2 Krønikebok 17

1 Josafat, son hans, vart konge i staden hans. Han synte seg sterk imot Israel,

Pea naʻe pule ʻa Sihosafate ko hono foha ko hono fetongi, pea naʻa ne fakamālohi ʻe ia ia ki ʻIsileli.

2 og lagde herfolk i alle dei faste byarne i Juda og sette inn vakter i Judalandet og i dei byarne i Efraim som Asa, far hans, hadde herteke.

Pea naʻa ne vahe ʻae kautau [ke nofo ]ki he ngaahi kolotau kotoa pē ʻo Siuta, ʻo ne vahe ʻae ngaahi kongakau leʻo ʻi he fonua ʻo Siuta, pea ʻi he ngaahi kolo ʻo ʻIfalemi, ʻaia naʻe lavaʻi ʻe ʻAsa ko ʻene tamai.

3 Og Herren var med Josafat, for han fylgde dei fyrste vegarne åt David, far sin, og heldt seg ikkje til Ba’alarne,

Pea naʻe ʻia Sihosafate ʻa Sihova, ko e meʻa ʻi heʻene ʻalu ʻi he ngaahi ʻuluaki anga ʻo ʻene tamai ko Tevita, pea naʻe ʻikai te ne kumi kia Peali;

4 men søkte til far sin’s Gud og fylgde bodi hans og gjorde ikkje soleis som Israel.

Ka naʻe kumi ʻe ia kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻene tamai, pea ne ʻalu ʻi heʻene ngaahi fekau, pea naʻe ʻikai fakatatau ki he ngaahi ngāue ʻa ʻIsileli.

5 Difor grunnfeste Herren kongedømet i hans hand, og heile Juda gav Josafat gåvor, so at han fekk mykje rikdom og æra.

Ko ia naʻe fakatuʻumaʻu ʻe Sihova ʻae puleʻanga ʻi hono nima: pea naʻe ʻomi ʻe Siuta kotoa pē ʻae ngaahi meʻaʻofa kia Sihosafate: pea maʻu ʻe ia ʻae koloa mo e nāunau ke lahi ʻaupito.

6 Då voks modet hans på Herrens vegar, og han fekk ogso burt offerhaugarne og Astarte-bilæti frå Juda.

Pea naʻe hiki hake hono loto ʻi he ngaahi hala ʻo Sihova: pea naʻa ne liʻaki ʻae ngaahi potu māʻolunga mo e ngaahi vao tapu mei Siuta.

7 I det tridje styringsåret sitt sende han hovdingarne sine Benha’il og Obadja og Zakarja og Netanel og Mikaja til å læra i Juda-byarne,

Pea ʻi hono tolu taʻu ʻo ʻene pule foki, naʻa ne fekau ki hono houʻeiki, ʻio, kia Peniheili, pea kia ʻOpataia, pea kia Sakalia, pea kia Netanili, pea mo Mikaia, ke ako ʻi he ngaahi kolo ʻo Siuta.

8 og saman med deim levitarne Semaja og Netanja og Zebadja og Asael og Semiramot og Jonatan og Adonja og Tobia og Tob-Adonia, levitarne, og med deim prestarne Elisama og Joram.

Pea naʻa ne fekau mo kinautolu ʻae kau Livai, ʻio, ʻa Simaia, mo Netania, mo Sepatia, mo ʻAsaeli, mo Similamoti, mo Sihonatani, mo ʻAtonisa, mo Topisa, mo Tope ʻAtonisa, ko e kau Livai: pea ʻalu mo kinautolu ʻa ʻIlisama mo Siholami, ko e ongo taulaʻeiki.

9 Dei lærde i Juda, for dei hadde Herrens lovbok med seg, og dei drog kringum i alle Juda-byarne og lærde folket.

Pea naʻa nau fai ʻae ako ʻi Siuta, ʻonau maʻu ʻiate kinautolu ʻae tohi ʻoe fono ʻa Sihova: pea naʻa nau ʻalu fano ʻi he ngaahi kolo kotoa pē ʻo Siuta, ʻonau ako ki he kakai.

