Apostlenes-gjerninge 13
1 I Antiokia, hjå kyrkjelyden der, var det nokre profetar og lærarar: Barnabas og Simeon, som vart kalla Niger, og Lukius frå Kyrene og Manaen, fosterbror til fylkeskongen Herodes, og Saulus.
ⲁ̅ⲛⲉⲩϣⲟⲟⲡ ⲇⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲕⲕⲗⲏⲥⲓⲁ ⲉⲧϩⲛ ⲧⲁⲛⲧⲓⲟⲭⲓⲁ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲥⲁϩ ⲉⲧⲉ ⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲡⲉ ⲙⲛ ⲥⲩⲙⲉⲱⲛ ⲡⲉⲧⲟⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ϫⲉ ⲛⲓⲅⲉⲣ ⲙⲛ ⲗⲟⲩⲕⲓⲟⲥ ⲡⲕⲩⲣⲏⲛⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲙⲁⲛⲁⲏⲛ ⲡⲥⲟⲛ ⲙⲙⲟⲟⲛⲉ ⲛϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ⲡⲧⲉⲧⲣⲁⲁⲣⲭⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲥⲁⲩⲗⲟⲥ
2 Medan dei heldt gudstenesta og fasta, sagde den Heilage Ande: «Tak ut Barnabas og Saulus åt meg til den gjerning som eg hev kalla deim til!»
ⲃ̅ⲉⲩϣⲙϣⲉ ⲇⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ ⲡⲉϫⲉ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲡⲱⲣϫⲛⲁⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲙⲛ ⲥⲁⲩⲗⲟⲥ ⲉⲫⲱⲃ ⲛⲧⲁⲓⲧⲁϩⲙⲟⲩ ⲉⲣⲟϥ
3 Då fasta dei og bad og lagde henderne på deim og let deim fara.
ⲅ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲩⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲗⲏⲗ ⲁⲩⲧⲁⲗⲉϭⲓϫ ⲉϫⲱⲟⲩ ⲁⲩⲕⲁⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ
4 Då dei no soleis var utsende av den Heilage Ande, for dei ned til Seleukia og siglde derifrå yver til Kypern.
ⲇ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ϭⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩϫⲟⲟⲩⲥⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲛⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲥⲉⲗⲉⲩⲕⲓⲁ ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲥϭⲏⲣ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲕⲩⲡⲣⲟⲥ
5 Og då dei var komne til Salamis, forkynte dei Guds ord i synagogorne til jødarne, og dei hadde ogso Johannes med til medhjelp.
ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲥⲁⲗⲁⲙⲓⲛⲁ ⲁⲩⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲛ ⲛⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲛⲉⲩⲛⲧⲁⲩ ⲇⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲙⲡⲕⲉⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲉϥϣⲙϣⲉ ⲛⲁⲩ
6 Då dei so hadde fare gjenom øyi radt til Pafus, fann dei ein trollmann, ein falsk profet, ein jøde, som hadde namnet Barjesus.
ⲋ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲙⲟⲩϣⲧ ⲇⲉ ⲛⲧⲛⲏⲥⲟⲥ ⲧⲏⲣⲥ ϣⲁϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲁⲫⲟⲥ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲙⲙⲁⲅⲟⲥ ⲙⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲛⲛⲟⲩϫ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲃⲁⲣⲓⲏⲥⲟⲩⲥ
7 Han var hjå landshovdingen Sergius Paulus, ein klok mann. Denne kalla til seg Barnabas og Saulus og ynskte å høyra Guds ord.
ⲍ̅ⲉϥϣⲟⲟⲡ ⲙⲛ ⲡⲁⲛⲑⲏⲡⲁⲧⲟⲥ ⲥⲉⲣⲕⲓⲟⲥ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲣⲙⲛϩⲏⲧ ⲡⲁⲓ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲙⲛ ⲥⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁ ⲥⲱⲧⲙ ⲉⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
8 Men Elymas, trollmannen - for so er namnet hans utlagt - stod deim imot og søkte å venda landshovdingen av frå trui.
ⲏ̅ⲁϥϯ ⲇⲉ ⲟⲩⲃⲏⲩ ⲛϭⲓ ⲉⲗⲩⲙⲁⲥ ⲡⲙⲁⲅⲟⲥ ⲧⲁⲓ ⲅⲁⲣ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲉϣⲁⲩⲟⲩⲱϩⲙ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲉϥϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁ ⲕⲧⲉ ⲡⲁⲛⲑⲩⲡⲁⲧⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ
9 Men Saulus, som og vert kalla Paulus, vart fyllt med den Heilage Ande og såg kvast på honom og sagde:
ⲑ̅ⲥⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲉⲧⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲡⲉ ⲁϥⲙⲟⲩϩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲁϥⲉⲓⲱⲣⲙ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲣⲁϥ
10 «Å du som er full av all svik og all vondskap, du djevels barn, du fiende til all rettferd! vil du ikkje halda upp med å forvenda Herrens beine vegar?
