Apostlenes-gjerninge 13
1 I Antiokia, hjå kyrkjelyden der, var det nokre profetar og lærarar: Barnabas og Simeon, som vart kalla Niger, og Lukius frå Kyrene og Manaen, fosterbror til fylkeskongen Herodes, og Saulus.
Antiok kho kaawm e kawhmoun dawkvah Barnabas, Niger telah kaw e Simeon, Sairen tami Lusius, Herod bawi e a hui Manean, Sawl tinaw, profetnaw hoi kacangkhaikungnaw teh ao awh.
2 Medan dei heldt gudstenesta og fasta, sagde den Heilage Ande: «Tak ut Barnabas og Saulus åt meg til den gjerning som eg hev kalla deim til!»
Ahnimouh ni rawca hai lahoi Bawipa a bawk awh navah Kathoung Muitha ni Barnabas hoi Sawl heh kai ni ka hmoun pouh e thaw tawk hanelah na takhoe pouh awh telah a ti.
3 Då fasta dei og bad og lagde henderne på deim og let deim fara.
Hatnavah ahnimouh ni rawcahai ratoum hnukkhu ahnimouh roi e lathueng kut a toung awh teh a patoun awh.
4 Då dei no soleis var utsende av den Heilage Ande, for dei ned til Seleukia og siglde derifrå yver til Kypern.
Hahoi, ahnimouh teh Kathoung Muitha ni a patoun awh e patetlah Seleukia kho lavah a cei awh teh Saipras lah long hoi a cei awh.
5 Og då dei var komne til Salamis, forkynte dei Guds ord i synagogorne til jødarne, og dei hadde ogso Johannes med til medhjelp.
Salamis kho a pha awh navah, Judahnaw e sinakoknaw dawkvah Cathut lawk hah a pâpho awh. Ahnimouh ni kabawmkung lah Jawhan hai a hrawi awh.
6 Då dei so hadde fare gjenom øyi radt til Pafus, fann dei ein trollmann, ein falsk profet, ein jøde, som hadde namnet Barjesus.
Hote tuilum pet a kâhei hnukkhu Paphos kho totouh a pha awh navah camkathoum e profet kaphawk Barjisuh a kâhmo awh.
7 Han var hjå landshovdingen Sergius Paulus, ein klok mann. Denne kalla til seg Barnabas og Saulus og ynskte å høyra Guds ord.
Ahni teh, hote tuilum ka uk e bawi Sergius tie teh Pawlus e a hui lah ao. Khobawi ni Cathut lawk thai hanelah puenghoi a ngai dawkvah Barnabas hoi Sawl teh a kaw.
8 Men Elymas, trollmannen - for so er namnet hans utlagt - stod deim imot og søkte å venda landshovdingen av frå trui.
Hatei camkathoum e Elymas ni khobawi hah yuemnae koehoi phen sak hanelah a panki teh Barnabas hoi Sawl teh a ngang.
9 Men Saulus, som og vert kalla Paulus, vart fyllt med den Heilage Ande og såg kvast på honom og sagde:
Hatnavah Pawl telah kaw e Sawl teh Kathoung Muitha hoi akawi dawkvah,
10 «Å du som er full av all svik og all vondskap, du djevels barn, du fiende til all rettferd! vil du ikkje halda upp med å forvenda Herrens beine vegar?
hote tami heh khei a khet teh, dumyennae hoi kakawi e kahraimathout capa, lannae taran lah kaawm e nang teh Cathut e lannae lamthung heh raphoe laipalah na awm thai hoeh maw.
11 Og no, sjå Herrens hand er yver deg, og du skal verta blind og ikkje sjå soli ei tid.» Og straks fall skodda og myrker på honom, og han trivla ikring og leita etter nokon som kunde leida honom ved handi.
Khenhaw! Cathut kut teh na tak dawk atu a pha toung dawkvah, na mit dawn vaiteh kho hmawt laipalah hnintha kasawlah na o han atipouh. Hat nah tahma vah, a mit amom teh kho lah a hmo pouh dawkvah ka hrawi hane tami vaivai a payam laihoi a tawng.
12 Då tok landshovdingen ved trui, då han såg det som hadde hendt, og han var full av undring yver Herrens læra.
Hote khobawi ni a hmu navah Bawipa hoi kâkuen e cangkhai e naw hah kângairu lahoi a pholen teh a yuem.
13 Paulus og fylgjet hans siglde so frå Pafus og kom til Perge i Pamfylia. Men Johannes skilde seg frå deim og vende um til Jerusalem.
