2 Korintierne 1

1 Paulus, Jesu Kristi apostel ved Guds vilje, og broderen Timoteus til Guds kyrkjelyd som er i Korint, med alle dei heilage i heile Akaia:

Pawulu apositolo waKkilisito Jesu mumaknze aLeza aTimoteyo mukulana wesu kumbungano yaLeza ilimuKkolinto, akubantu baleza boonse basalali muchisi choonse cheAkkasia.

2 Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus!

Luzyalo kaluba mulindinwe aluumuno buzwa kuli Leza Tata wesu aMwami Jesu Kkilisito.

3 Lova vere Gud og vår Herre Jesu Kristi Fader, miskunns Fader og all trøystings Gud,

Alumbwe Leza aTata Mwami wesu Jesu Kkilisito. Ngu Tata waluzyao aLeza wakumbulizya koonse.

4 han som trøystar oss i all vår trengsla, so me kann trøysta deim som er i allslags trengsla, med den trøyst som me sjølve vert trøysta med av Gud!

Leza wakatumbulizya kumasukusyo esu woonse, kuti tukakonzye kumbulizya abo balimumasukuzyo. Tulumbulizya bamwi alumbulizyo ndulonya Leza ndwatumbulizya alo.

5 For liksom Kristi lidingar kjem rikleg yver oss, so er og vår trøyst rikleg ved Kristus.

Mbuli machise aKkilisto mbwakavula nkambo kesu, lino aboobo kumbulizigwa kwesu kwakavulisya kwindila mumachise aKkilisito.

6 Men um me lid trengsla, so er det til dykkar trøyst og frelsa; vert me trøysta, so er det dykk til ei trøyst som viser seg verksam i tolmod i dei same lidingar som me lid;

Pesi na twapenzegwa, ndumbulizyo lwanu alufutuko; na twawumbulizigwa anwebo mwawumbulizigwa. Lumbulizyo lwanu lulokubeleka kabotu mukwabana kupenzegwa kukozyenye akwesu.

7 og vår von um dykk er fast, av di me veit at liksom de hev lut i lidingarne, so skal de og hava lut i trøysti.

Bulangizi bwesu kulindinwe taluteketi: nkambo tulizi kuti mbumwabana mapenzi mwakabana, akumbulizigwa kwesu.

8 For me vil ikkje, brør, at de skal vera uvitande um den trengsla som kom yver oss i Asia, at me vart ovleg hardt nedtyngde, meir enn me kunde bera, so at me jamvel mistvila um livet;

Nkambo tatuyandi kuti muleke kuzibisigwa nobakwesu, atala amasukusyo ngitwakalawo muEziya. Twakali kulemenwa kwinda nguzu zyesu, lino kuti tutakate nikuba buumi bwesu.

9 ja, me hadde med oss sjølve gjort upp at me laut døy, so me ikkje skulde lita på oss sjølve, men på Gud, som vekkjer upp dei daude,

Iyii twakabetekelwa milandu yalufu. Pesi zyakali zyakuti tutabikki kusyomeka mulindiswe pesi muliLeza ubusya bafu.

10 han som fria og friar oss frå slik daude, som me vonar og vil fria oss heretter,

Wakatuvuna mumapenzi ajeya, uyotuvuna lubo. Mulinguwe twabika bulangizi bwakuti ulatuvuna.

11 med di de og kjem oss til hjelp med bøn, so det frå mange munnar må koma rikleg takk for oss, for den nåde som er oss gjeven.

Wazichita ezi mbuli mbumulokutugwasya ankombyo zyanu, mpawo bingi bayotulumbila nkambo kazipo zyaluzyalo nzitupegwa kulindiswe kwindila munkombyo zyingi.

12 For vår ros er dette: Vitnemålet i vårt samvit um at me i Guds heilagdom og reinleik, ikkje i kjøtleg visdom, men i Guds nåde hev ferdast i verdi, og serleg hjå dykk.

