardt sjuk av feber og blodgang. Paulus gjekk inn til honom og bad og lagde henderne på honom og lækte honom.

Publius-ki mapa adu laihou houbana amadi iton phaibana naduna phamungda leirammi. Mahakki kada Paul-na changduna haijarammi aduga mahakki mathakta khut thambiduna anaba phahanbire.

9 Og då dette hadde hendt seg, kom og dei andre på øyi som hadde sjukdomar, og dei vart lækte.

Thoudok asi thoklabada ithat aduda leiba anaba pumnamak laklammi aduga naba phajarammi.

10 Dei gjorde og stor æra på oss, og då me for derifrå, førde dei um bord slikt som me kunde trenga til.

Makhoina eikhoibu makhal kayada ikai khumnabirammi aduga eikhoina chatlamdaida makhoina eikhoigi higi khongchat adugi changgadaba potlam makheisu pibirammi.

11 Då tri månader var lidne, for me derifrå på eit skip frå Aleksandria, som hadde lege vinteren yver ved øyi og hadde Tvillingarne til merke.

Tha ahumgi matungda Ithat aduda ningthamtha lellamba Alexandria-dagi Castor amadi Pollux kouba lai anigi makok hakpa hi amada eikhoi tongduna chatlammi.

12 Og me kom inn til Syrakus og vart verande der i tri dagar.

Eikhoi Syracuse saharda thunglammi aduga mapham aduda numit humni leirammi.

13 Derifrå siglde me ikring og kom til Regium; og då det vart sunnanvind dagen etter, kom me på tvo dagar til Puteoli.

Mapham adudagi eikhoi hi tongduna Rhegium saharda thungle. Mathanggi numitta kharomdagi nungsit humlakpa houraklammi aduga nini suba numitta eikhoi apikpa sahar Puteoli-da thunglammi.

14 Der fann me brør og vart bedne um å drygja sju dagar hjå deim. Og so kom me til Rom.

Mapham aduda thajaba ichil-inao khara thengnarammi. Makhoina eikhoibu chayol ama makhoiga leiminanaba haijarammi. Asum touduna eikhoi Rome-da laklammi.

15 Og då brørne der fekk høyra um oss, gjekk dei ut imot oss til Forum Appii og Tres Tabernæ; då Paulus såg deim, takka han Gud og fekk mod.

Rome-da leiba thajaba ichil inaosingna eikhoigi maramda tare aduga Appius-ki Keithel amadi Mithungsang Ahum kouba maphamsing adu phaoba eikhoibu unaba laklammi. Paul-na makhoibu ubada Tengban Mapubu thagatlammi amadi pukning thougatcharammi.

16 Då me so var komne til Rom, gav hovudsmannen fangarne yver til hovdingen for livvakti. Men Paulus fekk lov til å bu for seg sjølv saman med den hermannen som vakta honom.

Eikhoina Rome-da thunglabada Paul-bu lanmi amana ngak-hallaga mathanta leibagi ayaba pirammi.

17 Og då tri dagar var gjengne, hende det seg at Paulus kalla saman dei fyrste menner av jødarne der i byen, og då dei var komne saman, sagde han til deim: «Brør! Eg, som ingen ting hev gjort imot vårt folk eller våre fedre-seder, eg er frå Jerusalem yvergjeven som fange i henderne på romarane.

Numit humnigi matungda Paul-na lamdam adugi Jihudi luchingbasingbu mitin amada kourammi. Makhoina tillabada mahakna makhoida hairak-i, “Eigi ichil-inaosa, eina eikhoigi misinggi maiyokta nattraga eikhoigi ipa-ipusingna thambiramba chatnabisinggi maiyokta karisu toudrabasu eibu Jerusalem-da pharaga Rome-gi misingda sinnare.

18 Då dei hadde forhøyrt meg, vilde dei lata meg laus, av di det ikkje var nokor daudssak imot meg.

Eibu wahang paohang touraba matungda Rome-gi misingna eibu thadokpa pamkhi maramdi eina siba yaba cheirak phangbagi maral amata toukhide haiba makhoina khanglammi.

19 Men då jødarne sette seg imot det, vart eg nøydd til å skjota saki inn for keisaren, men ikkje som um eg hadde noko klaga mitt folk for.

Adubu Jihudisingna madugi maiyokta leibagi maramna eihak Ningthourelda wayenbinaba haijaba takhi adubu eigi isagi misinggi mathakta eina maral sinaba lei haibadi natte.

20 For den sak skuld hev eg då kalla dykk hit, so eg kunde få sjå dykk og tala med dykk; for det er for Israels von skuld eg ligg i denne lekkja.»

