Apostlenes-gjerninge 27
1 Då det no var avgjort at me skulde sigla av stad til Italia, gav dei både Paulus og nokre andre fangar yver til ein hovudsmann med namnet Julius ved den keisarlege herflokken.
ਜਲਪਥੇਨਾਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਇਤੋਲਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਤ੍ਰਾਯਾਂ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਤੇ ਯੂਲਿਯਨਾਮ੍ਨੋ ਮਹਾਰਾਜਸ੍ਯ ਸੰਘਾਤਾਨ੍ਤਰ੍ਗਤਸ੍ਯ ਸੇਨਾਪਤੇਃ ਸਮੀਪੇ ਪੌਲੰ ਤਦਨ੍ਯਾਨ੍ ਕਤਿਨਯਜਨਾਂਸ਼੍ਚ ਸਮਾਰ੍ਪਯਨ੍|
2 Me gjekk då um bord på eit skip frå Adramyttium, som skulde sigla frammed Asialandet, og so lagde me ut; Aristarkus, ein makedonar frå Tessalonika, var med oss.
ਵਯਮ੍ ਆਦ੍ਰਾਮੁੱਤੀਯੰ ਪੋਤਮੇਕਮ੍ ਆਰੁਹ੍ਯ ਆਸ਼ਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਤਟਸਮੀਪੇਨ ਯਾਤੁੰ ਮਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਲਙ੍ਗਰਮ੍ ਉੱਥਾਪ੍ਯ ਪੋਤਮ੍ ਅਮੋਚਯਾਮ; ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਥਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕੀਨਿਵਾਸ੍ਯਾਰਿਸ੍ਤਾਰ੍ਖਨਾਮਾ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਸੀਤ੍|
3 Og den andre dagen for me inn til Sidon, og Julius, som var menneskjekjærleg mot Paulus, let honom få ganga til venerne sine og njota godt av deira omsut.
ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿਃ ਸੀਦੋੰਨਗਰੇ ਪੋਤੇ ਲਾਗਿਤੇ ਤਤ੍ਰ ਯੂਲਿਯਃ ਸੇਨਾਪਤਿਃ ਪੌਲੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸੌਜਨ੍ਯੰ ਪ੍ਰਦਰ੍ਥ੍ਯ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਰ੍ਥੰ ਬਨ੍ਧੁਬਾਨ੍ਧਵਾਨ੍ ਉਪਯਾਤੁਮ੍ ਅਨੁਜਜ੍ਞੌ|
4 Derifrå for me ut og siglde inn under Kypern, av di det var motvind.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੋਤੇ ਮੋਚਿਤੇ ਸਤਿ ਸੰਮੁਖਵਾਯੋਃ ਸਮ੍ਭਵਾਦ੍ ਵਯੰ ਕੁਪ੍ਰੋਪਦ੍ਵੀਪਸ੍ਯ ਤੀਰਸਮੀਪੇਨ ਗਤਵਨ੍ਤਃ|
5 Og då me hadde siglt yver havet ved Kilikia og Pamfylia, kom me til Myra i Lykia.
ਕਿਲਿਕਿਯਾਯਾਃ ਪਾਮ੍ਫੂਲਿਯਾਯਾਸ਼੍ਚ ਸਮੁਦ੍ਰਸ੍ਯ ਪਾਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਲੂਕਿਯਾਦੇਸ਼ਾਨ੍ਤਰ੍ਗਤੰ ਮੁਰਾਨਗਰਮ੍ ਉਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮ|
6 Der fann hovudsmannen eit skip frå Aleksandria, som skulde til Italia, og han sette oss um bord i det.
ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਦ੍ ਇਤਾਲਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਗੱਛਤਿ ਯਃ ਸਿਕਨ੍ਦਰਿਯਾਨਗਰਸ੍ਯ ਪੋਤਸ੍ਤੰ ਤਤ੍ਰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿਸ੍ਤੰ ਪੋਤਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਆਰੋਹਯਤ੍|
7 I mange dagar gjekk det no seint med siglingi, og det var med naud me vann fram imot Knidus; då vinden var imot, heldt me inn under Kreta ved Salmone,
ਤਤਃ ਪਰੰ ਬਹੂਨਿ ਦਿਨਾਨਿ ਸ਼ਨੈਃ ਸ਼ਨੈਃ ਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਕ੍ਨੀਦਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੋਪਸ੍ਥ੍ਤਿਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲੇਨ ਪਵਨੇਨ ਵਯੰ ਸਲ੍ਮੋਨ੍ਯਾਃ ਸੰਮੁਖਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਕ੍ਰੀਤ੍ਯੁਪਦ੍ਵੀਪਸ੍ਯ ਤੀਰਸਮੀਪੇਨ ਗਤਵਨ੍ਤਃ|
8 og det var med naud me vann framum der og kom til ein stad som vert kalla Godhamn, nær ved ein by Lasæa.
