2 Korintierne 1

1 Paulus, Jesu Kristi apostel ved Guds vilje, og broderen Timoteus til Guds kyrkjelyd som er i Korint, med alle dei heilage i heile Akaia:

Paulusi, muapositola wa Jesu Kreste che ntato ye Ireeza, mi Timoteya mukwetu, ku nkereke ye Ireeza ina mwa Korinte, ni kuva zumina vonse vena muchilalo cha Akaiya.

2 Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus!

Chisemo chive kwenu ni nkozo kuzwila kwe Ireeza ishetu ni Simwine wetu Jesu Kreste.

3 Lova vere Gud og vår Herre Jesu Kristi Fader, miskunns Fader og all trøystings Gud,

Ireeza ni Ishetu, cha Jesu Kreste Mfumwetu a tembwe. Nji yena Isii wa chisemo ni Ireeza wavo vonse va ombaombwa.

4 han som trøystar oss i all vår trengsla, so me kann trøysta deim som er i allslags trengsla, med den trøyst som me sjølve vert trøysta med av Gud!

Ireeza u tuombaomba muma sukuluka etu onse, ili kuti naswe tuombaombe bena mu masukuluko. Tu ombaomba vamwi sina Ireeza mwa va tuomba-ombeli.

5 For liksom Kristi lidingar kjem rikleg yver oss, so er og vår trøyst rikleg ved Kristus.

Sina masukuluko a Kreste ava letwa chetu, linu niku ombaombwa kwetu kutu leta hamwina cha Kreste.

6 Men um me lid trengsla, so er det til dykkar trøyst og frelsa; vert me trøysta, so er det dykk til ei trøyst som viser seg verksam i tolmod i dei same lidingar som me lid;

Kono ni hatu sukulwa, nji mukuti muwane ku ombaombwa ni impuluso. Imi hatu omaombwa, ku ombaombwa kwenu. Ku ombaombiwa kwenu kuseveza sinte chimuli kauhanyeze masukuluko chenkulo inde sina iswe mutuva sukulukili.

7 og vår von um dykk er fast, av di me veit at liksom de hev lut i lidingarne, so skal de og hava lut i trøysti.

Imi insepo yetu kwenu inkando, twizi sina nanwe hamuli kauhanyeza masukuluko, nanwe mulikauhanyeze ku ombaombwa.

8 For me vil ikkje, brør, at de skal vera uvitande um den trengsla som kom yver oss i Asia, at me vart ovleg hardt nedtyngde, meir enn me kunde bera, so at me jamvel mistvila um livet;

Linu katusaki kuti kanzi mwi zivi vakwangu, cha masukuluka atuva wani mwa Asiya. Tuva pwacolwa chakuhitiliza ahulu kuhita mutu va kuwolela kuchihindila, mane kana tuva kusepa kuti tusi wola kuhala hape.

9 ja, me hadde med oss sjølve gjort upp at me laut døy, so me ikkje skulde lita på oss sjølve, men på Gud, som vekkjer upp dei daude,

Chavu sakusima, tuvena inkatulo yefu hetu. Kono, ivali kutu pangila kuti kanzi tulisepi iwe tuvene, kono tusepe Ireeza, yo vuusa vafwile.

10 han som fria og friar oss frå slik daude, som me vonar og vil fria oss heretter,

Njiyena yavatu lamuleli kwi nkozi ivilala, imi, katulamulele hape, Tuva tuli insepo yetu kwali, kuti tulukule kwi nkozi hape.

11 med di de og kjem oss til hjelp med bøn, so det frå mange munnar må koma rikleg takk for oss, for den nåde som er oss gjeven.

Katende ichi sina inwe hamu tu tusa cha mirapelo yenu. Linu, vungi kavahe vwitumelo cha chisemo chituhelwe 'kwetu che ntapelo zava vangi.

12 For vår ros er dette: Vitnemålet i vårt samvit um at me i Guds heilagdom og reinleik, ikkje i kjøtleg visdom, men i Guds nåde hev ferdast i verdi, og serleg hjå dykk.

