2 Korintierne 8

1 Me kunngjer dykk, brør, den Guds nåde som er gjeven i kyrkjelydarne i Makedonia,

Tibhanza aje mumanye, kolo no ilombo, ahusu eneema yo Ngolobhe ila yefumile humakanisa ge Makedonia.

2 at endå dei var hardt røynde med trengsla, so hev deira rike gleda og deira djupe fatigdom i yverfullt mål verka hjå deim ein rikdom på ærleg kjærleik.

Owakati amayemba amagosi, owinji ulosongwo lwabho olwonjelelo lwa apena bhabho upepe outajili ogosi we mpiana.

3 For dei var viljuge etter si råd, det vitnar eg, ja yver si råd, av eigen hug,

Afuatanaje endolile aje bhafumizye alengane shabhafishiye hata ashizanye shabhafishiye.

4 so dei inderleg bad oss um lov til å få vera med i hjelpi til dei heilage;

Humoyo gwabho wewo na tilambe ohwimji bhatilabhi ashiriki embombo hwa puti.

5 og dei gav ikkje berre soleis som me vona, men seg sjølve gav dei fyrst til Herren og so til oss ved Guds vilje,

Ene seyafumile nanshi shatategemeye. Badala ya kwanza bhahwifumizye bhembho hwa Ngolobhe. Alafu bhahwifumizye bhibho hulite no hunsongo zya Ngolobhe.

6 so at me bad Titus, at liksom han fyrr hadde byrja, so skulde han og fullenda hjå dykk ogso dette kjærleiksverket.

Esho tabhozezye o Tito, wali ayanzisizye embombo ene, alete muogolosu enongwa ene yempiana ahusu amwe.

7 Men liksom de er rike i alle måtar, på tru og tale og kunnskap og all umhug og på kjærleik som de hev vekt hjå oss, so vert no og rike i dette kjærleiksverket!

Amwe mlinavyovinji kila hantu hulweteshelo, hujango, hunjele hu njimbizyo na hwomvano hulete. Esho mhakikisyaje aje mubhanje no winji we mpiana.

8 Ikkje som eit påbod segjer eg dette, men ved ihugen hjå dei andre vil eg og røyna sanningi av dykkar kjærleik.

Seyanga eli aje lazima. Baadala yakwe, eyanga eli ili apime oupendo wenyu alenganisye na bhantu abhanje.

9 For de kjenner vår Herre Jesu Kristi nåde, at han for dykkar skuld vart fatig, då han var rik, so de ved hans fatigdom skulde verta rike.

Afwatanaje ehwelewa eneema yoya Gosi wetu oYesu Kristi. Hata nkashe alitajili, husababu yenyu ali pena. Ili ashilile oupena wakwe mwezye abhe bhatajili.

10 Og eg segjer mi meining um dette; for det er til gagn for dykk, som fyreåt, alt frå i fjor, byrja ikkje berre å verka, men og å vilja.

Hwijambo eli embabhapele oushauli wawaibhavwa. Omwaha gumo gwa shilile semwahandile wene, abhombe ijambo. Esho mwazilishe abhombe.

11 Men fullfør no og verket, so liksom hugen var til å vilja, soleis og fullføringi kann verta etter utkoma.

Esalazi likamilisya nansi samwahali nehamu eyabhombe, je, mwahenzakaga aliwezye alilete hugolosu, alangane nashamgawezya.

12 For er hugen der, so er han vellika etter det som han hev, ikkje etter det som han ikkje hev.

Alengane naje muli nehamu eyabho ijambo eli ni jambo linza lyalihwetehwa. Lazima lyemelele huhantu ha kila muntu hali naho, sio aje nashi hasagali naho omuntu.

13 For det er ikkje for di at det skal vera lette for andre og trengsla for dykk, men at det skal vera jamnad:

Afwatanaje embo ene sio aje wamo wapataje ounafuu aje amwe mtingwile baadala yakwe abhesawa.

14 dykkar yvermål vert til hjelp for deira trong i den noverande tid, at og deira yvermål kann verta til hjelp for dykkar trong, so det vert jamnad,

Owinji weselazi ubhatwikwe hwa hala habhahwanza. Ene yayeyo aje owinji uwezye ahwavwe ama hitaji genyu, na aje hubha wasa.

15 som de stend skrive: «Den som sanka mykje, fekk ikkje yverfyllt, og den som sanka lite, leid ingen skort.»

Ene eli nanshi sayahandihwe, omwene wali nevinji sagali na hantu nkahamo haha sagali wope wahahali nevidodo sagali notolwe.”

16 Men Gud vere takk, som inngav den same umhug for dykk i Titus’ hjarta!

Lakini ashimihwaje Ongolobhe, wabheshele mmwoyo ogwa Tito omwoyo gula gwahwitume na sajile amboyo endinayo sababu yenyu.

17 for han tok gjerne imot mi påminning, ja, han er endå so ihuga at han fer sjølvminnt ut til dykk.

Afwatanaje sio tu aje aposheye amaombi getu hwope omwene alinabidii ahusuane amaombi ego ahanzele hulimwe humwoyo gwakwe yoyo.

18 Og me sender og med honom den broren som hev ros hjå alle kyrkjelydarne for sitt arbeid i evangeliet,

Titumile pamoja no holo wetu waho vwewa muhati mumakanisa vhwa ajili yembombo yakwe aliyanje izu.

19 ja, ikkje berre det, men han er og av kyrkjelydarne utvald til vår fylgjesmann med denne kjærleiksgåva, som er framkomi ved vår tenesta, til å fremja Herrens eigi æra og vårt framtak,

Se sheshi tu, hwope bhasaluye wema kanisa ashole nate alengane nalinyemle ibhombo eli lyempena ene sababu yeumwamu wa Ngolobhe yoyo na ehamu yetu ya hwavwe.

20 då me vil vara oss for at nokon skal lasta oss for noko som vedkjem denne rike gåva, som er framkomi ved vår tenesta,

Tihwiyefwa uwezekano waje wawonti ahwanziwa alengane nate alengane no upyana ou watiubebebile.

21 og me legg vinn på det som godt er, ikkje berre for Herren, men og for menneskje.

Tihwenye abhombe kila lyalili linza, sio tu witazi lya Ngolobhe, hata witazi lya awantu.

22 Og me sender med deim vår bror, som me ofte på mange måtar hev funne ihuga, men no mykje meir ihuga ved si store tiltru til dykk.

Nantele tihutuma oholo wamwabho pandwemo nabho. Tipimile hinji, tilole aje alinehamu humbombo inyinji. Hata sheshi alinebidii ashizanye afwatane naje ujasili ogosi wali nawo muhati yenyu.

23 Anten det då er tale um Titus, so er han min lagsmann og medarbeidar hjå dykk, eller um våre brør, so er dei sendemenner frå kyrkjelydarne, Kristi æra.

Hunongwa zya Tito, ali mshirika wa mwetu huline ali ahomba mbombo husababu yenyu nanshi hwa holo bhetu atumwa na makanisa. Bheheshima hwa Kristi.

24 Syn deim då sanningi av dykkar kjærleik og av vår ros yver dykk, og det for augo på kyrkjelydarne!

Shesho bhalangaji olwomvwano lwenyu mubhonesyaje humakanisa sababu ya hwiyomvwe hwetu esababu yenyu.