ⲓ̅ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲱ ⲡⲉⲧϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲕⲣⲟϥ ⲛⲓⲙ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ⲛⲓⲙ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲇⲓⲁⲃⲟⲗⲟⲥ ⲡϫⲁϫⲉ ⲛⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ⲛⲓⲙ ⲛⲅⲛⲁⲗⲟ ⲁⲛ ⲉⲕϭⲱⲱⲙⲉ ⲛⲛⲉϩⲓⲟⲟⲩⲉ ⲉⲧⲥⲟⲩⲧⲱⲛ ⲛⲧⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ
11 Og no, sjå Herrens hand er yver deg, og du skal verta blind og ikkje sjå soli ei tid.» Og straks fall skodda og myrker på honom, og han trivla ikring og leita etter nokon som kunde leida honom ved handi.
ⲓ̅ⲁ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲉⲓⲥ ⲧϭⲓϫ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲕ ⲁⲩⲱ ⲛⲅϣⲱⲡⲉ ⲛⲃⲗⲗⲉ ⲛⲅⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ⲉⲡⲣⲏ ϣⲁ ⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲁϩⲉⲛϩⲃⲥ ϩⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲙⲛ ⲟⲩⲕⲁⲕⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲉϥϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁ ⲛⲉⲧⲛⲁϫⲓ ⲙⲟⲉⲓⲧ ϩⲏⲧϥ
12 Då tok landshovdingen ved trui, då han såg det som hadde hendt, og han var full av undring yver Herrens læra.
ⲓ̅ⲃ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲁⲛⲑⲩⲡⲁⲧⲟⲥ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲁϥⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉϥⲡⲗⲏⲥⲥⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲧⲉⲥⲃⲱ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ
13 Paulus og fylgjet hans siglde so frå Pafus og kom til Perge i Pamfylia. Men Johannes skilde seg frå deim og vende um til Jerusalem.
ⲓ̅ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲛⲁ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲥϭⲏⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲁⲫⲟⲥ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲉⲣⲅⲏ ⲛⲧⲡⲁⲙⲫⲩⲗⲓⲁ ⲁⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲇⲉ ⲡⲱⲣϫ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁϥⲕⲧⲟϥ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ
14 Men dei for lenger frå Perge og kom til Antiokia i Pisidia og gjekk inn i synagoga på kviledagen og sette seg.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ϭⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲣⲅⲏ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲁⲛⲧⲓⲟⲭⲓⲁ ⲛⲧⲡⲏⲥⲓⲇⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲙⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲛⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲁⲩϩⲙⲟⲟⲥ
15 Etter lesnaden av lovi og profetarne sende forstandarane for synagoga bod til deim og sagde: «Brør, dersom de hev noko ord til påminning for folket, so tala!»
ⲓ̅ⲉ̅ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲡⲱϣ ⲇⲉ ⲙⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩϫⲟⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲛⲁⲣⲭⲓⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲟⲥ ϣⲁⲣⲟⲟⲩ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲟⲩⲛ ϣⲁϫⲉ ⲛⲥⲟⲡⲥ ⲛⲧⲉ ⲧⲏⲩⲧⲛⲁϫⲓⲥ ⲛⲛⲁϩⲣⲙ ⲡⲗⲁⲟⲥ
16 So stod Paulus upp og slo til ljod med handi og sagde: «Israelitiske menner og de som ottast Gud, høyr!
ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁϥⲕⲓⲙ ⲛⲧⲉϥϭⲓϫ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲏⲗ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲣ ϩⲟⲧⲉ ϩⲏⲧϥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲥⲱⲧⲙ
17 Dette folks, Israels, Gud valde ut federne våre, og han upphøgde folket i utlendingskapen i Egyptarland og førde deim ut derifrå med høglyft arm.
