2 Korintierne 11

1 Gjev de vilde tola ein grand dårskap av meg! Jau, de skal tola meg.

Esebha huje mwenjeshelanaje nane humambo egeshilema hwahuje lyoli muhwenjeshelana nane. Hwa huje endinokelo namwe.

2 For eg er åbryen på dykk med Guds åbryskap. For eg trulova dykk med ein mann, so eg kunde framstella ei rein møy for Kristus.

Endinokelo ogwa Ongolobhe humbombo yenyu, awande isiku palwafishile hulimwi ulwegano ogwa lume omo. Naidie abhatwale amwe hwa Kristi nashi walendu amwiza.

3 Men eg ottast for, at liksom ormen dåra Eva med si svikråd, soleis skal og dykkar tankar verta skadde og snudde burt frå den einfalde truskapen mot Kristus.

Lakini ehwogopa huje engabhomba nashi ezoha ehahopeye o Eva hwihenga lyakwe esebho zyenyu zigabhatezya hutali afume mubada shesho nyiza hwa Kristi.

4 For um det kjem ein og forkynner ein annan Jesus, som me ikkje hev forkynt, eller de fær ein framand ande, som de ikkje fyrr hev fenge, eller eit framandt evangelium, som de ikkje fyrr hev motteke, so vil de tola det godt!

Hwa huje ufwani gwa muntu uwenje ageza huhombelele uYesu owamwabho owenjenola watalumbeleye. Hushifwani huje mwaposhela opepo owenje nula wamwaposheye nashi ufwani huje mwaposhela izu elyenje nalila lyamwahovyezye. Mwanjimba goti ego huje huyiyee!

5 For eg tenkjer at eg ikkje i nokon ting er mindre mann enn dei ovstore apostlarne;

Hwa huje anesendingene nabhala awantu bhabhali bila hantu bhala bhabha kwiziwe antumi ahwiza.

6 men um eg enn er ulærd i talen, er eg det då ikkje i kunnskapen; me hev tvert imot alltid synt dykk honom i alle stykke.

Ane nemwene nomowandogozezye afumwe amazyu, sagaendiesho hunjele hwalyolyoti lila tilibhombile humanyishe hwenyu.

7 Eller gjorde eg synd, då eg audmykte meg sjølv so de kunde verta upphøgde, med di eg forkynte dykk Guds evangelium for inkje?

Je nabhombile mbibhi ahwishe nene ilimwe mubhe amwanya? Hwa huje nalumbelele wenee izuu elya Ngolobhe awahulimwi.

8 Andre kyrkjelydar hev eg skattlagt, med di eg tok løn til dykkar tenesta, og då eg var hjå dykk og noko vanta meg, var eg ingen til tyngsla;

Nafyulile amabhaza gamwabho naposhele wanavwize afume amwabho huje embweye abhalishe amwe.

9 for når eg vanta noko, hjelpte brørne som kom frå Makedonia, og i alt vara eg meg for å falla dykk til tyngsla.

Panali namwe nalihali eyeupena lakini saganalabhile hohonti, eshida zyane zyanjiye aholo bhahenzele afume hu Makedonia. Kwa kila hantu nahwizijile nene esibhelizigo hulimwi, embawendele abhombe shesho.

10 So visst som Kristi sanning er i meg, so skal denne ros ikkje takast frå meg i Akaia-bygderne!

Nashi elyoli sehweli mhati yane, ohu ahwintofye hwane senaipomezewa katika ensi iya Akaya.

11 Kvifor då? av di eg ikkje elskar dykk? Det veit Gud!

Yenu? hahuje sembagene? Ongolobhe amenye huje embagene.

12 Men det eg gjer, det vil eg og gjera sidan, so eg kann avskjera deim tilhøve, som søkjer tilhøve, so dei må verta funne liksom me i det som dei rosar seg av.

Lakini lilalyebhomba, embalibhombe na engalibhomba huje ehwiziye omwoyo hwabhala bhabhaziliha umwoyo nashi satihweli galagala gabha sobhela.

13 For desse er falske apostlar, svikfulle arbeidarar, som skaper seg til liksom dei var Kristi apostlar.

Hwa huje bhala bhatumwa bhilenka bhabhomba mbombo abhilenga bhahwigaluzya huuje bhatumwa bha Kristi.

14 Og det er ikkje underlegt, for Satan sjølv skaper seg um til ein ljosengel;

Neeli sagaliswijisha hwa huje uSetano ahwigaluzanya yuyo nashi ohala uzelu nu bhozyo.

15 difor er det ikkje noko stort um hans tenarar og skaper seg um til rettferds tenarar; men deira ende skal høva til deira verk.

Eli sagalitisha hwaa bhabhomba mbombo bhakwe aigaluzanye bhabhe nashi abhomba mbombo bhelyoli omwisho gwabho gwaibha nashi amatendo gabho gawaziwa.

16 Atter segjer eg: Ingen halde meg for å vera uvitug, men um de gjer det, so tak då imot meg, um og som ein uvitug, so eg og må kunna rosa meg ein grand!

