2 Tessalonikerne 3

1 Elles, brør, bed for oss at Herrens ord må hava framgang og syna seg herlegt liksom hjå dykk,

Verder, broeders, bidt voor ons, opdat het woord des Heren voort mag ijlen, en verheerlijkt mag worden als onder u;

2 og at me må verta utfria frå dei uliklege og vonde menneskje; for trui er ikkje kvar manns sak.

ook dat we verlost mogen worden van onbetamelijke en slechte mensen; want niet allen bezitten het geloof.

3 Men Herren er trufast, han skal styrkja dykk og vara dykk frå det vonde.

De Heer is getrouw; Hij zal u sterken, en u voor het kwade bewaren.

4 Me hev den tiltru til dykk i Herren, at de både gjer og kjem til å gjera det som me byd dykk.

Daarenboven vertrouwen we van u in den Heer, dat gij doet, wat we bevelen, en dat gij het ook zult blijven doen.

5 Men Herren styre dykkar hjarto til å elska Gud og til å venta på Kristus med tolmod!

En de Heer neige uw harten tot de liefde voor God en tot de verwachting van Christus.

6 Men me byd dykk, brør, i vår Herre Jesu Kristi namn, at de held dykk frå kvar ein bror som ferdast uskipeleg og ikkje etter den lærdom som de fekk av oss.

Broeders, in de naam van den Heer Jesus Christus drukken we u op het hart, u terug te trekken van elken broeder, die ongeregeld leeft, niet naar de overlevering, die gij van ons hebt ontvangen.

7 For de veit sjølve korleis de skal etterfylgja oss; for me livde ikkje uskipeleg millom dykk;

Zelf weet gij toch wel, hoe gij ons navolgen moet. Want we hebben onder u niet ongeregeld geleefd.

8 og me åt ikkje heller brød hjå nokon for inkje, men i strev og møda arbeidde me natt og dag, for at me ikkje skulde vera nokon av dykk til tyngsla,

We hebben niemands brood om niet gegeten, maar nacht en dag gearbeid in zwoegen en slaven, om niemand van u tot last te zijn;

9 ikkje for det at me ikkje hev rett til det, men at me kunde gjeva dykk eit fyredøme i oss sjølve, so de skulde etterfylgja oss;

niet alsof we geen recht er op hadden, maar om onszelf aan u als voorbeeld ter navolging te stellen.

10 for då me var hjå dykk, baud me dykk og dette, at um nokon ikkje vil arbeida, skal han heller ikkje eta.

Bovendien, toen we bij u waren, hebben we u toch voorgehouden, dat wie niet werken wil, ook niet ete.

11 Me høyrer nemleg at sume ferdast uskipeleg millom dykk, so dei ikkje arbeider, men fer med slikt som ikkje kjem deim ved.

En nu horen we toch, dat sommigen onder u een ongeregeld leven leiden, zich niet druk maken, maar wel veel drukte.

12 Men slike byd og påminner me i Herren Jesus Kristus, at dei skal arbeida i stilla og eta sitt eige brød.

Hen gebieden en vermanen we in den Heer Jesus Christus, om rustig te werken en hun eigen brood te eten.

13 Men de, brør, vert ikkje trøytte av å gjera det som godt er!

En gij broeders, wordt niet moede, het goede te doen.

14 Men um nokon ikkje lyder vårt ord her i brevet, so merk dykk honom; hav ikkje samkv me med honom, so han må blygjast!

Zo iemand niet luistert naar ons woord in deze brief, tekent Hem aan en gaat niet met hem om, opdat hij beschaamd moge staan.

15 og haldt honom ikkje for ein fiende, men påminn honom som ein bror!

Toch moet ge hem niet als uw vijand beschouwen, maar als een broeder vermanen.

16 Men han, fredsens Herre, gjeve dykk fred alltid i alle måtar! Herren vere med dykk alle!

De Heer van de vrede, Hij geve u de vrede altijd en in alles. De Heer zij met u allen!

17 Helsing med mi, Paulus’ hand, som er eit merke i kvart brev. Soleis skriv eg:

De groet is van mijn eigen hand: Paulus. Dit is het teken bij iedere brief; zo schrijf ik:

18 Vår Herre Jesu Kristi nåde vere med dykk alle!

De genade van onzen Heer Jesus Christus zij met u allen.