ⲓ̅ⲍ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲡⲓⲏⲗ ⲁϥⲥⲱⲧⲡ ⲛⲛⲉⲛⲉⲓⲟⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲁϥϫⲓⲥⲉ ⲙⲡⲗⲁⲟⲥ ⲙⲡⲙⲁ ⲛϭⲟⲓⲗⲉ ϩⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲛⲕⲏⲙⲉ ⲁⲩⲱ ϩⲛ ⲟⲩϭⲃⲟⲓ ⲉϥϫⲟⲥⲉ ⲁϥⲛⲧⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ
18 Og umkring fyrti år bar han deim på faderarm i øydemarki,
ⲓ̅ⲏ̅ⲁϥⲥⲁⲛⲟⲩϣⲟⲩ ⲛϩⲙⲉ ⲛⲣⲟⲙⲡⲉ ϩⲓ ⲧⲉⲣⲏⲙⲟⲥ
19 og han øydde ut sju folkeslag i Kana’ans-landet og skifte landet deira ut til arv åt deim, i fire hundrad og femti år på lag.
ⲓ̅ⲑ̅ⲁϥϥⲱⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲥⲁϣϥ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ϩⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲛⲭⲁⲛⲁⲁⲛ ⲁϥϯⲡⲉⲩⲕⲁϩ ⲛⲁⲩ ⲛⲕⲗⲏⲣⲟⲛⲟⲙⲓⲁ
20 So gav han deim domarar alt til profeten Samuel.
ⲕ̅ⲛⲁϥⲧⲟⲩ ϣⲉ ⲧⲁⲓⲟⲩ ⲛⲣⲟⲙⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲁϥϯ ⲛⲁⲩ ⲛⲕⲣⲏⲧⲏⲥ ϣⲁϩⲣⲁⲓ ⲉⲥⲁⲙⲟⲩⲏⲗ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ
21 Sidan kravde dei ein konge, og Gud gav deim Saul, Kis’ son, ein mann av Benjamins ætt, i fyrti år.
ⲕ̅ⲁ̅ⲙⲛⲛⲥⲱⲥ ⲁⲩⲁⲓⲧⲓ ⲛⲟⲩⲣⲣⲟ ⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϯ ⲛⲁⲩ ⲛⲥⲁⲟⲩⲗ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛϭⲓⲥ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲫⲩⲗⲏ ⲛⲃⲉⲛⲓⲁⲙⲉⲓⲛ ⲛϩⲙⲉ ⲛⲣⲟⲙⲡⲉ
22 Og då han hadde sett honom av, uppreiste han deim David til konge, han som han vitna um og sagde; «Eg fann David, Isais son, ein mann etter mitt hjarta; han skal gjera all min vilje.»
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲡⲟⲟⲛⲉϥ ⲁϥⲧⲟⲩⲛⲉⲥ ⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲛⲁⲩ ⲉⲩⲣⲣⲟ ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲁϥⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ϩⲁⲣⲟϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲓϩⲉ ⲉⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛⲓⲥⲥⲁⲓ ⲉϥⲛⲏⲩ ϩⲙ ⲡⲁϩⲏⲧ ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲛⲁⲉⲓⲣⲉ ⲛⲛⲁⲟⲩⲱϣ ⲧⲏⲣⲟⲩ
23 Av hans ætt førde han etter lovnaden fram ein frelsar for Israel, Jesus,
ⲕ̅ⲅ̅ⲉⲃⲟⲗ ϭⲉ ϩⲙ ⲡⲉϥⲥⲡⲉⲣⲙⲁ ⲕⲁⲧⲁ ⲟⲩⲉⲣⲏⲧ ⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲧⲟⲩⲛⲟⲥ ⲙⲡⲓⲏⲗ ⲙⲡⲥⲱⲧⲏⲣ ⲓⲥ
24 etter at Johannes fyreåt for hans koma hadde forkynt umvendingsdåp for heile Israels folk.
ⲕ̅ⲇ̅ⲉⲁⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲕⲏⲣⲩⲥⲥⲉ ϩⲁⲑⲏ ⲙⲡⲉϥⲉⲓ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛⲟⲩⲃⲁⲡⲧⲓⲥⲙⲁ ⲙⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⲙⲡⲗⲁⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ
25 Men då Johannes fullførde sitt livnadslaup, sagde han: «Den de held meg for å vera, er eg ikkje; men sjå, det kjem ein etter meg, som eg ikkje er verdig til å løysa skorne av føterne på.»