Eyanga nantele agaje abhe omtu wowoti wasebha huje ane sagaendini njele. Lakini kambhombe, nejeleli ane nashi olema nane ahwintuntumule hashee.

17 Det eg her talar, talar eg ikkje etter Herrens vilje, men liksom i dårskap i denne tillitsame ros.

Lila lyeyayanga ahwintuntumile naajivune hagale gwa nu gosi, lakini eyanga nashi ulemaa.

18 Sidan mange rosar etter kjøtet, so vil eg og rosa meg.

Hwa huje abhantu abhinji bhahwilola hubele, embahwintutumle nane.

19 For de toler gjerne uvitingarne, de som er so kloke.

Hwa huje mwakhatene huhwinza nuubhibhi, amwee namwee muhwisizye!

20 For de toler det, um nokon gjer dykk til trælar, um nokon et dykk upp, um nokon fangar dykk, um nokon upphøgjer seg yver dykk, um nokon slær dykk i andlitet.

Yenu mkhatana numuntu kabheshe mmateso nashi samnyapana kati yenyu, nashi abhabheshe bhabhomba mbombo amwe hufaida yakwe, nashi ahwibheshe humwanya mhala, au kashile abhabhome humaso.

21 Med skam segjer eg det, av di me hev vore veike; men det som nokon er djerv i - eg talar i dårskap - det er eg og djerv i.

Embayanje nesoni huje talibhahwinu sana abhombe eshoo. Nabadonkashile aweli wahwilola— eyanga nashi olema— nane embahwilole.

22 Er dei hebræarar? eg og. Er dei israelitar? eg og. Er dei Abrahams ætt? eg og.

Je, abhene Bhayahudi? Nane endishesho. Je abhene Bhaisraeli? Nane shesho. Je, abhene bhahwa Iblahimu? Nane shesho.

23 Er dei Kristi tenarar? - eg talar som ein galen mann -: eg er det endå meir. Eg hev havt større stræv, fenge fleire slag, vore oftare i fengsel, ofte i livsfåre.

Je, abhene bhatumwa bha Kristi? (Eyanga nashi umuntu wezyepile enjele zyane.) Ane sananyene. Endinashi pambombo ehome sana uhutali sana ugaga endimchabho, ashilile ahomwe naashilile ahomwe, apalamile ehatali enyinji hata afwe.

24 Av jødarne hev eg fem gonger fenge fyrti slag so nær som eitt.

Afume hwa Bhayahudi eposheye malahasanu, abhomwe mala alobaini afume limo.”

25 Tri gonger vart eg hudflengd, ein gong steina, tri gonger leid eg skipbrot; eg hev vore eit døger i djupet.

Mala hatatu nabhomwilwe nendesa. Mala limo nabhomwilwa amawe. Mala hantatu nanusulishe mumeli enjendile nusiku na pasanya mbahali wazi.

26 Ofte var eg på ferder, i fårar i elvar, i fårar millom røvarar, i fårar millom landsmenner, i fårar millom heidningar, i fårar i by, i fårar i øydemark, i fårar på hav, i fårar millom falske brør,

Naliinee safali izye wilawila, nehatali ezya mmeze, nehatali ezya ambuda, nehali ezyafume hwabhantu bhanenene, nehatali zya bhantu hwimataifa, nehatali iyammeze, nehatali iyamwipoli, nehatali iya mwiwaa, nehatali iyafume waholo bhane adodo.

27 i strev og møda, ofte i nattevoka, i svolt og torste, ofte fastande, frosen og naken;

Endi mbombo ehome namaisha amakhome lumo lumo etoloha nu siku sagagona nashi ezala nahomelwe, mala nyinji afunje, lumo embe welele nisasa.

28 umfram alt det andre hev eg endå det daglege tillaup, umsuti for alle kyrkjelydarne.

Hutali na hantu hohoti, naliwahitume kila lisiku naline wasiwasi namabhaza. Yonanu obhinu nanene saga endibhinu?

29 Kven er veik utan at eg vert veik? Kven vert avstygd utan at det brenn i meg?

Yonanu wasababisizye omo agwe mbiwi, nane sembile mhati?

30 Um eg endeleg skal rosa meg, so vil eg rosa meg av det som høyrer mi vanmagt til.

Hwahuje nane ehwivuna, na embahwivune ahusu nahabhonesha ubhinu wane.

31 Gud og vår Herre Jesu Kristi Fader, som er velsigna i all æva, han veit at eg ikkje lyg! (aiōn g165)

Ongolobhe nu Daada owa Gosi uYesu, oyo umene atufiwa wenee, amenye huje ane sekhopela. (aiōn g165)

32 I Damaskus let kong Aretas’ landshovding vakta damaskenarbyen, då han vilde gripa meg;

Hula hu Dameski, ugosi uwe mkoa pasi ya mwene aleta aliagudima omji gwa Dameski huje ahante.

33 og gjenom ein glugg i muren vart eg fira ned i ei korg og slapp ut or hans hender.

Lakini abhehwele mshikapo, ashilile mwidirisha na mlubhomba, nanusulishe akhatwe mmabhona gakwe.