1 Timoteus 2
1 Eg påminner framfor alle ting um at det vert gjort bøner, påkallingar, forbøner, takksegjingar for alle menneskje,
Iet me I men panaui maj: Komail nidinideki o kapakapki, o poekipoeki aramaj akan karoj, o wia danke.
2 for kongar og alle dei som er i yverrådande stand, at me kann liva eit stilt og rolegt liv i all gudleg age og søma.
Kapakapki nanmarki o jaumaj akan karoj, pwe jen meleilei o injamamau, wiawia me kon on Kot o mehlel.
3 For dette er godt og tekkjelegt for Gud, vår frelsar,
Pwe I me mau o kon on atail Jaunkamaur Kot.
4 han som vil at alle menneskje skal verta frelste og koma til å kjenna sanningi.
Me kotin men, aramaj akan karoj en dorela o lolekon kila melel.
5 For ein Gud er det, ein millommann er det og millom Gud og menneskje, det menneskjet Kristus Jesus,
Pwe Kot me ta men o wilia patail me ta men pun en Kot o aramaj akan, iet Aramaj Krijtuj Iejuj.
6 han som gav seg sjølv til løysepening for alle, eit vitnemål i si tid;
Me kotin wiala en aramaj karoj men pwaipwai, kadede en met, en lolok jili ni anjau me kon on.
7 og for dette vart eg sett til forkynnar og apostel - eg segjer sanning, eg lyg ikkje - til lærar for heidningarne i tru og sanning.
I me i wia kila jaunkair o wanporon amen, i kin lokaia melel o jo likam, o jaunpadak on men liki kan ni pojon o melel.
8 Eg vil då at mennerne på kvar stad skal beda so, at dei lyfter heilage hender utan vreide og ordstrid,
I me i men, ol akan en kapakap ni waja karoj, ni ar pokada pa ar jaraui, jo makar o jo peikajal.
9 like eins og at kvinnorne skal pryda seg med sømeleg klædnad i blygd og æra, ikkje med flettingar og gull eller perlor eller dyr klædebunad,
Pil dueta li akan, ren kapwadeki likau makelekel o lelapok, o tiak mau, a kaidin ni inid pit en mona, de kold, de manaman akan, de likau linan,
10 men som det sømer seg kvinnor som vedkjenner seg gudlegdom, med gode gjerningar.
A me kon on li akan, me men kajaleda ar majak Kot ni ar wiawia mau kan.
11 Ei kvinna skal lata seg læra i stilla med all lydnad.
Li akan en nenenla, ap padapadakki ni tiak en impimpai.
12 Men eg gjev ikkje ei kvinna lov til å læra eller å bjoda yver mannen, men å vera i stilla.
I jota mueid on li amen, en wiada padak, de kaunda ol, a en nenenla.
13 For Adam vart skapt fyrst, og so Eva;
Pwe Adam me wiauier maj, a muri Ewa.
14 og Adam vart ikkje dåra; men kvinna vart dåra og fall i misgjerning.
A kaidin Adam, me katiamaula, a li o me katiamaular, ap pupedi ni me japun.
15 Men ho skal verta frelst gjenom si barneign, um dei vert standande i tru og kjærleik og helging med æra.
A a pan dorela ni a naitik ma a pan podidi on pojon, o limpok, o jaraui, o tiak mau.