Tuli kumusa chechi; vupaki cha lizwalo lyetu. Mukuti mihupulo milotu ni kusepahala kuzwililila kwe Ireeza sina mutu batendeli iswe munkanda. Tuva tendi bulyo cha vungi nanwe- isiñi cha vutali vwe nkanda, kono cha chisemo che Ireeza.

13 For me skriv ikkje anna til dykk enn det som de les eller skynar, og eg vonar at de og skal skyna det til enden

Katu miñoleli zintu zi musa oli kuvala kapa kuzuwisisa. Ni sepa ka mutu zuwisise chakwizula,

14 - liksom de og til deils hev skyna oss - at me er dykkar ros, liksom de og er vår på Herren Jesu dag.

sina hamu va tuzuwi kanini hanu. Linu mwizuva lya Mfumwetu Jesu katuve twi vaka lyenu lya kuli temba, sina mwete mu vile vetu.

15 Og i denne tillit rådde eg meg til å koma til dykk fyrst, so de kunde få endå ein nåde,

Mukuti nivena insepo kwa mana nezi, Niva kusaka kukeza kwenu intanzi, linu kuti mutambule mipuzo cha mipotelo yo vele.

16 og fara frå dykk til Makedonia, og so koma frå Makedonia til dykk att og få fylgje av dykk til Judæa.

Ni vaku lela ku mipotela chini kaya kwa Masedoniya. Linu hape ni vaku zeza kumi potela chini kazwa kwa Masedoniya, ni kuti inwe ze munitumine munzila yangu kuya kwa Judeya.

17 Då eg no tok denne rådi, for eg då kann henda fram med lauslynde, eller er det etter kjøtet eg tek dei råder som eg tek, so det hjå meg skulde vera både ja, ja og nei, nei?

Linu hani vali kuhupula buti, niva kuhakanyeha? Kana nilela zintu mukulukela cha buntu, linu niti “Eni, eni.” mi “Awa, awa” chenako iswana?

18 So visst som Gud er trufast, so er vårt ord til dykk ikkje ja og nei.

Kono sina Ireeza yo sepahala katuti vulyo zonse “Eni” ni “Awa.”

19 For Guds Son, Kristus Jesus, som vart forkynt hjå dykk ved oss, ved meg og Silvanus og Timoteus, han var ikkje ja og nei, men ja hev det vorte i honom.

Mukuti mwana e Ireeza, Jesu Kreste, ka Silvanasi, Timoteya, ni va kutazi mukati kenu, kena “Eni” kapa “Awa.” kuhita kuti nji “Eni” chenako yonse.

20 For so mange som Guds lovnader er, so hev dei i honom sitt ja og fær og i honom sitt amen, Gud til æra ved oss.

Mukuti insepiso zonse ze Ireeza nji “Eni” chakwe. Linu, chakwe iye mwine tuti “Amen” kwi kanya ye Ireeza.

21 Men den som held oss faste saman med dykk i Kristus og salva oss, det er Gud,

Hahanu, nji Ireeza yo tunyakisisa nanwe Kreste, imi ava tu tumi.

22 han som sette sitt innsigle på oss og gav Anden til pant i våre hjarto.

Ava tuviki luswayo mi chatuha luhuho mwi nkulo zetu kuti ive chisupo cha chete natuhe.

23 Men eg kallar Gud til vitne for mi sjæl, at det var for di eg vilde spara dykk at eg ikkje endå er komen til Korint;

Kuhita kuti, ni sumpa Ireeza kuti ave mpaki yangu mwi vaka anisena nivezi kwa korinte ivavi kuti nimi sileleze.

24 ikkje at me er herrar yver dykkar tru, men me er medverkande til dykkar gleda; for de stend i trui.

Izi kena kuti tusaka kuyendisa entumelo yenu mwi swanela kuvila. Kuhita kuti, tukwete kuseveza nanwe kuti muve nentavo, sina hamu zimene muntumelo yenu.