ⲕ̅ⲉ̅ⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉϥⲧⲣⲟⲙⲟⲥ ⲛⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲡⲉ ⲛⲛⲁϩⲣⲙ ⲡⲙⲏⲏϣⲉ ϫⲉ ⲁϩⲣⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲙⲉⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟⲓ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲛⲁⲛⲟⲕ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲡⲉ ϥⲛⲏⲩ ⲙⲛⲛⲥⲱⲓ ⲡⲁⲓ ⲉⲛϯ ⲙⲡϣⲁ ⲁⲛ ⲛⲃⲱⲗ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲧⲟⲟⲩⲉ ⲛⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ
26 Brør, søner av Abrahams ætt, og dei millom dykk som ottast Gud! til dykk vart ordet um denne frelsa sendt.
ⲕ̅ⲋ̅ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ⲛϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲅⲉⲛⲟⲥ ⲛⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲣ ϩⲟⲧⲉ ϩⲏⲧϥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲛⲧⲁⲩⲧⲛⲛⲟⲟⲩ ⲛⲁⲛ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲉⲓⲟⲩϫⲁⲓ
27 For dei som bur i Jerusalem og deira rådsherrar kjende honom ikkje, og med di dei dømde honom, uppfyllte dei og profetordi, som vert fyrelesne kvar kviledag.
ⲕ̅ⲍ̅ⲛⲉⲧⲟⲩⲏϩ ⲅⲁⲣ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲁⲣⲭⲱⲛ ⲙⲡⲟⲩⲥⲟⲩⲱⲛ ⲙⲡⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲥⲙⲏ ⲛⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲉⲧⲟⲩⲱϣ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲕⲁⲧⲁ ⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲁⲩⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩϫⲟⲕⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ
28 Og endå dei ikkje fann nokor daudskyld, bad dei Pilatus at han måtte verta ihelslegen.
ⲕ̅ⲏ̅ⲙⲡⲟⲩϭⲛⲗⲁⲁⲩ ⲇⲉ ⲛⲗⲟⲓϭⲉ ⲙⲙⲟⲩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲁⲓⲧⲓ ⲙⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲉⲙⲟⲩⲟⲩⲧ ⲙⲙⲟϥ
29 Men då dei hadde fullført alt det som stend skrive um honom, tok dei honom ned av treet og lagde honom i ei grav.
ⲕ̅ⲑ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩϫⲱⲕ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲧⲥⲏϩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧⲃⲏⲧϥ ⲁⲩⲟⲩⲁϩϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ϩⲓ ⲡϣⲉⲁⲩⲕⲁⲁϥ ϩⲛ ⲟⲩⲧⲁⲫⲟⲥ
30 Men Gud vekte honom upp frå dei daude;
ⲗ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲇⲉ ⲁϥⲧⲟⲩⲛⲟⲥϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ
31 og han synte seg i fleire dagar for deim som hadde gjenge med honom frå Galilæa upp til Jerusalem, dei som no er hans vitne for folket.
ⲗ̅ⲁ̅ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲁϥⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲁϩ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲃⲱⲕ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ ⲛⲁⲓ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲉⲩϣⲟⲟⲡ ⲛⲁϥ ⲙⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲛⲁϩⲣⲙ ⲡⲗⲁⲟⲥ
32 Og me forkynner dykk evangeliet um den lovnaden som vart federne gjeven, at Gud hev uppfyllt denne for oss, deira born, då han reiste upp Jesus,
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲟⲛ ϩⲱⲱⲛ ⲧⲛⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲙⲡⲉⲣⲏⲧ ⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲛⲛⲁϩⲣⲛ ⲛⲉⲛⲉⲓⲟⲧⲉ
33 so som det og stend skrive i den andre salmen: «Du er min son; eg hev født deg i dag.»
ⲗ̅ⲅ̅ϫⲉ ⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲟⲕϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲩϣⲏⲣⲉ ⲉⲁϥⲧⲟⲩⲛⲟⲥ ⲛⲁⲛ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ ⲡⲉⲭⲥ ⲛⲑⲉ ⲉⲧϥⲥⲏϩ ϩⲙ ⲡⲙⲉϩⲥⲛⲁⲩ ⲙⲯⲁⲗⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡⲁϣⲏⲣⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲓϫⲡⲟⲕ ⲙⲡⲟⲟⲩ
34 Men at han reiste honom upp frå dei daude, so han aldri meir skal venda tilbake til undergang, det hev han sagt so: «Eg vil gjeva dykk dei heilage lovnader til David, dei trufaste.»