ਕਸ਼਼੍ਟੇਨ ਤਮੁੱਤੀਰ੍ੱਯ ਲਾਸੇਯਾਨਗਰਸ੍ਯਾਧਃ ਸੁਨ੍ਦਰਨਾਮਕੰ ਖਾਤਮ੍ ਉਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮ|
9 Då lang tid var lidi, og det alt var fårleg å ferdast på sjøen, etter som jamvel fastetidi var ute, vara Paulus deim og sagde:
ਇੱਥੰ ਬਹੁਤਿਥਃ ਕਾਲੋ ਯਾਪਿਤ ਉਪਵਾਸਦਿਨਞ੍ਚਾਤੀਤੰ, ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਤ੍ ਨੌਵਰ੍ਤ੍ਮਨਿ ਭਯਙ੍ਕਰੇ ਸਤਿ ਪੌਲੋ ਵਿਨਯੇਨ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
10 «Menner, eg ser at sjøferdi vil vera eit våverk og til stor skade ikkje berre farm og skip, men og for vårt eige liv.»
ਹੇ ਮਹੇੱਛਾ ਅਹੰ ਨਿਸ਼੍ਚਯੰ ਜਾਨਾਮਿ ਯਾਤ੍ਰਾਯਾਮਸ੍ਯਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਲੇਸ਼ਾ ਬਹੂਨਾਮਪਚਯਾਸ਼੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਤੇ ਕੇਵਲੰ ਪੋਤਸਾਮਗ੍ਰ੍ਯੋਰਿਤਿ ਨਹਿ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨਾਮਪਿ|
11 Men hovudsmannen hadde betre tru til styrmannen og skiperen enn til det som Paulus sagde.
ਤਦਾ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿਃ ਪੌਲੋਕ੍ਤਵਾਕ੍ਯਤੋਪਿ ਕਰ੍ਣਧਾਰਸ੍ਯ ਪੋਤਵਣਿਜਸ਼੍ਚ ਵਾਕ੍ਯੰ ਬਹੁਮੰਸ੍ਤ|
12 Og då hamni var ulagleg til vinterlægje, tok dei fleste den rådi å leggja ut ogso derifrå, um dei skulde kunna vinna fram og taka vinterlægje i Føniks, ei hamn på Kreta, som vender mot sudvest og nordvest.
ਤਤ੍ ਖਾਤੰ ਸ਼ੀਤਕਾਲੇ ਵਾਸਾਰ੍ਹਸ੍ਥਾਨੰ ਨ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਵਾਚੀਪ੍ਰਤੀਚੋਰ੍ਦਿਸ਼ੋਃ ਕ੍ਰੀਤ੍ਯਾਃ ਫੈਨੀਕਿਯਖਾਤੰ ਯਾਤੁੰ ਯਦਿ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ਰ ਸ਼ੀਤਕਾਲੰ ਯਾਪਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਮਾਸੁਃ|
13 Då det no bles ein linn sunnanvind, tenkte dei at dei kunde fullføra si rådgjerd. Dei letta då og heldt tett frammed Kreta.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਵਾਯੁ ਰ੍ਮਨ੍ਦੰ ਵਹਤੀਤਿ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਨਿਜਾਭਿਪ੍ਰਾਯਸ੍ਯ ਸਿੱਧੇਃ ਸੁਯੋਗੋ ਭਵਤੀਤਿ ਬੁੱਧ੍ਵਾ ਪੋਤੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਕ੍ਰੀਤ੍ਯੁਪਦ੍ਵੀਪਸ੍ਯ ਤੀਰਸਮੀਪੇਨ ਚਲਿਤਵਨ੍ਤਃ|
14 Men ikkje lenge etter kom det ein kvervelstorm som vert kalla eurakylon, og kasta seg mot øyi;
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਲ੍ਪਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਪਰਮੇਵ ਉਰਕ੍ਲੁਦੋੰਨਾਮਾ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲਃ ਪ੍ਰਚਣ੍ਡੋ ਵਾਯੁ ਰ੍ਵਹਨ੍ ਪੋਤੇ(ਅ)ਲਗੀਤ੍
15 då skipet kom på rek og ikkje kunde halda seg upp mot vinden, gav me det upp og let oss driva.
