3 Johannes 1
1 Den eldste til den kjære Gaius, som eg elskar i sanning.
Mihak phokhoh taangnawa— Ngah ih nga mongnook Gaius amiimiisak minchan hang asuh raanghang.
2 Kjære ven! Eg ynskjer at du i alle måtar må liva vel og hava helsa, liksom di sjæl liver vel.
Nga mongnook joonwah, ngah ih rangsoom hang, an damdoh ese toom ang ah eno sakse hanme toomtong uh ngeh ah—mamah liidih ngah ih ejat ehala an chiiala lam ni ese.
3 For eg vart mykje glad då det kom nokre brør og vitna um di sanning, korleis du ferdast i sanning.
Kristaan mina thok rum haano baat rum tahang an amiisak tiit asuh kamkam eh tuungmaanglu—saarookwe amiisak ni kamkam ih tonglu ah chaat angno ngah rapne roonlang.
4 Eg hev ingi større gleda enn det, at eg høyrer mine born ferdast i sanningi.
Tim chaat ang di uh emah than tah thaak roonkang, ngaasuh ngaasah amiisak ni tongla chaat angno roonlang thanthan ah.
5 Kjære ven, du gjer ei trufast gjerning med det du gjer mot brørne, og det jamvel mot dei framande,
Nga mongnook joonwah, neng loong wenwah ang rum abah uh Kristaan loong raangtaan ih molu ah rapne tuungmaang theng reelu.
6 og dei hev vitna for kyrkjelyden um din kjærleik. Du gjer vel um du hjelper deim i veg, som det er sømelegt for Gud.
Neng ih chaas mina loong asuh an minchan tiit ah baat rumha. Neng lakhoom raangtaan ih nong sokboi we an, erah doba Rangte tenroon thuktheng adoh khoom rum ah.
7 For det er for hans namn skuld dei er gjengne ut, og dei tek ikkje imot noko av heidningarne.
Mamah liidih neng loong ah Kristo mootkaat raangtaan ih ejen dokchap erumta, neng ih lah hanpiite loong taangnawa huinong hui suh tah jam rumka.
8 Me er då skuldige til å taka imot slike, so me kann verta medarbeidarar for sanningi.
Seng Kristaan loong ah juuba neng loong ah chosok theng jaatjaat, enooba amiisak mootkaat raangtaan ih seng nong kattheng ang ah.
9 Eg hev skrive til kyrkjelyden; men Diotrefes, som gjerne vil vera fyrstemannen millom deim, tek ikkje imot oss.
Ngah ih ethoosah chaas raangtaan ih le raanghang; enoothong neng lamsiitte likhiik angla Diotrephes rah ih, arah jenglang asuh hethung hetak nak toom koh ah.
10 Difor vil eg, når eg kjem, minna um dei gjerningar som han gjer, med di han baktalar oss med vonde ord; og ikkje nøgd med det, tek han ikkje sjølv imot brørne, og deim som det vil, hindrar han og støyter deim ut or kyrkjelyden.
Ngah maatok doh wang hang, erah doh heh ih timjih reeta erah baat wanhang: Marah echoh theng baat tahe nyia eleek tiit baat tahe erah loong ah! Enoothong heh suh erah tah changka ang ah; heh ih Kristaan loong heh ih tah banpoon rumka ang ah, erah damdi marah mina ih Kristaan mina banpoon suh taat liiha suh uh heh ih etangpang erum ah, eno neng loong ah chaas nawa edok phanhaat esuh thun rum ah!
11 Kjære, gjer ikkje etter det vonde, men etter det gode! den som gjer godt, er av Gud; den som gjer vondt, hev ikkje set Gud.
Nga mongnook joonte, ethih ah nak nyoot uh, enoothong marah ese ah erah nyoot uh. Ngo ih ese re ah erah Rangte mina; ngo ih ethih reela erah ih Rangte ah tup muh.
12 Demetrius hev godt lov av alle og av sjølve sanningi; ogso me gjev honom godt vitnemål, og du veit at vårt vitnemål er sant.
Thoontang ih Demetrius ese li rumha; amiisak tiitkhaap rah ih heh tiit ah naririh ih baat ha. Eno erah seng roidong tiitkhaap tim baat hi eradi wakbaat hi, an ih ejat ehu seng ih tim baat hi erah amiisak kabaat ih.
13 Eg hadde mangt å skriva til deg, men eg vil ikkje skriva til deg med blekk og penn.
Ngah ih sen suh baat theng hantek je ah, enoothong roong nyi leeraang nawa ih raang suh tah thunghaan kang.
14 Men eg vonar å få sjå deg snart, og då skal me talast ved munn til munn. Fred vere med deg! Venerne helsar deg. Helsa venerne med namn!
Nga tuungmaang eje ang lang sen damdoh elaang ih chomui suh ah, eno erah doh seng pupuh damdoh chomui ino ma roongwaan ih. Semroongroong ah sen damdoh toom angha. Sen joonte loong ih jengse raajeng halan. Seng joonte loong ih waru waru ih jengse raajeng halan.