ⲗ̅ⲇ̅ϫⲉ ⲁϥⲧⲟⲩⲛⲟⲥϥ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲛϥⲛⲁⲧⲥⲧⲟϥ ⲁⲛ ⲉⲡⲧⲁⲕⲟ ⲁϥϫⲟⲟⲥ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ ϫⲉ ϯⲛⲁϯⲛⲏⲧⲛ ⲛⲛⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲛⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲉⲧⲛϩⲟⲧ
35 Difor segjer han og ein annan stad: «Du skal ikkje lata din heilage sjå undergang.»
ⲗ̅ⲉ̅ϫⲉ ϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲟⲛ ϩⲛ ⲕⲉⲙⲁ ϫⲉ ⲛⲛⲉⲕϯ ⲙⲡⲉⲕⲡⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲉⲧⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲧⲁⲕⲟ
36 For David sovna av, etter han i si livetid hadde tent Guds rådgjerd, og vart samla med sine feder og såg undergang.
ⲗ̅ⲋ̅ⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲙⲉⲛ ⲅⲁⲣ ϩⲛ ⲧⲉϥⲅⲉⲛⲉⲉ ⲁϥϣⲙϣⲉ ⲙⲡⲟⲩⲱϣ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁϥⲛⲕⲟⲧⲕ ⲁⲩⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲛⲁϩⲣⲛ ⲛⲉϥⲉⲓⲟⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲧⲁⲕⲟ
37 Men han som Gud vekte upp, han såg ikkje undergang.
ⲗ̅ⲍ̅ⲡⲉⲛⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲇⲉ ⲧⲟⲩⲛⲟⲥϥ ⲙⲡϥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲧⲁⲕⲟ
38 Det vere då kunnigt for dykk, brør, at i honom vert forlating for synderne forkynt dykk;
ⲗ̅ⲏ̅ⲙⲁⲣⲉϥⲟⲩⲱⲛϩ ϭⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲉⲓⲥ ⲥⲉⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲛⲏⲧⲛⲙⲡⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲧⲛⲛⲟⲃⲉ ⲁⲩⲱ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲉ ⲙⲡⲉⲧⲛⲉϣϭⲙϭⲟⲙ ⲉⲧⲙⲁⲓⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲙⲱⲩⲥⲏⲥ
39 og frå alt det som de ikkje kann verta rettferdiggjorde frå ved Mose lov, vert kvar den som trur rettferdiggjord i honom.
ⲗ̅ⲑ̅ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲛⲁⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲡⲁⲓ ⲥⲉⲛⲁⲧⲙⲁⲓⲟⲟⲩ
40 Sjå difor til at det som er sagt hjå profetarne, ikkje skal koma yver dykk:
ⲙ̅ϭⲱϣⲧ ϭⲉ ⲙⲡⲣⲧⲣⲉ ⲡⲉⲛⲧⲁⲩϫⲟⲟϥ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲧⲛ
41 «Sjå, de vanvyrdarar, og undra dykk og vert til inkjes! for eit verk gjer eg i dykkar dagar, eit verk som de ikkje vil tru, um nokon fortel dykk det.»»
ⲙ̅ⲁ̅ϫⲉ ⲁⲛⲁⲩ ⲉⲛⲕⲁⲧⲁⲫⲣⲟⲛⲓⲧⲏⲥ ⲛⲧⲉⲧⲛⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲧⲁⲕⲟ ϫⲉ ϯⲛⲁⲣⲟⲩϩⲱⲃ ⲁⲛⲟⲕ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲛϩⲟⲟⲩ ⲟⲩϩⲱⲃ ⲛⲛⲉⲧⲛⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲣϣⲁⲛⲟⲩⲁ ϫⲟⲟϥ ⲉⲣⲱⲧⲛ
42 Men då dei gjekk ut, bad dei um at desse ordi måtte verta tala til deim den næste kviledagen.
ⲙ̅ⲃ̅ⲉⲩⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ⲉⲧⲣⲉϥϫⲱ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲛⲛⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲕⲉⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲉⲧⲛⲏⲩ
43 Og då synagogetenesta var enda, fylgde det med Paulus og Barnabas mange av jødarne og av dei jødetruande som dyrka Gud; og dei tala til deim og talde deim til å halda fast ved Guds nåde.