ਤਸ੍ਯਾਭਿਮੁਖੰ ਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਪੋਤਸ੍ਯਾਸ਼ਕ੍ਤਤ੍ਵਾਦ੍ ਵਯੰ ਵਾਯੁਨਾ ਸ੍ਵਯੰ ਨੀਤਾਃ|
16 Me gjekk då inn under ei liti øy, som vert kalla Klauda, og det var med naud me fekk berga inn båten;
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਕ੍ਲੌਦੀਨਾਮ੍ਨ ਉਪਦ੍ਵੀਪਸ੍ਯ ਕੂਲਸਮੀਪੇਨ ਪੋਤੰ ਗਮਯਿਤ੍ਵਾ ਬਹੁਨਾ ਕਸ਼਼੍ਟੇਨ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਨਾਵਮ੍ ਅਰਕ੍ਸ਼਼ਾਮ|
17 då dei hadde fenge honom inn, tok dei til naudhjelp og surra skipet med tog. Og då dei var rædde for å driva ned på Syrten, strika dei seglet og dreiv på den måten.
ਤੇ ਤਾਮਾਰੁਹ੍ਯ ਰੱਜ੍ਚਾ ਪੋਤਸ੍ਯਾਧੋਭਾਗਮ੍ ਅਬਧ੍ਨਨ੍ ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਚੇਤ੍ ਪੋਤੋ ਸੈਕਤੇ ਲਗਤੀਤਿ ਭਯਾਦ੍ ਵਾਤਵਸਨਾਨ੍ਯਮੋਚਯਨ੍ ਤਤਃ ਪੋਤੋ ਵਾਯੁਨਾ ਚਾਲਿਤਃ|
18 Då me leid mykje vondt av veret, kasta dei den andre dagen farmen yver bord,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਰਮਸ਼ੋ ਵਾਯੋਃ ਪ੍ਰਬਲਤ੍ਵਾਤ੍ ਪੋਤੋ ਦੋਲਾਯਮਾਨੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ ਪੋਤਸ੍ਥਾਨਿ ਕਤਿਪਯਾਨਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਤੋਯੇ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤਾਨਿ|
19 og tridje dagen kasta me ut skipsreidskapen med eigne hender.
ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਵਸੇ ਵਯੰ ਸ੍ਵਹਸ੍ਤੈਃ ਪੋਤਸੱਜਨਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤਵਨ੍ਤਃ|
20 Sidan korkje sol eller stjernor synte seg på fleire dagar, og veret stod stridt på, var det no reint ute med all von um å verta berga.
ਤਤੋ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਯਾਵਤ੍ ਸੂਰ੍ੱਯਨਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਰਾਦੀਨਿ ਸਮਾੱਛੰਨਾਨਿ ਤਤੋ (ਅ)ਤੀਵ ਵਾਤ੍ਯਾਗਮਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਾਣਰਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਃ ਕਾਪਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਨਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
21 Og då dei ikkje hadde fenge mat på lenge, steig Paulus fram midt imillom deim og sagde: «Menner, de skulde ha fylgt mi råd og ikkje fare frå Kreta og so sloppe for dette våverket og denne skaden.
ਬਹੁਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕੈਰਨਾਹਾਰੇਣ ਯਾਪਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ ਪੌਲਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਅਕਥਯਤ੍, ਹੇ ਮਹੇੱਛਾਃ ਕ੍ਰੀਤ੍ਯੁਪਦ੍ਵੀਪਾਤ੍ ਪੋਤੰ ਨ ਮੋਚਯਿਤੁਮ੍ ਅਹੰ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯਦ੍ ਅਵਦੰ ਤਦ੍ਗ੍ਰਹਣੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਉਚਿਤਮ੍ ਆਸੀਤ੍ ਤਥਾ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਸ਼਼ਾ ਵਿਪਦ੍ ਏਸ਼਼ੋ(ਅ)ਪਚਯਸ਼੍ਚ ਨਾਘਟਿਸ਼਼੍ਯੇਤਾਮ੍|
22 Og no manar eg dykk til å vera ved godt mod; for ikkje ei sjæl av dykk skal forgangast, men berre skipet.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਿਨੀਯ ਬ੍ਰਵੀਮ੍ਯਹੰ, ਯੂਯੰ ਨ ਕ੍ਸ਼਼ੁਭ੍ਯਤ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕਸ੍ਯਾਪਿ ਪ੍ਰਾਣਿਨੋ ਹਾਨਿ ਰ੍ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕੇਵਲਸ੍ਯ ਪੋਤਸ੍ਯ ਹਾਨਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
23 For i natt stod det framfyre meg ein engel frå den Gud som eg tilhøyrer, og som eg tener, og han sagde:
ਯਤੋ ਯਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਲੋਕੋ(ਅ)ਹੰ ਯਞ੍ਚਾਹੰ ਪਰਿਚਰਾਮਿ ਤਦੀਯ ਏਕੋ ਦੂਤੋ ਹ੍ਯੋ ਰਾਤ੍ਰੌ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
24 «Ver ikkje rædd, Paulus! du skal stella deg fram for keisaren; og sjå, Gud hev gjeve deg alle deim som siglar med deg.»
ਹੇ ਪੌਲ ਮਾ ਭੈਸ਼਼ੀਃ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਸੰਮੁਖੇ ਤ੍ਵਯੋਪਸ੍ਥਾਤਵ੍ਯੰ; ਤਵੈਤਾਨ੍ ਸਙ੍ਗਿਨੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤੁਭ੍ਯੰ ਦੱਤਵਾਨ੍|
25 Difor, menner, ver ved godt mod, for eg lit på Gud, at det skal verta so som det er sagt meg.
ਅਤਏਵ ਹੇ ਮਹੇੱਛਾ ਯੂਯੰ ਸ੍ਥਿਰਮਨਸੋ ਭਵਤ ਮਹ੍ਯੰ ਯਾ ਕਥਾਕਥਿ ਸਾਵਸ਼੍ਯੰ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਮਮੈਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਵਿਦ੍ਯਤੇ,
26 Men på ei øy skal me stranda.»
ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਉਪਦ੍ਵੀਪਸ੍ਯੋਪਰਿ ਪਤਿਤਵ੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ|
27 Då den fjortande natti kom, og me dreiv ikring i Adriatarhavet, merka sjøfolki ved midnatt at det bar nær til land.
ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਆਦ੍ਰਿਯਾਸਮੁਦ੍ਰੇ ਪੋਤਸ੍ਤਥੈਵ ਦੋਲਾਯਮਾਨਃ ਸਨ੍ ਇਤਸ੍ਤਤੋ ਗੱਛਨ੍ ਚਤੁਰ੍ਦਸ਼ਦਿਵਸਸ੍ਯ ਰਾਤ੍ਰੇ ਰ੍ਦ੍ਵਿਤੀਯਪ੍ਰਹਰਸਮਯੇ ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਸ੍ਥਲਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮੁਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਪੋਤੀਯਲੋਕਾ ਅਨ੍ਵਮਨ੍ਯਨ੍ਤ|
28 Og då dei lodda, fann dei tjuge famnar. Men då dei var komne ei lite stykke derifrå og lodda på nytt, fann dei femtan famnar.
ਤਤਸ੍ਤੇ ਜਲੰ ਪਰਿਮਾਯ ਤਤ੍ਰ ਵਿੰਸ਼ਤਿ ਰ੍ਵ੍ਯਾਮਾ ਜਲਾਨੀਤਿ ਜ੍ਞਾਤਵਨ੍ਤਃ| ਕਿਞ੍ਚਿੱਦੂਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪੁਨਰਪਿ ਜਲੰ ਪਰਿਮਿਤਵਨ੍ਤਃ| ਤਤ੍ਰ ਪਞ੍ਚਦਸ਼ ਵ੍ਯਾਮਾ ਜਲਾਨਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ
29 Og då dei var rædde for at dei skulde støyta på skjer nokon stad, kasta dei fire anker frå bakstamnen; og dei stunda på at det måtte verta dag.