Pawl hoi a huinaw teh Paphos kho hoi long hoi a cei awh teh Pamfilia ram Perga khovah a pha awh. Hatnavah Jawhan teh ahnimouh hoi a kamphei teh Jerusalem kho lah a ban.
14 Men dei for lenger frå Perge og kom til Antiokia i Pisidia og gjekk inn i synagoga på kviledagen og sette seg.
Ahnimanaw teh Perga kho hoi bout a cei awh teh, Pisidia ram Antiok kho a pha awh. Sabbath hnin vah sinakok thung a kâen awh teh a tahung awh.
15 Etter lesnaden av lovi og profetarne sende forstandarane for synagoga bod til deim og sagde: «Brør, dersom de hev noko ord til påminning for folket, so tala!»
Kâlawk cauknaw hoi profet cauknaw a touk awh navah, sinakok kaukkungnaw ni tami a patoun teh, ka hmaunawnghanaw tamimaya thapoelawk dei han awm pawiteh dei awh loe telah atipouh awh.
16 So stod Paulus upp og slo til ljod med handi og sagde: «Israelitiske menner og de som ottast Gud, høyr!
Hatnavah, Pawl ni a thaw teh, kut a dâw hnukkhu Isarel miphunnaw hoi Cathut ka taket e naw ka lawk thai awh haw.
17 Dette folks, Israels, Gud valde ut federne våre, og han upphøgde folket i utlendingskapen i Egyptarland og førde deim ut derifrå med høglyft arm.
Isarel miphunnaw Cathut ni maimae mintoenaw hah a rawi teh Izip ram san lah ao awh navah miphun kalenpoung lah a coung sak teh, a kut thakaawmpounge hoi ahnimouh teh hote ram thung hoi a tâco sak toe.
18 Og umkring fyrti år bar han deim på faderarm i øydemarki,
Kum 40 touh thung thingyei yon dawk a khetyawt.
19 og han øydde ut sju folkeslag i Kana’ans-landet og skifte landet deira ut til arv åt deim, i fire hundrad og femti år på lag.
Hahoi, Kanaan ram kaawm e miphun phun sari touh e naw hah a raphoe teh ahnimae ram dawk a taminaw hah râw a rei awh teh ao sak.
20 So gav han deim domarar alt til profeten Samuel.
Hatteh, kum 450 touh a ro. Hahoi, profet Samuel se totouh lawkcengkungnaw a poe.
21 Sidan kravde dei ein konge, og Gud gav deim Saul, Kis’ son, ein mann av Benjamins ætt, i fyrti år.
Ahnimouh ni siangpahrang a hei awh navah Cathut ni Benjamin miphun lah kaawm e Kish capa Sawl teh kum 40 touh thung siangpahrang hanelah a poe awh.
22 Og då han hadde sett honom av, uppreiste han deim David til konge, han som han vitna um og sagde; «Eg fann David, Isais son, ein mann etter mitt hjarta; han skal gjera all min vilje.»
Hahoi ahni hah a takhoe teh, Isarel siangpahrang lah Devit hah a tawm pouh. Ahni hah a kampangkhai teh hettelah a dei, ka lung ka youk ni teh kaie ngainae ka kuep sak hane tami Jesi capa Devit ka hmu toe, telah a ti.
23 Av hans ætt førde han etter lovnaden fram ein frelsar for Israel, Jesus,
Cathut lawkkam patetlah Isarelnaw hane rungngangkung Jisuh teh Devit catoun dawk hoi a tâco sak.
24 etter at Johannes fyreåt for hans koma hadde forkynt umvendingsdåp for heile Israels folk.
Hote Bawipa a tho hoehnahlan vah Jawhan ni Isarelnaw pueng koe pankângainae baptisma kong sut a pâpho toe.
25 Men då Johannes fullførde sitt livnadslaup, sagde han: «Den de held meg for å vera, er eg ikkje; men sjå, det kjem ein etter meg, som eg ikkje er verdig til å løysa skorne av føterne på.»
Jawhan teh a tawk e thaw a cum tawmlei nah, nangmouh ni kai hah api lah maw na pouk awh vaw. Kai teh ka tho hane Bawipa nahoeh. Ahni teh ka hnuklah doeh a tho. Ahni khok dawk e khokkhawm rui patenghai rasu pouh hanlah kai kamcu hoeh a ti.
26 Brør, søner av Abrahams ætt, og dei millom dykk som ottast Gud! til dykk vart ordet um denne frelsa sendt.
Abraham catoun lah kaawm e naw hoi nangmouh thung e Cathut ka bari e hmaunawnghanaw, hete rungngangnae kamthang kahawi teh kaimouh koe poe lah ao toe.
