2 Korintierne 6

1 Men som medarbeidarar legg me dykk og på hjarta, at de ikkje til unyttes må taka imot Guds nåde.

Whesho abhombe embombo emo tibhalabha amwe msaheje eneema eya Ngolobhe bila yagafumila.

2 For han segjer: «I den tid som meg tektest, bønhøyrde eg deg, og på frelse-dagen hjelpte eg deg.» Sjå, no er det tid som tekkjest vel, sjå, no er det frelse-dagen!

Eshi ayanga, “Ensiku zyazyahetewe ezyensi ehali makini hulimwe, “Enya” ishi lisiku lyalyetewhe. Enya eshilisiku elyafyolwe.

3 Og me gjev ikkje meinstøyt i nokon ting, so ikkje tenesta skal verta lasta,

Setibheha iwe elya zijewitagalila mntu yayonti, afataneje sagatianzila embombo yetu, aje eletwe husifa embibhi.

4 men i alt viser me oss som Guds tenarar: ved stort tolmod, i trengslor, i naud, i hugverk,

Ebadala yakwe, tibhilola tete humbombo yetu yonti, ajetili bhaputi bhaNgolobhe. Tilibhaputi bhakwe najimbilile, mateso, taabu, okhome wekhalo,

5 under slag, i fengsel, i upprør, i træling, i vaking, i fasta,

akhomwe, apinywe, owandizi, abhombe embombo hubidii, otulo no siku nenzala,

6 ved reinleik, ved skynsemd, ved langmod, ved godleik, ved den Heilage Ande, ved uskrymta kjærleik,

huzelu enjele, ejimbilile, owinza, hu Mpepo ufunjile, oluganano lyoli.

7 med sannings ord, med Guds kraft, med rettferds våpn på høgre og vinstre sida;

Tilibhaputibhakwe wizuelyalioli hunguvu ezia Ngolobhe. Tiline nendoso eyahaki eyekhono olelo no mongo.

8 i æra og vanæra, med lastord og lovord, som villførande og endå sannferdige,

Tibhomba embombo nenshishi na zalauliwe, neukhali no winza. Tikhatwa aje tilibhilenka wakati tilibhe kweli.

9 som ukjende og endå velkjende, som døyande, og sjå, me liver! som dei som vert refste, men ikkje ihelslegne,

Tibhomba embombo nashiaje setimanyishe tisele timanyishe shinza. Tibhomba embombo nashibhabha fwilye enyatiseletikhana, tibhomba embombo nashibhanha somba humatendo getu sionashi bhabhalongwilwe nafwe.

10 som syrgjande, men alltid glade, som fatige, men som endå gjer mange rike, som inkje havande og endå eigande alt.

Tibhomba embombo nashibhabhaswiga, lelo insiku zyonti. Tisongwa tibhomba embombo nashi apena, lelo titajilisya abhinji. Tibhomba embombo nashiaje setipata ahantu nantele tetitabhala kila hantu.

11 Vår munn er upplaten mot dykk, korintarar, vårt hjarta hev vidga seg ut.

Tiyanje elyoli hulimwe Owakorintho, namuyogetu giguliwe hubaba.

12 De hev ikkje trongt rom hjå oss, men det er trongt i dykkar hjarto.

Amoyo genyu segazigwa nate, mzigwa nensebhazyenyu mwemwe.

13 Men til likt vederlag - eg talar som til born -: vidga de og ut dykkar hjarto!

Eshi akalanye huhaki eyanga nashiabhana iguli - amoyo genyu mwoubaba.

14 Gakk ikkje i framandt ok med vantruande! For kva samlag hev rettferd med urett? eller kva samfund hev ljos med myrker?

Osabhewowauti nabhala bhasebhaputa. Tilinensepanonshi nabene katinelyoli nebhombibhi? Natele hulinsepamonshi umwanga ne nkisi?

15 Og kva samklang er det millom Kristus og Belial? eller kva lut hev ein truande med ein vantruande?

Meteshelanonsi Okristi awezizye abhenayo usetano? Olwenje yahweteha alinosanguzanyonshi nola yashele saheteshe?

16 Og kva semja hev Guds tempel med avgudar? For me er den livande Guds tempel, som Gud sagde: «Eg vil bu og ferdast millom deim, og eg vil vera deira Gud, og dei skal vera mitt folk.»

Huliolwetehanonshi lwalueli enyumba eya Ngolobhe neshifwani? Atetili nyumba ya Ngolobhe. Yali mwomi, najendenabo embabhe Ngolobhe ayanyinjile. Embakhale nabhene najende nabo embabhe Ngolobhe wabhobhape bhabhabhe bhantu bhane.”

17 «Difor, gakk ut frå deim, og skil dykk frå deim, segjer Herren, og rør ikkje ved ureint, so skal eg taka imot dykk,

Esho, “Epihwabhene mubagushe hwabhene, ayanga Ogosi. “Osapala mansye ahantu ahachafu, embabhakalibize amwe.

18 og eg skal vera dykk ein fader, og de skal vera meg søner og døtter, segjer Herren, den allmegtige.»

Embabhe babahulimwe namwe mbabhe bhanabhane alume na abhashe,” ayanga Ogosi o Mwenyezi.