ਚੇਤ੍ ਪਾਸ਼਼ਾਣੇ ਲਗਤੀਤਿ ਭਯਾਤ੍ ਪੋਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਭਾਗਤਸ਼੍ਚਤੁਰੋ ਲਙ੍ਗਰਾਨ੍ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਦਿਵਾਕਰਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
30 Men sjømennerne freista å røma burt frå skipet og sette båten på sjøen og lest vilja føra anker ut frå framstamnen;
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੋਤੀਯਲੋਕਾਃ ਪੋਤਾਗ੍ਰਭਾਗੇ ਲਙ੍ਗਰਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪੰ ਛਲੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਜਲਧੌ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਨਾਵਮ੍ ਅਵਰੋਹ੍ਯ ਪਲਾਯਿਤੁਮ੍ ਅਚੇਸ਼਼੍ਟਨ੍ਤ|
31 då sagde Paulus til hovudsmannen og hermennerne: «Dersom ikkje desse der vert verande um bord på skipet, so kann de ikkje verta berga.»
ਤਤਃ ਪੌਲਃ ਸੇਨਾਪਤਯੇ ਸੈਨ੍ਯਗਣਾਯ ਚ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਏਤੇ ਯਦਿ ਪੋਤਮਧ੍ਯੇ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯੰ|
32 Då hogg hermennerne togi til båten av, og slepte honom ned.
ਤਦਾ ਸੇਨਾਗਣੋ ਰੱਜੂਨ੍ ਛਿਤ੍ਵਾ ਨਾਵੰ ਜਲੇ ਪਤਿਤੁਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍|
33 Då det so leid mot dag, bad Paulus alle å taka føda, og han sagde: «I dag er det den fjortande dagen som de ventar fastande, og ikkje fær dykk mat.
ਪ੍ਰਭਾਤਸਮਯੇ ਪੌਲਃ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਜਨਾਨ੍ ਭੋਜਨਾਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥ੍ਯ ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍, ਅਦ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਦਸ਼ਦਿਨਾਨਿ ਯਾਵਦ੍ ਯੂਯਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼ਮਾਨਾ ਅਨਾਹਾਰਾਃ ਕਾਲਮ੍ ਅਯਾਪਯਤ ਕਿਮਪਿ ਨਾਭੁੰਗ੍ਧੰ|
34 Difor bed eg dykk å taka føda; dette høyrer med til dykkar berging; for det skal ikkje forkomast eit hår av hovudet på nokon av dykk.»
ਅਤੋ ਵਿਨਯੇ(ਅ)ਹੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਭੁਜ੍ਯਤਾਂ ਤਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਙ੍ਗਲੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਸ੍ਯਚਿੱਜਨਸ੍ਯ ਸ਼ਿਰਸਃ ਕੇਸ਼ੈਕੋਪਿ ਨ ਨੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|
35 Då han hadde sagt dette, tok han eit brød og takka Gud for augo på alle, og han braut det og tok til å eta.
ਇਤਿ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪੌਲੰ ਪੂਪੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਭਾਸ਼਼ਮਾਣਸ੍ਤੰ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਭੋਕ੍ਤੁਮ੍ ਆਰਬ੍ਧਵਾਨ੍|
36 Då vart dei alle ved godt mod og tok føda, dei og.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਚ ਸੁਸ੍ਥਿਰਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਖਾਦ੍ਯਾਨਿ ਪਰ੍ਪ੍ਯਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍|
37 Me var i det heile tvo hundrad og seks og sytti sjæler um bord på skipet.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੋਤੇ ਸ਼਼ਟ੍ਸਪ੍ਤਤ੍ਯਧਿਕਸ਼ਤਦ੍ਵਯਲੋਕਾ ਆਸਨ੍|
38 Og då dei hadde ete seg mette, letta dei skipet med å kasta matvarorne i sjøen.
ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਯਥੇਸ਼਼੍ਟੰ ਭੁਕ੍ਤਵਤ੍ਸੁ ਪੋਤਸ੍ਥਨ੍ ਗੋਧੂਮਾਨ੍ ਜਲਧੌ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਤੈਃ ਪੋਤਸ੍ਯ ਭਾਰੋ ਲਘੂਕ੍ਰੁʼਤਃ|
39 Då det no vart dag, kjende dei ikkje landet, men dei vart vare ei vik som hadde ei flat strand; der vilde dei setja skipet på land, um det var mogelegt.