27 For dei som bur i Jerusalem og deira rådsherrar kjende honom ikkje, og med di dei dømde honom, uppfyllte dei og profetordi, som vert fyrelesne kvar kviledag.
Jerusalem e taminaw hoi kacue e naw ni, hote Bawipa hoi Sabbath hnintangkuem touk lah kaawm e profet lawknaw hai a thai panuek awh hoeh dawkvah, hote Bawipa hah a theinae lahoi profet lawknaw teh a kuep sak awh toe.
28 Og endå dei ikkje fann nokor daudskyld, bad dei Pilatus at han måtte verta ihelslegen.
Ahnimouh ni Bawipa hah thei thai nahane yon a tawng a ei a hmu awh hoeh nahlangva vah thei hanelah Pailat Bawi koe a hei awh.
29 Men då dei hadde fullført alt det som stend skrive um honom, tok dei honom ned av treet og lagde honom i ei grav.
Hottelah hoiyah Bawipa noe lahoi thut lah kaawm e pueng a kuep sak awh hnukkhu, a ro hah thing dawk hoi a rasu awh teh, tangkom dawk a pakawp awh.
30 Men Gud vekte honom upp frå dei daude;
Hatei, Cathut ni Bawipa teh duenae koehoi a thaw sak toe.
31 og han synte seg i fleire dagar for deim som hadde gjenge med honom frå Galilæa upp til Jerusalem, dei som no er hans vitne for folket.
Bawipa teh Galilee hoi Jerusalem totouh kahlawng lah a cei navah, amae a hnukkâbangnaw koe hnin moikapap a kamnue pouh. Ahnimouh teh, Bawipa kapanuekkhaikung lah ao awh.
32 Og me forkynner dykk evangeliet um den lovnaden som vart federne gjeven, at Gud hev uppfyllt denne for oss, deira born, då han reiste upp Jesus,
Atuvah, hete lunghawinae kamthang teh nangmouh koe a pha thai nahanlah hi ka tho e doeh.
33 so som det og stend skrive i den andre salmen: «Du er min son; eg hev født deg i dag.»
Cathut ni Jisuh hah a thaw sak teh, mintoenaw e catoun lah kaawm e maimouh han lah, hote lawkkam hah a kuep sak toe. Het hateh apâhni e Sam dawk nang teh kaie Ka Capa lah na o. Sahnin vah nang hah na khe sak toe, telah a thut tangcoung e patetlah ao.
34 Men at han reiste honom upp frå dei daude, so han aldri meir skal venda tilbake til undergang, det hev han sagt so: «Eg vil gjeva dykk dei heilage lovnader til David, dei trufaste.»
Duenae koehoi bout a thaw nahane kong hoi rawknae dawk bout pha hoe nahanelah Cathut ni a dei e teh, kathounge hoi yuemkamcu e yawhawinae Devit koe lawk ka kam tangcoung e hah nangmouh koe na poe awh han tie hah doeh.
35 Difor segjer han og ein annan stad: «Du skal ikkje lata din heilage sjå undergang.»
Hatdawkvah alouke Sam la dawk hai Bawipa hanlah houk kathounge naw teh bout pawk sak mahoeh toe telah bout a dei.
36 For David sovna av, etter han i si livetid hadde tent Guds rådgjerd, og vart samla med sine feder og såg undergang.
Devit ni amae tueng dawk Cathut thaw a tawk teh a due hnukkhu, mintoenaw e phuen thung pakawp teh pawknae koe a pha.
37 Men han som Gud vekte upp, han såg ikkje undergang.
Hateiteh Cathut ni thaw sak lah kaawm e Bawipa teh pawk hoeh toe.
38 Det vere då kunnigt for dykk, brør, at i honom vert forlating for synderne forkynt dykk;
Hatdawkvah ka hmaunawnghanaw, hote Bawipa lahoi yon ngaithoumnae kamthang nangmouh koe pâpho e hah, ka yuem pueng ni Mosi e kâlawk lahoi lan sak thai hoeh e thung hoi na lan sak toe tie panuek awh.
39 og frå alt det som de ikkje kann verta rettferdiggjorde frå ved Mose lov, vert kvar den som trur rettferdiggjord i honom.
Hote Bawipa lahoi na lan toe telah khoe lah onae nakunghai, nangmouh ni panuek awh haw.
40 Sjå difor til at det som er sagt hjå profetarne, ikkje skal koma yver dykk:
Hatdawkvah, ayâ ka pacekpahlek e naw, khen awh, kângairu awh nateh, rawknae koe phat awh.