Maram asina eina nakhoibu unajanaba amadi wari sajanaba koujabani. Eihak yotling phalangna pulliba asi Israel-gi misingna asa thamjariba Ibungo mahakkidamaktani.”

21 Dei sagde til honom: «Me hev ikkje fenge noko brev um deg frå Judæa, og ikkje hev nokon av brørne heller kome hit og fortalt eller sagt noko vondt um deg.

Maduda makhoina khumlak-i, “Nahakki maramda Judea-dagi ayiba che amata phangde aduga mapham adudagi lakpa misingnasu nahakki maramda phattaba pao amata pirakte.

22 Men me finn det rett at du let oss høyra dine tankar; for um denne serflokken er det oss kunnigt at han vert motsagd alle stader.»

Adubu nahakna kari khalli haibadu eikhoina taning-i maramdi mapham khudingda kanglup asigi maiyokta misingna ngangnaba eikhoina tai.”

23 Då dei hadde fastsett ein dag for honom, kom det ein større flokk til honom der han budde; og han lagde då ut for deim og vitna um Guds rike og søkte å yvertyda deim um Jesus ut av Mose lov og profetarne, frå tidleg um morgonen til seint på kvelden.

Maram aduna makhoina Paul-ga numit ama thanarammi. Numit aduda Paul-na leiriba mapham aduda makhoi mi yamna laklammi. Ayuktagi numidangwairam phaoba mahakna Tengban Mapugi Leibakki maramda sandokna taklammi aduga Moses-ki Wayel Yathangdagi amasung Tengban Mapugi wa phongdokpiba maichousingna irambasing adu sijinnaduna Jisugi maramda makhoibu thajahannaba hotnarammi.

24 Og nokre vart yvertydde ved det han sagde, men andre var vantruande.

Mahakna haiba wa adudagi makhoi kharadi thajarammi adubu ateisingnadi thajaramde.

25 Dei gjekk frå kvarandre i usemja då Paulus hadde sagt det eine ordet: «Retteleg tala den Heilage Ande til dykkar feder ved profeten Jesaja,

Paul-na mahakki aroiba wa asi hairaba tungda makhoi maselgi marakta yanadana makhoina mapham adu thadoklammi. Maduda Paul-na haikhiba wa adudi, “Thawai Asengbana nakhoigi napa napusinggi maramda Tengban Mapugi wa phongdokpiba maichou Isaiah-gi mapanna haikhiba adu kayada chumkhraba!

26 då han sagde: «Gakk til dette folket og seg: «De skal høyra og høyra og ikkje skyna, og sjå og sjå og ikkje skilja,

Mahakna hai, ‘Mising aduda chattuna haiyu, nakhoina taduna leigani, adubu wakhal taroi: nakhoina yeng yengduna leigani, adubu uroi,

27 for hjarta i dette folket hev vorte hardt, og dei er tunghøyrde på øyro, og dei let att augo sine, so dei ikkje skal sjå med augo og høyra med øyro og skyna med hjarta og venda um, so eg kunde få lækja deim.»»

Maramdi mising asigi thamoi kansille, makhoigi manakong mensille, aduga makhoigi mamit uisille. Nattrabadi makhoigi mamitna ugani, makhoigi manakongna tagani, aduga makhoigi wakhalna khanglakkani, makhoina eingonda hallakkani, hairi Tengban Mapuna, aduga eina makhoibu phahan-gani.’”

28 So vere det då kunnigt for dykk, at denne Guds frelsa er send til heidningarne; hjå deim skal ho og finna øyra.»

“Maram asina Tengban Mapuna aran-khubhamgi pao asi Jihudi nattabasingda thabire amasung makhoina madu tagani haiba eina nakhoibu khanghanning-i.”

29 Og då han hadde sagt dette, gjekk jødarne burt og hadde eit kvast ordskifte seg imillom.

Paul-na wasing asi hairabada Jihudising adu chatkhi amasung makhoi maselgi marakta kanna yetnakhi.

30 Han vart då verande heile tvo år i det herbyrget som han hadde leigt seg, og tok imot alle som kom til honom,

Paul-na chahi ani chupna masana waijaba yum amada leikhi amasung mahakpu unaba lakpa mi pumnamakpu taramna oklammi.

31 og han forkynte Guds rike og lærde um Herren Jesus med alt frimod og utan hinder.

Mahakna thouna phana amadi ning tamna Tengban Mapugi Leibakki maramda sandoklammi amadi Ibungo Jisu Christtagi maramda tambirammi.