Makanze akulisumpula kwesu ngaaya: kutaba aluzyalo kwesu kuntwakachita lwesu munyika abusalali abantu abuleza bwini kutaponena mubusongo bwanyama pesi muluzyalo lwaLeza.

13 For me skriv ikkje anna til dykk enn det som de les eller skynar, og eg vonar at de og skal skyna det til enden

Takwe nchitwakalemba pe kulindinywe chitabaliki akumvwisikana ndasyoma kuti mulaba akumvwisisya kumaninide.

14 - liksom de og til deils hev skyna oss - at me er dykkar ros, liksom de og er vår på Herren Jesu dag.

Mbuli mbumwakatumvwa mubuche kuti mukalikankayizizye atala andiswe mubuzuba bwaMwami Jesu, mbuli mbutuyolikankayizya andinywe.

15 Og i denne tillit rådde eg meg til å koma til dykk fyrst, so de kunde få endå ein nåde,

Nkambo ndakasimpe azezi ndalikuyanda kusanguna kusika kulindinywe kuti mutambule zipo zysluzyalo zyabili.

16 og fara frå dykk til Makedonia, og so koma frå Makedonia til dykk att og få fylgje av dykk til Judæa.

Ndalikuyeya kumuswaya nkinjindililakuyosika kuMasedoniya. Alubo ndayandide kumswaya ndakuzwa lubo mulwendo lwaku Masedoniy, akuti nkayindilile kuya kuJudiya.

17 Då eg no tok denne rådi, for eg då kann henda fram med lauslynde, eller er det etter kjøtet eg tek dei råder som eg tek, so det hjå meg skulde vera både ja, ja og nei, nei?

Nindakachili kuyeya nzila eyi, ndakalengwana na? Sena ndibamba zintu munyama? Lino ndakati, “iyii, iyii “a “pe pe” muchindi chimwi?

18 So visst som Gud er trufast, so er vårt ord til dykk ikkje ja og nei.

Pesi mbuli Leza mbasyomekede, majwi esu kulindinywe tesi akuti “Iyii”a “pe.”

19 For Guds Son, Kristus Jesus, som vart forkynt hjå dykk ved oss, ved meg og Silvanus og Timoteus, han var ikkje ja og nei, men ja hev det vorte i honom.

Nkaambo Mwana aLeza, Jesu Kkilisito, oyo Silivanasi, Timoteyo andime ngutwakakupandulula akati kanu tensi “iyii” a “pe. Anukuti, ngu iyii kwalyoonse.

20 For so mange som Guds lovnader er, so hev dei i honom sitt ja og fær og i honom sitt amen, Gud til æra ved oss.

Nkambo zisyomezyo zyoonse zyaLeza ngu “iyii”Mulinguwe. Lino aboobo kwinda mulinguwe twamba kuti “Ameni” kubulemu bwaLeza.

21 Men den som held oss faste saman med dykk i Kristus og salva oss, det er Gud,

Lino nguLeza uzuzikizya ndiswe andinywe muliKkilisito, wakatunanika swe.

22 han som sette sitt innsigle på oss og gav Anden til pant i våre hjarto.

Wakadinda chidindo alindiswe akutupa muuya mumyoyo yesu mbuli chitondezyo chibola.

23 Men eg kallar Gud til vitne for mi sjæl, at det var for di eg vilde spara dykk at eg ikkje endå er komen til Korint;

Pesi ndayita Leza kuti abe kamboni amuuya wangu kuti tendakakkonzya pe kusika kuKkolinto lino kuti ndizomusiye.

24 ikkje at me er herrar yver dykkar tru, men me er medverkande til dykkar gleda; for de stend i trui.

Eechi tachambi kuti tuyanda kuba baami kulusyoma lwanu. Anukuti, tuli basimilimo nyokwe akukondwa kwanu, mbuli mbumwimvwi mulusyomo lwanu.