ⲙ̅ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉ ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲇⲉ ⲧⲱⲛⲥ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲟⲥⲏⲗⲩⲧⲟⲥ ⲉⲧϣⲙϣⲉ ⲛⲥⲁ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲙⲛ ⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲡⲓⲑⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲧⲣⲉⲩϭⲱ ϩⲛ ⲧⲉⲭⲁⲣⲓⲥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
44 Den næste kviledagen kom mest heile byen saman og vilde høyra Guds ord.
ⲙ̅ⲇ̅ϩⲙ ⲡⲕⲉⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲇⲉ ⲥⲭⲉⲇⲟⲛ ⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲧⲏⲣⲥ ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲉⲥⲱⲧⲙ ⲉⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ
45 Men då jødarne såg folkehoparne, vart dei fulle av brennhug, og dei sagde imot det som vart sagt av Paulus, ja, sagde imot og spotta.
ⲙ̅ⲉ̅ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁⲩⲙⲟⲩϩ ⲛⲕⲱϩ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ⲟⲩⲃⲉ ⲛⲉⲧⲉⲣⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲩϫⲓ ⲟⲩⲁ
46 Då tok Paulus og Barnabas til ords og sagde beint ut: «Det var naudsynlegt at Guds ord vart tala fyrst til dykk; men sidan de støyter det burt og ikkje dømer dykk sjølve verdige til det ævelege liv, sjå, so vender me oss til heidningarne. (aiōnios g166)
ⲙ̅ⲋ̅ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲙⲛ ⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲁⲩⲡⲁⲣⲣⲏⲥⲓⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲉ ⲟⲩⲁⲛⲁⲅⲕⲁⲓⲟⲛ ⲡⲉ ⲉϫⲱ ⲛⲏⲧⲛ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲉⲡⲉⲓⲇⲏ ⲧⲉⲧⲛⲛⲟⲩϫⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲧⲛⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲁⲛ ϫⲉ ⲧⲉⲧⲛⲙⲡϣⲁ ⲙⲡⲱⲛϩ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲧⲛⲛⲁⲕⲧⲟⲛ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ (aiōnios g166)
47 For so hev Herren bode oss: «Eg hev sett deg til ljos for heidningar, at du skal vera til frelsa alt til ytste enden av jordi.»»
ⲙ̅ⲍ̅ⲧⲁⲓ ⲅⲁⲣ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲛⲧⲁⲧⲉⲅⲣⲁⲫⲏ ϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲓⲕⲱ ⲙⲙⲟⲕ ⲛⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲧⲣⲉⲕϣⲱⲡⲉ ⲉⲩⲟⲩϫⲁⲓ ϣⲁ ⲁⲣⲏϫϥ ⲙⲡⲕⲁϩ
48 Då heidningarne høyrde det, gledde dei seg og prisa Herrens ord, og dei tok ved trui, so mange som var etla til ævelegt liv. (aiōnios g166)
ⲙ̅ⲏ̅ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲁⲩⲣⲁϣⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲧⲟϣⲟⲩ ⲉⲡⲱⲛϩ ϣⲁ ⲉⲛⲉϩ (aiōnios g166)
49 Og Herrens ord breidde seg ut yver heile landet.
ⲙ̅ⲑ̅ⲡϣⲁϫⲉ ⲇⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲭⲱⲣⲁ ⲧⲏⲣⲥ
50 Men jødarne øste upp dei fornæme kvinnor som dyrka Gud, og dei fyrste menner i byen, og dei fekk i gang ei forfylgjing mot Paulus og Barnabas, og dei jaga deim ut frå sine landemerke.
ⲛ̅ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲇⲉ ⲁⲩⲧⲃⲏⲥ ⲛⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲛⲣⲙⲙⲁⲟ ⲉⲧϣⲙϣⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲛⲟϭ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲁⲩⲧⲟⲩⲛⲉⲥ ⲟⲩⲇⲓⲱⲅⲙⲟⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲙⲛ ⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲛⲟϫⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲧⲟϣ
51 Dei riste dusti av føterne sine mot deim og kom til Ikonium.
ⲛ̅ⲁ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲛⲉϩ ⲡϣⲟⲉⲓϣ ⲛⲛⲉⲩⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲟⲩ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϩⲓⲕⲟⲛⲓⲟⲥ
52 Men læresveinarne vart fyllte med gleda og den Heilage Ande.
ⲛ̅ⲃ̅ⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲇⲉ ⲁⲩⲙⲟⲩϩ ⲛⲣⲁϣⲉ ϩⲓ ⲡⲛⲁ ⲉϥⲟⲩⲁⲁⲃ