ਦਿਨੇ ਜਾਤੇ(ਅ)ਪਿ ਸ ਕੋ ਦੇਸ਼ ਇਤਿ ਤਦਾ ਨ ਪਰ੍ੱਯਚੀਯਤ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਰ ਸਮਤਟਮ੍ ਏਕੰ ਖਾਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਯਦਿ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਵਯੰ ਤਸ੍ਯਾਭ੍ਯਨ੍ਤਰੰ ਪੋਤੰ ਗਮਯਾਮ ਇਤਿ ਮਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੇ ਲਙ੍ਗਰਾਨ੍ ਛਿੱਤ੍ਵਾ ਜਲਧੌ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਨ੍ਤਃ|
40 Og dei slepte ankeri og let deim etter i havet, medan dei og løyste togi som dei hadde bunde styri med, og då dei hadde vunde seglet upp for vinden, heldt dei inn imot strandi.
ਤਥਾ ਕਰ੍ਣਬਨ੍ਧਨੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਧਾਨੰ ਵਾਤਵਸਨਮ੍ ਉੱਤੋਲ੍ਯ ਤੀਰਸਮੀਪੰ ਗਤਵਨ੍ਤਃ|
41 Men dei dreiv inn på ein grunne med djup sjø på båe sidor, og skipet støytte på; og framstamnen, som sette seg fast, vart standande urørleg, men bakstamnen vart sundslegen av det sterke bårebrotet.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਦ੍ਵਯੋਃ ਸਮੁਦ੍ਰਯੋਃ ਸਙ੍ਗਮਸ੍ਥਾਨੇ ਸੈਕਤੋਪਰਿ ਪੋਤੇ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤੇ (ਅ)ਗ੍ਰਭਾਗੇ ਬਾਧਿਤੇ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਭਾਗੇ ਪ੍ਰਬਲਤਰਙ੍ਗੋ(ਅ)ਲਗਤ੍ ਤੇਨ ਪੋਤੋ ਭਗ੍ਨਃ|
42 No vilde hermennerne drepa fangarne, so ingen skulde symja burt og røma.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਨ੍ਦਯਸ਼੍ਚੇਦ੍ ਬਾਹੁਭਿਸ੍ਤਰਨ੍ਤਃ ਪਲਾਯਨ੍ਤੇ ਇਤ੍ਯਾਸ਼ਙ੍ਕਯਾ ਸੇਨਾਗਣਸ੍ਤਾਨ੍ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਅਮਨ੍ਤ੍ਰਯਤ੍;
43 Men hovudsmannen, som vilde berga Paulus, hindra deim i denne rådi og gav det påbodet at dei som kunde symja, fyrst skulde kasta seg ut og koma i land,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿਃ ਪੌਲੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਤੱਚੇਸ਼਼੍ਟਾਯਾ ਨਿਵਰ੍ਤ੍ਯ ਇਤ੍ਯਾਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਯੇ ਬਾਹੁਤਰਣੰ ਜਾਨਨ੍ਤਿ ਤੇ(ਅ)ਗ੍ਰੇ ਪ੍ਰੋੱਲਮ੍ਪ੍ਯ ਸਮੁਦ੍ਰੇ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਬਾਹੁਭਿਸ੍ਤੀਰ੍ੱਤ੍ਵਾ ਕੂਲੰ ਯਾਨ੍ਤੁ|
44 og so dei andre, sume på bordstubbar, andre på stykke av skipet. Og soleis hende det seg at alle vart berga i land.
ਅਪਰਮ੍ ਅਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾ ਜਨਾਃ ਕਾਸ਼਼੍ਠੰ ਪੋਤੀਯੰ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਵਾ ਯੇਨ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਤੇ ਤਦਵਲਮ੍ਬ੍ਯ ਯਾਨ੍ਤੁ; ਇੱਥੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਭੂਮਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣੈ ਰ੍ਜੀਵਿਤਾਃ|