10 Då kom ein støkk frå Herren yver alle riki i dei landi som låg rundt ikring Juda, so dei våga seg ikkje i krig med Josafat.

Pea naʻe tō ʻae manavahē kia Sihova ki he ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻoe ngaahi fonua naʻe tuʻu takatakai ʻi Siuta: ko ia naʻe ʻikai langaʻi ai ha tau kia Sihosafate.

11 Nokre av filistarane førde gåvor til Josafat, og sylv til skatt, og arabarane og førde småfe til honom, sju tusund og sju hundrad verar og sju tusund sju hundrad bukkar.

Pea ko e kau Filisitia niʻihi naʻa nau ʻomi ʻae ngaahi meʻaʻofa kia Sihosafate, mo e siliva tukuhau: pea naʻe ʻomi kiate ia ʻe he kakai ʻAlepea ʻae fanga manu, ko e sipitangata ʻe fitu afe, mo e fitungeau, mo e kosi tangata ʻe fitu afe mo e fitungeau.

12 Soleis gjekk Josafat frametter stødt til han vart overlag megtig, og han bygde borger og upplagsbyar i Juda,

Pea naʻe fakaʻaʻau ki muʻa ʻo lahi ʻaupito ʻa Sihosafate: pea naʻe langa ʻe ia ʻi Siuta ʻae ngaahi fale māʻolunga, mo e ngaahi kolo tukunga meʻa.

13 og han store forråd i Juda-byarne og stridsdjerve herfolk i Jerusalem.

Pea naʻe lahi ʻene ngāue ʻi he ngaahi kolo ʻo Siuta: pea naʻe [nofo ]ʻi Selūsalema ʻae kau tangata tau, ʻae kau toʻa mālohi.

14 Dette er lista yver deim etter ættgreinerne deira: Yverhovdingarne i Juda var: Hovdingen Adna med tri hundrad tusund djerve stridsmenner;

Pea ko hono lau eni ʻokinautolu ʻo fakatatau ki he fale ʻo ʻenau ngaahi tamai: Ko e kau ʻeiki pule ʻoe ngaahi toko afe ʻo Siuta: ko ʻAtina, ko e tuʻukimuʻa, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata toʻa mālohi ko e toko tolu kilu.

15 jamsides honom hovdingen Johanan med tvo hundrad og åtteti tusund mann;

Pea naʻe hoko mo ia ʻa Sihohanani ko e ʻeikitau, pea naʻe ʻiate ia ʻae toko ua kilu, mo e toko valu mano.

16 jamsides honom Amasja Zikrison, som hadde gjenge i Herrens tenesta friviljugt, og med honom var tvo hundrad tusund djerve stridsmenner;

Pea naʻe hoko mo ia ʻa ʻAmasia ko e foha ʻo Sikili, ʻaia naʻa ne tuku fiemālie pe ia maʻa Sihova: pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata toʻa mālohi ko e toko ua kilu.

17 framleides var det frå Benjamin den djerve kjempa Eljada med tvo hundrad tusund mann, som bar boge og skjold,

Pea ʻia Penisimani: ko Iliata ko e tangata toʻa mālohi, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata naʻe mahafutau ʻaki ʻae kau fana mo e pā, ko e toko ua kilu.

18 jamsides honom Jozabad med hundrad og åtteti tusund djerve stridsmenner.

Pea naʻe hoko mo ia ʻa Sihosapati, pea naʻe ʻiate ia ʻae tokotaha kilu mo e toko valu mano naʻe tali teu pe ki he tau.

19 Dette var dei som stod i tenesta åt kongen, umfram deim som kongen hadde lagt i borgbyarne i heile Juda.

naʻe tali fekau ʻakinautolu ni ki he tuʻi, kaeʻumaʻā ʻakinautolu naʻe tuku ʻe he tuʻi ki he ngaahi kolo tau ʻi he potu kotoa pē ʻo Siuta.