41 «Sjå, de vanvyrdarar, og undra dykk og vert til inkjes! for eit verk gjer eg i dykkar dagar, eit verk som de ikkje vil tru, um nokon fortel dykk det.»»
Bangkongtetpawiteh kai ni nangmae se dawk hno buet touh ka sak han. Tami buetbuet touh ni hote hno hah nangmouh koe pheng ka pâpho nakunghai, nangmouh ni khoeroe na yuem a mahoeh telah profetnaw hno lahoi dei tangcoung e teh, nangmouh koe a bo hoeh nahanlah kâhruetcuet awh atipouh.
42 Men då dei gjekk ut, bad dei um at desse ordi måtte verta tala til deim den næste kviledagen.
Pawl hoi Silas a ban roi navah hmalae sabbath hnin haiyah hete kamthang bout dei pouh hanelah Jentelnaw ni a kâhei awh.
43 Og då synagogetenesta var enda, fylgde det med Paulus og Barnabas mange av jødarne og av dei jødetruande som dyrka Gud; og dei tala til deim og talde deim til å halda fast ved Guds nåde.
Sinakok hoi a tâco awh hnukkhu vah, Judahnaw hoi Judah phung lah kâen ni teh Cathut ka bawk e naw ni Pawl hoi Barnabas hnuk a kâbang awh. Cathut lungmanae dawk pou awm a loe telah ahnimouh roi ni tha a poe roi.
44 Den næste kviledagen kom mest heile byen saman og vilde høyra Guds ord.
Hmalae sabbath hnin dawk teh lawkkatang thai hanelah khobuem a kamkhueng awh.
45 Men då jødarne såg folkehoparne, vart dei fulle av brennhug, og dei sagde imot det som vart sagt av Paulus, ja, sagde imot og spotta.
Hatei, Judahnaw ni hote tamihupui hah a hmu awh navah, a ut awh teh Pawl ni a dei e hoi kâtaran lah dudamnae lawk a dei awh.
46 Då tok Paulus og Barnabas til ords og sagde beint ut: «Det var naudsynlegt at Guds ord vart tala fyrst til dykk; men sidan de støyter det burt og ikkje dømer dykk sjølve verdige til det ævelege liv, sjå, so vender me oss til heidningarne. (aiōnios g166)
Hatnavah Pawl hoi Barnabas ni lungtang laihoi a dei roi e teh, Cathut e lawkkatang hah nangmouh koe hmaloe pâpho han ka ngai ei teh nangmouh teh a yungyoe hringnae na hmu awh nahanlah na kamcu awh hoeh dawkvah, Jentelnaw koe lah ka kamlang awh toe. (aiōnios g166)
47 For so hev Herren bode oss: «Eg hev sett deg til ljos for heidningar, at du skal vera til frelsa alt til ytste enden av jordi.»»
Bangkongtetpawiteh, Bawipa ni, nangmouh teh rungngangnae hah talai pout totouh pâpho hanelah, kai ni nangmanaw teh Jentelnaw e angnae lah na ta awh toe telah kaimouh koe kâ na poe toe atipouh.
48 Då heidningarne høyrde det, gledde dei seg og prisa Herrens ord, og dei tok ved trui, so mange som var etla til ævelegt liv. (aiōnios g166)
Jentelnaw ni hote lawk a thai awh navah, a lunghawi awh teh, Bawipa e lawk hah a bawilen sak awh. Yungyoe hringnae coe hanelah hmoun tangcoung e tami pueng nihaiyah a yuem awh. (aiōnios g166)
49 Og Herrens ord breidde seg ut yver heile landet.
Hettelah hoi Bawipa e a lawkkatang teh haw e khoram pueng dawk a kamthang.
50 Men jødarne øste upp dei fornæme kvinnor som dyrka Gud, og dei fyrste menner i byen, og dei fekk i gang ei forfylgjing mot Paulus og Barnabas, og dei jaga deim ut frå sine landemerke.
Hatei, Judahnaw niyah Cathut ka bawk ni teh bari kaawm e napuinaw hoi khobawinaw hah a hroecoe awh teh Pawl hoi Barnabas hah rektap sak hanelah a tacuek awh. Ahnimouh roi hah amamae kho dawk hoi a pâlei awh.
51 Dei riste dusti av føterne sine mot deim og kom til Ikonium.
Hattoteh Pawl hoi Barnabas ni a khok dawk e vaiphu a takhawng sin teh Ikonium kho lah a cei roi.
52 Men læresveinarne vart fyllte med gleda og den Heilage Ande.
A hnukkâbangnaw hai lunghawinae hoi thoseh, Kathoung Muitha hoi thoseh, akawi awh.
